καράβι κόκκινο

τα μαύρα τα μαλλιά μας και αν ασπρίσαν δεν μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά

  • Ε, το λοιπόν, ο,τι και να είναι τ’ άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω. Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει. Είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε

  • Γιάννης Ρίτσος

    Να με θυμόσαστε - είπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κι αγκάθια, για να φέρω ψωμί και νερό και τριαντάφυλλα. την ομορφιά ποτές μου δεν την πρόδωσα. Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια. Μερτικό εγώ δεν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ' ένα κρινάκι του αγρού τις πιο άγριες νύχτες μας φώτισα. Να με θυμάστε.

  • κώστας βάρναλης

    Δε λυπάμαι τα γηρατειά που φεύγουν - τα μωράκια που έρχονται άθελά τους να ζήσουν σκλάβοι, να πεθάνουν σκλάβοι, σ' έναν κόσμο ελεύθερων αφεντάδων. Θα τους μαθαίνουν: η σκλαβιά τους χρέος εθνικόν και σοφία του Πανάγαθου!... Πότε θ' αναστηθούν οι σκοτωμένοι; ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗΣ 20.10.1973

  • ------------------------------- Την πόρτα αν δεν ανοίγει, τη σπαν, σας είπα. Τι στέκεστε, τι γέρνετε σκυφτοί; Λαέ σκλάβε, δειλέ, ανανιώσου, χτύπα! Και κέρδισε μονάχος το ψωμί -------------------------------- -------------------------------- ''Aν το δίκιο θες, καλέ μου, με το δίκιο του πολέμου θα το βρής. Όπου ποθεί λευτεριά, παίρνει σπαθί''
  • κομαντάντε Μάρκος

  • «Ο Μάρκος είναι γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, μαύρος στη Νότια Αφρική, ασιάτης στην Ευρώπη, αναρχικός στην Ισπανία, Παλαιστίνιος στο Ισραήλ, γύφτος στην Πολωνία, ειρηνιστής στη Βοσνία, Εβραίος στη Γερμανία, μια γυναίκα μόνη στο Μετρό τα ξημερώματα, με άλλα λόγια ο Κομαντάτε Μάρκος είμαστε εμείς, το πρόσωπο του κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου πάνω στον πλανήτη»
  • μπερτολντ μπρεχτ

    Δεν είμαι άδικος, μα ούτε και τολμηρός και να που σήμερα μου δείξανε τον κόσμο τους μόνο το ματωμένο δάκτυλό τους είδα μπρος και είπα ευθύς: “μ’αρέσει ο νόμος τους” Τον κόσμο αντίκρυσα μέσ’απ’ τα ρόπαλά τους Στάθηκα κι είδα, ολημερίς με προσοχή. Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους. και σαν με ρώτησαν “σε διασκεδάζει;” είπα “πολύ”! Κι από την ώρα εκείνη, λέω “ναι” σε όλα, κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω. Για να μη με τυλίξουνε σε καμιά κόλλα, ό,τι κανένας δεν εγκρίνει το εγκρίνω Φονιάδες είδα, κι είδα πλήθος θύματα, μου λείπει θάρρος, μα όχι και συμπόνια Και φώναξα, βλέποντας τόσα μνήματα: “καλά τους κάνουν -για του έθνους την ομόνοια!” Να φτάνουν είδα δολοφόνων στρατιές κι ήθελα να φωνάξω “σταματήστε!” Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές, μ’άκουσα να φωνάζω: “Ζήτω!Προχωρήστε!” Δε μου αρέσει η φτήνια και η κακομοιριά Γι’αυτό κι έχει στερέψει η έμπνευσή μου. Αλλά στου βρώμικού σας κόσμου τη βρωμιά ταιριάζει, βέβαια-το ξέρω-κι η έγκρισή μου

  • Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας

    Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για τη υπόθεσή του πρέπει προετοιμασμένος να ' ναι : γιατί όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί Θα μοιραστεί την ήττα . Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα αυτός που θέλει τον αγώνα ν' αποφύγει : γιατί θ' αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί .
  • εγκώμιο στον κομμουνισμό – μπέρτολτ μπρέχτ

    Είναι λογικός, καθένας τον καταλαβαίνει. Ειν' εύκολος. Μια και δεν είσαι εκμεταλλευτής, μπορείς να τον συλλάβεις. Είναι καλός για σένα, μάθαινε γι' αυτόν. Οι ηλίθιοι ηλίθιο τον αποκαλούνε, και οι βρωμεροί τον λένε βρωμερό. Αυτός είναι ενάντια στη βρωμιά και την ηλιθιότητα. Οι εκμεταλλευτές έγκλημα τον ονοματίζουν. Αλλά εμείς ξέρουμε: Είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι παραφροσύνη, μα Το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι χάος Μα η τάξη. Είναι το απλό Που είναι δύσκολο να γίνει.
  • οι δικαστές

    Να οι κύριοι δικαστές τους λέμε οι καταπιεστές πως δίκαιο είναι τον λαό τι συμφέρει μα αυτοί δεν ξέρουν ποιο είναι αυτό κι έτσι δικάζουν στο σωρό μέχρι να βάλουν το λαό ολόκληρο στο χέρι
  • ———–

    Εχουνε νομικά βιβλία και διατάγματα Εχουνε φυλακές και οχυρώσεις Εχουνε δεσμοφύλακες και δικαστές Που παίρνουνε πολλά λεφτά κι έτοιμοι για όλα είναι. Μπ. Μπρεχτ
  • ———————

    "Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος. Όταν ο Χίτλερ φυλάκιζε ομοφυλόφιλους δεν αντέδρασα γιατί δεν ήμουν ομοφυλόφιλος Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός. Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου"
  • ========================

    Λες: Πολύ καιρό αγωνίστηκες. Δεν μπορείς άλλο πια ν’ αγωνιστείς. Άκου λοιπόν: Είτε φταις είτε όχι: Σαν δε μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις. Λες: Πολύ καιρό έλπιζες. Δεν μπορείς άλλο πια να ελπίσεις. Έλπιζες τi; Πως ο αγώνας θαν’ εύκολος; Δεν είν’ έτσι. Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες. Είναι τέτοια που: Αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο Δεν έχουμε ελπίδα. Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει Θα χαθούμε. Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε. Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του. Οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση. Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.
  • Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους

    Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούν ταπεινό να μιλάς για το φαΐ. Ο λόγος; έχουνε κιόλας φάει. Αν δε νοιαστούν οι ταπεινοί γι' αυτό που είναι ταπεινό ποτέ δεν θα υψωθούν. Αυτοί που αρπάνε το φαϊ απ’ το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θά 'ρθουν.
  • che

    Πιστεύω στην ένοπλη πάλη σαν μοναδική λύση για τους λαούς που αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους και είμαι συνεπής με τις πεποιθήσεις μου. Πολλοί θα με πουν τυχοδιώκτη και είμαι, μόνο που είμαι άλλου είδους τυχοδιώκτης, ένας από εκείνους που προβάλλουν τα στήθη τους για να αποδείξουν τις αλήθειες τους.

  • Αξίζει για ένα όνειρο να ζεις, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει
  • pablo neruda

    όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει. όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές. όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή. όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει. Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

  • από το Canto general

    Μπορεί να κόψουν όλα τα λουλούδια, αλλά δεν θα γίνουν ποτέ αφέντες της Άνοιξης
  • κ. καβάφης

    Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
  • κωστής παλαμάς

    Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες και μ’ ονόματα τους κράζουν πονηρά κλέφτες κι απελάτες και προδότες. Τους μισούν οι βασιλιάδες κι όλοι οι τύραννοι κι είναι μέσα στους σκυφτούς τα παλληκάρια κι είναι μες στους κοιμισμένους οι στρατιώτες…” Κ . Παλαμάς στο Δωδεκάλογο του Γύφτου.
  • διαμοιρασμός του blog

    Bookmark and Share
  • διαχείριση

  • on line επισκέπτες

  • ημερολόγιο άρθρων

    Οκτώβριος 2013
    Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
     123456
    78910111213
    14151617181920
    21222324252627
    28293031  
  • Εγγραφή

Archive for 29 Οκτωβρίου 2013

Κινηματογραφικό συνεργείο του ΕΛΑΣ 1943 1945 – Ολα τα φιλμ

Posted by redship στο 29 Οκτωβρίου , 2013

 

 

 

 

 

αναδημοσίευση από alterthess,gr

Σπάνιο video στη δημοσιότητα

Πρόκειται για το σύνολο της παραγωγής σε φιλμ από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΕΛΑΣ, (ή ορθότερα, το φωτοκινηματογραφικό συνεργείο του ΕΛΑΣ), που έχει διασωθεί. Κάτι λιγότερο από 11 λεπτά. Δόθηκαν στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας από την Ολυμπία και τον Κώστα Παπαδούκα, αδερφό του Θανάση Παπαδούκα, του οπερατέρ του κινηματογραφικού συνεργείου του ΕΛΑΣ, από το φθινόπωρο του 1944 μέχρι λίγο μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Πριν από τον Θανάση Παπαδούκα, την δουλειά αυτή έκανε ο οπερατέρ Ιωάννης Νισυρίου, με μία μηχανή που είχαν βρει «σε κάτι κιβώτια γερμανικά μαζί με φιλμ, τραβηγμένα και ατράβηχτα», όπως διηγείται ο Θανάσης Παπαδούκας.

Το συνεργείο, υπό την εποπτεία του ζωγράφου Δημήτρη Μεγαλίδη, και με τη συμμετοχή του Κώστα Μακρή, γύρισε αρκετά μέτρα φιλμ, από τα οποία έχουν διασωθεί αυτά τα αποσπάσματα που μπορείτε να δείτε παρακάτω στο βίντεο.

Τα μέλη του συνεργείου: * Δημήτρης Μεγαλίδης, προϊστάμενος * Ιωάννης Νισυρίου, οπερατέρ * Θανάσης Παπαδούκας, οπερατέρ * Κώστας Μακρής

Περιγραφή των σκηνών: * Συνεδρίαση της ΠΕΕΑ στην Ευρυτανία, άνοιξη του 1944. Διακρίνεται ο Σπύρος Μελετζής, φωτογράφος του αγώνα [Οι φωτογραφίες των μελών του συνεργείου, στους τίτλους στην αρχή είναι του Σπύρου Μελετζή]. * Ο Αρης Βελουχιώτης και οι Μαυροσκούφηδες, έφιπποι, τέλη του 1944 ή αρχές του 1945 * Η Ταξιαρχία Ιππικού στη Λάρισα, με τα άλογα που ο ΕΛΑΣ είχε πάρει λάφυρα από τους Ιταλούς, τέλη του 1944 ή αρχές του 1945, επίσης. * Ο Στέφανος Σαράφης και ο Αρης Βελουχιώτης με τους Μαυροσκούφηδες του, όλοι έφιπποι, πιθανόν στα Ιωάννινα, φθινόπωρο του 1944. * Ο Στέφανος Σαράφης και ο Αρης Βελουχιώτης με τα στελέχη του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ ποζάρουν στην έδρα του ΓΣ. * Πορεία ανταρτών μέσα στο χιόνι, μετά από μάχη με του Γερμανούς. Κουβαλάνε τραυματισμένους συντρόφους τους. Οταν ο ένας πεθαίνει, τον θάβουν στο χιόνι, χειμώνας 1943-1944. * Αντάρτες έπειτα από πορεία φτάνουν σε ορεινό χωριό, όπου οι γυναίκες του χωριού τους κερνούν και τους φιλεύουν. * Σκηνοθετημένη μάχη-ναυμαχία του ΕΛΑΝ. Οι Γερμανοί «ηθοποιοί» είναι πραγματικοί αιχμάλωτοι, που μάλιστα, μη γνωρίζοντας για τη σκηνοθεσία, νόμιζαν ότι οι ΕΛΑΝίτες επρόκειτο να τους εξοντώσουν. * Θεατρική παράσταση από ερασιτέχνες ηθοποιούς των πολιτιστικών ομάδων των ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΕΠΟΝ στην πλατεία του χωριού. Παρακολουθούν αξιωματικοί και οπλίτες του ΕΛΑΣ, και όλος ο πληθυσμός του χωριού, που μάλλον βλέπει για πρώτη φορά θέατρο. * Σκηνές απελευθέρωσης της Πάτρας. * Παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ, μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Διακρίνονται και Βρετανοί ένστολοι που επιτηρούν την παράδοση των όπλων. * Στο κλείσιμο, οι τραγικές σκηνές με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ να κλαίνε την στιγμή που παραδίδουν τα τιμημένα άρματά τους.

Posted in Αρης Βελουχιώτης, ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, Ο Αρης ήταν κομμουνιστής ήταν γέννημα - θρέμμα του ΚΚΕ, εαμ ελας επον ο δρόμος των λαών | Με ετικέτα: , , , , | Leave a Comment »

απόσπασμα από την ελληνοφρένια με τον Νίκο Μπογιόπουλο για τη θεωρία των δύο άκρων

Posted by redship στο 29 Οκτωβρίου , 2013

Posted in Ελληνοφρένεια, Θύμιος Καλαμούκης, Νίκος Μπογιόπουλος, θεωρία των δύο άκρων | Με ετικέτα: , , , | Leave a Comment »

Ό,τι πιο «αξιόπιστο» έχουν είναι η ψευτιά τους!

Posted by redship στο 29 Οκτωβρίου , 2013

 

 

   Νίκος Μπογιόπουλος

 

 

 

Πώς λέμε «ο λόγος τους συμβόλαιο»; Ε, καμία σχέση. Θαυμάστε λοιπόν:

 Αυτά, τα «μέχρις εδώ!», τα έλεγε – υποτίθεται – ο κ.Παπανδρέου στην τρόικα, τον Οκτώβρη του 2010. Ήμασταν και τότε, βλέπετε, σε φάση «σκληρής διαπραγμάτευσης»…

 

 

Για τα αποτελέσματα εκείνων των «σκληρών διαπραγματεύσεων», προφανώς δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη ανασκόπηση.

Πάμε παρακάτω. Όπου στα παρακάτω περιλαμβάνεται κι αυτό:

 

 

 Αυτά τα έλεγε ο κ.Σαμαράς  στο «Πρώτο Θέμα», τον Μάιο του 2011.

 

 

Ήταν τότε που ο κ.Σαμαράς «δεν θα ψήφιζε» το Μνημόνιο 2 (που το ψήφισε). Που «δεν θα στήριζε» το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα (που το στήριξε). Που «δεν θα συναινούσε» σε απολύσεις (που συναίνεσε). Και που «δεν θα συμφωνούσε» σε ιδιωτικοποιήσεις (που συμφώνησε)…

Πάμε παρακάτω:

Στη λεγόμενη «προγραμματική συμφωνία» που συνυπέγραψαν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, στη βάση της οποίας – υποτίθεται ότι – συγκροτήθηκε η συγκυβέρνησή τους μετά τις εκλογές του 2012, υπόσχονταν πολλά και διάφορα.

Έλεγαν:

  • «…Ο τελικός δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς επιπλέον περικοπή μισθών και συντάξεων».

Τι έκαναν; Τέσσερις μήνες αργότερα, με το μεσοπρόθεσμο, λεηλάτησαν έτι περαιτέρω ό,τι είχε απομείνει να θυμίζει – ως ανάμνηση – τους μισθούς και τις συντάξεις.

  • «Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται…».

Τι έκαναν; Τέσσερις μήνες μετά, «απελευθέρωσαν» τις απολύσεις, γύρισαν το ωράριο εργασίας στην προ της εξέγερσης του Σικάγου εποχή και κατάργησαν την καθολικότητα της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

  • «Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κ.λπ.) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα».

Τι έκαναν; Τέσσερις μήνες μετά, κατάργησαν δώρα και ΕΚΑΣ από χαμηλοσυνταξιούχους και έφτασαν να αποτιμούν το επίδομα παιδιού στα 13,3 ευρώ το μήνα!

  • «Όχι απολύσεις στο Δημόσιο».

Τι έκαναν; Οι «διαπραγματεύσεις» τους με την τρόικα κατέληξαν στις απολύσεις χιλιάδων υπαλλήλων.

  • «Για όλους καθολική υγειονομική προστασία χωρίς προϋποθέσεις (ένσημα, χρόνος ασφάλισης)».

Τι έκαναν; Τέσσερις μήνες μετά, μας ξεφούρνισαν για πρώτη φορά ότι ακόμα και για την είσοδο (!) στο νοσοκομείο ερχόταν νέο χαράτσι , ύψους 25 ευρώ!

  • «Για τα ΑΜΕΑ ενίσχυση επιδομάτων…».

Τι έκαναν; Πετσόκοψαν επιδόματα και ενισχύσεις ακόμα και από τους ανάπηρους!

Αυτά συνέβησαν στη χώρα ως απότοκο της «αξιοπιστίας» της «προγραμματικής συμφωνίας» μεταξύ των εταίρων της εσωτερικής τρόικας που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές: Κόπηκαν οι μισθοί (κι άλλο). Μειώθηκαν οι συντάξεις (κι άλλο). Κόπηκαν τα κοινωνικά επιδόματα (κι άλλο). Αυξήθηκε η ανεργία (κι άλλο). Κατακρεουργήθηκαν οι εργασιακές σχέσεις (κι άλλο). Καταληστεύτηκαν τα ασφαλιστικά ταμεία (κι άλλο). Αυξήθηκαν οι φόροι (κι άλλο). Επιβλήθηκε ανομολόγητα Μνημόνιο (κι άλλο).

 

 

 

Μετά την ανάσα που μας έδωσε ο Στάθης, πάμε και παρακάτω – καθότι όταν μιλάμε για «αξιοπιστία» των κυβερνώντων, υπάρχει μεγάλη ουρά.

Οι διακηρύξεις που ακολουθούν ήταν οι «δεσμεύσεις» του κ. Σαμαρά, όπως διατυπώθηκαν προεκλογικά στο λεγόμενο «πρόγραμμα 18 σημείων» της ΝΔ. Απολαύστε:

«Αποκατάσταση αδικιών χαμηλοσυνταξιούχων. Πολυτεκνικά επιδόματα με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα. Ρύθμιση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων φορολογουμένων ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους. Αποζημίωση φυσικών προσώπων και ασφαλιστικών ταμείων για το PSI. Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με ρυθμό τουλάχιστον 150.000 το χρόνο από το 2013. Διατήρηση των επιπέδων των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και επαναφορά της μετενέργειας στους 6 μήνες. Σταδιακή άνοδο του αφορολόγητου από τα 5.000, στα 8.000 και εν συνεχεία στα 12.000 ευρώ. Επαναδιαπραγμάτευση της οικονομικής πολιτικής. Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά 2 τουλάχιστον χρόνια, χωρίς επιπλέον περικοπή μισθών και συντάξεων. Περικοπές δαπανών από σπατάλη και διαφθορά και όχι από μισθούς και συντάξεις».

Αυτά έλεγε ο κ.Σαμαράς. Δεν χρειάζεται κανένα απολύτως σχόλιο για το πόση σχέση έχουν με την αλήθεια αυτά που έλεγε, πριν τις εκλογές, με τα όσα έκανε και κάνει, μετά τις εκλογές.

Και τώρα ερχόμαστε στα τελευταία. Στα πολύ πρόσφατα. Στις 8/9/2013, ο κύριος πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στο «Έθνος» ήταν κάτι παραπάνω από σαφής:

«Όχι νέα μέτρα, όχι νέα λιτότητα», είπε…

 

 

Κι αφού το είπε, ενάμιση μήνα αργότερα, στις 23 Οκτωβρίου 2013, ο κ.Σαμαράς  προχώρησε από κοινού με τον κ.Βενιζέλο στη σύνταξη και δημοσιοποίηση της νέας «προγραμματικής συμφωνίας» της κυβέρνησης, που «δεσμεύει» τα δυο κόμματά τους, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

 

Στην συγκεκριμένη «προγραμματική συμφωνία» – δέσμευση, μεταξύ άλλων μας διαβεβαιώνουν:

 

Ότι «έχουμε (σσ: έχουνε…) πλήρη συναίσθηση της κατάστασης». Ότι θέλουν την «οριστική και πραγματική απαλλαγή της Πατρίδας μας από το μνημόνιο…». Και κυρίως ότι αφενός «μέτρα που περιορίζουν μισθούς και συντάξεις ούτε πρέπει ούτε μπορεί να ληφθούν» και ότι αφετέρου κινούνται «στα πλαίσια μιας συνολικής σταδιακής μείωσης των φορολογικών βαρών σε όλη την κλίμακα…».

 

Στο σημείο αυτό παρακαλούμε την προσοχή σας:

 

Η «προγραμματική συμφωνία» δημοσιοποιήθηκε, επαναλαμβάνουμε, την περασμένη Τετάρτη στις 23 Οκτώβρη. Ε, λοιπόν, την ίδια ακριβώς ημέρα – την ημέρα που στην «προγραμματική  συμφωνία» τους μιλούσαν για μη λήψη νέων μέτρων και για σταδιακή μείωση των φορολογικών βαρών – δόθηκε στη δημοσιότητα το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Τι προκύπτει; Ότι το νομοσχέδιο αυτό ξεπερνά σε φοροληστρικό κανιβαλισμό όλα τα προηγούμενα! Ότι με το νομοσχέδιο αυτό όχι μόνο μονιμοποιούν μέχρι δευτέρας παρουσίας το (δήθεν έκτακτο) χαράτσι στα ακίνητα, αλλά επιβάλουν πλέον το χαράτσι και σε σπίτια χωρίς ρεύμα! Και σε χωράφια! Και σε γιαπιά! Και σε μαντριά! Δεν αποκλείεται ακόμα και σε κοτέτσια!

 

Αυτό πότε το έκαναν; Την ίδια ακριβώς μέρα που υποσχέθηκαν τη «μείωση των φορολογικών βαρών»!

 

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, επομένως, ότι σε κάθε τους βήμα τιμούν με τρόπο απόλυτο και καθαρό την έννοια της «αξιοπιστίας» στην πολιτική. Μόνο που γι΄ αυτούς, το πιο αξιόπιστο και το πιο αληθινό που σχετίζεται με την πολιτική τους και με τις δεσμεύσεις της, είναι η ψευτιά της.

Posted in Νίκος Μπογιόπουλος | Με ετικέτα: | Leave a Comment »