Αθλιότητα Λαζόπουλου.

 

 

 

από redwildwind

 

Δικό τους το κράτος, δική τους και η βρωμιά του!

Γράφει  ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

Πριν από ένα χρόνο ήταν οι ιστορίες με τα φάρμακα που τα βρίσκανε κρυμμένα σε κάτι γκρεμούς και μέσα σε πηγάδια.

Τώρα έχουμε την ιστορία με το ΙΚΑ της Καλλιθέας, ή την άλλη με τα επιδόματα σε «τυφλούς» – μαϊμού.

Πιο πριν ήταν τα καταγγελλόμενα για λαδώματα στην υπηρεσία Ανταγωνισμού.

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, δε, έρχονται και επανέρχονται… αποκαλύψεις γύρω από τη φοροδιαφυγή, τις ατασθαλίες στην τάδε ή τη δείνα υπηρεσία, για τις «αρπαχτές» εδώ κι εκεί, για προνοιακά επιδόματα και κοινωνικές παροχές που κάποιοι εισέπρατταν παράνομα κ.ο.κ.

Σαν να σπάει κάθε φορά ο διάολος το ποδάρι του, πότε λέτε ότι οι κυβερνήσεις εντοπίζουν και… εξιχνιάζουν τέτοιες καταστάσεις και πότε τα ΜΜΕ τις παρουσιάζουν με το δικό τους αξιολάτρευτο ζήλο;

Ολως τυχαίως:

• Τα θέματα περί «διαφθοράς στο Δημόσιο» κατακλύζουν την επικαιρότητα τη στιγμή ακριβώς που επίκεινται 150.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
• Τα θέματα περί «μαϊμού» δικαιούχων έρχονται τη στιγμή των επικείμενων αποφάσεων για περικοπές των προνοιακών επιδομάτων.
• Τα θέματα για τις παράνομες συντάξεις εμφανίζονται στο προσκήνιο όποτε επίκεινται περικοπές των συντάξεων.
• Τα φάρμακα στα πηγάδια εντοπίζονται όποτε πρόκειται να χτυπηθεί κάποια επαγγελματική κατηγορία (π.χ. φαρμακοποιοί).
• Οι γκλαμουράτοι της φοροδιαφυγής, όπως και ο κακός υδραυλικός που δεν κόβει απόδειξη, κατακλύζουν τα δελτία ειδήσεων όποτε έρχονται τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα και χαράτσια, τα οποία ο λαός «πρέπει» να τα υποστεί μιας και οι διεφθαρμένοι δεν πληρώνουν τους δικούς τους φόρους, κ.ο.κ.

*

Μόνιμη επωδός σε αυτό το ατελείωτο σίριαλ είναι ότι,

πρώτον, η διαφθορά είναι… κακό πράγμα και,

δεύτερον, ότι η καλή κυβέρνηση, με τους καλούς υπουργούς, ως ταπεινός υπηρέτης του λαού, βάζει «χέρι» στους επίορκους για να απαλλάξει την κοινωνία από το μίασμά τους…

Δεν ξέρουμε αν οι σκηνοθέτες του εν λόγω εξοργιστικά γελοίου θεάματος είναι περισσότερο γελοίοι, ή περισσότερο εξοργιστικοί.

Ξέρουμε, όμως, τα εξής:

1) Αυτή η εικόνα διαφθοράς με την οποία προσπαθούν να λερώσουν – ως συνυπεύθυνη – ολόκληρη την κοινωνία, είναι η εικόνα του καθρέφτη τους. Το κράτος των τρωκτικών, της αναξιοκρατίας, του κομματικού ρουσφετιού, των πελατειακών συμπεριφορών και της «μαύρης» συναλλαγής έχει χτιστεί και λειτουργεί κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση εκείνης της πολιτικής που κατέστησε λαϊκή ρήση ότι

«το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι».

2) Αυτοί και οι φίλοι τους που το παίζουν διώκτες της διαφθοράς, είναι οι σεσημασμένοι της άφατης υποκρισίας που έχουν οικοδομήσει ένα πολιτικό σύστημα το οποίο έχει για προμετωπίδα του εκείνο το πάλαι ποτέ απίθανο πρωθυπουργικό απόφθεγμα «έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του» και που

έχει για έμβλημά του τη «Ζήμενς» και τα Βατοπέδια.

3) Η πολιτική και οι πολιτικοί αυτού του κράτους ήταν που έκαναν ομιλίες για τον «περιορισμό» (σ.σ.: προσέξτε: όχι για την κατάργηση, αλλά για τον «περιορισμό»!) του «γρηγορόσημου» στο δημόσιο τομέα. Πρόκειται για τον δικό τους, τον κρατικομονοπωλιακό και δήθεν «δημόσιο» τομέα, τον φτιαγμένο με τα υλικά του

«έχω μέσο», «έχω δόντι», «έχω βύσμα», «έχω και μπάρμπα στην Κορώνη».

4) Είναι αυτοί οι θρασύτατοι που με φόντο τις αθλιότητες στο ΙΚΑ παριστάνουν τους απηνείς «Ιαβέρηδες», αυτοί που καμώνονται τους εξαγνισμένους και στήνουν προσωπικές παραστάσεις περί την εξάρθρωση των κυκλωμάτων παροχής «μαϊμού» συντάξεων, οι οποίοι – ως πολιτικώς τρισάθλιοι – επόπτευαν και εποπτεύουν το «κύκλωμα» της πολιτικής που ρήμαξε το ΙΚΑ και όλα τα Ταμεία μέσα από το «ριφιφί» του Χρηματιστηρίου (σ.σ.: πάνω από 3 δισ. έχασαν τότε τα Ταμεία από το χρηματιστηριακό τζόγο), που επόπτευαν και εποπτεύουν την πολιτική η οποία έχει λεηλατήσει εδώ και μισό αιώνα, συνεχώς,

πάνω από 60 δισ. ευρώ από τους ασφαλισμένους!

5) Είναι το δικό τους πολιτικό καθεστώς, το καθεστώς της μίζας και της αρπαχτής, των «κουμπάρων» και των «αναψυκτηρίων», των υποβρυχίων που «γέρνουν» και των στενών δεσμών με τους Χριστοφοράκους, πάνω στο οποίο μεγαλουργεί

το «φακελάκι» και το «τσάκω ρε μάγκα τόσα και προχώρα».

Αυτό το κράτος,

που

α) πριν από μια βδομάδα κουκούλωσε δικομματικά το σκάνδαλο της «Ζήμενς»,

που

β) μόλις προχτές προσέφερε στην Εκκλησία με (ν)τροπολογία της νύχτας χιλιάδες «διαφιλονικούμενα» (δηλαδή διεκδικούμενα από την Εκκλησία) στρέμματα στην Πεντέλη για να κάνει η Ιεραρχία τα… φωτοβολταϊκά της,

που

γ) οι ταγοί του – οι οποίοι ομιλούν περί… φοροδιαφυγής – σουλατσάρουν στα «κότερα» των προυχόντων οι οποίοι έχουν εξασφαλίσει μηδενικούς φορολογικούς συντελεστές για τα κέρδη τους, την ώρα που ο χιλιοχαρατσωμένος εργαζόμενος των 1.000 ευρώ φορολογείται με συντελεστή 35% (!),

που

δ) αρνείται, την ώρα που κόβει τις λαϊκές συντάξεις – και παρά τις επανειλημμένες τοποθετήσεις του ΚΚΕ – να παραιτηθεί από τα συνταξιοδοτικά προνόμια των πολιτικών του υπηρετών στη Βουλή,

που

ε) ουδέποτε διανοήθηκε να ψελλίσει «κιχ» για τις διαβόητες λίστες με τα «μαύρα» προς τα δημοσιογραφικά του παπαγαλάκια, τις ΜΚΟ και εκείνα τα «ενσωματωμένα» δίκτυα επικοινωνίας που αναλαμβάνουν να μας εμφανίσουν από το ΝΑΤΟ μέχρι το ΔΝΤ ως τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου,

αυτό το κράτος και αυτή η πολιτική,

που εξαγοράζουν ψήφους και εκμαυλίζουν όχι μόνο μέσω των μαϊμού – επιδομάτων, αλλά τέτοια είναι η σαπίλα που έφτασαν – πάνω στα καμμένα – να βγάζουν στη διατίμηση την λαϊκή ψήφο έναντι εκείνου του ιταμού τριχίλιαρου,

που λεηλατούν το ίδιο δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, αγρότες και ναυτεργάτες, άνεργους και «απασχολήσιμους»,

με όλο το «ήθος» και όλο το «έθος» της λαμογιάς και της βρωμιάς τους,

της βρωμιάς που αναβλύζει και στα ιδιωτικά και στα κρατικά του μονοπώλια, και στα ΙΚΑ του, και στις εφορίες του, και στις πολεοδομίες του και παντού,

είναι το δικό τους κράτος και η δική τους πολιτική.

Σχέδιο Μάρσαλ

Γράφει  ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

Λέγεται ότι «την Ιστορία τη γράφουν οι νικητές». Στην Ελλάδα, λόγω των συνθηκών που διαμόρφωσε η ταξική πάλη και οι αγώνες του επαναστατικού κινήματος, αυτό τους έχει πέσει κομματάκι δύσκολο.

Εντούτοις οι «νικητές» ποτέ δεν παραιτούνται από την προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας. Ειδικά σε εποχές όπως η σημερινή, που το σύστημά τους «μπάζει», επιδίδονται στη διαστροφή της αλήθειας με όρους ασύστολης προπαγάνδας.

Αν, μάλιστα, στην προπαγάνδα τους προστεθεί και η αγραμματοσύνη των «παπαγάλων» που βάζουν μπροστά για να επιτευχθεί η αποκολοκύθωνση της Ιστορίας, τότε εκείνο που προκύπτει είναι εκτρωματικά γελοίο.

Εσχάτως, λοιπόν, έχουν ανοίξει το κεφάλαιο «σχέδιο Μάρσαλ».

Οπου το σχέδιο Μάρσαλ ήταν κάτι το… καλόν, «έσωσε» τότε την Ελλάδα, και τώρα που η Ελλάδα είναι πάλι σε δύσκολη θέση «ευχής έργον» θα ήταν να είχαμε ξανά ένα «νέο σχέδιο Μάρσαλ»…

Για να μη μακρηγορούμε:

Το σχέδιο Μάρσαλ πράγματι ήταν «καλό». Οχι, όμως για την Ελλάδα του ελληνικού λαού. Ηταν «καλό» για τους απόντες από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και τους συνεργάτες των Γερμανών, που καθόλου δεν είχαν στο μυαλό τους τη βελτίωση των συνθηκών ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων παρά μόνο την αποκατάστασή τους στην εξουσία.

Το σχέδιο Μάρσαλ ήταν «καλό» ως αντεπαναστατικό σχέδιο του ιμπεριαλισμού για το στέριωμα του καπιταλισμού στη Δυτική Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Αυτός ήταν και ο λόγος, μιλώντας ειδικά για την Ελλάδα, που τα κεφάλαια του δόγματος Τρούμαν και του σχεδίου Μάρσαλ χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά εναντίον του λαϊκού κινήματος, για τη διατήρηση – και με στρατιωτικά μέσα – των πλουτοκρατών στην εξουσία και προς όφελος του προσωπικού θησαυρισμού των κεφαλαιοκρατών.

Τι ήταν, όμως, αυτή η περίφημη «αμερικανική βοήθεια» το μαρτυρά το γεγονός ότι εκατοντάδες προσωπικές και οικογενειακές επιχειρήσεις έγιναν εν μια νυχτί βιομηχανίες στην καθημαγμένη Ελλάδα με τα κεφάλαια του σχεδίου Μάρσαλ.

Μόνο δέκα βιομηχανίες, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Συντονισμού Γ. Καρτάλη, τον Απρίλη του 1952, είχαν «απορροφήσει το 60% των πιστώσεων» που εκταμιεύτηκαν σε εφαρμογή του σχεδίου Μάρσαλ.

Αλλα 200 εκατομμύρια μοιράστηκαν σε 50 βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις. Από τα χρήματα αυτά, που διασπαθίστηκαν απροκάλυπτα και που όσοι τα έλαβαν δεν πλήρωσαν ποτέ μια δραχμή, αναδύθηκαν, πολλές φορές μέσα από τους μαυραγορίτες και τους δοσίλογους, τα νέα τζάκια των αμερικανοθρεμμένων μεγαλοβιομηχάνων και μεγαλεμπόρων.

Οι ΗΠΑ, όπως ομολογούσε ο ίδιος ο Porter, ο απεσταλμένος του Τρούμαν στην Ελλάδα, έκαναν «μια τόσο μεγάλη επένδυση» στη χώρα και συνεργάστηκαν με μια ελληνική κυβέρνηση που

«επικαλούμενη τον ίδιο της τον τεραστίων διαστάσεων αντικομμουνισμό ως επιχείρημα για την παροχή βοήθειας σε απεριόριστες ποσότητες (είχε) στόχο της… να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση μιας μικρής κλίκας από τραπεζίτες και εμπόρους, που αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα».

Περιγράφοντας δε την ελληνική άρχουσα τάξη, της οποίας τον κλάδο των εφοπλιστών αποκαλούσε «αργυρώνητους ηλίθιους», δε δίσταζε να προσθέτει ότι

«είναι αποφασισμένη, πάνω απ’ όλα, να προστατεύσει τα οικονομικά της προνόμια, όποιο κι αν είναι το κόστος σε ό,τι αφορά την οικονομική υγεία της χώρας».¹

Ακόμα και οι εκτιμήσεις της εποχής ότι μόλις 500 οικογένειες των Αθηνών ελέγχουν την Ελλάδα αποδείχτηκαν… επιεικείς.

«Λέγεται – ανέφερε ο Μαρκεζίνης – ότι 500 οικογένειες κυβερνούν την Ελλάδα, εγώ όμως πιστεύω ότι δεν φτάνουν καν τις πεντακόσιες, αλλά είναι μόνο 200».²

Οσο για τη χρηματοδότηση του μεγάλου κεφαλαίου συνεχιζόταν με σκανδαλώδη τρόπο. Το βεβαιώνει και πάλι ο Porter, ο οποίος σημειώνει:

«Οι βιομήχανοι δεν επένδυαν περιμένοντας «δανεικά κεφάλαια», αν και κατά διάφορες εκτιμήσεις είχαν χρυσές λίρες. Οι εμπορικές τράπεζες όχι μόνο δεν διέθεταν πιστώσεις, αλλά δανείζονταν από την Τράπεζα της Ελλάδος προκειμένου να πληρώσουν τους υπαλλήλους τους».

Αποτέλεσμα ήταν νέα μεγαλύτερα ελλείμματα και δημόσια χρέη που, ως συνήθως, επιχειρήθηκε να καλυφθούν είτε με άγριες φοροεπιδρομές στα πενιχρά εισοδήματα του λαού είτε με καινούργιους δανεισμούς.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, με τα μέλη της εγχώριας πλουτοκρατίας που αποτελούσαν «μέλη της κομψής διεθνούς κλίκας» από τον Οκτώβρη του ’44 μέχρι τον Ιούνη του 1953 να έχουν ξεκοκαλίσει τα πάνω από 3,2 δισ. δολάρια της λεγόμενης «βοήθειας» (σ.σ.: με το σχέδιο Μάρσαλ να ανέρχεται περίπου στα 2 δισ. δολάρια, χωρίς εδώ να υπολογίζεται η άμεση στρατιωτική βοήθεια στο αστικό κράτος), με τους υπέρογκους εξοπλισμούς που άγγιζαν το 50% του προϋπολογισμού και με τη διατήρηση του υπέρογκου κρατικού καταπιεστικού μηχανισμού,

είναι φανερό γιατί η «βοήθεια» και η «σωτηρία» δεν είχαν σχέση με το λαό, αλλά με τη σωτηρία του καπιταλιστικού συστήματος.

Το τίμημα, αντίθετα, για το λαό ήταν βαρύ. Και πληρώθηκε σε πολλά επίπεδα.

Πληρώθηκε με τη φτώχεια, τη μετανάστευση εκατομμυρίων Ελλήνων, με τις ναπάλμ του Εμφυλίου, με τους «Νέους Παρθενώνες» και με μια δημοκρατία, που ο ίδιος ο Αμερικανός υπεύθυνος του σχεδίου στην Ελλάδα,

ο Τζέιμς Γουόρεν, την περιέγραφε σε συνέντευξή του ως εξής:

«(Το σχέδιο Μάρσαλ ήταν)…μια πολύ αυστηρή συμφωνία, πολλές πτυχές της οποίας αποτελούσαν σαφή παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας. Μπορεί κάλλιστα να πει κανείς ότι επρόκειτο όχι για απλή παρέμβαση, αλλά για επέμβαση στην εθνική κυριαρχία της χώρας».

Και παρακάτω:

«Η επιτυχία (σ.σ.: των «πατριωτών» κυβερνώντων – όπως τους αποκαλεί ο Αμερικανός) ήταν ότι έφεραν τους Αμερικανούς, όχι απλά ως συμβούλους, αλλά ως ελεγκτές και υπεύθυνους των αποφάσεων. Για τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα έπρεπε να καταπιεί την περηφάνια της και να αποδεχτεί ευρείες παρεμβάσεις. Αυτό ήταν το πνεύμα της συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών».³

Προφανώς, όταν τα παραπάνω τα δηλώνουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί, εμείς δε χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα περισσότερο, ούτε για το «σχέδιο Μάρσαλ», ούτε για τους… νοσταλγούς του.

1. Paul A. Porter: «Ζητείται ένα θαύμα για την Ελλάδα – Ημερολόγιο ενός προεδρικού απεσταλμένου», έκδοση «Bήμα – Μαρτυρίες».

2. Η Ελλάδα στη δεκαετία 1940 – 1950, εκδόσεις «Θεμέλιο».

3. Εφημερίδα «Καθημερινή», 17 Ιουνίου 2007.

«Δίνουν» 65 δισ. ευρώ, αρπάζουν 79 δισ. ευρώ!

Γράφει ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

To αισχρό παραμύθι με την 6η δόση συνεχίζεται.

Πρωταγωνιστές του αίσχους δεν είναι άλλοι από αυτούς που έκοψαν τους μισθούς, από αυτούς που έκοψαν τις συντάξεις.

Ολοι αυτοί οι σεσημασμένοι της βαρβαρότητας, εμφανίζονται τώρα ενώπιον εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων και χωρίς τσίπα, χωρίς φιλότιμο παριστάνουν ότι τους τρώει η έγνοια για το «πώς θα καταβληθούν οι μισθοί και οι συντάξεις»!

Αλλά για ποιους μισθούς, για ποιες συντάξεις μιλούν;

Μα για τους μισθούς και τις συντάξεις που αυτοί ισοπέδωσαν! Που αυτοί εξανέμισαν! Που αυτοί αφάνισαν!

Φυσικά, για τούτη την «πατριωτική» πράξη τους δε μιλούν.

Την προσπερνούν και με τον αέρα του ταγού της «εθνικής σωτηρίας», καθώς παρελαύνουν από τα κανάλια και τα μικρόφωνα, φορούν τη μάσκα του φτηνού θεατρίνου τρίτης διαλογής και αρχίζουν να βγάζουν σπαραξικάρδιες κορόνες ότι αδημονούν για την εκταμίευση της 6ης δόσης διότι – όπως εξηγούν οι «φιλεύσπλαχνοι» – αγωνιούν για την …πληρωμή μισθών και συντάξεων.

Πρόκειται για ελεεινούς ψεύτες!

Κατ’ αρχάς – και δε θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε – αυτοί που καμώνονται ότι «νοιάζονται» για την πληρωμή μισθών και συντάξεων, είναι σαν τους κροκόδειλους που δακρύζουν ακριβώς την ώρα που καταβροχθίζουν τα θύματά τους.

Οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ, η κυρία Μπακογιάννη «κλαίνε» για εκείνους τους μισθούς και εκείνες τις συντάξεις που οι ίδιοι πετσόκοψαν!

«Κλαίνε» για την καταβολή εκείνων των δώρων Χριστουγέννων που οι ίδιοι κατάργησαν!

Η τιποτένια δημαγωγία τους ξεπερνάει κάθε όριο μαυρογιαλουρισμού.

Δεύτερον, η τρομοκρατία περί την 6η δόση ουδεμία σχέση έχει με την καταβολή των (εναπομεινάντων) μισθών και των (εναπομεινασών) συντάξεων.

Ολα τα ποσά της 6ης δόσης, όπως συνέβη με την 5η, την 4η, την 3η δόση κ.ο.κ., όπως θα συμβεί με την 7η, την 8η, την 9η δόση κ.ο.κ., δεν πάνε σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, δεν πάνε για μισθούς και συντάξεις.

Πάνε στους τοκογλύφους!

Πάνε στους κερδοσκόπους!

Πάνε στους κατόχους των ομολόγων του ελληνικού δημόσιου χρέους!

Οι δόσεις, μέσω των τραπεζών, πάνε σε εκείνα τα συνδεδεμένα και διαπλεκόμενα με χίλια νήματα με τους τραπεζίτες μονοπώλια, πάνε στους βιομήχανους, στους εφοπλιστές και στους κεφαλαιοκράτες.

Οι δόσεις τους, δηλαδή, πάνε στα ταμεία της πλουτοκρατίας, για να συνεχίσουν να παραγεμίζουν τα θησαυροφυλάκια εκείνης της τάξης που προκάλεσε το χρέος και που τώρα το πληρώνει ο λαός!

Οσο κι αν η άθλια προπαγάνδα τους έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας,

η αλήθεια είναι συγκεκριμένη και είναι η εξής:

1) Με την μέχρι σήμερα πολιτική του μνημονίου,

από τις 5 δόσεις που έχουν εκταμιευτεί προς την Ελλάδα,

το συνολικό ποσό της εκταμίευσης ισούται

με 65 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ομως,

2) κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου

– της περιόδου που υποτίθεται ότι «οι Ελληνες ζουν με τα δανεικά από την τρόικα» (!!) –

η Ελλάδα, δηλαδή ο ελληνικός λαός, έχει πληρώσει για τόκους και χρεολύσια προς τους εγχώριους και ξένους τοκογλύφους και κάθε λογής κατόχους ελληνικών ομολόγων

το ποσό των 79 δισεκατομμυρίων ευρώ!

Με άλλα λόγια:

Τα 65 δισ. ευρώ των δόσεων όχι μόνο δεν πήγαν σε μισθούς και συντάξεις, αλλά, αντίθετα, από τους ρημαγμένους μισθούς και τις λεηλατημένες συντάξεις αφαιρέθηκαν κι άλλα 14 δισ. ευρώ,

κι όλα αυτά μαζί, τα 65 δισ. των δόσεων συν τα 14 δισ. της αρπαγής,

σύνολο 79 δισ. ευρώ,

επέστρεψαν στους «πιστωτές» μας! Ξαναγύρισαν (με τόκο!) στους «δανειστές» μας! Τα έφαγαν οι ντόπιοι και ξένοι «σωτήρες» μας!

Μας «δίνουν», δηλαδή, λεφτά για να μη χάνουν οι ίδιοι τα τοκογλυφικά τους,

μας «δίνουν» λεφτά για να διατηρείται «βιώσιμο το χρέος μας» απέναντί τους που σημαίνει να μας ξεζουμίζουν μια ολόκληρη ζωή,

μας «δίνουν» λεφτά για να μας κρατάνε αιωνίως χρεωμένους,

μας «δίνουν» λεφτά με το ένα χέρι για να τα παίρνουν με το άλλο χέρι στο πολλαπλάσιο,

και πάνω σ’ αυτά τα νέα δάνεια – που επιστρέφουν στους ίδιους – προσθέτουν νέα, μεγαλύτερα, ακόμα πιο δυσβάσταχτα τοκογλυφικά!

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την περίφημη 6η δόση.

Οι τόκοι και τα χρεολύσια για τους μήνες Νοέμβρη – Δεκέμβρη ανέρχονται σε 15,5 δισ. ευρώ!

Οπως, λοιπόν, θα ‘ρθουν τα 8 δισ. ευρώ της 6ης δόσης, έτσι ακριβώς και θα φύγουν, αφού, όμως, πρώτα προστεθούν δίπλα σε αυτά κι άλλα 7,5 δισ. ευρώ που θα έχουν αφαιρεθεί από το αίμα του ελληνικού λαού, έτσι ώστε να εξοφληθούν οι τοκογλύφοι!

Να, επομένως, πού θα πάει (και) η 6η δόση: Σε τόκους και χρεολύσια!

Να τι θα «εισπράξουν» οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι: Νέους τόκους, για μια δόση που θα φέρει νέες δόσεις, που με τη σειρά τους θα φέρουν νέους τόκους κ.ο.κ.!

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την πολιτική που έχει καθοριστεί από τις «ιστορικές» αποφάσεις της 26ης Οκτώβρη.

Συμπέρασμα:

Κάθε τους «δόση» ισούται με νέα δυσβάσταχτα μέτρα, με νέες περικοπές των μισθών και των συντάξεων (για την… πληρωμή των οποίων «αγωνιούν» οι πρασινο-γαλαζό-μαυροι κυβερνώντες)

ώστε δίπλα στα λεφτά της εκάστοτε δόσης να προστίθενται τα κλεμμένα από τα νέα χαράτσια, τα κλεμμένα από τους νέους φόρους, τα κλεμμένα από τη νέα βαρβαρότητα εναντίον μισθωτών και συνταξιούχων,

και όλα αυτά μαζί,

οι δόσεις από τη μια, τα χαράτσια, οι φόροι, οι περικοπές, από την άλλη,

να ενώνονται, να προστίθενται και να επιστρέφουν (με τόκο!) στους εγχώριους «πατριώτες» και στους ξένους «εταίρους» και «φίλους» μας.

Αυτόν τον φαύλο κύκλο τον βαφτίζουν «σωτηρία».

Αυτή την στυγνή ταξική πολιτική υπέρ του κεφαλαίου την αποκαλούν «πατριωτισμό».

Δεν πάει άλλο!

έτσι για να μήν ξεχνάμε…

από τον κόκκινο άνεμο

 

Ψάχνοντας στο  διαδίκτυο βρήκα αυτό το βίντεο. Είναι  από το 2007 με αφορμή  κάποια πρόταση μομφής στην κυβέρνηση της Ν.Δ. Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες. Σημασία έχει να ακούσετε  την τοποθέτηση της Γ.Γ.της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε . Αλλά όλα τα λεφτά είναι η ομιλία του Γ.Α.Π και ειδικά το τελείωμα. Παρατηρήστε  δε την αντιΚΚΕ λύσσα των ΠΑΣΟΚων βουλευτών.

 

το παπατζηλίκι

Eurokinissi

 

Ο εξ αριστερών στη φωτογραφία είναι ο κ. Παπανδρέου.

Ο άνθρωπος που όλη την περασμένη βδομάδα έλεγε ότι «τον πολεμούν τα συμφέροντα» και κυρίως οι… τραπεζίτες.

Οτι ο κ. Παπανδρέου έχει τεθεί στο στόχαστρο των… τραπεζιτών ειπώθηκε – από τον ίδιο – στο υπουργικό συμβούλιο, στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, στη Βουλή, μέχρι στο… «Τουίτερ» του το έγραψε ο κ. Παπανδρέου.

*

Ο εκ δεξιών στη φωτογραφία είναι ο κ. Παπαδήμος.

Ενας εξ εκείνων που εμφανίζονται ως οι νέοι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπέρ των οποίων «παραμερίζει» ο κ. Παπανδρέου.

Φυσικά, ο κ. Παπαδήμος είναι… τραπεζίτης. Πρώην επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδας και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Ανεξάρτητα από την κατάληξη του θέματος της πρωθυπουργοποίησης του κ. Παπαδήμου, τα προηγούμενα γεννούν ορισμένες απορίες.

Τι να υποθέσουμε λοιπόν;

Οτι τελικά οι τραπεζίτες δεν «πολεμούσαν» και τόσο πολύ τον κ. Παπανδρέου και ότι ο κ. Παπανδρέου παρεξήγησε;…

Οτι όντως τον «πολεμούσαν» και ότι τελικά ο κ. Παπανδρέου ενέδωσε;…

‘Η μήπως ότι ο κ. Παπανδρέου δεν είχε και δεν έχει να χωρίσει τίποτα με τους τραπεζίτες, με συνέπεια το παπατζηλίκι να μην έχει διάρκεια ζωής ούτε για λίγα 24ωρα πλέον;…

 

από τον ημεροδρόμο του ριζοσπάστη

«Διασώστε τον φορολογούμενο Πάγκαλο»!

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Πάγκαλος δήλωσε χτες στο MEGA ότι είναι σε πολύ δυσχερή θέση διότι λόγω της κληρονομιάς που έχει σε ακίνητα, ο φόρος που θα του έρθει μέσω της ΔΕΗ είναι πολύ υψηλός και δεν έχει να τον πληρώσει…

Γι’ αυτό, όπως εξομολογήθηκε, ή θα πουλήσει κάποιο ακίνητο για να τον πληρώσει ή αν δεν καταφέρει να πουλήσει, τότε θα περιμένει τον Βενιζέλο να τον κλείσει μέσα…

Και τώρα η εξομολόγηση της στήλης:

Μόλις ακούσαμε τον αντιπρόεδρο και – κυρίως – μόλις ανατρέξαμε στο πόθεν έσχες του όπου καταγράφεται ότι ο κ. Πάγκαλος διαθέτει περί τα 38 ακίνητα (ξέχωρα από τα καμιά 15αριά της συζύγου του), η στήλη… λύγισε.

Μπροστά σε ένα τέτοιο δράμα, η στήλη θα ήταν πρόθυμη να προτείνει τη διεξαγωγή εράνου για να σωθεί ο φορολογούμενος Πάγκαλος από τα δόντια του Βενιζέλου, αλλά λεβέντης καθώς είναι ο Πάγκαλος δεν πρόκειται να το δεχτεί.

Ως εκ τούτου περιοριζόμαστε στην ανθρώπινη έκφραση συμπόνοιας για τον ανθρώπινο πόνο (του Πάγκαλου) και κρατάμε ως φυλαχτό την ομολογία του αντιπροέδρου –

ιδού ποια είναι η (πραγματική) ομολογία του: Αν οι Ελληνες υποκύψουν στα μέτρα της κυβέρνησης, τότε

είτε θα αναγκαστούν να ξεπουληθούν,

είτε θα αναγκαστούν να πάνε φυλακή

για «χρέη» που προέρχονται από τα ετσιθελικά χαράτσια και τη φοροληστεία ενός υπουργικού συμβουλίου του οποίου ο Πάγκαλος είναι αντιπρόεδρος…

Δεν έχουμε κανένα λόγο να μην πιστέψουμε τον Πάγκαλο σε αυτή του τη διαπίστωση:

Ναι, η κυβέρνηση με την πολιτική της «δημεύει» τους κόπους μιας ζωής, «δημεύει» την ελευθερία των ανθρώπων, όπου εδώ «δήμος», όμως, δεν είναι παρά οι τοκογλύφοι, οι κερδοσκόποι, οι τραπεζίτες, οι κεφαλαιοκράτες.

Ναι, η κυβέρνηση ξεπουλάει την Ελλάδα σε ντόπιους και ξένους «επενδυτές», ναι η κυβέρνηση παίρνει τέτοια μέτρα κατά του λαού, που

ακόμα και για να χρεοκοπήσει,

ακόμα και για να πτωχεύσει ο λαός,

θα πρέπει πρώτα να …ξεπουληθεί και να ξεπουλήσει ό,τι έχει και δεν έχει για να πληρώσει τους φορομπήχτες του!

Ναι, λοιπόν, ορθά μίλησε ο Πάγκαλος: Εχει δίκιο ο Πάγκαλος ότι αυτά κάνει η κυβέρνηση …του Πάγκαλου! Οτι εκεί μας οδηγεί η κυβέρνηση …του Πάγκαλου!

Οσο για τον ισχυρισμό του Πάγκαλου ότι δεν έχει να πληρώσει, άρα και ο ίδιος …«είναι ένας από εμάς», προδήλως δεν αξίζει κανένα σοβαρό σχολιασμό.

Αλλωστε όταν έχεις πει ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», μετά ό,τι και να πεις, «μέσα» είσαι…

 

Γράφει   ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Τρισάθλιοι ψεύτες

Στην Εισηγητική Εκθεση του Προϋπολογισμού του 2011, στον Πίνακα 5.7 (σελίδα 72) αναγράφεται:

«Καθαρά Εσοδα: 55,56 δισ. ευρώ».

*

Στην ίδια Εισηγητική Εκθεση και στον ίδιο Πίνακα αναγράφεται επίσης:

«Τόκοι και λοιπές δαπάνες δημοσίου χρέους: 15,920 δισ. ευρώ».

*

Δυο σελίδες παρακάτω και στον Πίνακα 5.9 της Εισηγητικής Εκθεσης, αναγράφεται:

«Χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου χρέους: 28,130 δισ. ευρώ».

«Πρόβλεψη εξόφλησης βραχυπρόθεσμου χρέους: 18 δισ. ευρώ».

***

Τι σημαίνουν όλα τα προηγούμενα:

*

Πρώτον: Με βάση τον προϋπολογισμό του 2011 το ελληνικό κράτος θα πρέπει εντός του έτους να έχει καταβάλει σε ομολογιούχους, σε κερδοσκόπους, σε ντόπιους και ξένους τοκογλύφους το συνολικό ποσό των 62,050 δισ. ευρώ για τόκους, χρεολύσια και λοιπές δαπάνες μεσομακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου δημοσίου χρέους.

*

Δεύτερον: Την ίδια ώρα, και μετά την – έως την ώρα σύνταξης του προϋπολογισμού – λεηλασία του ελληνικού λαού, τα συνολικά κρατικά έσοδα δεν ξεπερνούν τα 55,56 δισ. ευρώ. Δηλαδή: Το συνολικό ποσό των εσόδων του κράτους υπολείπεται κατά πολύ των τοκογλυφικών.

*

Τρίτον: Το κράτος του Παπανδρέου, του Βενιζέλου, του Λοβέρδου, του ΛΑ.Ο.Σ., της Μπακογιάννη, του ΣΕΒ, των μονοπωλίων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και των θιασωτών της ΕΕ, δεν κόβει μισθούς, δεν κόβει συντάξεις, δεν αυξάνει τους φόρους και δεν επιβάλλει χαράτσια για να μαζέψει λεφτά ώστε να «σώσει», τάχα, τη χώρα. Τα κάνει όλα αυτά, αφανίζοντας το λαό, για να μαζεύει λεφτά και να τα δίνει σε ομολογιούχους. Μαζεύει λεφτά από το υστέρημα του λαού για να τα δίνει σε κεφαλαιοκράτες κερδοσκόπους και σε καπιταλιστές τοκογλύφους.

*

Τέταρτον: Τα δάνεια που συνάπτει το κράτος της πλουτοκρατίας, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της, δεν συνάπτονται για λογαριασμό των μισθωτών και των συνταξιούχων. Συνάπτονται για να επιστρέφουν – κατευθείαν – σε πιστωτές, σε δανειστές και σε επιχορηγούμενους καπιταλιστές. Συνάπτονται για να καλύπτονται οι δανειστές και να εξασφαλίζεται ρευστότητα στο κεφάλαιο, με το λαό να φορτώνεται τους νέους τόκους και τα νέα χρέη.

***

Οι αριθμοί είναι δικοί τους. Ο προϋπολογισμός είναι δικός τους. Δικός τους και ο ποταμός του ψεύδους και της απάτης με την οποία πασχίζουν να βαφτίσουν το μαύρο – άσπρο.

*

Ας τελειώνουμε, λοιπόν, με την ελεεινή προπαγάνδα περί «δανείων που δίνει η τρόικα και που τα εξασφαλίζει η κυβέρνηση για να πληρώνονται οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι».

Οι πτωχευμένοι, πλέον, μισθωτοί και συνταξιούχοι το βιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο:

Δεν είναι τα δάνεια μέσω των οποίων πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις.

Είναι ο χρεοκοπημένος λαός που

– με τους κομμένους μισθούς, τις κομμένες συντάξεις, τους κεφαλικούς φόρους, τα αλλεπάλληλα χαράτσια, τις χιλιάδες απολύσεις –

πληρώνει τα δάνεια.

 

Γράφει   ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οι τραπεζίτες τσέπωσαν το 58,2%!

ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ

 

Πρωτοφανής λεηλασία των κρατικών εσόδων για την πληρωμή τοκοχρεολυσίων προς τους πιστωτές της κυβέρνησης

Τα χοντρά κυβερνητικά ψέματα περί προσφυγής στην τρόικα για να έχουμε να πληρώνουμε …μισθούς και συντάξεις, καταρρίπτουν τα ίδια τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, που αφορούν την πορεία εκτέλεσης του τρέχοντος κρατικού προϋπολογισμού το οκτάμηνο Γενάρης – Αύγουστος 2011.

Σύμφωνα με αυτά, το σύνολο των πάσης φύσης δαπανών του ελληνικού δημοσίου τους οκτώ μήνες του έτους, ανήλθε στα 97 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 56,4 δισ. ευρώ αφορούν πληρωμές τοκοχρεολυσίων (τα 43,7 δισ. ευρώ καταβλήθηκαν για την πληρωμή χρεολυσίων και τα 12,7 δισ. ευρώ για τόκους), ενώ για όλες τις υπόλοιπες κρατικές δραστηριότητες καταβλήθηκαν 40,6 δισ. ευρώ. Κοντολογίς το 58,2% των δαπανών αφορά πληρωμή τοκοχρεολυσίων και το υπόλοιπο 41,8% για τη λειτουργία της κρατικής μηχανής.

Οσο για τις πληρωμές μισθών και συντάξεων, πάνω στα οποία στηρίχθηκε το τεράστιο κυβερνητικό ψέμα, αυτές ανήλθαν στα 14,5 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο ένα τέταρτο των δαπανών που έδωσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στους τραπεζίτες για την πληρωμή τοκοχρεολυσίων.

Από τα ίδια τα στοιχεία γίνεται κατανοητό, ότι τα δάνεια της τρόικας, δεν δόθηκαν για…να σωθεί ο λαός, αλλά για να μη χάσουν τα λεφτά τους οι πιστωτές των ελληνικών κυβερνήσεων.

Σε ό,τι αφορά αυτή καθεαυτή την εκτέλεση του τακτικού προϋπολογισμού οκταμήνου, τα έσοδα εμφανίζουν υστέρηση 5,3% σε σχέση με το αντίστοιχο οκτάμηνο του 2010, καθώς ανήλθαν στα 30,7 δισ. ευρώ, έναντι 32,4 δισ. ευρώ. Με τις επιδόσεις αυτές, τους υπόλοιπους τέσσερις μήνες θα πρέπει να εισπραχθούν έσοδα ύψους 23,7 δισ. ευρώ, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, εξ ου και η κυβερνητική αγριότητα με την επιβολή αλλεπάλληλων μέτρων.

Οι δαπάνες – πλην χρεολυσίων – εμφανίζουν υπέρβαση 8,1% και ανήλθαν στα 47,4 δισ. ευρώ, έναντι 43,9 δισ. ευρώ το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Ειδικότερα οι πρωτογενείς δαπάνες – πρόκειται για τις τρέχουσες δαπάνες λειτουργίας του κράτους – σημείωσαν αύξηση 4,5% – ανήλθαν στα 34,1 δισ. ευρώ – ενώ οι δαπάνες για τόκους αυξήθηκαν κατά 19,4% και ανήλθαν στα 12,6 δισ. ευρώ.

Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού διαμορφώθηκε στα 18,1 δισ. ευρώ – έναντι 14,8 δισ. ευρώ το 2010 – και εμφανίζεται αυξημένο κατά 22,1%.

Ενδεικτικό της δραματικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει τα ασφαλιστικά ταμεία, είναι, ότι το ΙΚΑ έχει εισπράξει το οκτάμηνο το 93,1% της κρατικής επιχορήγησης, ο ΟΑΕΕ το 100% και το ΤΑΠ – ΟΤΕ το 101,8%. Είναι ορατός δηλαδή ο κίνδυνος, τα τρία αυτά ταμεία, να μην είναι σε θέση να καταβάλουν τις συντάξεις τους επόμενους μήνες του έτους.

Ακου, κύριε Βενιζέλε

Γράφει  ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

Πριν ενάμιση χρόνο μας είπαν: «Μνημόνιο ή χρεοκοπία». Επέβαλαν το μνημόνιο και έφεραν τη χρεοκοπία του λαού.

Πριν λίγους μήνες μας είπαν: «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς»! Ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο βγάζοντας στους δρόμους τα ΜΑΤ και τους κουκουλοφόρους, καίγοντας την Αθήνα.

Τώρα μας λένε: «Χαράτσια και νέα μέτρα ή καταποντισμός». Τούτος δε ο τελευταίος εκβιασμός σερβίρεται με τον κ. Βενιζέλο επί σκηνής να παραδίδει μαθήματα «συναίσθησης» και «ιστορικής ευθύνης» στον… αναίσθητο και ανεύθυνο ελληνικό λαό.

Ακου, λοιπόν, κύριε Βενιζέλε:

Εκείνοι που κυβερνούν ετούτη δω τη χώρα – από συστάσεώς της και αδιαλείπτως – είναι εκείνοι που διαλύσανε τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.

Δεν υπάρχει δημαγωγία, δεν υπάρχει ψέμα που να μην το έχουν πει. Δεν υπάρχει πολιτική απάτη που να μην την έχουν διαπράξει.

Υποκρίνονται, ασχημονούν και ψεύδονται με την ίδια ευκολία, με την ίδια περιοδικότητα, που αναπνέουν.

Δεν υπάρχει «Μεγάλη Ιδέα» τους που να μη μετατράπηκε σε κολαστήριο για το λαό: Από τη Μικρασιατική Καταστροφή και το «Ανήκομεν εις την Δύσιν» μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τον «παράδεισο» της ΕΕ, της ΟΝΕ και του ευρώ.

Ακου, κύριε Βενιζέλε:

• Αυτοί που κυβέρνησαν, που διαχειρίστηκαν τα κοινά για λογαριασμό βιομηχάνων, τραπεζιτών, εφοπλιστών, εργολάβων, «νταβατζήδων», τοκογλύφων και κερδοσκόπων, όλων αυτών, δηλαδή, που γίνονται πλουσιότεροι ενώ ο λαός γίνεται όλο και φτωχότερος,
• αυτοί που αντί να απολογούνται για τα «κατορθώματά τους» μιλούν για «κοπρίτες»,
• αυτοί που εν μέσω «Ζήμενς» κατηγορούν το λαό ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε»,
• αυτοί που πήγαν το ΦΠΑ 23% και επιβάλλουν το ένα φοροχαράτσι μετά το άλλο, αλλά την ίδια ώρα μείωσαν κατά πέντε ολόκληρες μονάδες το φορολογικό συντελεστή των βιομηχάνων,
• αυτοί που χρεοκόπησαν τον κόσμο της δουλειάς, αυτοί που ξεφτίλισαν λέξεις και έννοιες και κατάντησαν την Ελλάδα εδώ που την κατάντησαν,

αν είχαν την ελάχιστη αξιοπρέπεια, αν διέθεταν στοιχειώδη αυτοσεβασμό, αν γνώριζαν τι σημαίνει τσίπα και φιλότιμο,

ακόμα κι αν δεν έβαζαν μια πέτρα στο λαιμό τους – όπως περιγράφουν το συναίσθημα της ντροπής οι άνθρωποι του λαού – ακόμα κι αν δεν εκλιπαρούσαν γονατιστοί να ανοίξει η γη και να τους καταπιεί,

θα εμφανίζονταν μπροστά στον άνεργο, στον απολυμένο, στον κατεστραμμένο επαγγελματία, θα προσέρχονταν ενώπιον των εκατομμυρίων μισθοσυντήρητων, χαμηλοσυνταξιούχων, πτωχευμένων, θα εκφωνούσαν το ύστατο διάγγελμά τους, λέγοντας ένα και μόνο πράγμα:

«Ελληνίδες και Ελληνες, ζητάμε συγνώμη. Ομως, το ξέρουμε ότι με το κακό που έχουμε προκαλέσει είναι αδύνατο να μας συγχωρήσετε. Γι’ αυτό το λόγο, ως ελάχιστη ένδειξη ντροπής, ως στοιχειώδη απόδειξη ανάληψης των ασύγγνωστων ευθυνών μας, σας δηλώνουμε ένα: Οτι εξαφανιζόμαστε από προσώπου Γης και το μόνο πια που σας ζητάμε είναι, αν μπορείτε, να μας ξεχάσετε».

Φυσικά, δεν έχουμε αυταπάτες.

Η πολιτική είναι έκφραση συμφερόντων. Ταξικών συμφερόντων.

Είναι «πόλεμος», κατά τη ρήση του κ. Παπανδρέου. Και αυτός ο πόλεμος, όπως κάθε ταξικός πόλεμος, ποτέ από τη μεριά των δημίων του λαού δεν διεξήχθη ούτε με όρους τσίπας, ούτε με όρους φιλότιμου, ούτε με όρους αξιοπρέπειας.

Στον πραγματικό κόσμο, τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, της τρόικας, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., της ΕΕ, του ΔΝΤ, στον κόσμο του ΣΕΒ, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών,

αντί της ντροπής θριαμβεύει η πολιτική ξεδιαντροπιά, σε τέτοιο σημείο που

όλοι αυτοί – που μπροστά τους οι Ηρόστρατοι, οι Γουλιμήδες και οι Εφιάλτες μοιάζουν καλοκάγαθοι πρόσκοποι – έχουν κι από πάνω το απερίγραπτο θράσος να ποζάρουν σαν «σωτήρες», σαν «σοφοί», σαν «Μεσσίες»!

Είναι απίθανο!

• Αυτοί που δεν άφησαν τίποτα όρθιο, είναι οι ίδιοι που τώρα μας λένε ότι «θα μας σώσουν» με την προϋπόθεση ότι θα τους επιτρέψουμε να… μας πεθάνουν!
• Αυτοί που κλέβουν τη σύνταξη του γέροντα και απειλούν να κόψουν το ρεύμα στον άνεργο αν δεν τους πληρώσει το νέο χαράτσι, είναι οι ίδιοι που μιλούν για «πατριωτισμό»!
• Αυτοί που έβαλαν την Ελλάδα στην «εντατική» για να περάσουν το λαό της από τον Προκρούστη, αυτοί που μιλούσαν για «Τιτανικό» στοιβάζοντας εκατομμύρια εργαζόμενους σε εργασιακές σχέσεις «γαλέρας», αυτοί που μετέτρεψαν τον ελληνικό λαό σε πειραματόζωο,

είναι οι «σωτήρες» μας!

Ναι!

(ακούστε το κι εσείς, κύριε Βενιζέλε):

Το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας έχει το θράσος να θέτει τον ελληνικό λαό «ενώπιον των ιστορικών του ευθυνών», όπου ως ιστορική ευθύνη του λαού αναγορεύεται το «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω», όπου ως υποχρέωση του λαού εννοείται να αποδεχτεί ο λαός τον αποδεκατισμό του!

Ακούστε, λοιπόν, κύριε Βενιζέλε, κύριε Παπανδρέου, κύριε Λοβέρδε:

 

Ο ελληνικός λαός έχει, πράγματι, επίγνωση και συναίσθηση των ιστορικών του ευθυνών.

Το έδειξε αρκετές φορές στο διάβα των αιώνων.

Θα το αποδείξει και πάλι. Και αλίμονο στους ανιστόρητους.

Κάνουν… «καριέρα»!

Γράφει   ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

Αγαπητοί συνέλληνες!

Απευθυνόμαστε στην πατροπαράδοτη ελληνική φιλοξενία, στο γνωστό ανά την οικουμένη ελληνικό φιλότιμο!

Συνέλληνες!

• Ακόμα κι αν δεν είστε σαν εκείνον που σταμάτησε στο δρόμο τον πρωθυπουργό για να του δώσει το μισθό και τη σύνταξή του.
• Ακόμα κι αν σας έπεσε βαρύ το νέο χαράτσι στα σπίτια σας.
• Ακόμα κι αν όταν τρώτε σουβλάκι με 23% ΦΠΑ επιδαψιλεύετε στον κ. Βενιζέλο περί τα 23 – και βάλε – κοσμητικά επίθετα.
• Ακόμα κι αν σας ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, βλέποντας το παιδί να πηγαινοέρχεται σ’ ένα σχολείο που, εκτός από βιβλία, δεν έχει και δάσκαλο.
• Ακόμα κι αν οσονούπω απολύεστε διά της «εργασιακής εφεδρείας».

Παρακαλούμε θερμά!

Πριν διαμαρτυρηθείτε, πριν εξοργισθείτε, πριν εξεγερθείτε, συναισθανθείτε και αναλογιστείτε το βάρος της δήλωσης, στην οποία προέβη ο αξιότιμος υπουργός κ. Χρυσοχοΐδης.

Είπε ο μεγιστο – τιτανο – τεράστιος:

Την «επιτυχία» των Μνημονίων, των εφαρμοστικών, των μεσοπρόθεσμων, την «ελεγχόμενη» πτώχευση κ.ο.κ.,

εξίσου με εμάς (σ.σ.: με την κυβέρνηση, δηλαδή) τη θέλουν και τα στελέχη της τρόικας, με τα οποία συνεργάζεται το ΠΑΣΟΚ, διότι, όπως εξήγησε,

από αυτό «κρίνεται η καριέρα τους»!

 

Πατριώτες!

Αφού, τελικά, αυτοί που μιλούσαν για «σωτηρία» επέφεραν την πτώχευση του λαού.

Αφού, τελικά, πίσω από κηρύγματα πατριδοκαπηλίας τα τσιράκια της πλουτοκρατίας, μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ, απεργάζονταν την… «ελεγχόμενη» χρεοκοπία της χώρας και την ολοκληρωτική και ανεξέλεγκτη καταστροφή των κατοίκων της.

Αφού, τελικά, μας πήρε και μας σήκωσε.

Αφού, τελικά, μετά της ευδοκίμου «καριέρας» τους οι Παπανδρέου, Βενιζέλοι, Παπακωνσταντίνοι, Καρατζαφέρηδες, Μπακογιάννηδες, Νεοδημοκράτες μας κλείσανε το σπίτι.

Αφού, τελικά, δεν έμεινε «σάλιο», από σύνταξη και μεροκάματο μέχρι νοσοκομεία και τσίπα (των κυβερνώντων),

τότε ας επιδείξουμε… ανωτερότητα και ας ακολουθήσουμε τη συμβουλή της κυβερνήσεως:

 

Ας φερθούμε όπως αρμόζει σε γνήσιους απογόνους του «Ξένιου Διός»!

Τουτέστιν: Ας είμεθα ψύχραιμοι. Νουνεχείς. Συναινετικοί. Συγκαταβατικοί. Πειθαρχημένοι εις τας υποδείξεις. Απαθείς. Ανεκτικοί. Αμίλητοι και ακούνητοι.

Κι αφού, τελικά, τίποτα άλλο δε σώζεται, τότε με αίσθημα μεγαθυμίας και «ρεαλισμού», δίνοντας τόπο στην οργή, ας ακολουθήσουμε αδέρφια το πνεύμα των δηλώσεων Χρυσοχοΐδη:

Ας υποδεχτούμε με ανοιχτές αγκάλες την «Ομάδα Κρούσης»! Ας καθίσουμε φρόνιμοι, όταν από κοινού με τους δικούς μας θα παίρνουν κεφάλια! Ας τους διευκολύνουμε στην «επιτυχία» της εφαρμοζόμενης πολιτικής! Δηλαδή, ας τους διευκολύνουμε να «επιτύχουν» τον αφανισμό ημών και των τέκνων μας!

Να το μέγα έπαθλο που μας επιφυλάσσει η ιστορία:

Εμείς, οι γέροντες πατεράδες μας, τα παιδιά μας, μπορεί να μην έχουμε σωθεί, αλλά, τίποτα δεν πάει χαμένο: Διά του εξανδραποδισμού μας,

θα έχει – τουλάχιστον – διασωθεί

η «καριέρα» του Χρυσοχοΐδη, του Βενιζέλου, του Λοβέρδου, του Παπανδρέου.

Θα έχει – τουλάχιστον – διασωθεί

η «καριέρα» των πολιτικών υπαλλήλων των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων!

Θα έχει – τουλάχιστον – διασωθεί

η «καριέρα» των απεσταλμένων της τρόικας!

 

(Εκ της Διευθύνσεως της κυβερνήσεως

των «σωτήρων»

των «πατριωτών»

– και των «αντιεξουσιαστών»)

«Ενα και να καίει»!

Μετά τις προχτεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού, τα πράγματα έχουν ως εξής:

«Ενας εργαζόμενος ανά οικογένεια».

«Ενα βιβλίο ανά τάξη».

«Ενας γιατρός ανά νοσοκομείο».

«Ενα νερό κυρά Βαγγελιώ»…

Θρασίμια!

Το χαράτσι στα σπίτια δεν είναι «νέο μέτρο»! Είναι τα ίδια χρήματα που προβλέπει το μεσοπρόθεσμο, αλλά… «απλώς αλλάζει ο τρόπος που θα τα πάρουμε»!

Αυτά λένε από την Κυριακή το βράδυ τα κυβερνητικά θρασίμια. Σε τηλεοράσεις, σε ραδιόφωνα, στον φιλικό τους Τύπο.

Αλλά τίθεται το εξής ερώτημα:

Ποιο εισπρακτικό μέτρο του μεσοπρόθεσμου καταργήθηκε για να μπει στη θέση του το χαράτσι;

Κανένα!

Και να έλεγαν, βέβαια, ότι κάτι καταργούν, ή κάτι αναστέλλουν, και ότι στη θέση εκείνου βάζουν το νέο Τέλος, ποιος θα τους πίστευε και τι νόημα θα είχε.

Αλλά ούτε καν αυτό δεν έκαναν.

«Απλώς», δίπλα σε όλα τα υπόλοιπα, χωρίς να αφαιρέσουν τίποτα, ανακοίνωσαν κι ένα ακόμα!

Πρόσθεσαν, δηλαδή, μια ακόμα θηλιά στο λαιμό του ήδη «φουρκισμένου» και έρχονται κι από πάνω και του λένε:

«Κοίτα, δεν σου βάζουμε μια ακόμα θηλιά, «απλώς» αλλάζουμε τον κόμπο, άρα πρέπει να είσαι χαρούμενος γιατί θα σε πνίξουμε με βάση το αρχικό σχέδιο»!

Τα θρασίμια…

Λοβέρδος

Πάνε μερικά χρόνια από τότε, αλλά μετά από τις νέες φοβερές επιδόσεις του ανδρός, ξαναγίνεται επίκαιρο:

Υπό μορφήν εξομολογήσεως, εν έτει 2003, το μέγα στέλεχος του «εκσυγχρονισμού» και κατοπινό υπόδειγμα πολιτικού ανδρός της εποχής της τρόικας, ο κύριος Ανδρέας Λοβέρδος, είχε δηλώσει σε ιλουστρασιόν – ασορτί με τις γραβάτες του – περιοδικό:

«Κανείς δεν είναι τέλειος. Ημασταν ΚΚΕ και μάλιστα σκληροπυρηνικοί»!

Να, λοιπόν, που κάποτε ακόμα κι ένας κοτζάμ Λοβέρδος, είχε υπάρξει… ατελής. Ηταν τότε που ήταν στο ΚΚΕ. Αλλά μετά άρχισε η πορεία του κυρίου Λοβέρδου προς την… τελειότητα.

Και καθόλου δεν αμφιβάλλουμε: Η τέτοια πορεία του Λοβέρδου (προς την τελειότητα) μόνο μετά το ΚΚΕ θα μπορούσε να ξεκινήσει.

Τόση αυτογνωσία ο κ. Λοβέρδος.

Και πώς να μη μνημονεύσεις τον Ερικ Χομπσμπάουμ. Αυτός ο μεγάλος ιστορικός της εποχής μας, όταν είχε ρωτηθεί ποιους απεχθάνεται σήμερα πιο πολύ, απάντησε:

«Τους πρώην κομμουνιστές, που γίνανε φανατικοί αντικομμουνιστές»…

Πάντως – μεταξύ μας – ο κ. Λοβέρδος δεν έχει λόγο να ανησυχεί ότι η παραπάνω παρατήρηση τον αφορά.

Αφ’ ενός, διότι ο Χομπσμπάουμ δε θα ασχολείτο ποτέ μαζί του.

Αφ’ ετέρου, διότι ο κύριος υπουργός ούτε καν αντικομμουνιστής της προκοπής δεν μπορεί να γίνει. Ακόμα και γι’ αυτό – δυστυχώς για τον κύριο υπουργό – χρειάζεται ένα κάποιο «επίπεδο». Το οποίο δεν αποκτάται όση σοβαροφάνεια κι αν υποκριθεί κανείς στις τηλεοπτικές του πασαρέλες…

Δεν ήξερε…

Γράφει   ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

Στις 30/8/2011, την Τρίτη που μας πέρασε δηλαδή, ο Γ. Παπανδρέου κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στους λεγόμενους «κοινωνικούς εταίρους», είπε:

«Αυτές οι θυσίες, αυτή η αξιοπιστία και αυτή η προσπάθεια που κάνουμε είναι αυτό που μας έχει επιτρέψει να διαπραγματευτούμε και να έχουμε θετικά αποτελέσματα, ώστε να ελαφρύνεται ο ελληνικός λαός από το βάρος του χρέους».

Ακριβώς μια μέρα μετά, στο δελτίο που συνέταξε το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους, καταγράφεται ότι:

«Η σημαντική περαιτέρω αύξηση του χρέους, το υψηλό πρωτογενές έλλειμμα, το οποίο στο επτάμηνο έχει ήδη υπερβεί σημαντικά τον ετήσιο στόχο και η βαθύτερη ύφεση έχουν ενισχύσει στο έπακρο τη δυναμική του χρέους, η οποία πλέον είναιεκτός ελέγχου»!

Από την ακολουθούμενη πολιτική, επομένως,

όχι μόνο δεν «ελαφρύνεται ο ελληνικός λαός από το βάρος του χρέους», όπως ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός,

αλλά το χρέος έχει αποκτήσει τέτοια δυναμική που έχει βγει πλέον «εκτός ελέγχου»!

Το θέμα είναι – έτσι κι αλλιώς – εξόχως σοβαρό. Κάποιος θα μπορούσε να προσθέσει ότι γίνεται ακόμα σοβαρότερο αφού στην υπόθεση προστίθεται και το ζήτημα της «αξιοπιστίας» του κ. Παπανδρέου.

Επειδή, λοιπόν, επ’ ουδενί μπορούμε να πιστέψουμε ότι ένας πρωθυπουργός μπορεί να λέει ψεύδη τόσο ασύστολα, σε ένα συμπέρασμα καταλήγουμε:

Οπως ο κ. Παπανδρέου «δεν γνώριζε» την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας προεκλογικά και ενόσω βρισκόταν στην αντιπολίτευση, το ίδιο – προφανώς – ισχύει και τώρα που βρίσκεται στην κυβέρνηση…

«Ιδεολόγοι»…

Οταν ψήφισαν το μνημόνιο αυτό ήταν …«αντίθετο με την ιδεολογία τους».

Οταν έκοψαν μισθούς και συντάξεις αυτό ήταν …«αντίθετο με την ιδεολογία τους».

Οταν επέβαλαν τις δανειακές συμβάσεις, τα μακροπρόθεσμα, τους εφαρμοστικούς κλπ. αυτό ήταν …«αντίθετο με την ιδεολογία τους».

Τώρα που εκτινάσσουν τον ΦΠΑ στο 23% είναι επίσης …«αντίθετο με την ιδεολογία τους».

Συμπέρασμα:

Για το μόνο πράγμα που ουδέποτε θα κατηγορηθούν ότι κινείται αντίθετα με την ιδεολογία τους είναι η ψευδολογία τους

Αλχημείες

Την ώρα που η κυβέρνηση με την πολιτική της οδηγεί πλατιά στρώματα του λαού στην εξαθλίωση και εκατοντάδες χιλιάδες μικροί και αυτοαπασχολούμενοι έμποροι, επαγγελματίες και βιοτέχνες βρίσκονται αντιμέτωποι με το οριστικό λουκέτο, την ίδια στιγμή επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις και να αποπροσανατολίσει από την πραγματικότητα.

Χτες ανακοίνωσαν ότι μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011 οι επιχειρήσεις που άνοιξαν, ήταν περισσότερες από εκείνες που έκλεισαν. Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται το υπουργείο Ανάπτυξης, στο διάστημα Γενάρη – Ιούνη, στα μητρώα των επιμελητηρίων όλης της χώρας εγγράφηκαν 28.603 επιχειρήσεις, ενώ διαγράφηκαν μόνο 25.391. Εβαλαν, λοιπόν, κάτω τα κομπιουτεράκια τους και διαπίστωσαν ότι οι επιχειρήσεις που άνοιξαν ήταν κατά 3.212 περισσότερες από όσες έκλεισαν.

Η κυβερνητική αλχημεία βρίσκεται στο γεγονός ότι – για ευνόητους λόγους που εξυπηρετούν την προπαγάνδα της – αποσιωπά το γεγονός πως ενώ η εγγραφή στα κατά τόπους επιμελητήρια είναι υποχρεωτική προκειμένου να πάρει άδεια λειτουργίας μια επιχείρηση, η διαγραφή της από τους καταλόγους είναι προαιρετική όταν διακόπτει τη λειτουργία της. Επομένως, ο αριθμός των επιχειρήσεων που εμφανίζονται να έχουν κλείσει δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και είναι πολύ μεγαλύτερος.

Αδιάψευστος μάρτυρας, άλλωστε, η εικόνα που αντικρίζει κανείς περνώντας από παραδοσιακούς εμπορικούς δρόμους, με τα κλειστά μαγαζιά το ένα δίπλα στο άλλο να μαρτυρούν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης που γονατίζει τους αυτοαπασχολούμενους και στέλνει τους εργαζόμενους στην ανεργία, μόνο και μόνο επειδή κυβέρνηση και τρόικα επιχειρούν να αντιμετωπίσουν την κρίση, που είναι αποτέλεσμα φιλομονοπωλιακής πολιτικής, με νέα μέτρα ακόμα πιο φιλομονοπωλιακού και αντιλαϊκού χαρακτήρα.

Ο Μόσιαλος και η «χαμένη γενιά»…

«Οι άνεργοι ας φύγουν μετανάστες»! Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της συνέντευξης που παραχώρησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλ. Μόσιαλος στο ραδιοσταθμό «Real Fm». Ο διάλογος που ακολουθεί είναι αποκαλυπτικός: Δημοσιογράφος:«Κ. υπουργέ, σας ανησυχεί το ύψος της ανεργίας, το γεγονός ότι δημιουργείται μια ομάδα νέων, μια νέα γενιά, χαμένη γενιά, ουσιαστικά. Πώς θα το αντιμετωπίσετε;».Ηλ. Μόσιαλος:«Δεν είναι η πρώτη φορά που δημιουργείται μια νέα, χαμένη γενιά. Σ’ αυτήν ανήκα κι εγώ πριν από 20 χρόνια, όταν έφυγα στη Μεγάλη Βρετανία. Οταν δεν έβρισκα διέξοδο, στα τέλη της 10ετίας του 1980, στη χώρα μου».

Αντί να μεριμνήσει για την ουσιαστική προστασία των ανέργων που σωρηδόν πετάει στο δρόμο το σύστημα που η κυβέρνηση υπηρετεί, ο Ηλ. Μόσιαλος κάνει μνημόσυνα στη «νέα χαμένη γενιά» και προτρέπει τους νέους να μεταναστεύσουν! Το ότι ο Ηλ. Μόσιαλος χρησιμοποίησε την προσωπική του εμπειρία, δε μετριάζει την πρόκληση απέναντι στους χιλιάδες νέους ανθρώπους της χώρας, που λιώνουν στις ουρές της ανεργίας ή απασχολούνται βραχύχρονα για 400 και 500 ευρώ. Γίνεται ακόμα πιο προκλητικό, γιατί κυνικά αναφέρει ότι αφού δεν είναι η «πρώτη φορά» που στη χώρα μας δημιουργείται μια «νέα χαμένη γενιά», αυτό μπορεί να επαναληφθεί…

Και γι’ αυτό φροντίζουν εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, μετατρέποντας με τη φιλομονοπωλιακή πολιτική τους τη νέα γενιά σε φτηνό εργατικό δυναμικό για το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτός είναι και ο στόχος της σημερινής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, προωθεί το ένα μετά το άλλο τα αντεργατικά νομοσχέδια που οδηγούν στην παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. «Η χώρα θα πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστική», τόνισε στην ίδια συνέντευξη ο Ηλ. Μόσιαλος, για να δημιουργηθεί – προσθέτουμε εμείς – μια «νέα, χαμένη γενιά» που θα λιώσει στα γρανάζια του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος.

Προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τον λαό..

ΕΜΕΙΣ ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑτους …λυπηθούμε και να τους κατανοήσουμε όλους αυτούς; Τα αραβικά χρηματιστήρια που επλήγησαν, τα ευρωπαϊκά που κάπως συγκράτησαν τις επιπτώσεις και τα αμερικάνικα που αγωνιούν;

Πρέπει, μήπως, να …καρδιοχτυπούμε μαζί με τις πολυεθνικές και τους τραπεζικούς ομίλους για την πιθανότητα μίας κάποιας ζημιάς που ίσως έχουν στα κέρδη τους; (Αν και με κάποιο …μαγικό τρόπο ποτέ δεν συμβαίνει αυτό).

Οφείλουμε, μήπως, να νιώσουμε δέος απέναντι στα τεράστια μεγέθη της παγκόσμιας οικονομίας που κλυδωνίζεται και να αποδεχθούμε σιωπηλά και καρτερικά τη μοίρα μας, που είναι να πληρώσουμε ακόμη περισσότερο, να χάσουμε τους μισθούς και τα δικαιώματά μας;

Γιατί είναι προφανές ότι αυτό είναι το νόημα του τρόπου που προβάλλεται όλη αυτή η ιστορία της υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ: Μη μιλάτε και να είστε ευχαριστημένοι με τα λίγα που σας δίνουμε, γιατί μπορεί να τα χάσετε κι αυτά.

Την ίδια στιγμή που αυτό που απεργάζονται όλα τα σοφά οικονομικά επιτελεία του πλανήτη είναι το πώς …«θα τα χάσουμε κι αυτά» και, μάλιστα, οριστικά και αμετάκλητα.

Βλέπετε, είναι συγκοινωνούντα δοχεία: Εφόσον τα κέρδη του κεφαλαίου θα μείνουν αλώβητα – μια και αυτό είναι η «ανάπτυξη» και η σταθερότητα – ποιος μένει να πληρώσει;

Αλλωστε ο λαός έχει καταλάβει πάρα πολύ καλά το συστηματάκι κι όταν ακούει «κρίση» – με οποιοδήποτε επίθετο μπροστά ή πίσω («παγκόσμια», «συστημική», «χρέους», «ευρωπαϊκή») αντιλαμβάνεται «για ποιον χτυπάει η καμπάνα».

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ΟΤΑΝ δεν προσπαθούν να …τρομοκρατήσουν, επιχειρούν να σε κάνουν συνένοχο. Να νιώσεις, πως εκείνη τη φορά πριν 2 χρόνια, που αγόρασες ένα ζευγάρι παπούτσια με έκπτωση και δεν πήρες απόδειξη, με κάποιο τρόπο συνέβαλες στην κατάρρευση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Φταις κι εσύ…

Από σένα ξεκίνησε το φαινόμενο της …πεταλούδας, οπότε δεν μπορείς τώρα να μην πληρώσεις το αντίτιμο της ανεύθυνης συμπεριφοράς σου.

Το μόνο που δεν υπολόγισαν καλά είναι ότι εκτός από το «φαινόμενο της πεταλούδας» υπάρχει και το …«φαινόμενο της αρκούδας», με τους λαούς στο ρόλο του συμπαθούς θηλαστικού.

Γιατί όταν η αρκούδα πάψει να χορεύει όπως παίζει το ντέφι, γίνεται πολύ επικίνδυνη…

Αποπροσανατολισμός και αυταπάτες…

ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ «ΔΥΣΚΟΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ», όσον αφορά την ανεργία, δήλωσε χτες ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κουτρουμάνης! Δηλαδή, μέχρι τώρα τα πράγματα ήταν …εύκολα;

Βέβαια, για να το λένε αυτοί …κάτι θα ξέρουν. Οι δικές τους πολιτικές είναι που οξύνουν το φαινόμενο. Τις δικές τους πλάτες και τις νομικές διευκολύνσεις χρησιμοποιούν οι εργοδότες για να απολύουν.

Οχι πως δε θα προσπαθήσουν να το κουκουλώσουν το πράγμα όσο μπορούν. Υπάρχουν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης για να μειώνονται οι αριθμοί (και μόνο) των ανέργων. Υπάρχουν, επίσης, οι επιδοτήσεις στους εργοδότες και όλα τα σχετικά προγράμματα του ΟΑΕΔ.

Σε όλα αυτά προσθέτουν τώρα και ένα νέο συστηματάκι, με την περίφημη «κοινωνική οικονομία» που ετοιμάζονται να νομοθετήσουν. Με αυτό ο άνεργος δε θα είναι πλέον «άνεργος» αλλά «εν δυνάμει …επιχειρηματίας»!

Διότι μπορεί να φτιάχνουν μία κοινωνία που περικόπτονται ή εξαφανίζονται δικαιώματα πλην όμως – μας λένε – πολλαπλασιάζονται οι… «ευκαιρίες».

Οπότε αν μείνεις χωρίς δουλειά, αν δεν έχεις χρήματα να ζήσεις, αν είσαι αυτοαπασχολούμενος και καταστραφείς, δε φταίει το κράτος ή το σύστημα. Φταις κι εσύ που δεν άρπαξες την «ευκαιρία» από τα μαλλιά.

Εν ολίγοις, δεν έχουμε μια κοινωνία που κάποιοι (λίγοι) εκμεταλλεύονται κάποιους άλλους (πολλούς) για να κερδοσκοπούν και να βρίσκονται στον αφρό. Αντιθέτως, έχουμε μια «ανοιχτή κοινωνία» που όλα επαφίενται στην τύχη και την ικανότητα.

Μπορεί, λοιπόν, σήμερα να είσαι άνεργος και φτωχός αλλά κάποια στιγμή από ένα γύρισμα της τύχης μπορεί να γίνεις πλούσιος.

Και υφίστανται πολλοί τρόποι γι’ αυτό. Αν δε γίνεις «κοινωνικός επιχειρηματίας» μπορεί να …κερδίσεις στο στοίχημα ή το λόττο. `Η, ακόμη καλύτερα, να βγάλεις λεφτά στα νόμιμα «φρουτάκια» που θα ανοίξουν σε κάθε γωνιά της χώρας.