δηλώσεις του Μ. Αγγουράκη και Σ. Πουλικογιάννη για την επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων 6/3/14

«Να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο»!

Γράφει  ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

«Να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο»!

Αυτό βρήκε να …εξαγγείλει (!) ο άνθρωπος στη Θεσσαλονίκη.

Και μην πει κανείς ότι του «ξέφυγε».

Τα «παπαγαλάκια» που έχουν επιφορτιστεί το ευγενές καθήκον να «ξεσκονίζουν» την εξουσία, μην αρχίσουν τα γλοιώδη: Οτι ο κύριος πρωθυπουργός «κάτι άλλο» ήθελε να πει ή ότι λόγω της – γνωστής – σχέσης του με τα ελληνικά, του βγήκε «λάθος».

Οχι μόνο γιατί η φράση είναι ατόφια παρμένη από την γραπτή του ομιλία (δηλαδή, τόσο πολύ το εννοούν, που το έχουν και γραμμένο σε μια ομιλία που την ετοίμαζαν βδομάδες, αν όχι μήνες!),

αλλά και διότι το επανέλαβε την επόμενη μέρα στη συνέντευξη Τύπου.

Ιδού τι (μας) συμβαίνει:

Ζούμε σε μια χώρα που τα εκατομμύρια των Ελλήνων γνώριζαν, το βίωναν στο πετσί τους, ότι με αυτούς τους μισθούς, με αυτές τις συντάξεις, με αυτή την ακρίβεια, σε κάθε οικογένεια θα έπρεπε να δουλεύουν τέσσερις για να θρέψουν τον έναν.

Κι αυτό ίσχυε στην Ελλάδα πριν ακόμα επέλθει ο κατακλυσμός.

Αυτό ίσχυε στην Ελλάδα πριν το 2009. Πριν ακόμα επέλθει η κρίση. Πριν ακόμα έρθουν ο Παπανδρέου, οι αντιπρόεδροί του, η τρόικα και τα ΔΝΤ.

Κι όμως!

Στον τέταρτο χρόνο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, στον τρίτο χρόνο της εισόδου της Ελλάδας στην κρίση, στο τέλος του δεύτερου χρόνου των όσων «μνημονιακών» έχουν επιπέσει επί των κεφαλών των λαϊκών στρωμάτων,

με τους άνεργους και τους «ημιαπασχολούμενους» να ανέρχονται πλέον σε εκατομμύρια,

με το μηνιάτικο (για όσους έχουν ακόμα μηνιάτικο) να μη φτάνει ούτε για το πρώτο δεκαήμερο του μήνα,

με τη σύνταξη να έχει κλαπεί πριν ακόμα φτάσει στο γέροντα,

με τους φοροεισπράκτορες να μην γνωρίζουν έλεος,

με τα λουκέτα να αφανίζουν μαγαζιά, δρόμους, γειτονιές και πόλεις,

έρχεται ο πρωθυπουργός να θέτει ως στόχο …«κάθε οικογένεια και ένας εργαζόμενος»!

Αυτός ο «ένας εργαζόμενος»,

χωρίς συλλογική σύμβαση,

με βασικό 500 ευρώ (για τα οποία του ζητάνε να πληρώνει φόρο …εισοδήματος!),

χωρίς βιβλία για τα παιδιά του στο σχολείο,

που του αυξήσανε τρεις φορές το ΦΠΑ, τέσσερις φορές τη βενζίνη, πέντε φορές το ρεύμα,

που κόψανε τη σύνταξη του πατέρα του,

που τον κυνηγάει η τράπεζα για το ληστρικό δάνειο που αναγκάστηκε να πάρει, που του αυξήσανε 40% το εισιτήριο στο λεωφορείο, που τον ληστεύουν στα διόδια,

είναι αυτός ο «ένας εργαζόμενος» που – κατά τον πρωθυπουργό – θα συντηρεί οικογένεια και μάλιστα μια οικογένεια που τα υπόλοιπα μέλη της θα είναι άνεργα!

Οσοι έχουν στοιχειώδη σχέση με την πραγματικότητα που βιώνει ο τόπος, ξέρουν ότι το θέμα που ανακύπτει σήμερα στην Ελλάδα είναι τούτο:

Υπάρχει σήμερα οικογένεια που να μπορεί να συντηρήσει ένα άνεργο μέλος της;

Αλλά ο πρωθυπουργός, οι φίλοι του οι τραπεζίτες, οι φίλοι του εφοπλιστές, οι φίλοι τους της τρόικας έχουν άλλη επιδίωξη: Να «καταφέρουν» ένας (ημι)εργαζόμενος να …συντηρεί μια οικογένεια ανέργων!

Αν η δήλωση αυτή γινόταν από το φυσικό πρόσωπο Παπανδρέου, το περιεχόμενό της θα αφορούσε και θα αντανακλούσε την ποιότητα του φυσικού προσώπου Παπανδρέου. Σε αυτή την περίπτωση «μικρό το κακό».

Αλλά η δήλωση αυτή έγινε από τον πρωθυπουργό Παπανδρέου. Και η ιδιότητα αυτή μετατρέπει το «κακό» σε δράμα και τραγωδία μαζί:

Είναι το δράμα ενός ολόκληρου λαού και η χωρίς τέλος τραγωδία που θα τον βυθίσουν, αν δεν αρνηθεί τους «στόχους» της πολιτικής που τον εξανδραποδίζει, αν δεν απειθαρχήσει στα δεσμά της και αν δεν την ανατρέψει.

15 άμεσα μέτρα για την προστασία των ανέργων

Με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ, για τη νέα δραματική αύξηση της ανεργίας, επισημαίνει:

«Τα ίδια τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ αποδεικνύουν ποιος πληρώνει την καπιταλιστική κρίση, την πολιτική της κυβέρνησης. To μεγάλο μακελειό γίνεται ιδιαίτερα στη νεολαία, στις γυναίκες και από την άλλη μεγαλώνουν τα κέρδη των μονοπωλίων.

Οι άνεργοι αυξήθηκαν το Μάη του 2011 σε σχέση με το Μάη του 2010 κατά 220.534 και κατά 36.260 σε σχέση με τον Απρίλη του 2011.

Τα στοιχεία βέβαια αυτά δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Κρύβουν σκόπιμα τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τις άθλιες μορφές απασχόλησης κ.λπ.

Η ανεργία είναι αγιάτρευτη πληγή της καπιταλιστικής ανάπτυξης και όσο η οικονομία θα σχεδιάζεται με βάση το καπιταλιστικό κέρδος, η ανεργία θα υπάρχει και θα αυξάνεται.

Οι άνεργοι, να μην αποδεχτούν τη θυσία των δικαιωμάτων τους για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Ούτε είναι λύση τα δίκτυα «φιλανθρωπίας» που ενισχύουν η κυβέρνηση και οι πολυεθνικές για να ωραιοποιήσουν το προφίλ τους. Ούτε τα διάφορα προγράμματα που δίνουν ζεστό χρήμα στις τσέπες της εργοδοσίας.

Οι άνεργοι δεν είναι επαίτες. Διεκδικούν το δικαίωμα να έχουν δουλειά σταθερή και μόνιμη με πλήρη δικαιώματα. Διεκδικούν μέτρα προστασίας τους. Ο δρόμος για τους ανέργους είναι η οργάνωση της πάλης για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για την προστασία τους με τη διεκδίκηση αιτημάτων που να καλύπτουν της ανάγκες τους. Για να αποτινάξουν από πάνω τους τα δεσμά του καπιταλιστικού συστήματος που τους κάνουν τη ζωή μαρτύριο.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργάτες και τις εργάτριες, το κάθε σωματείο των εργαζομένων και την κάθε οργάνωση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων σε συνεχή αγωνιστικό πόλεμο μέχρι να συντρίψουν την αντεργατική πολιτική. Να δυναμώσουν πιο πολύ τους δεσμούς τους με τους ανέργους, τις γυναίκες, τη νεολαία, δίνοντας βάρος στην οργάνωσή τους στους τόπους δουλειάς, στις εργατικές λαϊκές συνοικίες. Να παλέψουν για άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισης των ανέργων.

15 άμεσα μέτρα

Επείγοντα αιτήματα για την προστασία ανέργων, προσωρινά απασχολούμενων, χαμηλόμισθων, συνταξιούχων, μεταναστών, φτωχών αγροτών – κτηνοτρόφων και αυτοαπασχολούμενων που δεν έχουν δουλειά, καθώς και των οικογενειών τους.

1. Απλοποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας, επέκτασή του σε όσους έκλεισαν τα μαγαζιά τους, ή εργάζονται περιστασιακά. Δε θα επιτρέψουμε τη μείωση και αυτών ακόμη των πενιχρών επιδομάτων.

2. Πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Η κάλυψη να είναι από το κράτος με χρηματοδότηση 100%, συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών τους.

3. Μείωση 30% των τιμολογίων ΔΕΚΟ, με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου.

4. Χορήγηση δωρεάν κάρτας απεριορίστων διαδρομών στις αστικές συγκοινωνίες.

5. Να δοθεί επίδομα 1.100 ευρώ σε όλους τους ανέργους, με μοναδική προϋπόθεση την απόλυσή τους, καθώς και στους νέους που ψάχνουν για δουλειά και στους αυτοαπασχολούμενους που αναγκάστηκαν να κλείσουν τα μαγαζιά τους.

6. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης.

7. Το επίδομα ανεργίας να δίνεται για όσο διάστημα διαρκεί η ανεργία.

8. Διαγραφή χρεών από τόκους και πάγωμα αποπληρωμής δανείων για όσον καιρό κάποιος είναι άνεργος, για φτωχούς αγρότες, με παράλληλη κατάργηση κατασχέσεων κάθε μορφής ιδιοκτησίας (σπίτι, αγροτική εκμετάλλευση, κ.λπ.).

9. Επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του.

10. Κρατική αγορά, συγκέντρωση και διάθεση τροφίμων σε ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους.

11. Δημιουργία κρατικών πρατηρίων για ανάγκες ένδυσης, υπόδησης, ατομικής υγιεινής σε τιμές κόστους.

12. Δωρεάν παροχή πακέτου απαραίτητων σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων.

13. Πλήρη κάλυψη του κόστους των σπουδών για φοιτητές που οι γονείς τους είναι άνεργοι, φτωχοί αγρότες.

14. Καμία απόλυση συμβασιούχων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

15. Προσλήψεις στους τομείς Υγείας, Πρόνοιας, Εκπαίδευσης και σε άλλα έργα κοινωνικών υποδομών για μείωση της ανεργίας και κάλυψη των μεγάλων κενών που υπάρχουν.

Ο εφιάλτης της ανεργίας

Ακόμα 207.736 άνεργοι προστέθηκαν στις στρατιές των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, θύματα της καπιταλιστικής κρίσης, μέσα σε ένα χρόνο από τον Απρίλη του 2010 έως τον Απρίλιο του 2011. Τραγικό επίσης είναι το στοιχείο ότι οι άνεργοι μέσα σε τρία χρόνια υπερδιπλασιάστηκαν (Απρίλης 2008 ήταν 380.775 – Απρίλης 2011 έφτασαν τους 786.459), σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή. Το ποσοστό ανεργίας τον Απρίλη του 2011 στους νέους έως 24 ετών εκτινάχθηκε στο 43%! Ακολουθούν οι γυναίκες με ποσοστό ανεργίας που αγγίζει το 20%.

Από τους εκατοντάδες χιλιάδες εγγεγραμμένους άνεργους στον ΟΑΕΔ τον περασμένο Ιούνη (770.256) αυτή τη στιγμή επιδοτείται μόλις το 27% με το πενιχρό επίδομα των 454 ευρώ που δεν φτάνει ούτε για τα στοιχειώδη και οι υπόλοιποι, όπως και συνολικά οι άνεργοι, εισπράττουν από την κυβέρνηση νέα χαράτσια, νέους φόρους, κλπ. Αρνείται πεισματικά η κυβέρνηση, πιστή στην πολιτική υπεράσπισης των συμφερόντων επιχειρηματιών, να πάρει οποιοδήποτε μέτρο προστασίας και ανακούφισης των ανέργων και των οικογενειών τους. Προκλητικά όμως μόλις προχτές διά μέσω του υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Μιχ. Χρυσοχοΐδη ανακοίνωσε επιδότηση ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ στις επιχειρήσεις της Ζώνης ενώ οι άνεργοι εισέπραξαν ένα μεγάλο τίποτα.

Μέσα σε αυτές τις δεδομένες συνθήκες και με βάση το γεγονός ότι η ανεργία ως παράγωγο του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, η κυβέρνηση ικανοποιώντας τις απαιτήσεις του κεφαλαίου, παίρνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μειώσει και άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης. Να αφαιρέσει και άλλα δικαιώματα από την εργατική τάξη για λογαριασμό των επιχειρηματιών με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας. Τα διάφορα προγράμματα του ΟΑΕΔ, το πρόγραμμα «κοινωφελούς εργασίας» που υλοποιεί το υπουργείο Εργασίας, αποτελούν εργαλεία με τα οποία η κυβέρνηση χτυπά την πλήρη και σταθερή εργασία, υπονομεύει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, διευρύνει τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, προωθεί τη δουλειά λίγων μηνών, τις ατομικές συμβάσεις κλπ., εκβιάζοντας με την απειλή της απόλυσης. Παράλληλα, μπουκώνει με εκατομμύρια ευρώ τους επιχειρηματίες από τα ταμεία του ΟΑΕΔ και άλλα προγράμματα με χρήμα των εργαζομένων, με δραματικές επιπτώσεις στις εργατικές λαϊκές οικογένειες.

Η ανεργία μέσα σε αυτές τις συνθήκες βαθιάς κρίσης θα συνεχίσει να αυξάνεται. Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη επιλογή από την κοινή ταξική αγωνιστική τους συμπόρευση για άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισής τους. Ταυτόχρονα όμως, πρέπει να είναι σαφές ότι αυτό το φαινόμενο στο σημερινό σύστημα δεν πρόκειται να εξαλειφθεί. Το να δουλεύουν όλοι μόνιμα και σταθερά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, να ικανοποιείται το σύνολο των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και συνολικά του λαού μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από έναν κεντρικό, επιστημονικά οργανωμένο σχεδιασμό της λαϊκής οικονομίας που μπορεί να απελευθερώσει τις εγχώριες παραγωγικές δυνατότητες. Με τα μέσα παραγωγής, τα εργοστάσια, τα βαπόρια, τη γη, τις υποδομές, να είναι κοινωνική ιδιοκτησία. Μόνο έτσι μπορεί να εξαλειφθεί οριστικά η αναρχία στην παραγωγή και να αξιοποιηθεί το σύνολο του εργατικού δυναμικού της χώρας, εξαλείφοντας την ανεργία. Μόνο έτσι μπορεί να ευημερεί ο εργάτης, ο αυτοαπασχολούμενος, ο αγρότης, οι νέοι, οι συνταξιούχοι.

Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ

 

«Ευλογία» η μετανάστευση

Γρηγοριάδης Κώστας

Με τη «γλώσσα» της πλουτοκρατίας μιλάνε ανοιχτά πλέον τα κυβερνητικά στελέχη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτήρισε ευλογία για τον τόπο τη μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό, θυμίζοντας παρόμοια ανατριχιαστική ρήση πολιτικού ηγέτη της ΕΡΕ στη δεκαετία του 1960. Μιλώντας στον «Φλας» ο Γ. Πεταλωτής είπε χαρακτηριστικά: «Και οι νέοι μας, οι οποίοι έχουν εξαιρετικό πρόβλημα όταν η ανεργία, ειδικά στους νέους έχει χτυπήσει πραγματικά στα ύψη, έχει πιάσει ταβάνι, πραγματικά βλέπουμε νέους ανθρώπους με πολλά προσόντα, που δεν ήταν της εποχής μας, με τα μεταπτυχιακά τους, τα διδακτορικά τους, πολλές ξένες γλώσσες, εξειδικευμένους σε συγκεκριμένα συστήματα, να αναλογίζονται «τι κάνουμε τώρα;». Να φεύγουν στο εξωτερικό, και κατ’ εμέ αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό(!), εφόσον δε γίνεται από άμεση αναγκαιότητα, αλλά απλώς θέλω να πω ότι υπάρχουν νέοι με κινητικότητα που πηγαινοέρχονται και βλέπουν τα ρεύματα και τους συλλογισμούς οι οποίοι επικρατούν». Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση ενθαρρύνει τη μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό, ως την καλύτερη λύση στο πρόβλημα της ανεργίας που έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Ταυτόχρονα όμως η παραπάνω δήλωση του εκπροσώπου αποτελεί τρανή ομολογία αποτυχίας της κυβέρνησης να μειώσει έστω και λίγο στο ορατό μέλλον το πρόβλημα της ανεργίας. Ομως η ανεργία είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα και την παράγει είτε είναι σε ύφεση είτε σε ανάπτυξη. Δεν μπορεί λοιπόν να αντιμετωπιστεί παρά μόνο με την ανατροπή του.

Μεταπασχαλινές ιστορίες…

Γράφει   ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οι αποκαλύψεις για το Γκουαντάναμο (σ.σ.: που «θα» το έκλεινε ο Ομπάμα) δε σκίασαν κατ’ ελάχιστο την καθιερωμένη ατραξιόν του Λευκού Οίκου με πρωταγωνιστές το προεδρικό ζεύγος και τον Πασχαλινό Κούνελο…

Ανήλικα παιδιά, άσχετοι άνθρωποι, κατασκευασμένοι «ύποπτοι». Πάνω από 150 τέτοιοι «τρομοκράτες» βρέθηκαν από το 2001 στο κολαστήριο τουΓκουαντάναμο (σ.σ.: αυτό που «θα» έκλεινε ο Ομπάμα) όπως αποκαλύπτουν τα έγγραφα του Wikileaks και δημοσίευσαν οι New York Times.

Οι αμερικανικές αρχές γνώριζαν από την πρώτη στιγμή ότι οι «ένοχοι» δεν είχαν καμία σχέση ούτε με Αλ Κάιντα, ούτε με Μπιν Λάντεν, ούτε με οτιδήποτε άλλο τους κατηγορούσε το μετά την 11η Σεπτέμβρη καθεστώς της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής χούντας.

Ομως οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι, αυτοί με τους οποίους – είτε υπό τον Μπους, είτε υπό τον Κλίντον, είτε υπό τον Ομπάμα και πάντα υπό τις πολυεθνικές – έχουμε «κοινές αρχές και αξίες»(!) κατά τον κ. Παπανδρέου, ήθελαν «εχθρούς». Και τους «δημιούργησαν».

Στο όνομα αυτών των «εχθρών» η ανθρωπότητα παρακολουθεί εδώ και μια δεκαετία ιμπεριαλιστικές εισβολές. Βόμβες. Στρατούς κατοχής. Διαμελισμούς χωρών. Δολοφονίες αμάχων. Βασανιστήρια. Χιτλερικές μεθόδους στα κάτεργα τύπου Αμπού Γκράιμπ. Ιπτάμενες φυλακές. Εκτελέσεις. Αίμα. Και φυσικά κέρδη. Κέρδη για τις πολυεθνικές των όπλων. Κέρδη για τις πολυεθνικές του πετρελαίου. Κέρδη για τους εργολάβους της «ανοικοδόμησης» κρατών και λαών που πρώτα τα ισοπέδωσαν και τα εξανδραπόδισαν.

Σε όλα αυτά η Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, θέλει να καμώνεται την «αμέτοχη». Οι κυβερνώντες έχουν το πάγιο θράσος να ισχυρίζονται ότι «δεν συμμετέχουν». Κι ας τους παρασημοφόρησε (!) ο Μπους για την προσφορά τους στο έγκλημα. Κι ας έχουν μετατρέψει το ελληνικό έδαφος σε λημέρι και προκεχωρημένο φυλάκιο εφόρμησης των γκάνγκστερ. Κι ας διατηρούν ελληνικά στρατεύματα σε κάθε γωνιά του κόσμου όπου ο ιμπεριαλισμός φυτεύει την επί πτωμάτων «δημοκρατία» του.

Η Ελλάδα της Σούδας και του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα της ΕΕ και που από το Κόσσοβο μέχρι το Αφγανιστάν, κι από τη Βαγδάτη μέχρι τη Λιβύη αναζητά το δικό της μερίδιο από το μακελειό, δεν είναι ένας «απλός παρατηρητής». Είναι μέλος του κοπαδιού με τις ύαινες που κατασπαράζουν ανθρώπινες σάρκες. Το κλάμα των παιδιών στη Φαλούτζα, τα θύματα των αεροπορικών «λαθών» του ΝΑΤΟ στην Καμπούλ, τα διαμελισμένα κορμιά στην Τρίπολη, είναι και δικό της δημιούργημα.

Αυτή η Ελλάδα – «πρόθυμος σύμμαχος» της κτηνωδίας, αυτή η Ελλάδα – συνεργός της θηριωδίας, είναι η Ελλάδα των βιομηχάνων, η Ελλάδα των τραπεζιτών, η Ελλάδα των εφοπλιστών και των κομμάτων τους, είναι η Ελλάδα του δικομματισμού και των φαιών καταγωγίων της γνωστής «πολυκατοικίας». Αυτή η Ελλάδα έχει κοινή καταγωγή με εκείνη που έστελνε τα παιδιά της να υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας στην Ουκρανία, στην Μικρά Ασία, στην Κορέα.

Αλλά αυτή η Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα, με τις αρχές και τις αξίες του ελληνικού λαού. Τη χωρίζει άβυσσος από την Ελλάδα του εργάτη, του αγρότη, του άνεργου, του βιοπαλαιστή. Η Ελλάδα του ελληνικού λαού δεν έχει καμία σχέση με τα Γκουαντάναμο, όπως δεν είχε ποτέ καμία σχέση με τους «Νέους Παρθενώνες». Η Ελλάδα του ελληνικού λαού υπήρξε πάντα δεσμώτης – ποτέ δεσμοφύλακας – και των «Νέων Παρθενώνων» και των «Γκουαντάναμο». Και μόνο αυτός είναι, ο ελληνικός λαός, που μπορεί και οφείλει να αποτινάξει από πάνω του το στίγμα της συνενοχής. Στίγμα που πάνε να του το φορτώσουν με τα εκτός των συνόρων «έργα» τους, εκείνοι, οι ίδιοι, που στο εσωτερικό της χώρας, του πίνουν το αίμα.

Τα βιογραφικά και η ανεργία

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με το θέμα της ανεργίας των νέων, η υπουργός Εργασίας, Λούκα Κατσέλη, απάντησε βαθυστόχαστα ότι η ανεύρεση εργασίας είναι θέμα προσωπικότητας του κάθε νέου. Μάλιστα, επισήμανε ότι η ίδια, λόγω του ότι είναι καθηγήτρια Πανεπιστημίου, έχει την ικανότητα από το πρόσωπο να διακρίνει αν ένας νέος άνθρωπος «θα έχει εργασιακή επιτυχία ή όχι». Επίσης, πέρα από την προσωπικότητα, υπογράμμισε ότι είναι και θέμα ικανοτήτων, όπως, για παράδειγμα, το πώς φτιάχνει ένας νέος το βιογραφικό του και το πώς και με ποιο τρόπο ψάχνει για δουλειά. Τελικά, για την υπουργό Εργασίας, οι πάνω από 1 εκατομμύριο άνεργοι βρίσκονται σε αυτή τη θέση γιατί δεν έμαθαν να συντάσσουν σωστά τα βιογραφικά τους..; Νομίζει πως με τέτοιες απάτες η κυρία υπουργός και η κυβέρνησή της ξεμπερδεύουν με το γεγονός ότι διαχειρίζονται τον καπιταλισμό που γεννά και αναπαράγει ανεργία, δηλαδή τα συμφέροντα των επιχειρηματιών και που, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης όπως τώρα, την πολλαπλασιάζουν. Νομίζει πως με τα προγράμματα ενίσχυσης των επιχειρήσεων για θέσεις εργασίας μπορεί να κοροϊδεύει. Και πιστεύει ακόμη πως οι άνθρωποι που πρέπει να ζουν είναι όσοι εκτιμά την προσωπικότητά τους η κυρία υπουργός και οι όμοιοί της! Να γιατί λέμε ότι είναι επικίνδυνη η κυβέρνηση, συνολικά η αστική πολιτική για το λαό και πρέπει να την ανατρέψει.

Η «πράσινη ανάπτυξη» … των απολύσεων

Η «πράσινη ενέργεια», πηγή κερδοφορίας για το κεφάλαιο

 

Πάνος ΑΠΕΡΓΗΣ Δανία

 

Μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες που δραστηριοποιείται στον τομέα της «πράσινης οικονομίας» εδώ και πολλά χρόνια, η εταιρεία κατασκευής ανεμογεννητριών VESTAS, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα κλείσει 4 εργοστάσια στη Δανία και θα απολύσει 3.000 εργαζόμενους, γιατί, όπως ισχυρίστηκε, μέσα στο 2010, παρουσίασε μεγάλα κέρδη, αλλά όχι τα αναμενόμενα για τους επενδυτές. Μάλιστα, η διοίκηση δηλώνει απροκάλυπτα ότι αν και ο κύκλος εργασιών της εταιρείας αναμένεται να αυξηθεί, δε συμφέρει να γίνεται η παραγωγή στη Δανία γιατί το εργατικό κόστος είναι υψηλό και τα δικαιώματα των εργαζομένων παράλογα για τις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποίησης και κρίσης.

Τόσο οι σοσιαλδημοκρατικές, όσο και οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις της Δανίας έχουν βάλει σαν πρωταρχική προτεραιότητα εδώ και 30 χρόνια τη λεγόμενη «πράσινη οικονομία», την «καθαρή ενέργεια». Εχουν γίνει πάρα πολλές κρατικές επενδύσεις και σχεδιασμοί και έχουν ποντάρει πολύ στο να διαφημίζουν τη χώρα σαν πρότυπο στην «πράσινη ανάπτυξη», αλλά πάντα μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, που σημαίνει στην πράξη ότι όλες οι δραστηριότητες θα αναπτύσσονται με πρωταρχικό σκοπό την αύξηση των κερδών της εταιρείας και την αύξηση της τιμής των μετοχών της στα χρηματιστήρια.

Να σημειωθεί εδώ ότι η VESTAS έχει πάρει πολλά εκατομμύρια κρατικές ενισχύσεις για την καθιέρωσή της στην αγορά και πολλές κρατικές παραγγελίες για αιολικά πάρκα. Πρόσφατα, έχει εκβιάσει την κυβέρνηση, αφού είχε εξασφαλίσει κρατικές επιχορηγήσεις, ότι αν δεν αποφασιστεί η εγκατάσταση αιολικού πάρκου στην περιοχή Εστερσιλντ που είχε κριθεί ακατάλληλη από τις οικολογικές οργανώσεις και είχε προκαλέσει πολλές κινητοποιήσεις των κατοίκων, θα χρησιμοποιήσει τα χρήματα για δραστηριότητες σε άλλες χώρες.

Το 2009, για παράδειγμα, τα κέρδη της εταιρείας ξεπέρασαν τα 6 δισ. κορόνες. Παρ’ όλα αυτά, η συγκεκριμένη εταιρεία στα τελευταία χρόνια έχει μεταφέρει στο εξωτερικό (outsourcing) 3.000 θέσεις εργασίας και το 2009 έχει κάνει 1.275 απολύσεις στη Δανία και 600 απολύσεις στην Αγγλία. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η VESTAS έχει 30 εργοστάσια και απασχολεί 23.800 άτομα.

Η σοσιαλδημοκρατική αντιπολίτευση στη Δανία κατηγορεί το υπουργείο Ανάπτυξης και γενικότερα την κυβέρνηση γιατί δεν έχουν κάνει συγκεκριμένο πλάνο για την ανάπτυξη πράσινης ενέργειας, ευθυγραμμιζόμενη, έτσι, απόλυτα με τις κυνικές δηλώσεις του διευθυντή της εταιρείας, που είπε, μεταξύ άλλων: «Η εταιρεία μας ποτέ δεν πήγαινε τόσο καλά όσο τώρα και ποτέ δεν ήταν τόσο ανταγωνιστική προς τους ανταγωνιστές της. Το 2010 έχουμε πρωτοφανές ρεκόρ παραγγελιών σε παγκόσμιο επίπεδο. Καλούμε την κυβέρνηση να επιταχύνει τις διεργασίες για ένα ολοκληρωμένο πλάνο προσαρμογής στην πράσινη ενέργεια μέχρι το 2020. Αυτό, βέβαια, να ξεκαθαρίσουμε ότι αν γίνει δε θα σημάνει και επαναλειτουργία των εργοστασίων στην Δανία. Η παραγωγή πρέπει να γίνεται στις χώρες που τα έξοδά της είναι όσο δυνατόν χαμηλότερα όπως η Κίνα».

Εδώ έχει ενδιαφέρον να προσεχτούν οι δηλώσεις και άλλων διευθυντών από μεγάλες εταιρείες και άλλων κλάδων που μεταφέρουν την παραγωγή στο εξωτερικό, αφήνοντας πίσω κοινωνικά συντρίμμια και χιλιάδες ανέργους, καθώς και η στάση του κυβερνητικού συνδικαλισμού που για λύση έχει εξασφαλίσει …τη δωρεάν παροχή ψυχολογικής βοήθειας στους ανέργους.

Γίνεται ένας συντονισμένος αγώνας για να κρυφτούν οι πραγματικές αιτίες που πηγάζουν αποκλειστικά και μόνον από τη βασική αντίθεση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας και λύνεται μόνο με την όξυνση της ταξικής πάλης.

Το συγκεκριμένο, βέβαια, παράδειγμα ξεσκεπάζει και την υποκρισία του Ελληνα πρωθυπουργού που προσπαθεί να πείσει υποτιμώντας την κοινή νοημοσύνη ότι θα αντιγράψει στην Ελλάδα όλα εκείνα που στη Δανία έχουν αποτύχει στην πράξη, παρόλο που οι συνθήκες ήταν πολύ ευνοϊκότερες.

Οι «τεμπέληδες»

Πάνω στο μύθο περί «τεμπέληδων Ελλήνων» στηρίχθηκε η αστική προπαγάνδα των τελευταίων χρόνων για να δικαιολογηθούν όλα τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Με τον ίδιο μύθο η σημερινή κυβέρνηση και όσοι υποστηρίζουν με τον έναν ή άλλο τρόπο το «μνημόνιο» επιχειρεί να περάσει όλα τα πρωτοφανή σε σκληρότητα μέτρα.

Ο μύθος αυτός καταρρίπτεται με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Δευτέρα. Οπως προκύπτει, οι Ελληνες εργαζόμενοι δουλεύουν 2.120 ώρες το χρόνο και καταλαμβάνουν την πρώτη θέση στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ οι Γερμανοί έρχονται προτελευταίοι με 1.432 ώρες και οι Ολλανδοί τελευταίοι με 1.389 ώρες. Δεύτεροι μετά τους Ελληνες, έρχονται οι Τσέχοι (1.992 ώρες) και ακολουθούν οι Ούγγροι (1.998 ώρες) και οι Πολωνοί (1.969 ώρες).

Μια άλλη αξιοσημείωτη παρατήρηση αφορά στην έκταση της μερικής απασχόλησης στις χώρες μέλη της ΕΕ. Στη Γερμανία, παραδείγματος χάριν, το 26,3% του εργατικού δυναμικού δουλεύει υπό καθεστώς μερικής εργασίας, ενώ στην Ολλανδία το αντίστοιχο ποσοστό φθάνει το 48,2% του εργατικού δυναμικού. Στην Ελλάδα το ποσοστό των εργαζομένων σε καθεστώς μερικής εργασίας είναι 6%.

Από τα παραπάνω ποσοστά μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί η Γερμανία και η Ολλανδία εμφανίζουν χαμηλά ποσοστά ανεργίας αφού ένας μερικά εργαζόμενος (με μία ώρα δουλειά τη βδομάδα) βγαίνει από τον κατάλογο των ανέργων ενώ επί της ουσίας είναι άνεργος.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δόθηκε στη δημοσιότητα προκειμένου να αρχίσει η «διαβούλευση» για τις διάφορες «εναλλακτικές λύσεις όσον αφορά την επανεξέταση των κανόνων για το χρόνο εργασίας».

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΩ ΤΟΥ 20% ΤΟ 2011 ΚΑΙ ΠΤΩΣΗ 30% ΤΟΥ ΒΙΟΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ!

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, η εφαρμογή των εξοντωτικών, ακραία νεοφιλελεύθερων μέτρων λιτότητας του κουαρτέτου κυβέρνησης-ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ θα οδηγήσει την ελληνική οικονομία σε παρατεταμένη ύφεση, σε αύξηση των ανέργων στο ένα εκατομμύριο το 2011, σε δραματική υποχώρηση, έως και 10 χρόνια, του βιοτικού επιπέδου και των αποδοχών των εργαζομένων και σε δραστική συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους (εργασιακών και ασφαλιστικών).  Προς επίρρωση των παραπάνω, τα επίσημα στοιχεία για την ανεργία που ανακοίνωσε σήμερα η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) είναι αποκαλυπτικά: Στο 11,8% ανήλθε η ανεργία το δεύτερο τρίμηνο του 2010, έναντι 11,7% του προηγούμενου τριμήνου και 8,9% του αντίστοιχου τριμήνου του 2009.

Επίσης, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, τα τροϊκανής έμπνευσης κυβερνητικά μέτρα που θα γνωρίσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι την προσεχή τριετία θα επιδεινώσουν, τουλάχιστον, κατά 30% το βιοτικό τους επίπεδο.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου:

Οι μέσες πραγματικές αποδοχές θα είναι έως το τέλος του 2010 μειωμένες κατά 4,4% (μετά την αύξηση κατά 4,2% το 2009 και κατά 1,1% το 2008). Το 1/4 της προόδου που είχε γίνει (+20% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1999) θα «χαθεί» έως το τέλος του 2011.

Το ποσοστό της πραγματικής ανεργίας θα υπερβεί το 20% (1 εκατ. άτομα) φθάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα της πεντηκονταετίας. Η αύξηση της ανεργίας κατά το 2009 προήλθε από την μείωση της απασχόλησης κατά 1,2% αλλά και από την αύξηση κατά 0,8% του εργατικού δυναμικού της χώρας.

Στην τριετία 2009-2011 θα έχουν χαθεί σωρευτικά 175.000 θέσεις εργασίας και ο αριθμός των απασχολουμένων θα υποχωρήσει κατά μια 5ετία δηλ. θα επανέλθει στα επίπεδο που ήταν το 2006…

Για πρώτη φορά μετά το 1991 μειώνεται η μισθωτή απασχόληση. Η μείωση της μισθωτής απασχόλησης οφείλεται στην μείωση των μόνιμα απασχολούμενων οι οποίοι μειώνονται για πρώτη φορά από το 1968 έναντι των προσωρινά, μερικά και ευέλικτα απασχολούμενων που συνεχώς αυξάνονται.

Η ανεργία μεγαλώνει, μακροημερεύει και … σκοτώνει

άρθρο του Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ στον ριζοσπάστη

ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΠΡΑΞΗ του εγκλήματος ο δολοφόνος επιστρέφει στο ρόλο του ιατροδικαστή για να εξετάσει το θύμα του…

Αυτό θυμίζει, τουλάχιστον, η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) για την ανεργία, που θα συζητηθεί στις 13 Σεπτέμβρη στο Οσλο, στο συνέδριο που διοργανώνουν από κοινού το ΔΝΤ με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ΔΟΕ).

ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ περιλαμβάνονται νέα στοιχεία για την πορεία της ανεργίας τα τελευταία χρόνια, αλλά και «συστάσεις» προς τις κυβερνήσεις για τη μείωσή της.

Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των ανέργων ξεπερνά τα 210 εκατομμύρια σ’ όλο τον κόσμο, κατά 30 εκατομμύρια μεγαλύτερος σε σύγκριση με το 2007. Σημειώνεται ότι τα τρία τέταρτα της αύξησης του αριθμού των ανέργων εντοπίζονται στις αναπτυγμένες χώρες και το υπόλοιπο στις λεγόμενες «αναδυόμενες» οικονομίες (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία, κ.ά.)

ΤΟ ΔΝΤ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό στις ΗΠΑ, «στο επίκεντρο της Μεγάλης Υφεσης» όπως σημειώνει, όπου είχαμε αύξηση του αριθμού των ανέργων κατά 7,5 εκατομμύρια από το 2007.

Μεταξύ των αναπτυγμένων χωρών αυτές που είχαν τη μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας είναι η Ισπανία (όπου το ποσοστό αυξήθηκε κατά σχεδόν 10%), οι ΗΠΑ, η Νέα Ζηλανδία και η Ταϊβάν.

ΕΝΑ ΘΕΜΑ ιδιαίτερης σημασίας είναι το ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό ανεργίας των νέων και ειδικότερα στην ηλικιακή κατηγορία 15-24 ετών. Υπολογίζεται ότι το ποσοστό ανεργίας στην κατηγορία αυτή είναι δυόμισι φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο ποσοστό για τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενους. Επισημαίνεται ακόμη ότι αυτή η αύξηση της ανεργίας στους νέους ήταν η μεγαλύτερη σε σχέση με τις προηγούμενες οικονομικές καπιταλιστικές κρίσεις. Η μεγαλύτερη αύξηση παρουσιάστηκε και πάλι στην Ισπανία, όπου η ανεργία των νέων διπλασιάστηκε από 19% σε 40%!

ΜΙΑ ΑΛΛΗ κατηγορία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι οι μακροχρόνια άνεργοι, αυτοί που μένουν άνεργοι για περισσότερο από 27 βδομάδες. Στις ΗΠΑ, όπου είχαμε και το μεγαλύτερο ποσοστό μακροχρόνιας ανεργίας, ο ένας στους δύο ανέργους ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία.

ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ του ΔΝΤ γίνεται αναφορά και στις επιπτώσεις της ανεργίας όχι μόνο στους ανέργους, αλλά στο σύνολο των εργαζομένων. Εκτός των αυτονόητων οικονομικών συνεπειών (δραματική μείωση του εισοδήματος), υπογραμμίζονται οι συνέπειες στην υγεία των ανέργων, αλλά και στη μείωση του προσδόκιμου ζωής, ακόμα και στην ακαδημαϊκή διαδρομή των παιδιών των ανέργων.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ αναφέρεται ότι σύμφωνα με μελέτες των τελευταίων χρόνων, το εισόδημα ενός εργαζόμενου που χάνει σήμερα τη δουλειά του θα είναι μειωμένο κατά 20% ακόμη και 15-20 χρόνια μετά, ακόμη και αν καταφέρει να επανενταχθεί στην αγορά εργασίας. Τέλος, το ΔΝΤ σημειώνει τη μακάβρια διαπίστωση ότι η θνησιμότητα των εργαζομένων που θα χάσουν τη δουλειά τους είναι σημαντικά μεγαλύτερη σε σχέση με όσους παραμένουν στην εργασία τους!

Παρηγοριά στον άνεργο μέχρι να βγει η ψυχή του

Καλοκαιρινά καραγκιοζιλίκια του Α. Λοβέρδου

Μες στο κατακαλόκαιρο και ενώ η (εμφανώς υποτιμημένη) επίσημη ανεργία χτύπησε 12% το Μάη, ο Ανδρέας Λοβέρδος κάλεσε τους δημοσιογράφους σε συνέντευξη Τύπου, για να ανακοινώσει τη διαδικασία ψήφισης θεσμικού πλαισίου για την «κοινωνική οικονομία». Είναι γνωστά τα παραληρήματα του υπουργού Εργασίας, όμως πιο παραληρηματική συνέντευξη απ’ αυτή δεν θυμόμαστε να έχει ξαναδώσει. Αλίμονο αν κατάλαβε κανένας στο τέλος τι σκατά θα είναι αυτή η «κοινωνική οικονομία», ποιο το αντικείμενό της και ποιες οι διαχωριστικές γραμμές από τις υπάρχουσες κρατικές δομές, τις δομές που διαχειρίζονται οι διάφορες ΜΚΟ και την ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα.

Κάθε που έμπαινε ένα ερώτημα που ζητούσε συγκεκριμένη απάντηση, πότε ο Λοβέρδος και πότε ο γενικός γραμματέας Κοινοτικών Πόρων Θ. Τσέκος το γύριζαν -κατά το κοινώς λεγόμενο- στο καλαματιανό, με απαντήσεις αόριστες, γενικόλογες και συχνά αλληλογρονθοκοπούμενες. Τόσο που στο τέλος η συνέντευξη κατήντησε ένα απέραντο μπάχαλο και έκλεισε με τον Λοβέρδο να παραπονιέται (το σύνδρομο Νίκου Ξανθόπουλου δεν τον εγκαταλείπει ποτέ), ότι πάλι στα κανάλια δεν θα πουν τίποτα, αλλά μόνο κακά θα προβλέπουν.

Τι ήθελε ο Λοβέρδος; Να βγουν όλοι οι εργατικοί συντάκτες με πανηγυρικά δημοσιεύματα για τη νέα ρηξικέλευθη πρωτοβουλία του υπουργείου του. Να κάνουν την «κοινωνική οικονομία» πρώτη είδηση. Ομως, και οι συντάκτες και τ’ αφεντικά τους ξέρουν να βλέπουν τα «σάπια» και δεν είναι διατεθειμένοι να εκτεθούν με μπούρδες χάριν του Λοβέρδου. Στο ασφαλιστικό τον βοήθησαν όσο δεν έπαιρνε άλλο, όμως στο καραγκιοζιλίκι της «κοινωνικής οικονομίας» δεν μπορούν να ποντάρουν, απλούστατα γιατί είναι σκέτο καραγκιοζιλίκι. Ποιος ξεχνάει, άλλωστε, την άλλη… μεγάλη πρωτοβουλία του Λοβέρδου, με τα εκπτωτικά κουπόνια που θα μοίραζαν οι επιχειρήσεις στους ανέργους; Και τότε πήγε να οργανώσει φιέστα, όμως σήμερα δεν θέλει να θυμάται αυτό το μασκαραλίκι.

ανεργία …. θα φορεθεί πολύ