Τρίτο Ράιχ ή Τρίτο Μνημόνιο;

αναδημοσίευση  από  unfollow

Ένα κράτος που δουλεύει με τέτοιο συγχρονισμό, με τέτοια ταχύτητα και με τέτοια αποτελεσματικότητα, όπως έδειξε στην περίπτωση της ναζιστικής συμμορίας,  θα πρέπει να είχε κάποιο λόγο που τόσο καιρό δεν αντιδρούσε απέναντι στη Χρυσή Αυγή… 

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 1ο: Έχει ακόμα υποστηρικτές η αφελής και αστεία θεωρία που διατείνεται ότι «το κράτος είναι μπάχαλο»; Το κράτος, αντιθέτως, διαπιστώσαμε ότι δουλεύει ρολόι. Όταν θέλει είναι πανταχού παρόν. Μπορεί, για παράδειγμα, τα ταμεία ανεργίας του κράτους να μη δουλεύουν καλά, αλλά οι υπερκοριοί του κράτους δουλεύουν στην εντέλεια. Μπορεί τα γραφεία επιθεώρησης εργασίας να μη δουλεύουν καθόλου, αλλά οι μηχανισμοί παρακολούθησης, φακελλώματος, συλλήψεων, δουλεύουν ολημερίς.

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 2ο: Ένα κράτος που δουλεύει με τέτοιο συγχρονισμό, με τέτοια ταχύτητα και με τέτοια αποτελεσματικότητα, όπως έδειξε στην περίπτωση της ναζιστικής συμμορίας,  θα πρέπει να είχε κάποιο λόγο που τόσο καιρό δεν αντιδρούσε απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Αλλά ποιό λόγο άραγε είχε το κράτος και δεν αντιδρούσε;  Μάλιστα, αντί να προστατεύει την κοινωνία από τη Χρυσή Αυγή, κατηγορούσε την κοινωνία και συκοφαντούσε  τους λαϊκούς αγώνες, ανεμίζοντας τη σημαία της θεωρίας των «δυο άκρων». Τί να υποθέσουμε; Ότι το κράτος δεν αντιδρούσε γιατί η Χρυσή Αυγή ήταν, τελικά, χρήσιμη στο κράτος; Ότι την άφηνε να υπάρχει ώστε να παίζει με τη θεωρία των «δυο άκρων»;

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 3ο: Από τη στιγμή που το κράτος αντέδρασε, πάλι κάποιος λόγος θα υπήρξε για να αντιδράσει, δεδομένου ότι πολύ καιρό πριν -αν και θα μπορούσε- δεν το έπραξε. Γιατί; Περίμενε πρώτα να δολοφονήσουν; Αλλά τότε η προηγούμενη δολοφονία στα Πετράλωνα του μετανάστη ήταν λιγότερο δολοφονία; Τί να σκεφτούμε; Μπας και το κράτος έδρασε τώρα, πολύ απλά γιατί τώρα είναι που του χρειάζεται πια όχι μια ανεξέλεγκτη (με την ανοχή του κράτους) Χρυσή Αυγή, αλλά μια «εξαρθρωμένη από το κράτος» Χρυσή Αυγή;

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 4ο: Το προηγούμενο διάστημα τέθηκαν στο λαό από το κράτος και από τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν πολλά και απειλητικά διλήμματα. Από το «μνημόνιο ή χάος» μέχρι το «μνημόνιο ή τανκς».  Προφανώς δεν θα ήταν ευχάριστο για το κράτος και για τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν  να πάει ο λαός σε εκλογές, έχοντας στο μυαλό του τη φτώχεια του, την ανεργία του, την εξαθλίωσή του. Αντί για τα προηγούμενα, ένα δίλημμα του τύπου «ή Τρίτο Ράιχ ή Τρίτο Μνημόνιο», μάλλον θα ήταν προτιμότερο για όσους ετοιμάζουν το… Τρίτο Μνημόνιο.

Ερώτημα (και εν αναμονή του συμπεράσματος) 5ο: Ο λαός θα επιτρέψει σε όσους του έχουν επιβάλει δύο μνημόνια παριστάνοντας τους «σωτήρες», να του επιβάλουν και τρίτο παριστάνοντας μάλιστα αυτή τη φορά και τους «αντιφασίστες»;

Υπεραστικοί: «Του Αδόλφου τα εγγόνια»

Στρατηγό έκανε η ΝΔ το 2005 τον χουντικό πατέρα του Χρήστου Παππά !

 

 

αναδημοσίευση από  την  iefimerida

 

O πατέρας του υπαρχηγού της Χρυσής Αυγής Ηλίας Παππάς, συνεργάτης του δικτάτορα Παπαδόπουλου, το 1975 αποστρατεύθηκε στα πλαίσια της αποχουντοποίησης του στρατού. Ομως, το 2005 η κυβέρνηση της ΝΔ τον αποκατέστησε δίνοντάς του τον βαθμό του αντιστράτηγου.

Η ασύλληπτη ιστορία δημοσιεύθηκε στο candianews: Ηλίας Παππάς, πατέρα του υπαρχηγού της ΧΑ. Ήταν από τους στενούς συνεργάτες του δικτάτορα Παπαδόπουλου, διώχτηκε από το στρατό στη μεταπολίτευση, αλλά το 2005 αποκαταστάθηκε στο βαθμό του αντιστρατήγου, από την κυβέρνηση Καραμανλή!

Ο Ηλίας Παππάς, 89 ετών σήμερα, όπως διαβάζουμε από την προσωπική ιστοσελίδα του υπαρχηγού της εγκληματικής οργάνωσης, αμέσως μετά τον εμφύλιο («συμμοριτοπόλεμο», όπως γράφει) «εισήλθε στην Σχολή Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο.
Εκεί συνεδέθη με φιλία και βαθειά αλληλοεκτίμηση με τον Ταγματάρχη, τότε, Γεώργιο Παπαδόπουλο, μετέπειτα ηγέτη της 21ης Απριλίου.
Ως Ταγματάρχης Π/Β «είχε ενεργό συμμετοχή στην στρατιωτική επέμβαση του 1967. Τη νύχτα της 20ης προς 21η Απριλίου 1967 υπηρετών στο 2ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΣ ήταν στον έμπιστο κύκλο του Γεωργίου Παπαδοπούλου στον οποίο έμεινε πιστός μέχρι το τέλος.
Διορίσθηκε κυβερνητικός επίτροπος στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Κατά την διάρκεια της 21ης Απριλίου κατείχε νευραλγικές θέσεις όπως δ/ντης του 2ου Γραφείου του Γ΄ Σώματος Στρατού.
 Έχει τιμηθεί με όλα τα προβλεπόμενα παράσημα ευδοκίμου υπηρεσίας καθώς και με πολεμικούς σταυρούς για την πολεμική του δράση».

Τον Ιανουάριο του 1975 μηνύθηκε μαζί με άλλους συναδέλφους του από τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ δικηγόρο Ευάγγελο Γιαννόπουλο επί εσχάτη προδοσία. Τελικά δεν προσήχθη σε δίκη μαζί με πολλούς άλλους μηνυθέντες αξιωματικούς μετά τις δικονομικές διεργασίες της κυβέρνησης Καραμανλή για τη σωτηρία του Φαίδωνα Γκιζίκη.
Τον Μάρτιο του 1975 αποστρατεύτηκε στο πλαίσιο της αποχουντοποίησης μαζί με εκατοντάδες συναδέλφους του, με τον βαθμό που έφερε κατά την ανακοίνωση των εκτάκτων κρίσεων (εκκαθαρίσεων).
Συμμετείχε στη ΧΑ, από την ίδρυσή της, ενώ «μετά από πολυετή νομικό αγώνα, το 2005 του αποδόθηκε από το ΣΑΓΕ ο βαθμός του Αντιστρατήγου ε.α.»…

Παφίλης για Χ.Α.: Καιρός ήταν…

Παφίλης για Χ.Α.: Καιρός ήταν…

«Καιρός ήταν». Με αυτή τη φράση σχολίασε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης τη σύλληψη βουλευτών και μελών της Χρυσής Αυγής, μιλώντας στον Real Fm στην έκτακτη εκπομπή με τον Γιάννη Παπαδόπουλο και τον Άκη Παυλόπουλο.

«Υπάρχουν εγκληματικές πράξεις και είναι πασίγνωστες», τόνισε ο κ. Παφίλης, αφήνοντας υπαινιγμούς ότι δεν είχε κινηθεί εγκαίρως η Πολιτεία.

«Υπάρχουν μεγάλες ευθύνες σε αυτόν τον τομέα. Ανοχή, συγκάλυψη μερικές φορές»είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας «εμείς επανειλημμένως έχουμε καταγγείλει την Χρυσή Αυγή.

«Έπρεπε πιο έγκαιρα να είχε χτυπηθεί», υπογράμμισε.

 

από  enikos.gr

Η διάλυση της Χρυσής Αυγής σημαίνει και τον θρίαμβο της

 

Παναγιώτης Χατζηστεφάνου

αναδημοσίευση από  την  iefimerida

 

Οποιοσδήποτε έχει υπάρξει στέλεχος κάποιας επιχείρησης, γνωρίζει μια πάγια τακτική που εφαρμόζεται από απατεώνες που παριστάνουν τους επιχειρηματίες και αφεντικά.

Οι επιτήδειοι, συνήθως επειδή έχουν κακό όνομα στην πιάτσα και δεν μπορούν να προσελκύσουν οι ίδιοι εργαζόμενους και ενδιαφέρον για κάποια από τις κομπίνες τους, βρίσκουν κάποιον ή κάποιους για να τους στήσουν το μαγαζί, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως βιτρίνα.

Μόλις η επιχείρηση στεριώσει και καρποφορήσει, οι πρωτεργάτες που την έφεραν στην επιτυχία απολύονται, μιας και υπάρχοντος, δοκιμασμένου και λειτουργικού του νεοσύστατου επιχειρηματικού μοντέλου, μπορούν να προσληφθούν ηλίθιοι στην θέση των έμπειρων μισθοφόρων.

Ως ηλίθιοι ορίζονται εκείνοι που δεν γνωρίζουν το διακύβευμα της εταιρίας που αναλαμβάνουν ως νεοπροσληφθέντες, και δέχονται να εργασθούν ως χαμηλόμισθοι ή ακόμα και εθελοντικά, μιας και αγνοούν την αλήθεια τόσο του ήθους, όσο και των οικονομικών της υπόθεσης που αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας.

Για να μην υπάρχει καμία περίπτωση να διαταραχθεί η αυθεντία της εγκληματικής ιεραρχίας από κάποιον καχύποπτο και ανατρεπτικό υφιστάμενο, επιλέγονται μόνο εκείνοι που ούτως ή άλλως έχουν περιορισμένη αντίληψη, είτε λόγω νεανικής απειρίας, είτε λόγω έλλειψης κριτικού πνεύματος για την δικαιοσύνη, την ηθική και την οικονομική αλήθεια του περίγυρου τους.

Αυτονόητα, από τέτοιες οργανώσεις-transformers αποκλείονται οι γνώστες των πραγμάτων και όσοι κάνουν πολλές ερωτήσεις, όπως και εξίσου αυτονόητα προτιμώνται εκείνοι που είναι επιρρεπείς στον φανατισμό υπέρ αμφίσημων, υποκειμενικών και ετερόφωτων δέλεαρ όπως η διάκριση, το κύρος και η αναγνώριση.

Όποτε έρθει το πλήρωμα του χρόνου, και αναπόφευκτα υποψιαστεί το εκάστοτε νεοπροσληφθέν προσωπικό τι ακριβώς παίζει με την επιχείρηση για την οποία δουλεύει, τότε, απολύεται. Στην περίπτωση που έχει κάποιες ανεκτίμητες ικανότητες προβιβάζεται σε συνεργό, και έτσι ο κύκλος της εκμετάλλευσης αδαών ανανεώνεται αέναα και η απάτη διαιωνίζεται. Το κέρδος για την ηγεσία της επιχείρησης είναι αφ’ ενός το γεγονός ότι εργάζεται γι’ αυτούς πάντα μια ομάδα που στερείται της ικανότητας να γνωρίζει πως λειτουργεί ακριβώς ο μηχανισμός της και άρα δεν μπορούν να ελέγξουν τα κέρδη και την πορεία.

Αυτό ακριβώς έγινε και με την σύσταση της Χρυσής Αυγής και την σημερινή σύλληψη της ηγεσίας της. Η Ελληνική άρχουσα τάξη προσέλαβε κάποιους να στρατολογήσουν και να εκπαιδεύσουν αδαείς με σκοπό να έχει στην διάθεση της ένα παραστρατιωτικό τάγμα.

Υψηλά ιστάμενα πρόσωπα από όλους τους κλάδους επωφελούνται και εξαρτώνται από οποιοδήποτε είδος ενδιαφέροντος γύρω από τους στόχους του Ναζισμού.

Δικαστικοί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, εκδότες, καλλιτέχνες, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, κερδοφορούν, εκμεταλλεύονται, διαχειρίζονται και εν τέλει επιβάλλουν την πεποίθηση πως οι ξένοι μας απειλούν, ακόμα και επειδή αφοδεύουν δημοσίως, όπως διαβάσαμε σε αστεία πλην επικίνδυνα κείμενα γραμμένα από αχαρακτήριστες πλύστρες του Ναζισμού όπου δεν διστάζουν να ομολογήσουν ανοιχτά ότι συνεργάζονται με την αστυνομία για να διώξουν τις πόρνες και τις τοξικομανείς από το κέντρο της Αθήνας προκειμένου να εξυπηρετήσουν ιδιωτικά συμφέροντα που εξαρτώνται όμως από κρατική επιχορήγηση και συνεργασία.

Εν τέλει που αποσκοπεί όλο αυτό το ρατσιστικό παραλήρημα?

Στην συντήρηση του μίσους που επιτρέπει να βλέπει ο πολύς κόσμος τους μετανάστες ως παρείσακτους και άρα άξιους εξαφάνισης ή εκμετάλλευσης.

Σε αυτές τις βάσεις στήθηκε το επικερδέστερο κόλπο της δεκαετίας: η διαχείριση των μεταναστών και η φάμπρικα στοχοποίησης μειονοτήτων προκειμένου να εκτονώνεται σε εξιλαστήρια θύματα η οργή του καθημαγμένου Ελληνικού λαού αλλά και να κερδοσκοπούν οι ύαινες που περικυκλώνουν την ανθρωπιστική κρίση που μαίνεται εδώ.

Δεν επιτρέπεται κανένας Έλληνας να θεωρεί ότι στη χώρα αυτή επικρατεί καθεστώς δημοκρατικής νομιμότητας, η πίστη αυτή ισοδυναμεί με άρνηση ολοκαυτώματος, εφ’ όσον φυλακίζονται χιλιάδες αθώοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Όλοι μας πλέον γνωρίζουμε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση παίρνει τουλάχιστον 162 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για την συντήρηση ή επαναπατρισμό αυτών των ανθρώπων.

Όμως, αυτά τα λεφτά δεν επενδύονται στις ζωές αυτών των ανθρώπων, ή έστω στην επιστροφή τους στις χώρες απ’ όπου προήλθαν.

Χωρίς καμία αιτιολογία, οι μετανάστες φυλακίζονται εδώ, από το Ελληνικό κράτος, που χρηματοδοτείται από την Ε.Ε. και υποστηρίζεται θέλοντας και μή από τους φόρους όλων μας.

Όμηροι σε Αμυγδαλέζα, Κόρινθο, Λέσβο ζουν ως άνθρωποι-μπαταρίες, που τροφοδοτούν με την ύπαρξη τους ένα διαπλεκόμενο κύκλωμα ημετέρων εργολάβων, επίλεκτων της κυβέρνησης. Αυτοί αισχροκερδούν φρουρώντας, χτίζοντας και συντηρώντας κολαστήρια σαν το νεόκτιστο έκτρωμα από κοντέινερ στην Μυτιλήνη.

Όμως δεν είναι μόνο το μεταναστευτικό ζήτημα ο βασικός λόγος για την χρηματοδότηση και υποστήριξη της Ναζιστικής συμμορίας. Η συμμορία αυτή ήταν η δοκιμαστική πρόβα για την επέκταση και εφαρμογή της ακροδεξιάς πολιτικής που συμπεριλαμβάνει όχι μόνο την απόλυτη υποδούλωση της Ελληνικής εργατικής τάξης και τον αφανισμό της μεσαίας, αλλά αναλαμβάνει και την εργολαβία της εκμετάλλευσης των τοπικών γεωπολιτικών αναγκών του ευρύτερου νεοφιλελεύθερου Ευρωπαϊκού οράματος που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σαμαρά και όσοι την στηρίζουν.

Είναι λοιπόν σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι η Χρυσή Αυγή προσελήφθη ως άμεση δράση για την εκτέλεση των πρώτων σταδίων ενός γενικότερου σχεδίου κοινωνικής διαχείρισης.

Στην αρχή έκανε καλά την δουλειά που της ανέθεταν εκείνοι που την χρηματοδοτούσαν – εφοπλιστές, καναλάρχες, εκδότες, επιχειρηματίες και εννοείται, το ίδιο το κράτος. Σε άμεση σχέση και συνεργασία με την ΕΛ.ΑΣ. και τα Μ.Α.Τ., η Ναζιστική οργάνωση έσπερνε τον τρόμο στους δρόμους και γελοιοποιούσε, μόνο και μόνο με την παρουσία της στην Βουλή, την οποιαδήποτε έννοια πολιτικής νομιμότητας.

Μόλις ωρίμασε ως οργάνωση η Χρυσή Αυγή και άρχισε να έχει παραισθήσεις μεγαλείου απειλώντας με πραξικόπημα, η κυβέρνηση Σαμαρά συνέλαβε την αρχηγία της και κληρονομεί τα πολυποίκιλα κέρδη από τους τραμπουκισμούς και την δολοφονική απειλή της.

Συγκεκριμένα, το Ελληνικό κράτος, με την διάλυση της Χρυσής Αυγής καρπώνεται:

Αστυνομικό σώμα άριστα εκπαιδευμένο σε πραγματικές συνθήκες διαχείρισης πλήθους και υπερδραστήριο σε περιπολίες και εποπτικούς ελέγχους.

Άμεση σχέση με τα βρομερότερα των κυκλωμάτων του κοινού ποινικού εγκλήματος και διαπραγματευτική διαμεσολάβηση με αυτά και τις υπηρεσίες που μπορούν να προσφέρουν.

Την τεχνογνωσία της επιβολής καθεστώτος φόβου και στρατιωτικής πειθαρχίας στον λαό και ειδικότερα στις μειονότητες.

Διαρκή αντιπερισπασμό των δημοκρατικών και ανθρωπιστικών δυνάμεων που απασχολούνταν διαρκώς με τις προβοκάτσιες και τα πογκρόμ της Χρυσής Αυγής αντί να ασχολούνται με την πραξικοπηματική κυβέρνηση και την γενοκτονική πολιτική που αυθαίρετα εφαρμόζει με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και παράτυπες ψηφοφορίες.

Συντήρηση διασπαστικού και εμφυλιοπολεμικού κλίματος στην κοινωνία που διαιρεί και βασιλεύει η μεταπολιτευτική μαφία.

Σφετερισμό της δύναμης στρατολογημένων νέων, δραστήριων και αποφασισμένων ανθρώπων, καθώς και εκμετάλλευση της εκπαίδευσης τους σε επίπεδο παραστρατιωτικής οργάνωσης.

Εκλογικούς καταλόγους ψηφοφόρων έτοιμων να ακολουθήσουν πιστά οποιονδήποτε μαχαιροβγάλτη υποσχεθεί ότι θα καθαρίσει για λογαριασμό τους.

Εν τέλει, η Ελληνική άρχουσα τάξη, βάζοντας την Χρυσή Αυγή στην γωνία, έχει υπό τον έλεγχο της μία άψογα στημένη παραστρατιωτική οργάνωση, με εξαιρετικές διασυνδέσεις σε κάθε σκοτεινή πτυχή του Ελληνικού παρακράτους.
Απορροφώντας όλη αυτή την εμπειρική, γνωσιολογική, στρατηγική και τακτική παρακαταθήκη της Χρυσής Αυγής, οι Μνημονιακές δυνάμεις αποκτούν έναν μηχανισμό που δεν μπορούσαν ούτε στα όνειρα τους να στήσουν μόνες τους. Κανένας κομματικός μηχανισμός δεν ήταν τόσο δραστήριος, ενεργός και πανταχού παρών όσο η Χρυσή Αυγή.

Επί της ουσίας, κάποιοι Ναζιστές δεν είναι χρήσιμοι πλέον, αλλά κάποιοι άλλοι θα προβιβαστούν απορροφόμενοι από το σύστημα που τους εξέθρεψε.

Εξ’ άλλου, δεν έχει μόνο το δικαστικό σώμα ράμματα για την γούνα της συμμορίας Μιχαλολιάκου, αλλά και η Χρυσή Αυγή γνωρίζει ονόματα, λεπτομέρειες και εγκλήματα της κυβέρνησης Σαμαρά και των συνεργατών της. Είναι διαβόητο ότι ο κος Μιχαλολιάκος ήταν έμμισθος πράκτορας της ΕΥΠ.

Σίγουρα θα ασκηθούν εκβιαστικές πιέσεις εκατέρωθεν της κυβέρνησης και της Χρυσής Αυγής. Βέβαιη θα είναι σκληρή η διαπραγμάτευση εκ μέρος των συλληφθέντων Ναζιστών για τους όρους των όποιων ποινών τους αποδοθούν από τους δικαστές της υπόθεσης.

Αναμενόμενο είναι ότι κάποια άλλη κοινωνική τάξη ή σχηματισμός θα αναλάβει να καλύψει την ανάγκη για μια ακροδεξιά οργάνωση που θα εφαρμόζει τις πολιτικές του παρακράτους και της διεθνούς τραπεζικής μαφίας.

Προσωπικά προβλέπω πως η λούμπεν μπουρζουαζία, όλος αυτός ο ψύχραιμος και ορθολογικός συρφετός που διαμαρτύρεται φορώντας πεντακάθαρα λευκά πουκάμισα, όταν δεν διαβάζει για την στρεψοδικία των δύο άκρων σε free press, θα αρχίσει να εντείνει τις ήδη σθεναρές της εκστρατείες για πασιφιστική αδράνεια και κατασκευή εικονικής κανονικότητας για λογαριασμό της χούντας.

Η κυβέρνηση Σαμαρά, και όλο το καθεστώς που την υποστηρίζει, έχει κάθε λόγο να χαρεί ιδιαίτερα τώρα που το κοινωνικό πεδίο θα είναι πλέον ελεύθερο από ανταγωνισμό προκειμένου να κερδοσκοπεί, και μάλιστα μονοπωλιακά, από την δυστυχία των μεταναστών, από την δίωξη όσων αντιστέκονται στην χούντα που ζούμε, από την κατασκευή εξιλαστήριων θυμάτων, από τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, από το εμπόριο εθνικιστικού φανατισμού, συνολικά από την επικερδέστατη για την άρχουσα τάξη μπλόφα της κρίσης.

Η αποστολή της Χρυσής Αυγής λοιπόν επιτελέστηκε με άψογη επιτυχία. Να περάσουν οι επόμενοι λοιπόν.

Προς κ. Τράγκα

Στο «Ρ» στη στήλη «Ημεροδρόμος», δημοσιεύτηκε στις 24/9/2013 άρθρο με τίτλο «Σχέσεις κράτους – Χρυσής Αυγής». Στο άρθρο γινόταν υπενθύμιση του εσωτερικού εγγράφου της Αστυνομίας όπου από το 1999 καταγράφονται οι γνωστές στην Αστυνομία (και στο κράτος) σχέσεις της Χρυσής Αυγής με αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ, του Στρατού, αλλά και με βουλευτές.

Χτες, ο Γιώργος Τράγκας, στην εκπομπή του στο «Real Fm», στην προσπάθειά του να βρει ένα «ατράνταχτο επιχείρημα» ώστε να οικοδομήσει τους συλλογισμούς του περί «συστημικού ΚΚΕ», ισχυρίστηκε ότι «η στήλη του κ. Μπογιόπουλου κόπηκε από τον «Ριζοσπάστη» αμέσως μετά τη δημοσίευση του εγγράφου»…

Ενημερώνω τον κ. Τράγκα ότι το συγκεκριμένο έγγραφο στη συγκεκριμένη στήλη («Ημεροδρόμος»), δεν ήταν η πρώτη φορά που δημοσιεύτηκε στον «Ημεροδρόμο». Είχε δημοσιευτεί και στις 28/5/2013 και στις 29/5/2013. Δηλαδή, πολλούς μήνες πριν και μάλιστα δύο μέρες συνεχόμενα. Επομένως, η στήλη «Ημεροδρόμος» δεν «κόπηκε από τον «Ριζοσπάστη» αμέσως μετά τη δημοσίευση του εγγράφου», όπως παραπλάνησε τους ακροατές του ο κ. Τράγκας.

Επιπλέον, αν ο κ. Τράγκας ψάχνει λόγους για να επιτεθεί στο ΚΚΕ, λάθος επιλογή έκανε να τους «ανακαλύψει» στο πρόσωπό μου. Δεν προσφέρομαι. Τον προτρέπω να συνεχίσει να τους ψάχνει με τον πεπατημένο από τον ίδιο τρόπο: Στις συνεντεύξεις του με χρυσαυγίτες. Οπως, για παράδειγμα, εκείνες οι συνεντεύξεις προ ολίγων μηνών στην εκπομπή – «πλυντήριο» της Χρυσής Αυγής, στο «Σκάι», όπου φιλοξενούσε τους χρυσαυγίτες δυο δυο και τέσσερις τέσσερις!

 

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Ομαλότητα» για ποιον;

 

Με αφορμή τη Χρυσή Αυγή, κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ διαγκωνίζονται για το ποιος είναι καλύτερος εγγυητής της «ομαλότητας». Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι η πολιτική της δημιούργησε το κοινωνικό υπόβαθρο για την έξαρση της Χρυσής Αυγής. Η κυβέρνηση απαντά ότι κάνει τα πάντα για να διασφαλίσει τη δημοκρατική ομαλότητα, και χρεώνει στον ΣΥΡΙΖΑ ότι την τορπιλίζει με τις κατά καιρούς δηλώσεις και πρακτικές του. Η προπαγάνδα τους, απ’ όπου κι αν την πιάσει κανείς, συσκοτίζει τα πραγματικά αίτια για την ενίσχυση της Χρυσής Αυγής και ταυτόχρονα τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να την αντιμετωπίσει ο λαός.

Όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δώσει στην «ομαλότητα» που υπερασπίζεται άλλο περιεχόμενο από αυτό της κυβέρνησης, στην πραγματικότητα απευθύνεται στην αστική τάξη και της λέει ότι είναι ικανότερος να βάλει το λαό στη γωνία με άλλη αναλογία «καρότου και μαστιγίου» από αυτή που χρησιμοποιεί η ΝΔ. Σε αυτή δίνει εξετάσεις, επιδιώκοντας να ενσωματώσει τη λαϊκή αγανάκτηση, σε γραμμή διαχείρισης που θα ανακυκλώνει την κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων, χωρίς να θίγει την κερδοφορία του κεφαλαίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι η δική του πολιτική διαχείρισης του σάπιου καπιταλισμού, θα δράσει αποτρεπτικά στη Χρυσή Αυγή, ότι ο εξωραϊσμός της αστικής νομιμότητας, η εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής είναι αντίδοτο στη δράση της Χρυσής Αυγής.

Σε συνθήκες κρίσης, η απότομη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους από τα λαϊκά στρώματα, κάνουν τις ανώριμες πολιτικά συνειδήσεις πιο επιρρεπείς στην προπαγάνδα κομμάτων που κηρύττουν άμεσες λύσεις, με φιλολαϊκό μανδύα χωρίς σύγκρουση με τις αιτίες της κρίσης. Το ίδιο όμως ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συμμετέχει στη διαμόρφωση τέτοιας κοινωνικής συνείδησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ότι θα αποκαταστήσει τους όρους ενσωμάτωσης που βίωσαν εργατικά λαϊκά στρώματα σε παλιότερες δεκαετίες, κάτι που είναι αδύνατον στη σημερινή φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού. Ο φασισμός είναι γέννημα θρέμμα του καπιταλισμού, βγαίνει από τα σπλάχνα του αστικού πολιτικού συστήματος. Οι σχέσεις του με το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του αστικού κράτους, είναι «αδελφικές» σε κάθε ιστορική περίοδο. Το ίδιο επαληθεύεται και τώρα, με όσα αποκαλύπτονται για τις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με μερίδες του κεφαλαίου (εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι της Ζώνης κ.ά.) και τις υπηρεσίες που αντικειμενικά προσφέρει η δράση της στην αστική τάξη.

Γι’ αυτό μια αλλαγή στην κυβέρνηση και μια αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος δεν πρόκειται να βάλει εμπόδιο στην ανάπτυξη και δράση φασιστικών μορφωμάτων, κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών, εφόσον δεν ανατρέπεται η αστική εξουσία και οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, τα αφεντικά δηλαδή της Χρυσής Αυγής. Άλλωστε, η σοσιαλδημοκρατία έχει δώσει εξετάσεις στο τσάκισμα του εργατικού κινήματος και «με το καρότο» και «με το μαστίγιο». Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα στελέχη του ναζιστικού κόμματος εκπαιδεύτηκαν στα «ελεύθερα τάγματα» των σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων της δεκαετίας του 1920. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να αντιπαραθέσουν στην αστική ομαλότητα τον ανυποχώρητο ταξικό αγώνα και τη λαϊκή συμμαχία, την αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή πάλη.

Αναδημοσιεύεται απο την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη, Παρασκευή 27 Σεπτέμβρη 2013

Όλοι στο συλλαλητήριο με το ΠΑΜΕ στις 5 Οκτώβρη στην Ομόνοια στις 11 π.μ.

… θα πάω να βρω τ’ αθάνατο νερό

… θα πάω να βρω τ’ αθάνατο νερό     28 Οκτ. 1940 – 27 Σεπτ. 2013 !

 

 

 

 

Για την επίθεση στο «Πρώτο Θέμα»

 

από  το unfollow

 

Ο Λένιν γράφει κάπου ότι το πιο απρόσιτο φρούριο είναι το ανθρώπινο μυαλό. Αλλά όποιος νομίζει ότι στο μυαλό του ανθρώπου το παράθυρο για να μπει μέσα η γνώση, το καλό και το ωραίο, ανοίγει με βαριοπούλες, τότε αυτός δεν «ανοίγει» μυαλά. Τα αδειάζει.

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Οι βαριοπούλες κλείνουν τα μυαλά ακόμα περισσότερο. Τα κάνουν πουρέ. Και με τον τρόπο αυτό δεν αφαιρεί κανείς αλλά προσθέτει κι άλλους σε εκείνους τους 150.000 που έτρεξαν την Κυριακή να αγοράσουν τη φυλλάδα του Αναστασιάδη.

Να γιατί, λοιπόν, η επίθεση με τις βαριοπούλες και με όλα τα υπόλοιπα «επαναστατικά εργαλεία» στο Πρώτο Θέμα δεν είναι απλώς επικίνδυνη. Δεν είναι απλώς καταδικαστέα. Δεν είναι απλώς βούτυρο στο ψωμί τόσο των τυμβωρύχων της «δημοσιογραφίας» όσο και των πολιτικών ταγών που παριστάνουν τους «υπερασπιστές της ελευθεροτυπίας και της δημοκρατίας».

Είναι και μάταιη. Τόσο μάταιη που η επιμονή σε τέτοιες μεθόδους καταντάει ύποπτη. Γιατί αυτή η τακτική, που θέλει να ισχυρίζεται ότι η προσωπική εκτόνωση συνιστά «αντιφασιστική δράση», επιστρέφει στην κοινωνία ως μπούμεραγκ. Και επιστρέφει άλλοτε με τη μορφή της «δικαιωμένης» φασιστικής αντίδρασης, άλλοτε με τη συνταγματικά μεταμφιεσμένη ρομφαία του «Νόμος και Τάξη». Και στη μια και στην άλλη περίπτωση οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι βαριοπούλες στην Αυτού Μεγαλειότητα της «νομιμοποιημένης κρατικής βίας» και στην καθεστωτική προπαγάνδα περί «δύο άκρων» είναι μεγάλες.

Άκρα

 

 

από  το unfollow

 

Μιλούν για «άκρα». Ποιοί αλήθεια; Μα αυτοί που κάθε τρεις και λίγο συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω ως εκπρόσωποι της ακραίας βαρβαρότητας. Και ταυτόχρονα της ακραίας πολιτικής χυδαιότητας και της αχανούς ιστορικής αφασίας. Οι εν λόγω κατήγοροι των «άκρων» δεν είναι παρά τυπικοί εκπρόσωποι του «θηλασμού» εκείνου του άκρου που υποτίθεται καταγγέλλουν.

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ε, λοιπόν, αφού το θέλουν είμαστε έτοιμοι να το… ομολογήσουμε: Ναι, κύριοι, φυσικά και υπάρχουν άκρα! Αλλά αφού υπάρχουν, τότε ας τα πούμε με το όνομά τους.

Το ένα άκρο είναι το άκρο της (κατά Παπαδιαμάντη και Πλάτωνα) πλουτοκρατίας. Της ολιγαρχίας. Των κεφαλαιοκρατών. Το άλλο άκρο είναι αυτό των δούλων. Των δουλοπάροικων. Των προλετάριων.

Το ένα άκρο είναι αυτό των τραπεζιτών. Σαν αυτούς που παρέδωσαν στον Χίτλερ την εξουσία. Σαν αυτούς που θέλουν να βγάλουν στον πλειστηριασμό τα σπίτια του κοσμάκη. Το άλλο άκρο είναι του υποθηκευμένου λαού στις τράπεζες.

Το ένα άκρο είναι αυτό των βιομηχάνων. Σαν αυτούς που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις του Μεταξά. Σαν αυτούς που στέλνουν τις επιχειρήσεις τους στο Λουξεμβούργο, στο Βέλγιο και στην Ελβετία. Το άλλο άκρο είναι οι άνεργοι και οι μισθωτοί σκλάβοι.

Το ένα άκρο είναι οι τσιφλικάδες τύπου Μανωλάδας. Αυτοί που εκμεταλλεύονται και εγκληματούν κατά ανήμπορων μεταναστών. Το άλλο άκρο είναι οι σύγχρονοι «μπάρμπα Θωμάδες».

Το ένα άκρο είναι οι εφοπλιστές. Σαν αυτούς που τάιζε η χούντα. Σαν αυτούς που η αστική δημοκρατία της μεταπολίτευσης τους έχει παραχωρήσει φορολογική ασυλία. Σαν αυτούς, για τους οποίους ο χρυσαυγίτης Παναγιώταρος διαμαρτυρόταν (στην πρώτη Συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής για τον προϋπολογισμό του 2013) ότι τους «βάζουμε συνεχώς φόρους»! Το άλλο άκρο είναι οι ναυτεργάτες και ο υπό ομηρία μισός πληθυσμός μιας νησιωτικής χώρας.

Αυτά είναι τα κοινωνικά άκρα στον «ελεύθερο κόσμο» τους. Στην «ελεύθερη οικονομία» τους. Στον καπιταλισμό τους.

Και όπως συμβαίνει στις κοινωνίες των άκρων, το κάθε άκρο, εν προκειμένω της πλουτοκρατίας, έχει διάφορες πολιτικές εκφάνσεις, μέσω διαφόρων κομμάτων, χρωμάτων και αποχρώσεων, που όμως λειτουργούν μεταξύ τους όπως τα συγκοινωνούντα δοχεία που ρίχνουν νερό στον ίδιο (καπιταλιστικό) μύλο.

Ας μας πουν, τώρα, οι περί των «άκρων» δοκησισοφούντες:

Οι ίδιοι ποιό κοινωνικό άκρο εκπροσωπούν; Τους τραπεζίτες ή τους προλετάριους; Και κάτι ακόμα: Ο καπιταλισμός που αυτοί υπηρετούν σε τί διαφέρει -σε επίπεδο οικονομικών και παραγωγικών σχέσεων- από τον καπιταλισμό που υπηρετούν ο ναζισμός και ο φασισμός; Εν ολίγοις, οι αστοί δημοκράτες μας, τον εαυτό τους σε ποιό «άκρο» τον εντάσουν;

Μαζικότατη η κινητοποίηση και συναυλία στο Σύνταγμα που διοργάνωσαν φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενοι ενάντια στη Χρυσή Αυγή

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μαζική και δυναμική η συμμετοχή στο συλλαλητήριο και τη  μεγάλη συναυλία ενάντια στη φασιστική Χρυσή Αυγή στην Αθήνα. Το πλήθος ξεσηκώθηκε από τα αντιφασιστικά τραγούδια και ένωσε τις φωνές του δηλώνοντας και με αυτό τον τρόπο ότι οι φασίστες είναι ανεπιθύμητοι.

Στη συναυλία συμμετείχαν οι Νατάσα Μποφίλιου, Πάνος Μουζουράκης, Γιώργος Σαρρής, Kollektiva, Afaza, Dason. Επίσης συμμετείχαν μαθητικά συγκροτήματα: Από το Μουσικό Σχολείο Παλλήνης, το Μουσικό Σχολείο Ιλίου και οι  «One night band» (Ν. Σμύρνη).

Οι συγκεντρωμένοι με μια ιδιαίτερα ογκώδη, μαζική και με μεγάλο παλμό πορεία βάδισαν στους δρόμους της Αθήνας, κατεβαίνοντας την Πανεπιστημίου προς Ομόνοια και από εκεί κατέληξαν στο Σύνταγμα (δείτε εδώ στιγμιότυπα από την πορεία στη Σταδίου προς το Σύνταγμα).

Στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα μίλησε ο Θοδωρής Κωτσαντής, εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων: «Οι σπουδαστές, οι μαθητές, οι εργαζόμενοι και άνεργοι δεν ήρθαμε εδώ μόνο για να δηλώσουμε την οργή μας για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα χέρια των εγκληματιών φασιστών. Ήρθαμε εδώ για να δηλώσουμε την απόφασή μας να κόψουμε το χέρι των δολοφόνων της Χρυσής Αυγής, να τσακίσουμε το φασισμό και το σύστημα που τον γεννά για να μη θρηνήσουμε ξανά κάποιον άλλο Παύλο, κάποιους άλλους νέους αγωνιστές και εργάτες» (δείτε εδώ απόσπασμα από την ομιλία του Θοδωρή Κωτσαντή).

Στη συγκέντρωση μίλησε και ο Βασίλης Γκάτσης, μαθητής Λυκείου, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων ότι «μας θέλουν συνένοχους στην πολιτική τους και συνεχώς φοβισμένους, γι’ αυτό και τρομοκρατούν όποιον πάει να σηκώσει κεφάλι και ο πιο καλός σύμμαχός τους είναι τα φασιστοειδή».

Μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι και άνεργοι φωνάζουν με μια φωνή συνθήματα εναντίον της Χρυσής Αυγής.

Κάποια από τα συνθήματα που επικρατούν είναι «Λαέ, θυμήσου, το χώμα που πατάς, λευτέρωσε ο Άρης και το ΕΑΜ- ΕΛΑΣ», «Οργή, οργή σε κάθε χρυσαυγίτη, φονιά, ρουφιάνο, μπάσταρδο του Χίτλερ και αλήτη» και «Σε φτώχεια και ανεργία θέλουνε σιγή, νομίζουν θα τρομάξουμε από τη Χρυσή Αυγή». Χαρακτηριστικό είναι και το σύνθημα «Χρυσαυγίτες, σας ταΐζουν οι εφοπλιστές, έξω σας πετάμε από όλες τις σχολές, από τα σχολεία και από τις γειτονιές» (δείτε εδώ το σύνθημα).

Νωρίτερα ο κόσμος συγκεντρώθηκε στα Προπύλαια διαδηλώνοντας ενάντια στη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, τους θρασύδειλους δολοφόνους του 34χρονου του Π. Φύσσα, που στο στόχαστρό τους βάζουν μετανάστες, αγωνιστές και πρωτοπόρους αγωνιστές εργάτες όπως στο Πέραμα. Στόχος του συστήματος, το οποίο στηρίζει τη Χρυσή Αυγή και στηρίζεται σε αυτή, είναι να χτυπήσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα και να τρομοκρατήσουν όποιον σήμερα αγανακτεί και σηκώνει κεφάλι για την κατάσταση που ζει στο σπίτι, στη δουλειά, στο σχολείο, στη σχολή.

Στη συγκέντρωση και τη συναυλία είχαν καλέσει το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι, το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας και σχολεία από όλη την Αθήνα, η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών, ο Σύλλογος Σπουδαστών Δημόσιων ΙΕΚ Ν. Αττικής, η Επιτροπή Νέων Επισιτισμού – Τουρισμού, η Σωματειακή Επιτροπή του ΣΕΤΗΠ στην e-value, η Σωματειακή Επιτροπή του ΣΕΤΗΠ στην Ώθηση, η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας, η Ομοσπονδία Ενώσεων Συλλόγων Γονέων Μαθητών Περιφέρειας Αττικής, οι Θερμοϋδραυλικοί της Επαγγελματικής Σχολής Αθηνών, η Αγωνιστική Ενότητα Πλοιάρχων – Μηχανικών Ασπροπύργου Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

από  την  Θεσσαλονίκη     το μαζικό συλλαλητήριο

Ο Μαρινάκης, η Χρυσή Αυγή και το περίφημο No Politica της Θύρα 7

αναδημοσίευση απότον  ιστότοπο  σχέδιο β

 

Του Κ.Χ.

Τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα βλέπουμε πολιτικά πανό από οπαδούς πολλών ομάδων της Α Εθνικής στα γήπεδα με διάφορες αφορμές που δίνει η επικαιρότητα (πχ Γρηγορόπουλος, μνημόνιο, Παλαιστίνη, απολύσεις, ΕΡΤ) αλλά ποτέ δεν έχουμε δει κάτι αντίστοιχο από τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Μετά τη δολοφονία του Φύσσα, ο οποίος ήταν και Ολυμπιακός, πολλοί φίλαθλοι του ΟΣΦΠ κυρίως από το fb «έκραξαν» τον βασικό σύνδεσμο του Ολυμπιακού Porto Leone με έδρα το Κερατσίνι, που δεν τοποθετήθηκε άμεσα για το συμβάν όπως έκανε η πλειοψηφία των «αλλόθρησκων» συνδέσμων που καταδίκασαν εξαρχής πλήρως τη ΧΑ είτε με ανακοινώσεις είτε με πανό. Το Porto Leone μετά από 2 μέρες έβγαλε μια (το λιγότερο υποκριτική) ανακοίνωση στην ουσία απαντώντας στους επικριτές της, με τη Θύρα 7 Εξαρχείων να απαντάει αιχμηρά. (και οι δύο ανακοινώσεις βρίσκονται εδώ).

Όποιος γνωρίζει κάποια ελάχιστα για τα οπαδικά του Ολυμπιακού, η κόντρα που εμφανίζουν πολλά site μεταξύ των 2 συνδέσμων (Porto Leone και Εξάρχεια) σαν ο φιλοχρυσαυγίτικος Porto Leone από τη μια και ο αντιφασιστικός Θύρα 7 Εξάρχεια από την άλλη είναι ανύπαρκτη. Μακάρι να υπήρχαν δύο πόλοι άλλα δυστυχώς στον Ολυμπιακό,

1ον το Πόρτο Λεόνε είναι ο μεγαλύτερος και σοβαρότερος σύνδεσμος του Ολυμπιακού, με χιλιάδες μέλη και επιρροή, ιστορία 25 χρόνων ενώ ο σύνδεσμος στα Εξάρχεια είναι «σφραγίδα» γιατί δεν υπήρχε και δεν υπάρχει πουθενά (δεν είναι στεγασμένος, ούτε έχει κάποιο πανό στο γήπεδο, ούτε οργανωμένους οπαδούς με διακριτικά του), και

2ον η τεράστια πλειοψηφία των συνδέσμων έχει εδώ και κάποια χρόνια συμφωνήσει στην πολύ επικίνδυνη γραμμή NO POLITICA, η οποία είναι κάτι αντίστοιχο με τη γραμμή έξω οι παρατάξεις από τις σχολές που κεκαλυμμένα έχουν οι Χρυσαυγίτες για τα πανεπιστήμια για να μπορέσουν να βάλουν πόδι.

Αυτό το Νo Politica υιοθετήθηκε υποτίθεται για να μην μπαίνουν πολιτικά πανό στο γήπεδο, ούτε από τους μεν ούτε από τους δε, ώστε να μην υπάρχει αντιπαλότητα στην κερκίδα στη λογική «είμαστε οπαδοί και μας ενώνει η ομάδα η οποία είναι πάνω απ όλα». Λογικό θα μπορούσε να πει κάποιος, αλλά μόνο αυτό δεν είναι.

Κατ αρχήν οι μεγαλύτεροι σύνδεσμοι του Ολυμπιακού είναι εδώ και πολλά χρόνια σε πλήρη συνεργασία με τη διοίκηση (Κόκκαλη αρχικά, Μαρινάκη τώρα). Είναι χρόνια γνωστό ότι οι πρόεδροι και βασικά μέλη των συνδέσμων δουλεύουν σε εταιρίες των προέδρων (Ιντρασόφτ, Ιντραλότ, ναυτιλιακές) ή κάνουν μπραβιλίκια και προστασία σε αυτούς ή στα νυχτερινά μαγαζιά του Πειραιά, δουλεύουν ως security στο γήπεδο, έχουν θέσεις στη διοίκηση, εκπομπές δικές τους στην ΤV, μαγαζιά με οπαδικά ρούχα, δωρεάν εκδρομές με την ομάδα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, εταιρικά αυτοκίνητα, μηχανές, κινητά κλπ. Υπάρχει δηλαδή μια πλήρης μετατροπή της πλειοψηφίας των οργανωμένων οπαδών (των κεφαλιών) σε υπάλληλους στην ουσία του προέδρου που η δουλειά τους είναι να υπηρετούν πιστά τον Ολυμπιακό ότι και αν γίνει γιατί ο Ολυμπιακός είναι υπεράνω όλων που λέει και το πανό, αλλά επειδή στηρίζεται στον Πρόεδρο (εδώ γίνεται ένα λογικό άλμα) άρα και ο πρόεδρος είναι πάνω απ όλα. Σε όλα αυτά, πάντα υπάρχει και η εξήγηση: “πάνω από όλα γιατί σε τόσο δύσκολες εποχές είναι παρών, δίνει πολλά λεφτά για την ομάδα, αγαπάει την ομάδα και παίρνει τα πρωταθλήματα που πρέπει να παίρνουμε κάθε χρόνο (κι ας γίνεται με οποιοδήποτε τρόπο”, νόμιμο, παράνομο, άδικο, δίκαιο, στο γήπεδο, εκτός γηπέδου δεν έχει σημασία).

Για όσους βλέπουν μπάλα, θα έχουν παρατηρήσει πόσο λίγες φορές έχει αμφισβητηθεί ή γιουχαριστεί ο πρόεδρος. Αυτό συμβαίνει γιατί όποτε σπανίως γίνει, επεμβαίνουν αμέσως οι συνδεσμίτες και με διάφορους τρόπους ηρεμούν την κατάσταση και επαναφέρουν την ομαλότητα και την τάξη. Έτσι και ο πρόεδρος έχει την ησυχία του και ένα στρατό με το μέρος του ώστε να κάνει τις μπίζνες του και οι συνδεσμίτες βγάζουν το μεροκάματο τους και έχουν τις πλάτες της αστυνομίας και της δικαιοσύνης όταν χρειαστεί. Δεν είναι άγνωστος για παράδειγμα ο βρώμικος ρόλος του πρώην διευθυντή της Αστυνομίας Αθηνών Γιάννη Τσιρώνη, ο οποίος αναβαθμίστηκε μετά της αποστρατεία του σε διευθυντή «ασφαλείας» του Ολυμπιακού και φυσικά είναι γνωστότατο το χαΐδεμα ποινών που δέχτηκαν από τη δικαιοσύνη οι δολοφόνοι του Φιλόπουλου στο ραντεβού θανάτου της Παιανίας πριν λίγα χρόνια.

Η προνομιακή κατάσταση για τη ΧΑ
Για τη Χρυσή Αυγή όλη αυτή η κατάσταση είναι προνομιακή. Γιατί είναι το πιο εύκολο το παρακράτος να συναντηθεί με το οργανωμένο έγκλημα και αντιστρόφως. Υπάρχουν μια σειρά λόγοι που συνδέονται και με τα παραπάνω.

1ον Το αντιδραστικό Νο Politica που κυριαρχεί στη Θύρα 7 έχει πολύ ύπουλο ρόλο και συνεχώς στρέφει την κερκίδα προς ακροδεξιές ιδέες και αντιλήψεις. Από τη μια ακυρώνει τις προσπάθειες και τις πρωτοβουλίες οπαδών για ανάρτηση πολιτικού πανό προοδευτικού ή αντιφασιστικού περιεχομένου στο γήπεδο, και από την άλλη επιτρέπει την παλιά ελληνική σημαία με το σταυρό (με γνωστούς συμβολισμούς), τη σημαία της Βεργίνας ,της επανάστασης του 1821, πανό για τα εθνικά όπως «Iμια 1996 Δεν Ξεχνώ» και πανό «Orthodox Brothers» ή «Κοssovo is Serbia» για τους εθνικιστές «αδερφούς» οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα. Δύο μέτρα και δύο σταθμά, ακόμα και στα συνθήματα, γιούχα από τους οργανωμένους όταν αρχίσει μεμονωμένη ομάδα οπαδών να βρίζει πχ τον πρωθυπουργό αλλά μπορεί να ακούγεται ο ήχος της μαϊμούς όταν παίρνει τη μπάλα έγχρωμος παίχτης της αντίπαλης ομάδας. Πάλι όμως υπάρχει μια φθηνή δικαιολογία όποτε προκύψει αντιπαράθεση, στη λογική ότι αυτά δεν είναι πολιτικά πανό αλλά είναι τα σύμβολα της χώρας μας, είναι η ιστορία της πατρίδας μας αφού είμαστε Έλληνες, Ορθόδοξοι, ιστορικά είμαστε αντίπαλοι με τους Τούρκους και τους Αλβανούς, αγαπάμε τους Σέρβους.

2ον Η εξάρτηση των συνδέσμων από τον ημιφασίστα εφοπλιστή πρόεδρο και εκδότη των χρυσαυγίτικων Παραπολιτικών (o οποίος βρίσκεται και πίσω από τη χυδαία οπαδική εφημερίδα Γαύρος). Χρυσαυγίτικη δεν είναι μόνο γιατί πχ έβγαλε το Μιχαλολιάκος σε συνέντευξη που έλεγε ότι απειλείται η ζωή του από την τρομοκρατία βγάζοντας τον θύμα, ούτε γενικά για όλο το «ακίνδυνο» lifestyle των Ναζί που προσπάθησαν από πέρσι να επιβάλουν στη ζωή μας αυτή και διάφορες άλλες φυλλάδες άλλων Γαύρων όπως ο Θ»αί»μος που εύστοχα έγραψαν οι Παναθηναϊκοί σε πανό. Ο Μαρινάκης έχει συμφέρον να στηρίζει τη ΧΑ όπως θα δούμε πιο κάτω.

3ον Η αδυναμία απάντησης από τον προοδευτικό και δημοκρατικό κόσμο του Ολυμπιακού που είναι η σιωπηρή πλειοψηφία που δεν μιλάει, δεν οργανώνεται δεν αντιδράει παρά σπασμωδικά άτομα τα οποία αμέσως στοχοποιούνται. Σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο η παγίωση μιας χρόνιας κατάστασης με το μεγάλο βαθμό δυσκολίας που υπάρχει να τα βάλεις με το παρακράτος της ΧΑ και το οργανωμένο έγκλημα που πλέον υπάρχει στη θύρα 7.

4ον και πολύ σημαντικό, η καλή δουλειά που έτσι κι αλλιώς γίνεται στις λαϊκές γειτονιές του Πειραιά την περίοδο της κρίσης από τη ΧΑ σε συνδυασμό με την ανυπαρξία σοβαρής απάντησης από την αριστερά έχει φέρει την κατάσταση στα μέτρα της, αυξάνοντας συνεχώς την επιρροή της στρατολογώντας τη νεολαία του Πειραιά και της θύρας 7.

Η ΧΑ στην υπηρεσία του Μαρινάκη με τις πλάτες των συνδέσμων

Η ντροπιαστική ανακοίνωση για την ιστορία του Ολυμπιακού και του Πειραιά του Porto Leone για το Φύσσα δεν είναι τυχαίο γεγονός αλλά αποτέλεσμα των παραπάνω . Είναι και αυτή σε κλίμα No Politica γενικά, και πέραν όλων των άλλων που λέει ή δεν λέει, το δήθεν απολιτικ κλείσιμο, «στη Θύρα 7 εργάτες και αφεντικά γίνονται ένα» δυστυχώς τα λέει όλα.

Ότι δηλαδή, πρόεδροι ΠΑΕ με χρέη εκ. στο δημόσιο και ενταγμένοι στο άρθρο 44 ,αφεντικά με δις ευρώ σε offshore εταιρίες στο εξωτερικό, πρώην αντιπρόεδροι μπλεγμένοι σε σκάνδαλα δισεκατομμυρίων δραχμών, εργάτες στη Ζώνη με 1 μεροκάματο τη βδομάδα, εφοπλιστές με 56 φοροαπαλλαγές και 100 καράβια με σημαία Μarshall Ιsland (ναι αυτή τη σημαία έχουν τα 100 πλοία του πατριώτη Μαρινάκη), άνεργοι από τα κλειστά εργοστάσια των Λιπασμάτων και του Κεράνη, πρώην πρόεδροι με ιδιόκτητο πρώην δημοτικό γήπεδο ονόματι Καραϊσκάκη για 50 χρόνια, εργαζόμενοι στο Λιμάνι της Cosco με μισθούς Κίνας, ναυτεργάτες σε γκαζάδικα γίνονται ένα για το Θρύλο, στη Θύρα 7.

 

Σχέσεις κράτους – Χρυσής Αυγής

 

Γράφει  ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

Ο Ενγκελς στο έργο του «Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους», το δίνει με έναν εξόχως συμπυκνωμένο τρόπο. Σημειώνει:

«(…) το κράτος γεννήθηκε από την ανάγκη χαλιναγώγησης των ταξικών αντιθέσεων και επειδή ταυτόχρονα γεννήθηκε μέσα στη σύγκρουση των τάξεων αυτών, είναι κατά γενικό κανόνα κράτος της πιο ισχυρής, οικονομικά κυρίαρχης τάξεως, που με τη βοήθεια του κράτος γίνεται και πολιτικά κυρίαρχη και αποκτά έτσι νέα μέσα για την καθυπόταξη και την εκμετάλλευση της καταπιεζόμενης τάξης».

Το κράτος, με άλλα λόγια, δεν είναι κάτι το «ουδέτερο». Δεν ανήκει σε όλους. Το κράτος κατά γενικό κανόνα είναι κράτος της κυρίαρχης τάξης. Το κράτος είναι η πολιτική οργάνωση της οικονομικά κυρίαρχης τάξης που αποσκοπεί στην υπεράσπιση της υπάρχουσας κατάστασης και την κάμψη της αντίστασης άλλων τάξεων.

Το κράτος, λοιπόν, ανήκει και δουλεύει για τα συμφέροντα της τάξης των κεφαλαιοκρατών.

Το κράτος, δηλαδή, υπηρετεί τους εφοπλιστές. Τμήμα των οποίων – σύμφωνα με την «Γκάρντιαν» – χρηματοδοτεί τη Χρυσή Αυγή. Το κράτος υπηρετεί τους εργοδότες καπιταλιστές. Ανάμεσά τους κι αυτούς που χρησιμοποιούν τους «ΟΑΕΔ» της Χρυσής Αυγής για να προμηθεύονται μισθωτούς δούλους με μεροκάματα πείνας. Το κράτος υπηρετεί τους βιομήχανους. Οπως για παράδειγμα τον Μάνεση. Το κράτος υπέρ του βιομήχανου έστειλε τα ΜΑΤ εναντίον των απεργών χαλυβουργών. Η Χρυσή Αυγή λίγο νωρίτερα είχε ταχθεί υπέρ του Μάνεση…

Το κράτος έχει φυσικά και Αστυνομία. Η Αστυνομία είναι κατ’ εξοχήν μηχανισμός του κράτους.

Ας δούμε τώρα μια ενδιαφέρουσα πλευρά των σχέσεων της Αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή. Δηλαδή των σχέσεων του κράτους των κεφαλαιοκρατών με τη Χρυσή Αυγή:

Το 2004 ήρθε στη δημοσιότητα ένα άκρως απόρρητο έγγραφο της ίδιας της Ελληνικής Αστυνομίας με ημερομηνία 10/12/1999. Το άκρως απόρρητο έγγραφο (δημοσιεύτηκε στα «Νέα», στις 17/4/2004), αναφερόταν στη Χρυσή Αυγή, και ανάμεσα στα άλλα έλεγε και τα εξής:

«β) Η οργάνωση (σ.σ.: η Χρυσή Αυγή) διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξ/κούς του στρατού, αλλά και με αποστράτους.

γ) Διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και αποστράτους αξ/κούς της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και με απλούς αστυνομικούς.

δ) Στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των επετείων της 17ης Νοέμβρη, αλλά και άλλων εκδηλώσεων του αριστερίστικου και αναρχικού χώρου, η αστυνομία τούς προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς, για να τους εντοπίζουν και να τους κτυπούν, εμφανιζόμενοι ως «αγανακτισμένοι» πολίτες.

(…)

στ) Τα περισσότερα μέλη της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενα όπλα από βουλευτές (της ΝΔ) παρουσιαζόμενοι ως συνοδοί τους».

Το κράτος των κεφαλαιοκρατών και οι πολιτικοί του φορείς, τα κόμματα που επί των δικών τους κυβερνήσεων θύλακες του κρατικού μηχανισμού, σύμφωνα με το άκρως απόρρητο έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ., διατηρούσαν τόσο στενές σχέσεις με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, καλούνται να απαντήσουν:

1) Εδώ και 15 χρόνια από τη σύνταξη της παραπάνω έκθεσης, εντοπίστηκε το δίκτυο ή τα πρόσωπα της Αστυνομίας και του Στρατού με τα οποία «διατηρεί πολύ καλές σχέσεις» η ναζιστική συμμορία;

2) Διαπιστώθηκε από πόσο ψηλά δίνονταν οι εντολές, όταν «η αστυνομία τους προμήθευε με ασυρμάτους και κλομπς»;

3) Διερευνήθηκε η παράνομη οπλοφορία των χρυσαυγιτών και η κατηγορία ότι η προμήθεια όπλων γινόταν από βουλευτές;

Κάθε λογικός άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι ακόμα σημαντικότερο από τα… εσχάτως «ανακαλυφθέντα» και λεχθέντα στα ΜΜΕ για την παραστρατιωτική λειτουργία της Χρυσής Αυγής ή για τον υποκοσμιακό της χαρακτήρα, είναι εκείνα τα στοιχεία για τις σχέσεις και για τις διασυνδέσεις της Χρυσής Αυγής με το κράτος. Με το κράτος των κεφαλαιοκρατών.

Αλλά γι’ αυτά δεν ακούμε τίποτα. Αυτά – από τα ΜΜΕ των κεφαλαιοκρατών – παραμένουν επτασφράγιστα. Από την άλλη, βέβαια, ίσως και μην χρειάζεται να ακούσουμε για να εξάγουμε συμπεράσματα. Τα στοιχεία βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας. Οπως και το συμπέρασμα για το φασισμό και για τη σχέση του με το κράτος. Ενα συμπέρασμα που εδώ και καιρό έχει διατυπωθεί και έχει επιβεβαιωθεί. Θυμηθείτε τα λόγια του στιχουργού: «Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν»…

Μπορεί η αστική νομοθεσία να σταματήσει το ναζισμό;

 

Ο ναζισμός και ο φασισμός εχθρεύονται από τη φύση τους το εργατικό κίνημα. Βασικός στόχος τους είναι το χτύπημα των μαζικών οργανώσεων της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Γι’ αυτό προσπαθούν να παρεμβαίνουν με δυνάμεις τους σε αυτά

Eurokinissi

Ορισμένοι υποστηρικτές του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου και ιδιαίτερα προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ και τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν το εξής:

«Το συμπέρασμα είναι ότι μια αυστηρή ποινική αντιμετώπιση της παράνομης δράσης της Χρυσής Αυγής θα προκαλέσει την ανάσχεση των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας. Η ηγεσία της θα κλαψουρίζει σαν θύμα διώξεων, αλλά ταυτόχρονα θα αποσύρει τα Τάγματα Εφόδου από την προκλητική δράση, κάτι που συνέβη εν μέρει ήδη από την εξαγγελία του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Είναι κάτι που είδαμε και το φθινόπωρο του 2005, όταν η κυβέρνηση απαγόρευσε το πανευρωπαϊκό «Φεστιβάλ Μίσους» που ετοίμαζε η οργάνωση, με αποτέλεσμα να παραδοθεί ο φυγόδικος και κατηγορούμενος για τρεις απόπειρες δολοφονίας υπαρχηγός της, ενώ και η οργάνωση «ανέστειλε τη δράση της». Το ίδιο θα γίνει και σήμερα. Τα μεσαία στελέχη θα λουφάξουν, εφόσον δεν πρόκειται στην πλειοψηφία τους για «πιστούς» κάποιας ιδέας, όπως βαυκαλίζονται μεταξύ τους, αλλά για τζάμπα μάγκες που δρουν κατά κανόνα πίσω από την ασφάλεια της νύχτας, της ανωνυμίας και της άτυπης προστασίας των διωκτικών αρχών.

Το μεγάλο μέρος των οπαδών θα κληθούν να επιλέξουν μεταξύ της νομιμότητας και της παρανομίας, γνωρίζοντας ότι αυτή η επιλογή δεν θα είναι τόσο ανέξοδη όσο υπήρξε η ψήφος τους προς το ναζιστικό μόρφωμα».(«Εφημερίδα των συντακτών», 18-19 Μάη 2013).

Ο ναζισμός και ο φασισμός είναι ιδεολογικο-πολιτικά ρεύματα, αστικά, αντιδραστικά που έχουν όμως κοινωνική βάση και ιδιαίτερη επίδραση σε κατεστραμμένα μικροαστικά στρώματα, ανέργους και ορισμένα τμήματα εργαζομένων στον καπιταλισμό.

Τροφοδοτείται από τον εθνικισμό, τον αντικομμουνισμό, την εμφυλιοπολεμική προπαγάνδα, την εχθρότητα στο εργατικό κίνημα την «αντικομματική ρητορική» που στην πραγματικότητα με το «έξω τα κόμματα» εννοεί πρώτα απ’ όλα έξω το ΚΚ, το ρατσισμό που δυναμώνει ή αδυνατίζει ανάλογα με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης στην Ελλάδα και την ΕΕ για εισαγόμενο εργατικό δυναμικό, με το αν κλείνει ή ανοίγει η στρόφιγγα της μεταναστευτικής ροής. Τροφοδοτείται ως δίπολο αντιπαράθεσης από τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου. Τροφοδοτείται από κατευθύνσεις της ΕΕ που θέλουν να εξομοιώσουν το φασισμό με τον κομμουνισμό (π.χ. αντικομμουνιστικά μανιφέστα και μνημόνια σε ΕΕ και Συμβούλιο της Ευρώπης) και τη φιλελεύθερη σχολή ιστορικών που «ανακάλυψαν» ότι τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν αυτοάμυνα του άμαχου πληθυσμού απέναντι στην «κόκκινη τρομοκρατία» του ΕΛΑΣ. Είναι χαρακτηριστικό ότι κανένα από τα λεγόμενα κόμματα του «συνταγματικού τόξου» δεν κάνει κριτική στη Χρυσή Αυγή (ΧΑ) για το χυδαίο αντικομμουνισμό της.

Τροφοδοτήθηκε από το θολό «αντιμνημονιακό ρεύμα» που εκφράστηκε ιδιαίτερα σε «κινήματα χωρίς ονοματεπώνυμο», όπως αυτά εκφράστηκαν στις πλατείες. Από τη ρητορική της «κατεχόμενης Ελλάδας» που έχει χάσει την «εθνική της ανεξαρτησία από τη Γερμανία», τις θέσεις που περιορίζουν την ευθύνη στο πολιτικό προσωπικό, στους «300 της Βουλής» στην «κλεπτοκρατία», ενώ την ίδια στιγμή υμνούν άλλους αστικούς θεσμούς όπως τις δυνάμεις καταστολής, το δικαστικό σώμα και βγάζουν λάδι το κεφάλαιο ως τάξη κλπ. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο οι εκτιμήσεις για τις αιτίες της κρίσης («σάπιο πολιτικό κατεστημένο») όσο και οι βασικές θέσεις του οικονομικού προγράμματος της ΧΑ συμπίπτουν με τις θέσεις όλων των λεγόμενων «αντιμνημονιακών δυνάμεων».

Τροφοδοτείται από όλες αυτές τις αντιλήψεις που συγκαλύπτουν την πραγματική αιτία της κρίσης που είναι οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και αποπροσανατολίζουν από τον κύριο εχθρό της εργατικής τάξης, το ταξικό της αντίπαλο που είναι το κεφάλαιο

Σε αυτές τις συνθήκες εκκολάφθηκε η Χρυσή Αυγή το προηγούμενο διάστημα.

Τέτοιες δυνάμεις, όπως έχει δείξει τόσο η πρόσφατη όσο και η παλιότερη ιστορία, διασυνδέονται άμεσα με το αστικό κράτος, με τους μηχανισμούς του, με μηχανισμούς ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Δεν είναι άγνωστο ότι ο Χίτλερ έκανε τα πρώτα βήματα στην πολιτική ως πράκτορας της Ράιχσβερ το 1919 με αυτή την ιδιότητά του μπήκε στο Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (μετέπειτα Ναζιστικό) ή ότι ο Μουσολίνι χρηματοδοτούνταν στα πρώτα βήματά του από τη Μ. Βρετανία κ.ά. Δεν είναι τυχαία η εκλογική επιρροή της ΧΑ σε τμήματα εργαζομένων στο μηχανισμό καταστολής του αστικού κράτους. Ούτε είναι λίγες οι καταγγελίες για μεροληπτική στάση των διωκτικών αρχών απέναντι σε μέλη και στελέχη της ΧΑ που με τις πράξεις τους παραβίαζαν τον κοινό ποινικό κώδικα. Επίσης πολλά έχουν γραφτεί για συνεργασία αστυνομίας και ΧΑ σε διάφορες περιπτώσεις.

Επίσης για όποιον αναρωτιέται σε ποιες πλάτες στηρίζεται η ΧΑ αρκεί να κοιτάξει την τοποθέτησή της στη Βουλή απέναντι στους εφοπλιστές και τους βιομηχάνους και θα καταλάβει.

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να περιμένει κανείς ότι ένας νόμος θα μπορέσει να ανατρέψει ένα ολόκληρο πλέγμα κοινωνικών, ιδεολογικών, πολιτικών και οικονομικών σχέσεων που όχι μόνο συντηρεί αλλά και σπρώχνει τέτοιες δυνάμεις με σκοπό να τις αξιοποιήσει στο χτύπημα του εργατικού κινήματος;

Για τον πιο δύσπιστο δε χρειάζεται να πάμε πίσω και να δούμε πώς μέσα στις συνθήκες της αστικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας της Βαϊμάρης αναπτύχθηκε και στηρίχτηκε ο ναζισμός έτσι ώστε σωστά να διαπιστώνει ο Μπρεχτ ότι ο ναζισμός δεν αποτελεί το αντίθετο αλλά τη λογική συνέχεια της Βαϊμάρης και του Συντάγματός της. Το Σύνταγμά της εφάρμοσε άλλωστε ο Χίτλερ για να εδραιωθεί στην εξουσία.

Μπορούμε να δούμε τη σημερινή πείρα που υπάρχει σε κράτη μέλη της ΕΕ. Στη Γερμανία η ίδρυση ναζιστικού κόμματος απαγορεύεται από το Σύνταγμα, ενώ υπάρχουν ακόμα μια σειρά νόμοι και δικαστικές αποφάσεις που έχουν αξιοποιηθεί για να απαγορεύσουν συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις δραστηριότητες με φιλο-ναζιστικό περιεχόμενο. Το βασικό νεοναζιστικό κόμμα είναι το NPD, το οποίο παίρνοντας υπόψη τις απαγορεύσεις κάνει ανάλογες προσαρμογές στη δράση του, από το 1964 που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα. Ταυτόχρονα η προσπάθεια για την απαγόρευσή του το διάστημα 2001 -2003 έπεσε στο κενό, όταν αποκαλύφθηκε ότι τμήμα των στελεχών του ήταν πράκτορες των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών. Ενώ ανάλογες προσπάθειες έγιναν και το 2010 και το 2011, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Οι όποιοι περιορισμοί υπάρχουν στη Γερμανία δεν έχουν εμποδίσει, σύμφωνα με έκθεση του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών το 2011, να υπάρχουν 225 οργανώσεις στις οποίες υπολογίζονται γύρω στις 25.000 οργανωμένοι εθνικιστές και νεοναζί. Η αποκάλυψη της δράσης της ναζιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης NSU που δολοφονούσε μετανάστες, τα μέλη της οποίας φαίνεται να διατηρούσαν υπόγειες σχέσεις με το NPD, αλλά και με τμήματα των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας, είναι χαρακτηριστική.

Ανάλογα παραδείγματα μπορούμε να δούμε με εθνικιστικά, νεοφασιστικά ή μεταφασιστικά κόμματα στη Γαλλία, στην Ιταλία, στη Βρετανία κλπ. που, ενώ είναι πλήρως ενταγμένα στην αστική νομιμότητα, προσαρμόζουν την επιχειρηματολογία τους και τη δράση τους με βάση αυτή, διατηρούν διαύλους και επαφές με διάφορες «ανεξέλεγκτες» ακραίες ομάδες «σκίνχεντς» που επιδίδονται σε τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, κομμουνιστών, συνδικαλιστών κ.ά.

 

Θεσσαλονίκη: Παρέμβαση από εργατικά σωματεία και φοιτητικούς συλλόγους για την αντιφασιστική εκδήλωση

Το πανό που κρέμασαν στο Λευκό Πύργο για την αυριανή αντιφασιστική συγκέντρωση και συναυλία

Παρέμβαση από εργατικά σωματεία, σπουδαστικούς και φοιτητικούς συλλόγους στο πλαίσιο της προπαγάνδισης του συλλαλητηρίου αύριο Τετάρτη 25 Σεπτέμβρη στις 12 το μεσημέρι και της αντιφασιστικής συναυλίας στις 2 το μεσημέρι στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Κρέμασαν πανό στο Λευκό Πύργο που αναγράφει το σύνθημα: «Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον».

902.gr

Επικίνδυνοι καιροσκόποι και τυχοδιώκτες

 

Χυδαία επίθεση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΠΑΜΕ Δημοσίου

Την καιροσκοπική και τυχοδιωκτική στάση των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τη χυδαία επίθεση ενάντια στις ταξικές δυνάμεις κατά τη συνεδρίαση του γενικού συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ το Σάββατο 21 Σεπτέμβρη καταγγέλλει με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ Δημοσίου.

Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, «πρώτο μέλημά της (της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) είναι να χτυπηθεί το ΠΑΜΕ» και χαρακτηρίζει αυτές τις δυνάμεις «επικίνδυνες για το εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα και από τις οποίες οι εργαζόμενοι πρέπει να προφυλαχθούν».

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχεις ως εξής:

«Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο προχθεσινό Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ έκαναν κάτι που απ’ ότι φαίνεται ξέρουν να κάνουν καλά.

Έκαναν επίδειξη υψηλής τεχνικής για το πως μπορεί κάποιος να κάνει ένα βρώμικο πόλεμο, με συκοφαντίες και ασύστολα ψέματα. Έδειξαν πράγματι που στρέφουν τα βέλη τους και ποιον πραγματικά εχθρεύονται. Σε μας ο χώρος αυτός είναι γνωστός, γνωρίζουμε το ρόλο του και για την κατρακύλα του τίποτα πλέον δεν μας εκπλήσσει. Χωρίς πολλά – πολλά λοιπόν παραθέτουμε ένα-ένα τα «επιχειρήματα» των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέναντι στο ΠΑΜΕ στη συνεδρίαση του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ.

Το ΠΑΜΕ «δεν θέλει αγώνες, είναι ο κυματοθραύστης των αγώνων, τσιράκι του Αρβανιτόπουλου και του Σαμαρά», «συμμαχεί μαζί με την ΠΑΣΚ και τη ΔΑΚΕ για να μην πέσει η κυβέρνηση», «στο σωματείο των Χαλυβουργών το ΠΑΜΕ συμπορεύτηκε μαζί με τους Χρυσαυγίτες» -είναι αλήθεια ότι την πάσα αυτή την πήραν από τον πρόεδρο της ΠΟΕ-ΟΤΑ- «εδώ το παίζεται τσαμπουκάδες και στο Πέραμα όταν σας χτύπησαν οι Χρυσαυγίτες ήσασταν κότες», «τα  παίρνετε» (!) και τέλος αποκάλεσαν τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ «ασφαλίτες που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα». Αυτή είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρώτο μέλημά της είναι να χτυπηθεί το ΠΑΜΕ. Ολομερής κι ολονυχτίς μ’ αυτό τον νταλκά κοιμούνται και μ’ αυτόν ξυπνούν. Και μετά από αυτό είχαν το απύθμενο θράσος να βγάλουν ανακοίνωση και να κλαψουρίζουν ότι οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ τούς αφαίρεσαν το λόγο από το βήμα και ότι τραμπούκισαν απέναντί τους.

Υπάρχει μεγαλύτερος τραμπουκισμός από το ν’ αποκαλείς τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ ασφαλίτες;

Τώρα ακούστε κι αυτό: Μετά τον οχετό και το υβρεολόγιο απέναντι στο ΠΑΜΕ, εκπρόσωπος των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από το βήμα του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ έκανε έκκληση για την ενότητα όλων των αριστερών δυνάμεων και ειδικότερα στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, ώστε να συγκροτηθεί «αριστερό, αγωνιστικό προεδρείο». Λέτε εκεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κάνουν ενότητα και με …τους ασφαλίτες;

Τι άλλο να πει κανείς; Ο καιροσκοπισμός κι ο τυχοδιωκτισμός σε όλο του το μεγαλείο. Πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις επικίνδυνες για το εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα και από τις οποίες οι εργαζόμενοι πρέπει να προφυλαχθούν».

Μα είμαι απλά ένας εκδότης

 

αναδημοσίευση από το blog  η λέσχη

 

 του Κώστα Αρβανίτη

To 1946 στη δίκη της Νυρεμβέργης καταδικάζονται σε θάνατο δι’απαγχονισμού 11 ηγέτες των Ναζί. Αυτοί είναι οι: Χέρμαν Γκέρινγκ (θα αυτοκτονήσει πριν εκτελεστεί), Γιοακίμ φον Ρίμπεντροπ, Βίλεμ Κάιτελ, Ερνστ Καλτενμπρούνερ, Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, Χανς Φρανκ, Βίλεμ Φρικ, Γιούλιους Στράιχερ, Φριτς Ζάουκελ, Άλφρεντ Γιοντλ, Άρτουρ Ζέις-Ίνκουαρτ.

Μέσα σε αυτούς βρίσκονται στρατιωτικοί καριέρας (Γιοντλ, Γκέρινγκ, Κάιτελ), κυβερνήτες κατεχόμενων περιοχών (Φρανκ, Φρικ, Ίνκουαρτ), στελέχη της κυβέρνησης όπως ο Ζάουκελ (αρχιτέκτονας του προγράμματος εργασίας δούλων), ο υπουργός εξωτερικών Ρίμπεντροπ, ο ιδεολόγος της Άρειας Φυλής και της εξόντωσης των υπόλοιπων Ρόζενμπεργκ και ο ανώτατος αρχηγός της αστυνομίας και των SS  Καλτενμπρούνερ. Όλοι βρίσκονται βαθιά μπλεγμένοι στα ναζιστικά εγκλήματα.

Οι κατηγορίες για τις οποίες καταδικάστηκαν οι παραπάνω ήταν:

Εγκλήματα κατά της Ειρήνης: Συγκεκριμένα ο σχεδιασμός, η προετοιμασία, η έναρξη, η εξαπόλυση πολέμου ή επίθεσης ή πολέμου κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών, συμφωνιών ή διαβεβαιώσεων, ή συμμετοχή σε κοινό σχέδιο συνωμοσίας για την επίτευξη οποιουδήποτε από τους παραπάνω στόχους.

Εγκλήματα Πολέμου: Συγκεκριμένα, παραβιάσεις των νόμων και των κανόνων του πολέμου. Σε αυτά περιλαμβάνονται – δεν περιορίζονται όμως σε αυτά – δολοφονίες, κακομεταχείριση ή εκτόπιση για καταναγκαστική εργασία ή οποιοδήποτε άλλου σκοπό ιδιωτών από κατακτημένη χώρα, δολοφονία ή κακομεταχείριση αιχμαλώτων πολέμου ή ναυτικών, εκτέλεση ομήρων, λεηλασίες δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας, απρόκλητη καταστροφή πόλεων, κωμοπόλεων ή χωριών ή καταστροφές μη υπαγορευόμενες από στρατιωτική ανάγκη.

Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητος: Συγκεκριμένα, δολοφονία, εξόντωση, υποδούλωση, εκτόπιση και άλλες απάνθρωπες πράξεις διαπράχθηκαν κατά πολιτών πριν ή κατά τη διάρκεια του πολέμου^. διώξεις λόγω πολιτικών, φυλετικών ή θρησκευτικών αιτίων ή σχετικών με οποιοδήποτε έγκλημα το Δικαστήριο ήθελε κρίνει ότι, εκτελέσθηκε, είτε παραβίασε την τοπική νομοθεσία είτε όχι, της χώρας στην οποία διαπράχθηκε.

Συνωμοσία για το σχεδιασμό και την εξαπόλυση επιθετικών ενεργειών και άλλων εγκλημάτων κατά της Παγκόσμιας Ειρήνης.

Ενδιαφέρον μέσα στους παραπάνω παρουσιάζει η περίπτωση του Στράιχερ.

  Ο Στράιχερ όπως ανέφερε η υπεράσπισή του δεν ήταν ούτε μέλος της Κυβέρνησης, ούτε υπήρξε τμήμα της γερμανικής πολεμικής προσπάθειας ή αναμίχθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο ρόλος του σαν προπαγανδιστής των Ναζί και εκδότης της εφημερίδας Der Sturmer είχε σαν βασικό στόχο την αντισημιτική προπαγάνδα: «Θα γίνουμε σκλάβοι των Εβραίων! Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να τους διώξουμε» έγραφε στην εφημερίδα του. Ο Στράιχερ ήθελε, με το έντυπό του, να προσελκύσει τον κοινό μέσο άνθρωπο, τον εργαζόμενο που δεν μπορούσε να διαθέσει πολύ από τον ελεύθερο χρόνο του για να διαβάσει μια κανονική εφημερίδα. Για το σκοπό αυτό ήταν μόνο τετρασέλιδη, περιείχε άρθρα μικρά με σύντομες προτάσεις, απλό λεξιλόγιο και σκίτσα (για τα οποία αργότερα θα γινόταν περιζήτητη) ενώ είχε πολύ λίγες διαφημίσεις. Ο εκδότης της τη χρησιμοποίησε, επίσης, για να κατακεραυνώσει και τους προσωπικούς του εχθρούς.

Μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία «Η προπαγάνδα του Στράιχερ συνεχίστηκε. Αγαπημένη του θεματολογία ήταν η “μόλυνση” του αγνού γερμανικού αίματος που είχαν οι νεαρές γερμανίδες με το μιασμένο εβραϊκό των εκμαυλιστών τους, τους οποίους παρουσίαζε με μεγάλες γαμψές μύτες, εξογκωμένα μάτια, αξύριστους, κοντούς και χοντρούς, συχνά με τη μορφή σκουληκιού, φιδιού ή αράχνης, ενώ τις γυναικείες μορφές των αμόλυντων νεαρών γερμανίδων γυμνές ή ημίγυμνες. (…) Οι υπερβολές των αφηγήσεων, η χοντροκοπιά των ιστοριών και των σκίτσων είχαν φθάσει στο σημείο να προκαλέσουν την απέχθεια ακόμη και υψηλά ισταμένων αξιωματούχων του ναζιστικού καθεστώτος»

Τον Στράιχερ έχει καθόλου τυχαία υμνήσει σε παλαιότερο άρθρο του ο Χρήστος Παππάς της Χρυσής Αυγής.

Όταν τον συνέλαβαν (στις 23 Μαϊου 1945, στο Waidring της Αυστρίας) ο Στράιχερ προσπάθησε να παραστήσει ότι ήταν ο ζωγράφος “Γιόζεφ Σάιλερ”, αλλά δεν τα κατάφερε. Καταδικάστηκε από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης, κατά φοβερή ειρωνεία στον τόπο που υπήρξε παντοδύναμος. Η υπεράσπιση του, τα επιχειρήματα της οποίας γράφτηκαν δεν κατάφερε να πείσει το δικαστήριο για τους ισχυρισμούς του, ενώ το σκεπτικό με το οποίο κρίθηκε ένοχος, την 1η Οκτωβρίου 1946, για εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας ανέφερε: “…για την επί εικοσιπενταετία δράση του με γραπτά, λόγους και κηρύγματα μίσους εναντίον των Εβραίων, ήταν ευρέως γνωστός ως ο υπ’ αριθμόν ένα διώκτης των Εβραίων. Με τα άρθρα και τους λόγους του, κάθε βδομάδα, κάθε μήνα, μόλυνε τη γερμανική σκέψη με τον ιό του αντισημιτισμού και προέτρεπε το γερμανικό λαό να αναλάβει ενεργό ρόλο σε διώξεις…”

Η ποινή εκτελέστηκε στις 16 Οκτωβρίου 1946.

Ο Γιούλιους Στράιχερ καταδικάστηκε στην κρεμάλα από το Διεθνές Δικαστήριο της Νυρεμβέργης, παρότι σύμφωνα με το ίδιο το Δικαστήριο η αποκλειστική ιδιότητα σύμφωνα με την οποία κατηγορήθηκε ήταν εκδότης. Εκδότης μίσους και υμνητής των ναζί. Σας θυμίζει κάτι;

Κι άλλοι απλοί εκδότες δηλώνουν. Δεν είναι μέλη στη Χρυσή Αυγή των φονιάδων του Παύλου Φύσσα. Δεν ξυλοκόπησαν ούτε μαχαίρωσαν ποτέ μετανάστη και κανένα αγωνιζόμενο συνδικαλιστή, φοιτητή ή οτιδήποτε. Δεν οικοδόμησαν καμία Αμυγδαλέζα. Δεν συμμετείχαν ποτέ στις τόσες βαρβαρότητες των δυνάμεων καταστολής τόσα χρόνια. Δηλώνουν Αθώοι.

Το δικαστήριο δεν κάνει τα επιχειρήματα τους δεκτά.

 

Άκου φασιστάκο…

 

Το εξώφυλλο του Πρώτου θέματος ήταν στημένο – εδώ και χρόνια

 

Οι παλιοί αποικιοκράτες συνήθιζαν να κρεμάνε τα κεφάλια των θηραμάτων τους στο σαλόνι του σπιτιού τους.

Οι δωσίλογοι συνεργάτες των Γερμανών κυκλοφορούσαν με τα κομμένα κεφάλια των Ελλήνων αντιστασιακών από χωριό σε χωριό.

Ο Θέμος Αναστασιάδης «κρέμασε» το πτώμα του Παύλου Φύσσα στο εξώφυλλο του Πρώτου Θέματος.

Την περίμενε για καιρό αυτή την ημέρα.

Από τότε που έστηνε ψεύτικα ρεπορτάζ, για να παρουσιάσει τους δολοφόνους του Μιχαλολιάκου σαν καλά παιδιά που βοηθάνε τις γιαγιούλες να παίρνουν χρήματα από το ΑΤΜ.

Από τότε που έριξε όλο το βάρος της εκπομπής του για να εξανθρωπίσει τον Καιάδα.

Και πιο παλιά. Όταν προσποιούνταν τον αναλυτή στις σελίδες του Βήματος, καταχειροκροτούμενος από τους αυλικούς του Λαμπράκη.

Και ακόμη πιο παλιά, όταν έφτυνε τα ηλίθια, ρατσιστικά ανέκδοτά του στην πίσω σελίδα της Ελευθεροτυπίας. Δεν τον έδιωχνε τότε ο διευθυντής της. Πούλαγε φύλλα πάνω στα πτώματα των Αλβανών που πέθαιναν από ρατσιστικές επιθέσεις και εργατικά ατυχήματα στα εργοτάξια των ολυμπιακών αγώνων. Η πρώτη σελίδα έγραφε «Αθήναζε» και η τελευταία «Μαύρη Τρύπα».

Και όλο κάτι αντιφασιστικά «τσογλάνια» να του πετάνε γιαούρτια. Ήξερε όμως ότι μια ημέρα θα έπαιρνε την εκδίκησή του. Θα έβαζε πρωτοσέλιδο το πτώμα ενός από αυτούς που τον ταπείνωναν με τη λεβεντιά τους σε κάθε τους βήμα. Τους μικρούς ανώνυμους ήρωες που έφτυναν τον πολιτισμό του. Που σιχαίνονταν όλους όσοι πέρασαν από τις εκπομπές του.

Ο Θέμος Αναστασιάδης βέβαια δεν είναι ένας τόσο διαφορετικός Έλληνας. Είναι το πρόσωπο μιας υπαρκτής Ελλάδας. Αυτής που ψήφισε Χρυσή Αυγή. Της Ελλάδας που δεν ταυτίστηκε ποτέ με τον Προμηθέα αλλά με το Κράτος και τη Βία, που έδεσαν το σώμα του Τιτάνα στον Καύκασο. Της Ελλάδας που έβγαλε τον Εφιάλτη αλλά και τον Κοτζαμάνη, τον Τσολάκογλου αλλά και τον Μπάμπαλη – είναι η φάρσα μιας ιστορίας που επαναλαμβάνεται.

Και η εφημερίδα του όμως δεν είναι μια τυχαία εφημερίδα. Εδώ και χρόνια ύφαινε κάθε βδομάδα τον ιστό του life-style ναζισμού στην Ελλάδα, πάντα με την εβδομαδιαία συνδρομή των αναγνωστών της. Με μερικά ευρώ μπορούσες να εξασφαλίσεις ότι το νεοναζιστικό παραλήρημα θα συνεχιζόταν και την επόμενη εβδομάδα. Και πάνω από 100.000 συμπολίτες μας το έκαναν κάθε εβδομάδα.Την πλήρωσαν ακριβά αυτή τη δολοφονία και τη δικαιούνται.

Και ο τίτλος τους δικαιώνει: Δεν ξεχνώ τον φασισμό. Δεν τον ξέχασαν ποτέ. Ήταν πάντα μέσα τους.

Μόνο που πρέπει να θυμάστε ότι οι φωτογραφίες που γράφουν ιστορία είναι πολλές. Υπάρχουν φωτογραφίες από το πτώμα του Παύλου Φύσσα, και του Άρη Βελουχιώτη και του Τσε Γκεβάρα. Υπάρχει όμως και η φωτογραφία του Μουσολίνι κρεμασμένου ανάποδα στο Μιλάνο.

Άρης Χατζηστεφάνου

Η φυλλάδα του Θέμου Αναστασιάδη

Το Πρώτο Θέμα κυκλοφόρησε με φωτογραφία του Παύλου Φύσσα μαχαιρωμένου, λίγο πριν ξεψυχήσει, στην αγκαλιά της κοπέλας του, ενώ περίμεναν το ασθενοφόρο. Και ο τίτλος της φυλλάδας του Θέμου Αναστασιάδη είναι: «Δεν ξεχνώ το φασισμό»…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

 

 

 

Επειδή όμως κι εμείς δεν ξεχνάμε, υπενθυμίζουμε:

Είναι η φυλλάδα του Αναστασιάδη, το Πρώτο Θέμα, που λίγο πριν από τις εκλογές, ξεκίνησε το παραμύθι για τον εξωραϊσμό του ναζιστικού προφίλ της Χρυσής Αυγής, έχοντας στην πρώτη σελίδα κύριο θέμα με τίτλο «Πέτα τη γιαγιά… στη Χρυσή Αυγή» (1/4/2012). Στο εν λόγω «ρεπορτάζ» μαθαίναμε ότι οι γριούλες έχουν την άμεση βοήθεια της Χρυσής Αυγής όταν πηγαίνουν στα ΑΤΜ για αναλήψεις χρημάτων… Μόνο που στην εντυπωσιακή φωτογραφία που συνόδευε το στημένο «ρεπορτάζ» και στο δισέλιδο κείμενο που εμφάνιζε τους χρυσαυγίτες σαν «προσκοπάκια», πουθενά δεν αναφέρεται ότι: Η γιαγιούλα της στημένης φωτογραφίας και του στημένου «ρεπορτάζ» δεν ήταν παρά η μητέρα στελέχους της ναζιστικής συμμορίας και υποψήφιου βουλευτή της Χρυσής Αυγής, που είχε επιστρατευτεί για να γίνει «πειστικότερο» από την φυλλάδα του Αναστασιάδη το εγκωμιαστικό της «ρεπορτάζ» για τη συμμορία.

Είναι η φυλλάδα του Αναστασιάδη που στις 5/7/2012 κυκλοφόρησε με τίτλο στην πρώτη σελίδα της: «Άρχισε περιπολίες με τρεις εταιρείες σεκιούριτι η Χρυσή Αυγή». Είναι δηλαδή η φυλλάδα του Αναστασιάδη που ξεκίνησε το παραμύθι να εμφανίζει τα τάγματα εφόδου του ναζισμού σαν τάχα εγγυητές της «ασφάλειας του πολίτη» και να παρουσιάζει τους μαχαιροβγάλτες του φασισμού σαν Ρομπέν των Δασών!

Είναι η φυλλάδα του Αναστασιάδη που στις 29/7/2012 διαφήμιζε με τίτλο στην πρώτη σελίδα της: «Το κάμπινγκ της Χρυσής Αυγής». Είναι δηλαδή η φυλλάδα του Αναστασιάδη που ανέλαβε να πλασάρει την παραστρατιωτική λειτουργία και εκπαίδευση των χρυσαυγιτών σαν δήθεν εκγύμναση του σώματος και του πνεύματος(!), έχοντας πολυσέλιδο «ρεπορτάζ», με το οποίο προέτρεπε τους αναγνώστες της να στέλνουν τα παιδιά τους να κάνουν αναψυχή στα κάμπινγκ της διδαχής του φασισμού και της κατήχησης στο ρατσισμό, στον εθνικισμό και στον εγερθιτου-τραμπουκισμό.

Είναι η φυλλάδα του Αναστασιάδη που στις 5/8/2012 κυκλοφόρησε με τίτλο στην πρώτη σελίδα της: «Ο Μιχαλολιάκος απαγορεύει τα τούρκικα σίριαλ στους βουλευτές του και αρχίζει εκστρατεία κατά της τούρκικης σαπουνόπερας στην ελληνική TV». Είναι δηλαδή η φυλλάδα του Αναστασιάδη που ανέλαβε να βαφτίσει τους ούγκανους και τον φυρερίσκο τους, που δεν μπορούν να βάλουν σωστά τρεις λέξεις στην ίδια πρόταση, σαν αμύντορες της ελληνικής γλώσσας και εν γένει της πατρίδας.

Αυτός είναι ο Αναστασιάδης, αυτή είναι η φυλλάδα του. Που μετά από τη δολοφονία του Φύσσα πάει να τυμβωρυχήσει πάνω στο αίμα του παλικαριού και να πουλήσει αντιφασιστική εγρήγορση. Ποιος; Ο Αναστασιάδης!

Συμπέρασμα: Κάποιοι νομίζουν ότι με το απορρυπαντικό της υποκρισίας μπορούν να βγάλουν από πάνω τους τη στάμπα του φασισμού. Αλλά ματαιοπονούν. Γιατί η στάμπα από το αίμα που αφήνει πίσω του ο φασισμός μένει ανεξίτηλη.

 

από  το unfollow