Τζήμερε απλά είσαι ανόητος *

από τον ημεροδρόμο

 

Είμαι Αυστριακοτσολιάς» ξεκαθαρίζει στον τίτλο άρθρου του για το προσφυγικό πρόβλημα ο Θάνος Τζήμερος. Εμείς, έχουμε την εντύπωση ότι ο κύριος Τζήμερος είναι απλά μαλάκας αν πιστεύει – σύμφωνα με αυτά που ο ίδιος γράφει– ότι η Αυστρία και γενικότερα οι Ευρωπαίοι Εταίροι έχουν απόλυτο δίκιο να στρέφονται κατά της Ελλάδας και να θέλουν να την μετατρέψουν σε αποθήκη εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, προσφύγων και μεταναστών.

Είναι, προφανώς, δικαίωμα του κάθε Τζήμερου να ανήκει όπου και να είναι ότι επιθυμεί, (ακόμη και γερμανοτσολιάς) καθ’ ότι το δικαίωμα του ατομικού αυτοπροσδιορισμού είναι κατοχυρωμένο τουλάχιστον από το Διεθνές Δίκαιο και τις Συνθήκες τις οποίες έχουμε την εντύπωση ότι δεν αμφισβητεί. Απλώς τις αγνοεί…

Σύμφωνα λοιπόν με τις Συνθήκες, τα ευρωπαικά σύνορα είναι τα ελληνικά σύνορα. Όχι τα Αυστριακά.

Και για τον έλεγχο αυτών των συνόρων από την πρωτόγνωρη ροή εκατομμυρίων ανθρώπων, ίσως να διαφεύγει του κ Τζήμερου, η ελληνική κυβέρνηση έχει υποβάλλει αίτημα συνδρομής στους Ευρωπαίους Εταίρους, οι οποίοι με δυνάμεις τους (FRONTEX) επιχειρούν (και) στο Αιγαίο, άνευ αποτελέσματος. Αυτό έχουμε την εντύπωση ότι μπορεί να το αντιληφθεί ακόμη και ένας ανόητος…

Πράγματι, όπως γράφει ο Τζήμερος «Ελεύθερη διακίνηση εντός της Σένγκεν προϋποθέτει έλεγχο στα σύνορα της Σένγκεν» και συνεχίζει: «Τον κάνει τον έλεγχο η Ελλάδα; Μόνο από το 7% όσων “λιάζονταν και εξαφανίζονταν” είχαν παρθεί δακτυλικά αποτυπώματα. 5000 πλαστά τζιχαντιστικά διαβατήρια ανακάλυψαν οι κουτόφραγκοι. Από σας πέρασαν όλοι αυτοί. Χαμπάρι δεν πήρατε! Ή μήπως πήρατε και κάνατε τα στραβά μάτια; Αυτοί που αιματοκύλησαν το Παρίσι την Ελλάδα είχαν ορμητήριο. Να γεμίσει την Ευρώπη τζιχαντιστές απειλούσε ο στρατάρχης Κούγκης. Εσείς τι θα κάνατε, σύντροφοι, στη θέση της Αυστρίας και της κάθε Αυστρίας αν ένα κράτος – σύμμαχος φέρονταν σαν failed state, σαν κράτος – τρομοκράτης, σαν κράτος – αλήτης;»

Εδώ ο γερμανοντυμένος Τζήμερος από τον ενθουσιασμό του χάνει το μέτρο και θέλουμε να πιστεύουμε από απλή ανοησία αρχίζει να διασπείρει χοντρά ψέματα.

Πρώτον, γνωρίζει ότι καμία χώρα δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις ταυτοποίησης καταγραφής δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων καθημερινά.

Δεύτερον, αυτή η διαδικασία βρίσκεται πια υπό την εποπτεία των Εταίρων

Τρίτον οι τζιχαντιστές που αιματοκύλησαν το Παρίσι, έχουμε την εντυπώση ότι ήταν Γάλλοι υπήκοοι, οι οποίοι πηγαινοέρχονταν Γαλλία- Βέλγιο

Καθ’ ότι γερμανοντυμένος και Αυστριακοτσολιάς (κατά δήλωσή του) ο Τζήμερος προφανώς θεωρεί καθήκον του να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των πατρίδων του και να δικαιολογήσει όλα τα μέσα- ακόμη και τα παράνομα- που η Αυστρία στην προκειμένη περίπτωση  χρησιμοποιεί για να υπερασπιστεί αυτό που ορίζει ως συμφέρον της.

Και στην προκειμένη περίπτωση η Αυστρία (και όχι μόνο) προβαίνει σε κατάφορη υπονόμευση των ευρωπαικών και διεθνών συνθηκών.

Γνωρίζει για παράδειγμα ο Τζήμερος ότι:

Από τις 28 της ΕΕ μόνο 13 χώρες δέχτηκαν στο έδαφός τους πρόσφυγες;

Η Πολωνία δέχτηκε να φιλοξενήσει 20 άτομα;

Η Ουγγαρία πρόσφερε μόνο 100.000 συρματόσχοινο για να γίνουν φράκτες στην ΠΓΔΜ;

Γνωρίζει, για παράδειγμα ο Τζήμερος ότι με βάση το Διεθνές Δίκαιο οι πρόσφυγες δικαιούνται άμεσα άσυλο και δικαίωμα εγκατάστασής του σε όποια χώρα το επιθυμούν;

Μπορεί άραγε ο τσολιάς Τζήμερος να συλλάβει το πανευρωπαικό για να μην πούμε παγκόσμιο μέγεθος αυτού του προβλήματος;

Μάλλον δύσκολο καθ’ ότι (ας αξιοποιήσουμε το γλαφυρό ύφος του άρθρου του) φταίει «ο άμορφος, απονεκρωμένος πολτός που βρίσκεται στο κρανίο του στη θέση του εγκεφάλου, αυτός φταίει»

 

* Η μαλακία, αξιολογείται ως ανώτερο στάδιο της ανοησίας. Λίγη προσπάθεια ακόμη κύριε Τζήμερε.

 

topontiki.gr

Σ’ ευχαριστώ γρια αντάρτισσα που μπορώ να στρέφω τα μάτια μου πάνω σου, για να ξεβρωμίζουν

Μακριά από κάθε αφυδατωμένη μούμια που τρέφει την υπαρξιακή της ματαιοδοξία με προστυχιά και κολλαγόνο.

της Κατερίνας Δήμα

Ενόσω εδώ σπάμε κοντέρ αναξιοπρέπειας, αναξιοπάθειας μέσα από ενασχολήσεις ανάξιες λόγου που φανερώνουν

το γενικότερο αξιακό σηψαιμικό μας σοκ, ενόσω αναλωνόμαστε σε τηλεοπτικά τσουρουμαδήματα οδυρμού για τους

αυτοδημιούργητους σελέμπριτις που έφυγαν νωρίς, ενόσω επιχειρηματολογούμε για το κάθε σουργελόπανο του λάιφ στάιλ

και τις γνώμες του δίνοντας αξία στο τίποτα, κάτι έτη φωτός μακριά, αυτή η ηλικιωμένη Κούρδισσα δεν βλέπει πρωινάδικα,

δεν ακούει μοντέλες να γνωμοδοτούν, δεν βρίζει μετανάστες που γέμισε ο τόπος και δεν χωράμε πια εμείς, δεν κυνηγάει

το γιο της να βάλει ζακέτα, δεν λέει στην κόρη της να κοιτάει τη δουλίτσα της και να βρει κανα καλό παιδί να νοικοκυρευτεί.

Αυτή η ηλικιωμένη Κούρδισσα πολεμάει τους ISIS πάνω από ένα χρόνο. Και τώρα ανήκει στη φρουρά της πόλης της.

Αυτή η ηλικιωμένη Κούρδισσα προσωποποιεί κάθε γέφυρα με το όμορφο, το ζωντανό, εκείνο που ζει στον υπερβατικό

κόσμο του ιδεατού, «ανθρωποποιώντας» το  με αλήθεια και ρεαλισμό, αυτή η ηλικιωμένη Κούρδισσα δίνει ζωή σε καθέναν

από μας που ασφυκτιά μπρος σε κάθε αφυδατωμένη μούμια που τρέφει την υπαρξιακή της ματαιοδοξία με προστυχιά και

κολλαγόνο, αυτή η ηλικιωμένη Κούρδισσα είναι ο ορισμός της ζωής  όπως την καταλαβαίνουν όσοι παλεύουν ακόμα

χρίζοντας τους ανεμόμυλους ιππότες.

Κυρά μου, σ’ ευχαριστώ, που μπορώ να στρέφω τα μάτια μου πάνω σου, για να ξεβρωμίζουν από την γύρω μου ντροπή.

φωτογραφία από international brigade of rojava

Άνθιμε, δεν θα ξαναγράψεις εσύ την ιστορία της Θεσσαλονίκης

Τα λόγια του Μητροπολίτη Άνθιμου στην εκδήλωση μίσους και οπισθοδρόμησης που διοργάνωσε δεν είναι άλλη μια αναίτια εμπλοκή του σε θέματα πέραν των θρησκευτικών του αρμοδιοτήτων. Είναι κάτι παραπάνω. Είναι η προσπάθεια του να δημιουργήσει ένα ξενοφοβικό και υπερσυντηρητικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη.

Του Αναστάση Ασκητά

Δεν περιμέναμε να φτάσει 2016 για να διαπιστώσουμε με πρόδηλο εκνευρισμό και αγανάκτηση ότι ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, ξεπερνά τα όρια του θρησκευτικού ρόλου του και παίζει παραγοντίστικα και μικροπολιτικά παιχνίδια.

Είναι ένας από τους πυλώνες του συντηρητικού συστήματος που κρατάει δέσμια τη Θεσσαλονίκη για δεκαετίες και φιλοδοξεί να το κάνει για πολύ καιρό ακόμα φυλακίζοντας τις δυνατότητες της πόλης και της κοινωνίας της.

Αυτά όλα τα ξέραμε. Όπως ξέρουμε και το ποιοι είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται την πόλη ως τσιφλίκι τους και με περίσσειο θράσος και κοτζαμπασισμό, επιχειρούν μέχρι και να ξαναγράψουν την ιστορία της πόλης και να αλλάξουν την ταυτότητά της.

Για ποιο λόγο να ρωτήσει το ΑΠΘ τον Άνθιμο αν συμφωνεί ή όχι με τη δημιουργία τμήματος ισλαμικών σπουδών;

Γιατί να ρωτήσει το κράτος τον Άνθιμο αν συμφωνεί ή όχι με την κατασκευή κέντρων υποδοχής και μετεγκατάστασης προσφύγων;

Γιατί οι μετριοπαθείς και σοβαροί θρησκευόμενοι δεν αγανακτούν ακούγοντας τον Άνθιμο να παρουσιάζει το «ολίγον αγαπάτε αλλήλους», το «αγαπάτε αλλήλους με μέτρο» ή τον «καλό Σαμαρείτη με απ’ όλα» και τον «καλό Σαμαρείτη χωρίς κρεμμύδι»;

Είναι ο Άνθιμος το μέτρο της θρησκείας; Ο μετρονόμος του λόγου Θεού;

Αυτά είναι ερωτήματα και προς θρησκευόμενους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα διαφορετικά από τον παράγοντα Άνθιμο, τον Φράγκο, τον Ψωμιάδη και τον Παπαθεμελή.

Το ξέραμε ότι ο Άνθιμος παίζει πολιτικά παιχνίδια. Μας το έχει κάνει ξεκάθαρο σε κάθε ευκαιρία. Μας το ‘πε και στο δημοψήφισμα. Η πατρίδα, πατρίδα και η σκοπιμότητα, σκοπιμότητα.

Έχει τόσο θράσος αυτή η αισθητική Άνθιμου που στη χθεσινή εκδήλωση αποφάσισε να ξαναγράψει την ιστορία της Θεσσαλονίκης.

«Έγκλημα» είπε, «αν ανακατευτούν άλλοι λαοί στη Θεσσαλονίκη. Είπε και δεν ντράπηκε.

Η Θεσσαλονίκη υπήρξε σπουδαία και σημαντική όταν ήταν πολυπολιτισμική. Όταν εντός των τειχών της ζούσαν Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι, Τούρκοι κλπ. Όταν ανακατεύονταν άλλοι λαοί.

Η Ιστορία απέναντι στον Άνθιμο.

Ήταν σταυροδρόμι, εμπορικό και πολιτισμικό. Είχε κινηση και δημιουργία. Όταν μείναμε μόνο οι Έλληνες έγινε αυτό το ακίνητο, γκρίζο και υπερσυντηρητικό φάντασμα, γνήσιο γέννημα του ψυχρού πολέμου και του υπερσυντηρητισμού που άφησε αυτός στην μεταπολεμική ελληνική κοινωνία.

Η Θεσσαλονίκη είναι γεμάτη γειτονιές, συνοικίες, πλατείες, ιστορίες, μυρωδιές της προσφυγιάς. Όταν οι παππούδες μας άφησαν τον Πόντο και τη Μικρά Ασία και έφτιαξαν την Καλαμαριά, την Τούμπα, την Πολίχνη, την Επτάλοφο, τη Νεάπολη, το Κορδελιό και τόσα άλλα σημεία της πόλης μας, υπήρχαν στην «μητέρα» – Ελλάδα κάποιοι Άνθιμοι που δεν τους ήθελαν εδώ.

Υπήρχαν κάποιοι άλλοι Άνθιμοι που πίστευαν ότι «θα δημιουργήσουν πολιτική αναταραχή». Κάποιοι άλλοι Άνθιμοι που δεν ήθελαν να πάνε στη Σμύρνη καράβια να τους πάρουν. Κάποιοι άλλοι Άνθιμοι που εφάρμοζαν το «αγαπάτε αλλήλους» με μέτρο.

Κάποιοι άλλοι Άνθιμοι που για χρόνια είχαν αποκλεισμένα τα χωριά τους από το ποντιακό στοιχείο. Ξέρετε γιατί; Γιατί «αλλοίωνε τον εθνικό κορμό».

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται κύριε Άνθιμε (γιατί σεβασμιότατος δεν μου είστε). Αλλά δεν ξαναγράφεται. Σίγουρα, δεν ξαναγράφεται!

Και για τη Θεσσαλονίκη έγραψε o Νικηφόρος Χούμνος, υψηλός αξιωματούχος του Βυζαντινού κράτους κατά το 14ο αιώνα: «Κανείς δε μένει χωρίς πατρίδα, όσο θα υπάρχει η Θεσσαλονίκη».

Και η Θεσσαλονίκη θα υπάρχει κύριε Άνθιμε. Υπήρχε πριν από εσάς και από το μίσος σας. Θα υπάρχει και μετά από εσάς.

Καληνύχτα σας, κύριε Άνθιμε.

Αστική συγκοινωνία στη Θεσσαλονίκη: τα εισιτήρια αυξάνονται, η ποιότητα πέφτει, οι μέτοχοι (πάντα) κερδίζουν…

αναδημοσίευση από  τη λαϊκή συνέλευση δυτικών συνοικιών θεσσαλονίκης

Νέες αυξήσεις στα εισιτήρια του ΟΑΣΘ θα κληθούμε να πληρώσουμε στις επόμενες μέρες καθώς ο ΟΑΣΘ πρότεινε (από το 1 στα 1,10 ευρώ) και η κυβέρνηση αποφάσισε την αύξηση του βασικού εισιτηρίου στα 1,20 ευρώ, αποδίδοντάς την στην αύξηση του ΦΠΑ (και) στις μεταφορές από 13% στο 23% όπως προβλέπει το 3ο μνημόνιο. Μάλιστα πριν από ένα χρόνο τα εισιτήρια αυξήθηκαν και πάλι (25%-33%), ενώ την περίοδο 2009-2014 ο ΟΑΣΘ έχει διπλασιάσει την τιμή του εισιτηρίου (από 0,5 ευρώ το 2009 στο 1 ευρώ το 2014) και ταυτόχρονα η συχνότητα των δρομολογίων μειώθηκε, τα νυχτερινά δρομολόγια έπαψαν και ο χρόνος κυκλοφορίας των λεωφορείων αυξήθηκε από 15 σε 20 χρόνια, χωρίς πρόβλεψη για υποχρεωτική συντήρηση.

Γίνεται έτσι ακόμα πιο δυσβάσταχτη η καθημερινότητα εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών και όλου του λαού της πόλης που δεν έχει καμιά άλλη επιλογή μετακίνησης καθώς από το 1957 ο ΟΑΣΘ είναι ιδιωτικό μονοπώλιο επιδοτούμενο από το κράτος. Εκείνη τη χρονιά ο “εθνάρχης” Καραμανλής ξήλωσε τις γραμμές του τραμ ώστε μια χούφτα λεωφορειούχων να έχουν μέχρι σήμερα εγγυημένα κέρδη εκμεταλλευόμενοι ένα κοινωνικό αγαθό που θα έπρεπε να είναι δωρεάν. Η κρατική επιδότηση μάλιστα για τον ιδιωτικό ΟΑΣΘ είναι μεγαλύτερη από αυτήν που παίρνει ο κρατικός ΟΑΣΑ στην Αθήνα, παρόλο που ο δεύτερος εξυπηρετεί πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό. Στη βάση μιας αποικιακού τύπου σύμβασης όλα τα έξοδα λειτουργίας του ΟΑΣΘ καλύπτονται από τον κρατικό προϋπολογισμό (μισθοδοσίες υπαλλήλων, εξοπλισμός, ανανέωση στόλου κ.τ.λ.) ενώ οι ιδιώτες μέτοχοι κρατούν όλα τα κέρδη (μόνο το 2013 πάνω από 16 εκ. ευρώ από εισιτήρια και πρόστιμα). Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος για τους μετόχους δηλαδή, ενώ αυτοί που μένουν νηστικοί είναι οι επιβάτες, που μην έχοντας άλλες επιλογές είναι υποχρεωμένοι να βιώνουν έναν καθημερινό γολγοθά με τριτοκοσμικές συνθήκες μετακίνησης. Τα λεωφορεία έχουν να ανανεωθούν από τον καιρό του Νώε αν και ο Οργανισμός έχει εισπράξει το σύνολο του κόστους αγοράς τους ενώ ο ΟΑΣΘ κλέβει “νόμιμα” ακόμα και με τους κερματοδέκτες εντός των λεωφορείων που δεν δίνουν ρέστα! Την ίδια στιγμή, με τους δείκτες της ανεργίας να αυξάνονται συνεχώς και την Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα της ανεργίας, καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για την δωρεάν μετακίνηση των ανέργων, μέτρο που ισχύει για τις αστικές συγκοινωνίες στην Αθήνα από τον δημόσιο ΟΑΣΑ.

Λένε ότι παρά τις αυξήσεις, το εισιτήριο του ΟΑΣΘ εξακολουθεί να είναι φθηνό. Μάλλον ζουν σε άλλη χώρα ή πολύ απλά οι κυβερνώντες δεν χρησιμοποιούν ποτέ τα δημόσια μέσα μεταφοράς. Αποφεύγουν να αντικρίσουν την άθλια ποιότητα των μετακινήσεων αλλά κυρίως το μέγεθος της φτώχειας στην οποία έχει βυθίσει τον λαό η συμμορία ελληνικών κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ. Ας θυμηθούμε την πορεία της τιμής του εισιτηρίου του ΟΑΣΘ μόνο από το 2000 και μετά. Το 2001 το κόμιστρο ήταν 100 δραχμές. Με την αλλαγή του νομίσματος το κόμιστρο ανέβηκε στα 0,45ευρώ (για να εμπεδώσουμε ότι …με το ευρώ καλύτερα!), αλλά αυτό μάλλον δεν θεωρήθηκε αύξηση αλλά “προσαρμογή” στην “οικονομική και νομισματική ασφάλεια ενός ισχυρού νομίσματος”, όπως διαφήμιζαν ξεδιάντροπα τότε. Το 2005 το βασικό εισιτήριο πήγε στα 0,50ευρώ, το 2010 στα 0,60 και το 2011 στα 0,80 για να φτάσουμε πλέον το 2014 στο 1ευρώ. Σε μια δεκαετία δηλ. η τιμή υπερδιπλασιάστηκε ενώ την ίδια περίοδο το λαϊκό εισόδημα εξανεμίστηκε. Οι αυξήσεις αυτές χτυπούν μάλιστα τα φτωχότερα στρώματα που χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς καθώς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για ιδιωτικό μέσο.

Ιδιαίτερα οι κάτοικοι της δυτικής Θεσσαλονίκης αντιμετωπίζουν κάθε μέρα μια αφόρητη κατάσταση, με πολύωρη αναμονή στις στάσεις, παλιά λεωφορεία και σχεδιασμό γραμμών που είναι σχεδόν ο ίδιος εδώ και δεκαετίες. Στον Εύοσμο π.χ., παρόλο που έχει υπερδιπλασιαστεί τόσο σε έκταση όσο και σε πληθυσμό τις τελευταίες δεκαετίες, η γραμμή 32 παραμένει ίδια από την εποχή του Κουκλουτζά! Σύμφωνα και με έρευνα του ίδιου του ΟΑΣΘ η γραμμή 32 είναι η δεύτερη χειρότερη στην πόλη (πρώτη είναι η γραμμή για το ΤΕΙ) με αποτέλεσμα οι κάτοικοι του δεύτερου μεγαλύτερου δήμου του πολεοδομικού συγκροτήματος να ταλαιπωρούνται καθημερινά σε στάσεις, σε παλιά λεωφορεία και σε ένα δρομολόγιο οδύσσεια. Ίσως χειρότερη είναι η κατάσταση στις γραμμές 32Α και 21 με αποτέλεσμα ολόκληρες γειτονιές να μην έχουν ουσιαστικά σύνδεση με το κέντρο ενώ ο χρόνος που απαιτείται συνήθως για την μετάβαση από κέντρο προς Εύοσμο να είναι μεγαλύτερος από τον χρόνο προς τον Λαγκαδά!

Κι ενώ αυτή είναι η κατάσταση στον Εύοσμο και όλες σχεδόν τις δυτικές συνοικίες οι τοπικοί δήμαρχοι παλεύουν για το ποιος θα φέρει τις επεκτάσεις του Μετρό(;) στα δυτικά. Μια παλιά παροιμία μιλάει για μεταξωτά βρακιά αλλά η κατάσταση δεν είναι τόσο αστεία καθώς μεγαλοεργολάβοι με το “όραμα” του μετρό έχουν εδώ και μια δεκαετία καταστρέψει την πόλη κατασπαταλώντας χρόνο και χρήματα με τα οποία θα μπορούσαν ήδη να είχαν δοθεί πολύ πιο φθηνές, λειτουργικές και φιλικές προς το περιβάλλον λύσεις στο συγκοινωνιακό πρόβλημα της Θεσσαλονίκης.

Αυτή η πραγματικότητα δε θ’ αλλάξει από μόνη της. Πρέπει να οργανωθούμε για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα: Η υπηρεσία που παρέχουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι κοινωνικό αγαθό, όπως η υγεία, η παιδεία, η κατοικία, το ρεύμα, το νερό. Το να μπορείς να πας στη δουλειά σου, στη σχολή σου, στους φίλους και τους συγγενείς σου, αλλά και όταν χρειάζεται στο νοσοκομείο ή απλά μια βόλτα είναι βασική καθημερινή ανάγκη.

Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς πρέπει να είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό στην υπηρεσία όλων και όχι μηχανισμός για να βγάζουν κέρδη ιδιώτες.

 

Με επιτροπές αγώνα και λαϊκές συνελεύσεις να παλέψουμε για καλύτερες συγκοινωνίες

Δηλώνουμε έμπρακτα την ανυπακοή μας στις ανατιμήσεις συλλογικά και οργανωμένα

Παλεύουμε άμεσα για δωρεάν μετακινήσεις σε ανέργους, μαθητές, φοιτητές καθώς και για τους εργαζόμενους που μετακινούνται προς και από την δουλειά τους

Να διαγράφονται όλα τα πρόστιμα με επίδειξη της κάρτας ανεργίας ή φορολογικής δήλωσης με εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρώ

Ενιαίος φορέας δημόσιων μεταφορών, κοινωνικοποιημένος, χωρίς εργολάβους-μαυραγορίτες

Ράγιο Βαγιεκάνο: Το καμάρι της εργατικής τάξης

 

αναδημοσίευση από κίνηση απελάστε το ρατσισμό

 

Ένα εκπληκτικό μικρού μήκους ντοκιμαντέρ του βρετανικού Coppa 90 μεταφέρει τον τρομερό δεσμό της Ράγιο Βαγιεκάνο

με την κοινωνία που εκπροσωπεί. Η Ράγιο παραμένει μία από τις λίγες ομάδες που διατηρεί τόσο μεγάλη τη σύνδεση με τα

ιδανικά και τις αρχές της κοινότητας την οποία εκπροσωπεί, αν και οι προσπάθειες εκσυγχρονισμού της τελευταία, καθώς

και τα ανοίγματα του ιδιοκτήτη έχουν βρει αντίθετο τον κόσμο. Δεν αντιπροσωπεύει μια πόλη, όπως άλλες ομάδες στην

Ισπανία, αλλά μια γειτονιά.

Οι παίκτες γυρίζουν στο Βαγιέκας για να γνωρίζουν τη συνοικία. O ίδιος ο αρχηγός, ο Ρομπέρτο Τρασόρας αναφέρεται στην

σημασία της κοινωνίας στη λειτουργία της ομάδας. «Έχω παίξει σε ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά

η Ράγιο μου έχει δώσει περισσότερα. Όχι μόνο στο αθλητικό κομμάτι, αλλά σε προσωπικό επίπεδο με βοηθάει να είμαι πιο

κοντά στους ανθρώπους και να καταλαβαίνω τα προβλήματά τους», τονίζει. Ο σύλλογος δεν προσπαθούν να πείσει έναν

πιτσιρικά να γίνει Ράγιο για τους τίτλους, πρέπει να ξέρει τις αξίες που αντιπροσωπεύει. Λίγοι ξέρουν ότι ο Πάκο Χέμεθ

και οι παίκτες του μαγειρεύουν σε κοινωνικό κέντρο. Οι φανατικοί τους, οι Μπουκανέρος, έχουν χιούμορ και πρωτοτυπία,

ωστόσο περνούν σημαντικά κοινωνικά μηνύματα, ενώ τελευταία αντιδρούν στον τρόπο μοντερνοποίησης του συλλόγου.

Αυτά και πολλά ακόμα που φανερώνουν την μοναδική ταυτότητα των «Φρανχιρόχος» εμπεριέχονται στο εξαιρετικό

ντοκιμαντέρ του Coppa 90 με τίτλο: Ράγιο Βαγιεκάνο: Το καμάρι της εργατικής τάξης, που ακολουθεί στη Gallery…

«Ποτέ ποδόσφαιρο με τους φασίστες»!

Την Παρασκευή (12/2, 19.30) η Ζανκτ Πάουλι αντιμετωπίζει τη Λειψία για την 21η αγωνιστική της Zweiteliga και ο σύλλογος έστειλε

ένα σαφές μήνυμα που καταδικάζει το φασισμό και την ομοφοβία.

Γνωστή για τα αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά χαρακτηριστικά της εξέδρας και των οπαδών, η Ζανκτ Πάουλι έσβησε τον

βασικό χορηγό από την φανέλα της και θα αγωνιστεί με το σύνθημα: «Kein Fussball Den Faschisten» (μτφ: Το ποδόσφαιρο δεν είναι για φασίστες).

Η φανέλα αναγράφει το μήνυμα με μεγάλα γράμματα στο μπροστινό μέρος της, ενώ στην εσωτερική ραφή στα μανίκια της φέρει

πολύχρωμη σημαία, χαρακτηριστική των κινημάτων απέναντι στην ομοφοβία, το σεξισμό και τον ρατσισμό για τις

σεξουαλικές επιλογές των ανθρώπων.

Στην πρωτοπόρο της δεύτερης κατηγορίας του γερμανικού ποδοσφαίρου, Λειψία, εξάλλου, οι οπαδοί του Αμβούργου έχουν πολλά

να προσάψουν.

Συγκεκριμένα, τους κατηγορούν ως έναν σύλλογο – μόρφωμα που δημιουργήθηκε από τα εκατομμύρια της πολυεθνικής εταιρίας Red Bull και του σύγχρονου μάρκετινγκ.

Αγοράζεις απ’ το Πλαίσιο; Think, think, think, think…

 

αναδημοσίευση από το ξεκινημα

 

Πριν λίγες μέρες άλλος ένας άνθρωπος προστέθηκε στο μακρύ κατάλογο των ανέργων. Η Σοφία Πάτα, εργαζόμενη στο κατάστημα του Πλαισίου στη Λάρισα, μητέρα σε μονογονεϊκή οικογένεια με ένα τρίχρονο παιδί, ενημερώθηκε από τη διοίκηση του Πλαισίου ότι απολύεται. Η δικαιολογία; «Δεν χαμογελούσε πολύ»…

 

Η απόλυση αυτή φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, «περίεργη» καθώς η Σοφία δούλευε οχτώ χρόνια στην εταιρεία και μάλιστα ήταν «εξαιρετική» υπάλληλος με βάση τα κριτήρια της ίδιας της εταιρείας! Είχε διακριθεί δύο φορές μέσα στο 2015, μπαίνοντας στη Dream Team των υπαλλήλων (τους υπαλλήλους δηλαδή με εξαιρετική απόδοση). Όμως αν γνωρίζει κανείς το εργασιακό κάτεργο που λέγεται Πλαίσιο, δεν θα του προκαλέσει καμία εντύπωση.

 

Στο Πλαίσιο (όπως έχουν καταγγείλει πολλές φορές εργαζόμενοι σ’ αυτό) επικρατούν συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα: ατομικές συμβάσεις εργασίας, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, ελαστικές σχέσεις εργασίας με 4ωρους εργαζόμενους, με απλήρωτες υπερωρίες, 10ωρα που δεν φαίνονται πουθενά, πρωτοστάτης στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και πολλά άλλα.

 

Όπως καταγγέλλει το Σωματείο των εργαζομένων στο Πλαίσιο, του οποίου η Σοφία είναι μέλος, η απόλυση αυτή πραγματοποιήθηκε

«για να εξυπηρετήσει την πολιτική ευέλικτου δυναμικού που έχει υιοθετήσει η εταιρεία τα τελευταία χρόνια, αντικαθιστώντας έμπειρο προσωπικό με νέους υπαλλήλους».

Και συνεχίζει η ανακοίνωση:

«άλλωστε το Πλαίσιο είναι από τις ελάχιστες εταιρίες στην Ελλάδα που ζητά υπαλλήλους σταθερά , κάθε μηνά, τα τελευταία 10 χρόνια».

 

Με αυτές τις τακτικές, η εταιρεία έχει καταφέρει να παρουσιάζει σημαντικά κέρδη, εν μέσω κρίσης. Συγκεκριμένα, τα καθαρά κέρδη της το 2012 έφτασαν τα 10,2 εκατ. ευρώ, το 2013 τα 14,3 εκατ. ευρώ και το 2014 τα 16,1 εκατ. ευρώ.

 

Μια απολύτως «υγιής» και κερδοφόρα επιχείρηση λοιπόν, μεταχειρίζεται τους εργαζόμενους της σαν «αναλώσιμα» υλικά.

 

Στα χρόνια που ζούμε οι νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των αφεντικών. Η «μαύρη» εργασία είναι κανόνας, όπως άλλωστε και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης (μερική, εκ περιτροπής κα).

 

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, ασφαλώς δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς. Οι εργαζόμενοι στο χώρο των εταιρειών των νέων τεχνολογιών σε αρκετούς χώρους (Πλαίσιο, Vodafone, CYTA, Nokia, κ.α.) επιχειρούν να οργανωθούν και να απαντήσουν συλλογικά στις επιθέσεις που δέχονται. Οι υπόλοιποι πρέπει να κάνουμε το ίδιο. Και την ίδια στιγμή πρέπει όλοι να στεκόμαστε αλληλέγγυοι ο ένας στον άλλο, αφού η επίθεση ενάντια σε κάθε έναν από εμάς να είναι επίθεση σε όλους.

Αυτό τρομάζει τα αφεντικά – ας είμαστε σίγουροι γι’ αυτό.

 

Γι’ αυτό την επόμενη φορά που θα χρειαστείς κινητό, tablet, laptop, υπολογιστή… think, think, think, think…

 

…και στήριξε τις ενέργειες του Σωματείου των Εργαζομένων στο Πλαίσιο διεκδικώντας την άμεση επαναπρόσληψη της Σοφίας Πάτα!

Ανακοίνωση οργανώσεων και συλλογικοτήτων της αριστεράς για ασφαλιστικό

 

Σε συνέχεια της επιστολής που απέστειλε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων της αριστεράς στη μάχη του

ασφαλιστικού, εκδόθηκε η παρακάτω Κοινή ανακοίνωση οργανώσεων και συλλογικοτήτων της αριστεράς για τη μάχη του

ασφαλιστικού που συνυπογράφουν οι Ανασύνθεση ΟΝΡΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Ένωση των Δικαίων, Εργατικός Αγώνας, Ξεκίνημα.

 

Η κοινή ανακοίνωση έχει ως εξής:

Για μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι και ο λαός βρίσκονται μπροστά σε μια μεγάλη επίθεση. Η «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» που προωθείται

από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το «κουαρτέτο» των «θεσμών» των ΕΕ-ΔΝΤ, στο πλαίσιο των τριών μνημονίων και των αντίστοιχων

δανειακών συμβάσεων, επιχειρεί να επιφέρει μια βαθύτερη και ποιοτική αντιδραστική τομή υπέρ του κεφαλαίου για την υπέρβαση της

κρίσης του, με μακροπρόθεσμες καταστροφικές επιπτώσεις για τα ασφαλιστικά δικαιώματα, την εργασία, το εισόδημα, τις εργασιακές

σχέσεις, την υγεία και γενικότερα τη ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Στην κατεύθυνση αυτή, το κεφάλαιο, η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, τα κόμματά τους, οι εργοδοτικές ενώσεις, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, οι παρατάξεις

τους στους εργασιακούς χώρους κ.ά., παρά τις επιμέρους διαφορές τους, συνασπίζονται στην κατεύθυνση της επιβολής της ουσίας αυτής

της αντιδραστικής μεταρρύθμισης. Η νεοφασιστική Χρυσή Αυγή, παρά τις αντιπολιτευτικές κορώνες της, ουσιαστικά ευθυγραμμίζεται με το

κεφάλαιο και την ΕΕ.

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία με τον συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ αλλά και οι ηγεσίες των επιμελητηρίων, και των αγροτικών ομοσπονδιών,

όλες οι δυνάμεις που στήριξαν έως τώρα την κυρίαρχη πολιτική και το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, δεν μπορούν ή και δεν θέλουν να

οργανώσουν και να κλιμακώσουν ένα νικηφόρο αγώνα.

Είμαστε πεισμένοι ότι το εργατικό και λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη να μπλοκάρει και να ανατρέψει την αντιασφαλιστική

επίθεση, όπως το έχει καταφέρει και στο παρελθόν, και συνολικά την επίθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Με στήριξη των αγώνων

που ξεσπούν και ξεπερνούν τον «εθιμοτυπικό» χαρακτήρα και τη γραφειοκρατία. Με άμεση πολύμορφη κλιμάκωση των κινητοποιήσεων,

ξεκινώντας από απεργίες με στόχο να μην τολμήσει η κυβέρνηση καν να καταθέσει το νομοσχέδιο. Με μια μεγάλη απεργία στις 4 Φλεβάρη

που θα είναι η αρχή και όχι το τέλος των αγώνων. Με συνέχιση και κλιμάκωση με 48ωρη απεργία και απεργίες διαρκείας, ώστε ακόμα κι

αν η κυβέρνηση φέρει το νομοσχέδιο ή το περάσει στη Βουλή, να αναγκαστεί να το αποσύρει υποχωρώντας στον πανεργατικό-παλλαϊκό ξεσηκωμό.

Σε αυτή την βάση, ο πολιτικός συντονισμός των μαχόμενων δυνάμεων της αριστεράς για την κοινή δράση στο εργατικό, λαϊκό και

νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στην αντιδραστική «ασφαλιστική μεταρρύθμιση» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των ΕΕ-ΔΝΤ,

είναι απολύτως αναγκαία για τη νίκη των αγώνων, αλλά και εφικτή.

Υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα τους ενωτικούς, δυναμικούς και ανένδοτους αγώνων των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό και λαϊκόκίνημα:

Τους αγώνες και τα μπλόκα της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Τις κινητοποιήσεις των ελαστικά εργαζόμενων με «μπλοκάκι», των εργαζόμενων ελευθεροεπαγγελματιών και των νέων επιστημόνων

που δεν αγωνίζονται για να κρατήσουν την «γραβάτα τους», όπως λένε τα καθεστωτικά ΜΜΕ, αλλά για να ασκούν με αξιοπρέπεια το

επάγγελμά τους και να ζουν από την δουλειά τους.

Επιδιώκουμε να πάρουν χαρακτηριστικά παλλαϊκού ξεσηκωμού, με προεξάρχοντα τα αιτήματα που αφορούν το σύνολο της

κοινωνίας –απέναντι στην κυβερνητική προσπάθεια διάσπασης και κατακερματισμού– με πρωταγωνιστικό ρόλο των εργατικών και φτωχών

λαϊκών στρωμάτων.

Το πλαίσιο για τον πολιτικό συντονισμό κοινής δράσης διαμορφώνεται με τις παρακάτω πολιτικές κατευθύνσεις και διεκδικήσεις:

1. Αποφασιστική πάλη για την ανατροπή της αντιασφαλιστικής τομής που προωθούν κυβέρνηση, ΕΕ και ΣΕΒ. Καμία συναίνεση, καμία ανοχή

στην κατακρεούργηση των λαϊκών δικαιωμάτων.

2. Καθολική, δημόσια, υποχρεωτική ασφάλιση και δημόσια, δωρεάν, υποχρεωτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους-ες, χωρίς

εξαιρέσεις και προϋποθέσεις, που να αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες εργαζομένων, νεολαίας και λαού. Κατάργηση όλων των παλιών

και νέων αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων, των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων που τους επιβάλλουν.

3. Εξασφάλιση για όλους και όλες, με κατώτερη σύνταξη, που να αντιστοιχεί στις ανάγκες και τα δικαιώματα της εποχής μας για αξιοπρεπή ζωή,

είναι ίση με τον κατώτερο μισθό.

Κατάργηση των περικοπών που έχουν γίνει από το 2009 σε μισθούς και συντάξεις.

Επαναφορά της 13ης και14ης σύνταξης και μισθού.

Ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις με μείωση των κερδών του κεφαλαίου.

4. Αποφασιστική μείωση των ανώτατων ηλικιακών ορίων και των χρόνων συνταξιοδότησης

. Υποστήριξη των διεκδικήσεων των ταξικών συνδικάτων για παραπέρα μείωση στα όρια γυναικών και εργαζομένων σε βαρέα και

ανθυγιεινά επαγγέλματα.

5. Πλήρης ασφαλιστική και υγειονομική κάλυψη για κάθε άνεργο και για όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης, μαθητείας κ.λπ.

Η ανεργία να μετράει ως χρόνος ασφάλισης. Δουλειά για όλους, σταθερή, πλήρης και με ασφάλιση. Κατάργηση της μαύρης

εργασίας -με αυστηρές ποινές στους εργοδότες. Ενιαίες σχέσεις και αμοιβές στην ίδια εργασία, χωρίς καμιά διάκριση σε βάρος των νέων,

των γυναικών και των μεταναστών.

6. Δραστική μείωση του ημερήσιου χρόνου εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών με κατάργηση των μορφών ελαστικής εργασίας και

μερικής απασχόλησης.

7. Προστασία των ασφαλιστικών, επαγγελματικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων

αγροτών -όχι στη λεηλασία που προωθείται.

8. Αποφασιστική μείωση των εργατικών εισφορών μέχρι που το κόστος της ασφάλισης να βαρύνει κυρίως το μεγάλο κεφάλαιο

και το κράτος, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ανέργους.

9. Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία τα αποθεματικά που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος,

τα 70 δισ. ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010, τα δεκάδες δισ. που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα και το «κούρεμα» του PSI, αλλά

και τα δισ. που αρπάχτηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2015 για να αποπληρωθεί το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Απόσυρση των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο». Να περάσουν τα ασφαλιστικά ταμεία στα χέρια των εργαζομένων.

10. Για να χρηματοδοτηθεί το ασφαλιστικό σύστημα: άμεση παύση πληρωμών στους δανειστές και διαγραφή του δημόσιου χρέους.

Η πάλη για τα αιτήματα αυτά μπορεί να ανοίξει έναν άλλο δρόμο για τους εργαζόμενους, το λαό και τη νεολαία. Χωρίς χρέος, μνημόνια

και ευρωενωσιακά σύμφωνα πανευρωπαϊκής λιτότητας και αντιλαϊκών «μεταρρυθμίσεων». Για να απελευθερωθεί ο λαός από τους

εκβιασμούς και τα δεσμά της ΕΕ και του ΔΝΤ, σε ρήξη με την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Στη βάση της πλήρους αυτοτέλειας κάθε πολιτικής δύναμης, προτείνουμε τις εξής κοινές ενέργειες των δυνάμεών μας στο

εργατικό και λαϊκό κίνημα:

1. Συντονισμός στα συνδικάτα και τις μαζικές οργανώσεις, στις απεργίες, τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις.

2. Συμβολή στις διαδικασίες και αποφάσεις των συνελεύσεων των συνδικάτων για να περάσουν οι αγώνες στα χέρια των εργαζομένων.

3. Συμβολή στη δημιουργία συντονισμών «από κάτω» που θα προωθούν την αγωνιστική ενότητα της εργατική τάξης, κέντρων αγώνα και

επιτροπών ταξικών και αγωνιστικών συνδικάτων, φτωχών αγροτών, εργαζόμενων επαγγελματιών και αυταπασχολούμενων κατά τόπους,

στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ενιαίου κέντρου αγώνα ενάντια στην αντιδραστική ασφαλιστική μεταρρύθμιση και σε διάκριση

από τον κάθε είδους γραφειοκρατικό, κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.

4. Σεβασμός στην αυτοτέλεια των μαζικών οργάνων του ταξικού συνδικαλιστικού και μαζικού κινήματος.

Αθήνα, 2 Φεβρουαρίου 2016

Συνυπογράφουν:

Ανασύνθεση ΟΝΡΑ
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Ένωση των Δικαίων
Εργατικός Αγώνας
Ξεκίνημα