Τα «δύο άκρα»

 

 

Γράφει  ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

 

Η θεωρία των «δύο άκρων» είχε και πάλι την τιμητική της χτες στη Βουλή. Μόνο που όσοι την αναπαράγουν συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω ως εκπρόσωποι όχι μόνο της ακραίας πολιτικής χυδαιότητας και της αχανούς ιστορικής αφασίας, αλλά και ως τυπικοί εκπρόσωποι του «θηλασμού» εκείνου του άκρου που υποτίθεται καταγγέλλουν.

Ακρα, λοιπόν…

Μα, φυσικά, και υπάρχουν άκρα.

Το ένα άκρο, λοιπόν, για να μιλάμε συγκεκριμένα, είναι το άκρο των κεφαλαιοκρατών. Το άλλο άκρο είναι αυτό των προλετάριων.

Το ένα άκρο είναι αυτό των τραπεζιτών. Σαν αυτούς που παρέδωσαν στον Χίτλερ την εξουσία. Το άλλο άκρο είναι του υποθηκευμένου λαού στις τράπεζες.

Το ένα άκρο είναι αυτό των βιομηχάνων. Σαν αυτούς που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις του Μεταξά. Αυτούς είναι που υπηρετούν οι κυβερνώντες. Τέτοιοι, βιομήχανοι, μεγαλομέτοχοι, πλουτοκράτες, είναι εκείνοι που απειλούν στις επιχειρήσεις τους, όπως έγινε με εργαζόμενους στη Λάρισα, ότι αν απεργήσουν ξανά θα φωνάξουν τη Χρυσή Αυγή. Το άλλο άκρο είναι οι μισθωτοί σκλάβοι.

Το ένα άκρο είναι οι τσιφλικάδες τύπου Μανωλάδας. Αυτοί που εκμεταλλεύονται και εγκληματούν κατά ανήμπορων μεταναστών. Το άλλο άκρο είναι οι σύγχρονοι «μπάρμπα Θωμάδες».

Το ένα άκρο είναι οι εφοπλιστές. Σαν αυτούς που τάιζε η χούντα. Σαν αυτούς που η αστική δημοκρατία της μεταπολίτευσης τους έχει παραχωρήσει φορολογική ασυλία. Σαν αυτούς, για τους οποίους ο χρυσαυγίτης Παναγιώταρος διαμαρτυρόταν (σ.σ.: στην 1η Συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής για τον προϋπολογισμό του 2013) ότι τους «βάζουμε συνεχώς φόρους»! Το άλλο άκρο είναι οι ναυτεργάτες και ο υπό ομηρία μισός πληθυσμός μιας νησιωτικής χώρας.

Αυτά είναι τα κοινωνικά άκρα στον «ελεύθερο κόσμο» τους. Στην «ελεύθερη οικονομία» τους. Στον καπιταλισμό τους.

Και όπως συμβαίνει στις κοινωνίες των άκρων, το κάθε άκρο, εν προκειμένω της πλουτοκρατίας, έχει τις πολιτικές του εκφάνσεις, που όμως λειτουργούν μεταξύ τους όπως τα συγκοινωνούντα δοχεία που ρίχνουν νερό στον ίδιο καπιταλιστικό μύλο.

Ας μας πουν, λοιπόν, οι περί των «άκρων» δοκησισοφούντες:

Τελικά, το άκρο της δικής τους πλουτοκρατίας, του δικού τους καπιταλισμού, της πλουτοκρατίας που αυτοί εκπροσωπούν, είναι μια άλλη, κάποια λιγότερο ακραία πλουτοκρατία, είναι λιγότερο καπιταλισμός, από εκείνη την πλουτοκρατία και από εκείνον τον καπιταλισμό, τον καπιταλισμό των κοινωνικών άκρων και της κοινωνικής αγριότητας, που υπηρετούν ο ναζισμός και ο φασισμός;

Κι ας μας πουν, επίσης:

Αν ο καπιταλισμός των ναζί είναι ίδιος, σε επίπεδο οικονομικών και παραγωγικών σχέσεων, με τον καπιταλισμό των αστών δημοκρατών (και είναι), τότε ποιος είναι εκείνος που πολιτικά καλλιεργεί, που συντηρεί, που τροφοδοτεί και διατηρεί ως δολοφονικό όπλο στη φαρέτρα του καπιταλιστή την πολιτική αγριότητα του ναζισμού και του φασισμού, για όποτε εκείνος – ο καπιταλιστής – το χρειαστεί;

 

 

29-11-2012 ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

 

 

 

 

Σακοράβουν δίχως τσίπα

Ταυτότητα με «κλεμμένα» στοιχεία δεν θα αποκτήσουν οι «μακρυχέρηδες» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αρκεί να επικαλείσαι αγώνες για τους οποίους άλλοι μάτωσαν, για να αποκτήσεις κάτι απ’ την αίγλη τους. Δεν αρκεί να επικαλείσαι τον Ρίτσο. Το αντάμωμα των συντρόφων που πόνεσε κι ονειρεύτηκε μαζί τους, που φόρεσε τις ίδιες χειροπέδες με εκείνους, απ’ το οποίο εμπνεύστηκε, έχει τόση σχέση με μια διαδικασία «χωνέματος» του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΠΑΣΟΚους που βρήκαν στέγη σ’ αυτόν, όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο.
Δεν ξεπλένονται οι – εν είδη διαπιστευτηρίων στην άρχουσα τάξη – καγχασμοί ότι «πέρασε στην ανυπαρξία ο υπαρκτός σοσιαλισμός» με την επίκληση του Μαρξισμού! Δεν αποκτάς αίγλη όταν θυμάσαι τον Μπελογιάννη, τον Πλουμπίδη, τον Βελουχιώτη, αντίθετα η μικρότητα της σκόπιμης ανάσυρσής τους αναδεικνύεται με όλη της τη θλιβερή χλωμάδα,  συγκρινόμενη με τη δική τους λάμψη, οι βλέψεις για διαχείριση της αστικής εξουσίας αποκρουστικές, μπροστά στο μεγαλείο των αξιών και ιδανικών για τα οποία έδωσαν τη ζωή τους.
Δεν αρκεί να ρητορεύεις «…να πάρουν τα όνειρα του λαού μας εκδίκηση»… όταν την εκδίκηση που πρέπει και θα πάρουν τα όνειρα του λαού την εχθρεύεσαι, την πολεμάς…
Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, με τις πλάτες του ΚΚΕ, των ηρώων του, των αξιών και ιδανικών που ποτίστηκαν με αίμα, δεν θα κάνετε την κηδεία τους… Βάλτε το καλά στο μυαλό σας

 

 

από    902.gr

Η πρόταση του ΠΑΜΕ για την ΕΓΣΣΕ του 2013

 

 

 

 

Η Ε.Γ.Σ.Ε.Ε και οι κλαδικές ΣΣΕ αποτέλεσαν μια σημαντική κατάκτηση των εργαζομένων και ένα αποτελεσματικό μέσο για την προστασία τους από την ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για την απόσπαση όλο και μεγαλύτερης υπεραξίας.

Αποτέλεσαν τη βάση για τη δημιουργία και οργάνωση των Συνδικάτων και της εργατικής νομοθεσίας.

Η υπεράσπιση αυτού του βασικού δικαιώματος για την εργατική τάξη ήταν πάντα αντικείμενο σκληρής πάλης και διαπραγμάτευσης με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις. Τα αποτελέσματα αυτού του αγώνα καθορίζονται κάθε φορά από τη δύναμη της οργάνωσης της εργατικής τάξης και του συσχετισμού δύναμης στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος.

Η εργοδοσία και ιδιαίτερα η μεγάλη εργοδοσία, οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια ποτέ δεν είχε συμβιβαστεί με τη βασική αυτή κατάκτηση. Ένα από τα βασικά της όπλα ήταν η εξαγορά κι ο έλεγχος της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος.

KKE: Σχόλιο του Γραφείου Τύπου για την ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρα

Αποτελεί πρόκληση η ομιλία του κ. Τσίπρα. Αντιγράφει ανερυθρίαστα το ΠΑΣΟΚ, που όσο έστριβε πιο δεξιά τόσο πιο πολύ επετίθετο  κατά του ΚΚΕ. Τα επιχειρήματά τους δείχνουν την ιδεολογική τους στειρότητα. Ας καταλάβουν ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να υποκύψει στον ευρωενωσιακό μονόδρομο. Δεν πρόκειται να εξαργυρώσει με υπουργεία και θεσούλες τους αγώνες του, το αίμα των αγωνιστών του, την προσφορά του στην εργατική τάξη και στο λαό και να παραιτηθεί από το σοσιαλισμό που είναι αναγκαίος και επίκαιρος.

ΣΥΡΙΖΑ: Καραμπινάτη διαχείριση και φόβος για το ΚΚΕ

Προσαρμοσμένη στην κατοχύρωση του νέου δΙπόλου διαχείρισης του αστικού συστήματος, είναι η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Η διαδικασία συζητιέται από σήμερα στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, η οποία την Κυριακή θα εκλέξει τα προσωρινά όργανα, που θα προετοιμάσουν το ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου κόμματος την άνοιξη.

Πίσω απ’ τους βερμπαλισμούς για ένα «κόμμα της κοινωνίας» που θα διεκδικήσει «την εξουσία για τον λαό», ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας σήμερα στη συνδιάσκεψη, δεν μπόρεσε να κρύψει την αφοσίωση του κόμματός του σε στόχους ξένους προς τα λαϊκά συμφέροντα και τις βλέψεις του για αναβάθμιση στην αστική διαχείριση.

Ισχυρίστηκε ότι «η αφήγησή μας για την κρίση αλλά και οι προτάσεις μας για την έξοδο από την κρίση, επιβεβαιώνονται», άρα «μπορούμε να αναλάβουμε την διακυβέρνηση του τόπου». Καμιά από τις εκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ -ο οποίος μιλούσε για κρίση χρέους και κρίση του καζινοκαπιταλισμού, κατήγγειλε το ΔΝΤ για τα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ τώρα το εκθειάζει για τις θέσεις του- δεν επαληθεύεται. Αντίστοιχα, το άλλο μείγμα που προτείνει, στοχεύει στην εξοικονόμηση πόρων που θα τροφοδοτήσουν τις επενδύσεις του κεφαλαίου στα αποκαΐδια των δικαιωμάτων του λαού.

Ο Αλ. Τσίπρας παρουσίασε τον ΣΥΡΙΖΑ σαν «ώριμο τέκνο μίας νέας εποχής, που οι κοινωνικές τάξεις έρχονται πάλι στο προσκήνιο», απ’ όπου τις έχει εξοβελίσει η αταξική ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Η αναφορά αυτή στις «κοινωνικές τάξεις» ήταν και η μοναδική, ενώ περίσσεψαν οι καταγγελίες για τους κακούς «δανειστές» και «τοκογλύφους», τις ακόμα πιο κακές «τράπεζες», για να συσκοτιστεί ο ρόλος συνολικά της αστικής τάξης και των διακρατικών της συμμαχιών στο τσάκισμα του λαού για το ξεπέρασμα της κρίσης.

Ανήμποροι να αντιπαρατεθούν στο ΚΚΕ

Ανήμπορος να αντιπαρατεθεί με πολιτικά επιχειρήματα στο ΚΚΕ, ο Αλ. Τσίπρας κατέφυγε στη δοκιμασμένη από το ΠΑΣΟΚ μέθοδο της συκοφαντίας ότι «όποιος μας κάνει κριτική είναι με την κυβέρνηση». Σ’ αυτό το πνεύμα, επανέφερε τη φτηνή προπαγάνδα ότι το ΚΚΕ τους ασκεί κριτική «με τα επιχειρήματα της δεξιάς» και ξεπερνώντας τα όρια του φαιδρού, ισχυρίστηκε ότι «ενοχλεί και πονά ακόμα περισσότερο να βλέπουμε τον κ. Στουρνάρα, τον κ. Σαμαρά και τους βουλευτές της πλειοψηφίας, να χειροκροτούν μέσα στη βουλή την κυρία Παπαρήγα».

Σε άλλο σημείο χρέωσε στο ΚΚΕ ότι με την άρνησή του να συμμετέχει σε κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνη, δεν έγινε «πράξη η μεγάλη πολιτική ανατροπή προς όφελος του λαού»! Εκφράζοντας την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι το ΚΚΕ παραμένει σταθερό στην στρατηγική του μετά τις εκλογές, σε αντίθεση με την εικόνα που προσπαθούσαν να καλλιεργήσουν μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι, είπε ότι «πολλοί πιστέψαμε πως μετά τις εκλογές (σ.σ στο ΚΚΕ) θα συνειδητοποιήσουν τη βαριά ευθύνη απέναντι στην ιστορία, στο λαϊκό κίνημα, στην ίδια του την ιστορία, που ποτέ δεν έλειψε από τις μεγάλες μάχες του λαού μας».

Τα λέει αυτά ο αρχηγός ενός κόμματος – συνεχιστής του χώρου της λεγόμενης ανανεωτικής αριστεράς- που διαχρονικά πολέμησε με λύσσα το ΚΚΕ, προσπαθώντας για λογαριασμό των αστών να χειραγωγήσει το λαϊκό κίνημα.

Συνεχίζοντας να κοροϊδεύει το λαό, ο Αλ. Τσίπρας συμπλήρωσε ότι «από την ηγεσία του ΚΚΕ, ένα πράγμα περιμένουμε, να μην αφήνει την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους της χώρας βορά στα χέρια του Σαμαρά, του Βενιζέλου και της Μέρκελ». Και τα λέει αυτά ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πάει αγκαζέ με τον Ομπάμα και το ΔΝΤ, τις αστικές κυβερνήσεις του Νότου της ΕΕ. Να γιατί ο αντιμερκελισμός δεν είναι αντιμονοπωλιακός, ενώ το ΚΚΕ πολεμάει κάθε μορφή διαχείρισης του καπιταλισμού και παλεύει για την ανατροπή του.

Επαναλαμβάνοντας τις γνωστές ατιμίες του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε «από τους χιλιάδες κομμουνιστές που το ακολουθούν, να συμβάλλουν στους κοινούς ταξικούς αγώνες», τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ και τα συνδικαλιστικά του στελέχη σταθερά υπονομεύουν.

«Δεν κυβερνά» η κυβέρνηση!

Σε ό,τι αφορά την κριτική στην κυβέρνηση, κινήθηκε στο γνωστό μοτίβο ότι «δεν κυβερνά» αλλά «ακολουθεί πιστά τη γραμμή «ό,τι πουν οι δανειστές»» και ότι έχει «παραδώσει τα κλειδιά στην τρόικα», με την οποία ωστόσο δήλωσε πανέτοιμος να συζητήσει, ζητώντας μεγάλη πλειοψηφία ώστε «μεγαλύτερη να είναι και η δυνατότητά μας να διαπραγματευτούμε, να διεκδικήσουμε».

Καλλιεργώντας αυταπάτες ότι η ιμπεριαλιστική ΕΕ μπορεί να αλλάξει χωρίς αλλαγή της εξουσίας σε κάθε κράτος, ισχυρίστηκε ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «θα δώσει το παράδειγμα της μεγάλης αλλαγής» και «τίποτα δε θα είναι το ίδιο στην Ευρώπη».

Ο Αλ. Τσίπρας έκλεισε την ομιλία του οικειοποιούμενος με θράσος «το εργατικό και λαϊκό κίνημα των αρχών του 20ου αιώνα», αλλά και «όσους δεν λύγισαν από την εκδικητική μανία του μετεμφυλιακού κράτους, από τις εξορίες και τα ξερονήσια» (αμφιβάλουμε αν θα έβρισκε έστω και έναν από αυτούς στην αίθουσα της συνδιάσκεψης…), ακόμα και τους «ανιδιοτελείς συντρόφους του ΚΚΕ, που πάντα ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα»!

Όλα αυτά τα τσουβάλιασε με τις «δυνάμεις της κομμουνιστικής ανανέωσης του ’68» που θέλησαν να διαλύσουν το κόμμα  και με τις «σοσιαλιστικές δυνάμεις και τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας», με τις οποίες συναναστρέφεται για να κυβερνήσει.

 

 

από   902.gr

«Καθίστε ήσυχα… »

 

Γράφει   ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

 

Πάνω από 56.000 επιχειρήσεις έβαλαν «λουκέτο» μόνο μέσα στους πρώτους 4 μήνες του 2012.

Μόνο μέσα στο προηγούμενο δεκαήμερο έκλεισαν τα «Costa Coffe», η Citibank ανακοίνωσε «λουκέτο» σε 16 υποκαταστήματα, η NEOSET οδεύει στο άρθρο 99, τα ΙΚΕΑ μειώνουν τους μισθούς των εργαζομένων.

Οσο για τους εργάτες του Σκαραμαγκά μετρούν 42 μήνες απλήρωτοι και οι χαλυβουργοί της «Χαλυβουργίας» Ασπροπύργου, εκεί που ο Σαμαράς και ο Δένδιας έστειλαν τα ΜΑΤ στην υπηρεσία του βιομήχανου Μάνεση εναντίον των απεργών

(σ.σ.: «για να ανοίξει το εργοστάσιο», όπως είπαν),

ο Μάνεσης από τις 12 Νοέμβρη έβαλε «λουκέτο» στο εργοστάσιο στέλνοντας τους εργάτες σε υποχρεωτική διαθεσιμότητα.

 

Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά;

Μα φυσικά το… ΠΑΜΕ. Και το ΚΚΕ.

Και γιατί ευθύνονται;

Μα διότι «δεν κάθονται ήσυχα». «Φωνασκούν», «διαμαρτύρονται», «απεργούν» και εν γένει εμποδίζουν την «ανάπτυξη» της χώρας.

Η οποία χώρα βρίσκεται σε φάση «επανεκκίνησης». Το βεβαιώνουν οι ταγοί της. Αυτοί που κάνουν «αναδιαρθρώσεις», που ψηφίζουν μνημόνια, και «ανοίγουν» επαγγέλματα – αλλά που το μόνο «επάγγελμα» που έχουν ανοίξει είναι αυτό της… ανεργίας.

«Καθίστε ήσυχα», λοιπόν…

Για το καλό της χώρας. Μιας χώρας, της Ελλάδας, που κάθε τρεις και λίγο τη «σώζουν». Που – κατά το σποτάκι του κυρίου πρωθυπουργού – «τώρα ξεκινάει».

Αλλά που με την πολιτική που ακολουθείται, το μόνο που ο λαός της έχει να περιμένει, αν τους ακούσει και «κάτσει ήσυχα», είναι ό,τι ακριβώς μας υποσχέθηκε ο κ. Στουρνάρας:

«Τώρα – κατά τον κ. Στουρνάρα – αρχίζουν τα δύσκολα»…

Δεν χρειάζεται και πολλή φαντασία επομένως. Αν όλα όσα έχουμε ζήσει μέχρι τώρα ήταν τα «εύκολα», τότε πίσω από τα «δύσκολα» που μας τάζει η κυβέρνηση, και που ο λαός πρέπει «να κάτσει ήσυχα» και να τα υποδεχτεί αδιαμαρτύρητα,

μια μόνο «ησυχία» είναι αυτή που ακολουθεί: Του νεκροταφείου δικαιωμάτων, ονείρων και ψυχών.

Η καταστολή της απεργίας στο ΑΠΘ και ο βρώμικος ρόλος της Χρυσής Αυγής

ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 23/11 ΤΗΝ «ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ» ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

 

 

Το πρωί της Παρασκευής, τα ΜΑΤ μπούκαραν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και συνέλαβαν 11 απεργούς εργολαβικούς εργαζόμενους, σε μία ακόμα επίδειξη αντιλαϊκής πυγμής από τη συγκυβέρνηση.

Εδώ και μια βδομάδα όμως κάποιος έπρεπε να προετοιμάσει το έδαφος της ανοιχτής καταστολής και, ως γνωστόν, τις βρώμικες δουλειές του συστήματος πρόθυμα τις αναλαμβάνει η Χρυσή Αυγή.

Ως μακρύ χέρι της κυβέρνησης και μαντρόσκυλο των αφεντικών, η Χρυσή Αυγή με Ερώτησή της στη Βουλή από τις 23 Νοέμβρη είχε ζητήσει «να κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι μηχανισμοί του κράτους ώστε να πάψει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο να θυμίζει χωματερή και να προστατευθεί η υγεία των ανθρώπων», καθώς επίσης και «να προβεί άμεσα στη σύλληψη των ατόμων που διαπράττουν καθημερινά σωρεία ποινικών αδικημάτων». Σε Ερώτηση, που κατέθεσε ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Αντώνης Γρέγος  προς τους υπουργούς Παιδείας και Δημόσιας Τάξης, αναφέρει ότι «η απεργία για χρονικό διάστημα πάνω από δύο μήνες των εργολαβικών υπαλλήλων καθαριότητας έχει οδηγήσει σε σωρούς απορριμμάτων που πνίγουν τους χώρους του ιδρύματος και είναι άκρως επικίνδυνοι για τη δημόσια υγεία».

Έτσι αντιμετωπίζει η Χρυσή Αυγή τον αγώνα των εργαζομένων που παλεύουν να σταματήσουν να είναι όμηροι των εργολάβων και, μετά από 25 χρόνια ομηρίας, να αποκτήσουν απευθείας εργασιακή σχέση με το Πανεπιστήμιο.

Ετσι αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους που διεκδικούν να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους και εκβιάζονται από πρυτανεία και εργολάβους.

Η …«αντισυστημική» Χρυσή Αυγή έσπευσε να βοηθήσει το αστικό κράτος να σπάσει την απεργία των Ελλήνων εργαζομένων – που κατά τα άλλα υπερασπίζεται – για να τους στείλει να δουλεύουν για τους εργολάβους με μισθούς μειωμένους κατά 200 ευρώ. Γιατί αυτή είναι η πρόταση πρυτανείας και εργολάβων.

ΑΠΟΜΟΝΩΣΕ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Τα είπε «κολοκοτρωναίικα»…

Τρίζουν τα κόκαλα του Κολοκοτρώνη…

 

 

Θα τρίζουν τα κόκαλα του Κολοκοτρώνη με τον τρόπο που τον επικαλέστηκε ο  Άρης Σπηλιωτόπουλος στην εκπομπή των κ. Λυριτζή και Οικονόμου στον ΣΚΑΪ.

«Θα το πω κολοκοτρωναίικα», είπε. «Πρέπει να μονιάξουμε. Εάν δεν σταματήσουν οι άδικες απεργίες, εάν δεν σταματήσουν κάποιοι να καλούν το λαό να μην ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, τίποτα δεν θα καταφέρουμε» και συνεχίζει ακάθεκτος «αν δεν είχαμε μονιάξει δεν θα νικούσαμε στη μάχη στον Γοργοπόταμο».

Θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε δηλαδή. Στην Επανάσταση του 1821 ο ένας εμφύλιος διαδεχόταν τον άλλο. Οι αιτίες είχαν ταξικό χαρακτήρα. Στην Κατοχή μόνιαξαν όλοι μαζί; Και ο λαός και οι κυβερνώντες; Γιατί, απ’ όσο ξέρουμε, το μεγαλύτερο μέρος της αστικής τάξης τότε το είχε βάλει στα πόδια μαζί με το χρυσό της Ελλάδας και γύρισε μετά την απελευθέρωση, για να σφάξει το λαό μαζί με τους Εγγλέζους και τους ταγματασφαλίτες.

Δεν περιμέναμε βεβαίως να μη στοχοποιήσει το ΚΚΕ και το κάλεσμά του προς το λαό για απειθαρχία. Αλλά να χρησιμοποιεί τόσο αισχρά τους αγώνες του λαού και τους χιλιάδες νεκρούς που έδωσε για την ελευθερία του πάει πολύ. Παίζει και με το μυαλό μας και με την υπομονή μας.

Καλό βόλι …«γέρο του Μοριά»!

 

από 902.gr

η εφημερίδα «Αυγή» και ο Νίκος Νικολόπουλος

Την επόμενη φορά που η εφημερίδα «Αυγή» θα προσφέρει

τις σελίδες της για να αρθρογραφήσει ο κ. Νίκος Νικολόπουλος,

πρώην πρωτοπαλίκαρο του Σαμαρά και νυν ανεξάρτητος

βουλευτής Αχαΐας,

ας του ζητήσει να γράψει και ένα άρθρο

με τη γνώμη του για τα γεγονότα της Πάτρας το ’91,

που οδήγησαν στη δολοφονία του καθηγητή Τεμπονέρα…

 

 

από  τον ημεροδρόμο του ριζοσπάστη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ Στις 11 έως 14 Απρίλη 2013 το 19ο Συνέδριο του Κόμματος

Η Κεντρική Επιτροπή σε συνεδρίασή της αποφάσισε το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ να πραγματοποιηθεί από την Πέμπτη 11 έως την Κυριακή 14 Απριλίου 2013, με τα παρακάτω θέματα:1. Εκθεση δράσης της ΚΕ από το 18ο έως το 19ο Συνέδριο και τα νέα καθήκοντα του Κόμματος έως το 20ό Συνέδριο. – Πρόγραμμα του ΚΚΕ. – Καταστατικό του ΚΚΕ.

2. Εκλογή νέας Κεντρικής Επιτροπής και Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου.

ΑΘΗΝΑ 28/11/2012

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

«Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα;»

Παιδί:«Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα;».

Πατέρας:«Γιατί νικήσαμε, πετύχαμε λύση, παιδί μου!».

Παιδί: «Πάλι νικήσαμε, πατέρα;»

Πατέρας:«…»

Παιδί:«Αυτή δεν είναι η 17η λύση που πετυχαίνουμε, πατέρα;».

Πατέρας:«Ναι, αλλά αυτή είναι πραγματική λύση, παιδί μου».

Παιδί:«Πώς το ξέρεις αυτό, πατέρα;».

Πατέρας:«Γιατί τώρα θα μας το μειώσουν κατά 40 δισ. ευρώ το χρέος, παιδί μου».

Παιδί:«Και την προηγούμενη φορά που μας κουρέψανε 100 δισ. ευρώ από το σχολείο μου, από το ταμείο σου κι από το νοσοκομείο μας, το χρέος δεν έφτασε πάλι εκεί που ήταν πριν από το κούρεμα κι ακόμα παραπάνω, πατέρα;»

Πατέρας:«…»

Παιδί:«Και ποια άλλη λύση πετύχαμε, πατέρα;».

Πατέρας:«Τώρα πετύχαμε ότι το 2020 το χρέος θα είναι μόνο 125% του ΑΕΠ, παιδί μου».

Παιδί:«Τι μου λες, πατέρα!».

Πατέρας:«Ναι, παιδί μου!».

Παιδί:«Μα και το 2010 που αρχίσανε τα Μνημόνια, το χρέος μόνο 125% του ΑΕΠ δεν ήτανε, πατέρα;»

Πατέρας:«…»

Παιδί:«Καμία άλλη λύση πετύχαμε, πατέρα;»

Πατέρας:«Θα μας μειώσουνε τα επιτόκια, θα μας επιστρέψουνε και τα κέρδη τους από τα ομόλογά μας, παιδί μου».

Παιδί:«Θα μας μειώσει και η τράπεζα το επιτόκιο για το στεγαστικό, θα σου επιστρέψουνε κι εσένα το μισθό και του παππού τη σύνταξη, πατέρα;».

Πατέρας:«…».

Παιδί:«Τελικά, τι μένει, πατέρα;»

Πατέρας:«Θα μας δώσουνε τη δόση, παιδί μου».

Παιδί:«Από τις προηγούμενες δόσεις, εσύ πήρες τίποτα, πατέρα;».

Πατέρας: «…».

 

Τρυφερές – πλην φανταστικές – οικογενειακές στιγμές. `Η μήπως όχι και τόσο φανταστικές;…

 

Γράφει  ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Δηλώσεις Αλέκας Παπαρήγα για αποφάσεις Eurogroup

ΧρυσαυΧίτες

Γράφει ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Ελληνες»…

«Δεν είμαστε φασίστες γιατί δεν είμαστε Ιταλοί», δήλωσε προχτές ο χρυσαυγίτης Μιχαλολιάκος.

Επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά το πόσο μακάβριο και εξευτελιστικό είναι να είσαι φασίστας. Τόσο που ούτε να το ομολογήσεις δεν μπορείς.

Κατά τα λοιπά, οι χρυσαυγίτες, σύμφωνα με τα λεγόμενα του αρχηγού τους, αν ήταν Ιταλοί, τότε θα ήταν και φασίστες. Ομοίως, αν ήταν Αμερικάνοι, τότε θα ήταν ρατσιστές της Κου Κλουξ Κλαν. Κι αν ήταν Γερμανοί, τότε θα ήταν χιτλεράκια και ναζί.

Είναι, όμως, Ελληνες… Επομένως τι είναι; Μα, προφανώς, είναι Ελληνες φασίστες, Ελληνες ρατσιστές και Ελληνες ναζί. Και επειδή είναι όλα αυτά, όπως ακριβώς ήταν και οι πρόγονοί τους οι ταγματασφαλίτες, οι δωσίλογοι και οι χουνταίοι,

για αυτό είναι και τόσο «Ελληνες» όσο ήταν και εκείνος ο «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης».

—————-

«Εκμεταλλευόμαστε βεβαίως ορισμένα προνόμια αυτής της ιδιότητας (σ.σ.: της ιδιότητας του βουλευτή). Εχουμε πάρει και την οπλοφορία πλέον με άδεια, δεν έχει και αυτόφωρο αν γίνει κανένα επεισόδιο και είμαστε πιο άνετοι στις κινήσεις μας…».

Αυτά τα είπε ο νεοναζί Κασιδιάρης προχτές στα Χανιά.

Αλλά για το κράτος – το αστικό κράτος – και την αστική δημοκρατία, που λαμβάνοντας υπόψη τους λόγους για τους οποίους οπλοφορούν εντούτοις τροφοδοτεί με άδειες οπλοφορίας τους έτσι κι αλλιώς, κατά τα λεγόμενα των ίδιων, κουμπουροφόρους χρυσαυγίτες,

για το αστικό κράτος που παρέχει τη δυνατότητα στους νεοναζί να είναι «πιο άνετοι στις κινήσεις τους», απαλλαγμένοι από τον κίνδυνο του αυτόφωρου για τα «σιδερικά» που κουβαλάνε, και για τους λόγους που τα κουβαλάνε,

για το αστικό κράτος που παρακολουθεί τους επιγόνους των ταγματασφαλιτών να κοκορεύονται με το μόνο στιλάκι που μπορούν να έχουν, το στιλάκι του υποκοσμιακού «Ρίγκο»,

αρμόδιοι να τοποθετηθούν δεν είμαστε εμείς. Είναι οι εκπρόσωποι του κράτους. Του αστικού κράτους και της αστικής δημοκρατίας…

Ούτε βεβαίως θα μπούμε στον πειρασμό να πούμε στους χρυσαυγίτες πού θα τα βάλουν στο τέλος τα κουμπούρια τους. Αυτή είναι μια από – τις κατ’ εξοχήν – αρμοδιότητες του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Ο βουλευτικός μισθός και οι ντουντούκες του χρυσαυγιτισμού

Γράφει  ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πριν λίγες μέρες παίχτηκε στη Βουλή μια άθλια παράσταση από τους χρυσαυγίτες. Αντικείμενο ήταν το ύψος της βουλευτικής αποζημίωσης.

Τα κανάλια της πλουτοκρατίας, με τους χρυσοπληρωμένους «άκορμαν» των εργολάβων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών καναλαρχών, ως έτοιμα από καιρό, πήραν την πάσα που τους έδωσαν από βήματος Κοινοβουλίου οι φασίστες.

Κι έτσι άρχισαν να αναπαράγουν τα χρυσαυγίτικα καραγκιοζιλίκια και να… οικτίρουν, με κάθε δυνατό λαϊκισμό, για το υπαρκτό θέμα, κάνοντας αβάντα στο χρυσαυγίτικο ασκέρι.

Αλλά αν η πρόθεση των χρυσοπληρωμένων τηλεαστέρων και των Κροίσων αφεντικών τους είναι η αντιστοίχηση του μισθού του βουλευτή με τα δεδομένα που βιώνει η ελληνική κοινωνία, και όχι το να κάνουν πλάτες στη Χρυσή Αυγή, τότε πώς εξηγείται ότι τόσα χρόνια τους έχει «ξεφύγει» το συγκεκριμένο ζήτημα και ότι το «ανακάλυψαν» μόνο μετά το χρυσαυγίτικο «θέατρο»;

Πώς, ας πούμε, τους έχουν «ξεφύγει» μια ντουζίνα τοποθετήσεις, δηλώσεις, ανακοινώσεις και παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη Βουλή για το ύψος του βουλευτικού μισθού;

Πότε μετέδωσαν έστω και… μισή λέξη από τις παρεμβάσεις αυτές του ΚΚΕ στα δελτία τους;

Πότε διαμαρτυρήθηκαν έστω και για ένα δευτερόλεπτο του τηλεοπτικού τους χρόνου επειδή αυτές οι παρεμβάσεις του ΚΚΕ προσπερνιούνται με τόση ευκολία από την πλειοψηφία της Βουλής;

Πότε γνωστοποίησαν αυτές τις παρεμβάσεις του ΚΚΕ στο τηλεοπτικό κοινό;

 

Για να μην πάμε πιο πίσω:

Ηδη, προ μνημονίων, στις 22/3/2010, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ δήλωνε:

«…Το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει τοποθετηθεί και έχει ζητήσει τη δραστική μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και την κατάργηση της αποζημίωσης για τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις των Επιτροπών και άλλες κοινοβουλευτικές δραστηριότητες. Εχει επίσης ζητήσει την κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης ώστε οι βουλευτές να συνταξιοδοτούνται από τα ασφαλιστικά τους ταμεία. Η θέση αυτή του ΚΚΕ σχετίζεται με τη γενικότερη θέση του για το ρόλο των βουλευτών και δεν το συνδέει συγκυριακά με την κρίση».

Για το ίδιο θέμα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, τόνιζε:

«Εχουμε ζητήσει τη μείωση των βουλευτικών μισθών, την κατάργηση των βουλευτικών συντάξεων, διαχρονικά, μονίμως, όχι τώρα στην περίοδο της κρίσης. Να μην παίρνει αμοιβή ο βουλευτής επειδή είναι σε επιτροπή. Είναι έργο του (…). Εμείς ακριβώς θεωρούμε ότι πρέπει να καταργηθούν όλα αυτά, που σημαίνει ότι το Δημόσιο και ο προϋπολογισμός της Βουλής θα ελαφρυνθεί».

Ηδη από το Μάη του 2010 – ανήμερα μάλιστα της ψήφισης του μνημονίου – το ΚΚΕ κατέθεσε πρόταση νόμου για τη μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και την κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης.

Η συζήτηση της πρότασης δεν έχει γίνει ακόμα στην Ολομέλεια… Πότε διαμαρτυρήθηκαν τα κανάλια των πλουτοκρατών που εδώ και δυο χρόνια μια πρόταση νόμου για ένα θέμα που υποτίθεται ότι τόσο τους «συγκινεί», δεν έχει εισαχθεί καν για συζήτηση;

 

Στην εισηγητική έκθεση της πρότασης νόμου, μεταξύ άλλων, σημειώνεται:

«Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι η βουλευτική σύνταξη πρέπει να καταργηθεί και ο χρόνος βουλευτικής θητείας να λογίζεται χρόνος πραγματικής ασφάλισης στον ασφαλιστικό φορέα που ήταν ασφαλισμένος ο κάθε βουλευτής πριν την εκλογή του. Ως προς το ύψος της σύνταξης, τα όρια συνταξιοδότησης καθώς και τις λοιπές διατάξεις, θα ισχύουν οι κοινές διατάξεις.

Επίσης, το ΚΚΕ υποστηρίζει την κατάργηση της αποζημίωσης των βουλευτών για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών, ή σε άλλες δραστηριότητες του Κοινοβουλίου, δεδομένου ότι η συμμετοχή αυτή δε συνιστά υπερωριακή απασχόληση, αλλά είναι μέσα στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του βουλευτή».

Αλλά και μετά το πρώτο μνημόνιο, στις 3/11/2010, το ΚΚΕ επανέφερε το θέμα του βουλευτικού μισθού και το πάγιο αίτημα του Κόμματος για «δραστικές μειώσεις στη βουλευτική αποζημίωση και κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης».

Τι, όμως, δεν έκανε ποτέ το ΚΚΕ – που βεβαίως είναι πασίγνωστο στο πανελλήνιο το ποια είναι η σχέση των βουλευτών του με τη βουλευτική αποζημίωση:

Το αυτονόητο: Δεν έπαιξε ποτέ το «παιχνίδι» να γίνουν οι μειώσεις στο εισόδημα των βουλευτών επικοινωνιακό τρικ για να το φέρνουν μετά σαν «παράδειγμα» οι σφαγείς του λαού – όπως έκανε ο Παπανδρέου στις συνεντεύξεις του – για να αποδεχθεί ο κόσμος, ο συνταξιούχος, ο μισθωτός, ο αγρότης να μειωθεί το εισόδημά του.

«Αυτό δε μας βρίσκει σύμφωνους, να χρησιμοποιείται σαν παράδειγμα η Βουλή, ο μισθός και το εισόδημα του βουλευτή και πώς αντιμετωπίζεται για να αποδεχτεί ο κόσμος τα μέτρα τα οποία παίρνονται», τόνιζε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ το Νοέμβρη του 2010.

 

Τι για όλα αυτά και απ’ όλα αυτά μετέδωσαν ποτέ τα κανάλια των εργολάβων;

Τίποτα!

Εσπευσαν, όμως, να δηλώσουν το «παρών» τους και να παράσχουν τις συχνότητές τους ως επικοινωνιακές «ντουντούκες» του χρυσαυγιτισμού.

Η αντικομμουνιστική παραχάραξη της Ιστορίας από αστικά, νεοναζιστικά έντυπα

από  902.gr

Είναι γεγονός πως, ιστορικά, κάθε φορά που ο καπιταλισμός περνούσε κρίση, ο αντικομουνισμός οξυνόταν (δίπλα σε κάθε μορφής καταστολή) υπό το φόβο της ριζοσπαστικοποίησης των μαζών και με στόχο την ενσωμάτωσή τους. Ένα δείγμα της έντασης αυτής του αντικομμουνισμού σήμερα αποτελεί η αναβίωση μιας σειράς «επιχειρημάτων» κατά του ΚΚΕ που κατασκευάστηκαν την περίοδο της Κατοχής και διαδίδονται στις μέρες μας ευρέως από διάφορα αστικά, εθνικιστικά, νεοναζιστικά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα. «Αξιοποιούνται» δε στην πρώτη γραμμή της αντικομμουνιστικής επίθεσης κομμάτων όπως η Χρυσή Αυγή ή ο ΛΑ.Ο.Σ. και όχι μόνο.

Πρόκειται για «ντοκουμέντα» που στη διάρκεια της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης παράχθηκαν μαζικά προκειμένου να δυσφημιστεί ο αγώνας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Δεκάδες «συμφωνίες» έκαναν τότε την εμφάνισή τους, με τις οποίες το ΕΑΜ και το ΚΚΕ άλλοτε «πρόδιδαν» την Ελλάδα στους Αλβανούς, άλλοτε στους Βούλγαρους, άλλοτε στους Γιουγκοσλάβους, άλλοτε στους Γερμανούς κ.ο.κ. Ας τα εξετάσουμε ένα προς ένα.

Το «Σύμφωνο» του Πετριτσίου

Το περιβόητο πια «Σύμφωνο» του Πετριτσίου, η πλέον αναπαραγόμενη και ταυτόχρονα γνωστή πλαστογραφία του είδους της, «συνάφθηκε» στις 12 Ιουλίου 1943 μεταξύ του Γ. Ιωαννίδη (εκ μέρους του ΚΚΕ) και του Δ. Δασκάλωφ (εκ μέρους του ΚΚ Βουλγαρίας). «Προέβλεπε» τη δημιουργία Βαλκανικής Ένωσης Σοβιετικών Δημοκρατιών, στην οποία η Μακεδονία θα εντασσόταν ως Αυτόνομη Σοβιετική Δημοκρατία. Σύμφωνα με τον Χ. Νάλτσα (αρχηγό του πολιτικού κλάδου της ΠΑΟ), «αντίγραφον ταύτης επρομηθεύθη ολίγον μετά την υπογραφήν της η σχετική υπηρεσία της Πανελληνίου Απελευθερωτικής Οργανώσεως (ΠΑΟ) εν Θεσσαλονίκη και υπέβαλεν εις την εν Καΐρω Ελληνικήν κυβέρνησιν και το Συμμαχικόν στρατηγείον της Μέσης Ανατολής… Το σύμφωνον τούτο εδημοσιεύθη και από το όργανον του χιτλερικού κόμματος Volkischer Beobachter και δεν ημφεσβητήθη ποσώς κατά την εποχήν εκείνην από το ΚΚΕ».1 Καθώς αναφέρει ο H. Richter, εκτός από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους (που αξιοποίησαν το όλο θέμα στο έπακρο προκειμένου να «υποσκάψουν την επιρροή του ΚΚΕ και να το στιγματίσουν ως αντεθνικό»), το «Σύμφωνο» εκμεταλλεύτηκαν προπαγανδιστικά τόσο οι Βρετανοί (διοχετεύοντάς το στις εφημερίδες, π.χ. στη «Daily Herald»), όσο και ο ΕΔΕΣ (δημοσιεύοντάς το στην εφημερίδα του «Νέα Ελλάδα»).2

Καταρχάς είναι ψέμα ότι το ΚΚΕ δεν διέψευσε τότε το εν λόγω «Σύμφωνο». Στις 20 Μάη 1944 ο «Ριζοσπάστης» έγραφε: «Ο Γκαίμπελς διαδίδει με τα φερέφωνά του ότι ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Βούλγαρος Δουσάν Δασκάλωφ υπογράψανε συμφωνία για την ίδρυση μιας «Σοβιετικής Ένωσης Βαλκανικών Δημοκρατιών» και ότι οι Έλληνες κομμουνιστές «ξεπουλήσανε την Ελλάδα στην Βουλγαρία». Πληροφορούμε τον κύριο Γκαίμπελς ότι άργησε πολύ να θυμηθεί το προβοκατόρικο αυτό έγγραφο που σκαρώθηκε πριν από πέντε μήνες και δημοσιεύτηκε απ’ τους Έλληνες φασίστες της «Εθνικής Δράσης». Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι οι Γερμανοί μαζί με τα τσιράκια τους, Ράλληδες, Γούληδες, Ταβουλάρηδες και Πάγκαλους, φέρανε τους κομιτατζήδες στη Φλώρινα και τη Νάουσα και ξεπουλήσανε τη Μακεδονία στους Βούλγαρους. Μόνο οι κομμουνιστές και το ΕΑΜ πολεμάνε με το όπλο στο χέρι ενάντια στους Βούλγαρους καταχτητές, για να απελευθερώσουνε την ελληνική Μακεδονία και Θράκη απ’ τους Γερμανούς και τους Βούλγαρους».

Όσον αφορά δε τους «πρωταγωνιστές» της υπογραφής του «Συμφώνου», ο μεν Δασκάλωφ ήταν ανύπαρκτο πρόσωπο, ο δε Ιωαννίδης την «επίμαχη» μέρα βρισκόταν στην Αθήνα. Όπως αναφέρει ο ίδιος, «εκείνη την ημέρα, το απόγευμα, εγώ είχα ανταμώσει με τον Σβώλο και είχαμε συνεργασία. Καθορίσαμε τη συνάντηση και για την άλλη μέρα. Το πρωί εκείνης της μέρας βγήκαν οι εφημερίδες με πηχυαίους τίτλους για το σύμφωνο Ιωαννίδη – Δασκάλωφ». «Μα και μέχρι σήμερα δεν μπόρεσα να μάθω τι διάολο ήταν αυτό το όνομα. Υπάρχει, δεν υπάρχει; Είναι πραγματικό όνομα ή δεν είναι;».3

Το εν λόγω «Σύμφωνο» έχει ήδη απορριφθεί ως πλαστό και εργαλείο αντικομμουνιστικής προπαγάνδας από πολλούς μη κομμουνιστές ιστορικούς, όπως οι H. Richter και H. Fleischer – ακόμα και ο Ε. Κωφός (σε αγγλόφωνη μελέτη του 1964) το χαρακτήρισε «αμφιβόλου αυθεντικότητας».4 Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε τον τέως ευρωβουλευτή της ΝΔ Γ. Μαρίνο να το επικαλεστεί σε άρθρο του στην εφημερίδα «Το Βήμα» στις 20 Δεκέμβρη 1992. Τελικά αναγκάστηκε να παραδεχτεί δημόσια ότι το έγγραφο ήταν όντως πλαστό («Το Βήμα», 10 Γενάρη 1993). Το «Σύμφωνο» του Πετριτσίου ανέσυρε ξανά από το βούρκο της Ιστορίας ο Α. Ντινόπουλος (βουλευτής της ΝΔ, υποψήφιος τότε υπερνομάρχης) σε τηλεοπτική παρουσία στον ALTER την 1η Απρίλη 2008, προκειμένου να «αποδείξει» την «προδοτική στάση του ΚΚΕ»!5

Η «Συμφωνία» ΕΑΜ – ΣΝΟΦ

Η υποτιθέμενη αυτή «συμφωνία» φέρεται να υπογράφτηκε στις 22 Γενάρη 1944 μεταξύ του Α. Τζήμα (εκ μέρους του ΕΑΜ) και του Βούλγαρου αξιωματικού Β. Κάλτσεφ (εκ μέρους του Σλαβομακεδονικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου-ΣΝΟΦ) στις Καρυδιές της Έδεσσας. «Προέβλεπε» τη δημιουργία ενός «αυτόνομου Μακεδονικού Κράτους Σοβιετικής Οργάνωσης» με την παραχώρηση μιας σειράς ελληνικών επαρχιών κ.ο.κ. «Οι βαρύτατοι διά το ΕΑΜ όροι», διευκρίνιζε ο Χ. Νάλτσας, «δεν φαίνονται και παράδοξοι… Η συμφωνία των Καρυδιών εγένετο κατόπιν «ντιρεκτίβας» της Κομιντέρν και άνευ αντιρρήσεως τινός του ΚΚΕ».6

Τι και αν η Κομιντέρν (Κομμουνιστική Διεθνής) είχε αυτοδιαλυθεί το Μάη του 1943, 8 μήνες σχεδόν πριν την «υπογραφή» της επίμαχης «συμφωνίας»; Κατά τους παραχαράκτες της Ιστορίας, συνέχιζε να λειτουργεί, εκδίδοντας ενοχοποιητικές ντιρεκτίβες! «Ολόκληρο αυτό το έγγραφο είναι παράλογο και σαν περιεχόμενο και σαν διατύπωση», τονίζει σχετικά ο Heinz Richter. «Εκεί δήθεν ένας Βούλγαρος υπογράφει για λογαριασμό της ΣΝΟΦ που προσανατολιζόταν προς τη Γιουγκοσλαβία. Πρόκειται για αφελή πλαστογραφία των ελληνικών κύκλων της δεξιάς». Ο H. Fleischer τη συγκαταλέγει (μαζί με εκείνη του Πετριτσίου) ανάμεσα στις γνωστότερες πλαστογραφίες «που επί δεκαετίες δημοσιεύτηκαν και αναδημοσιεύτηκαν από το μηχανισμό προπαγάνδας της ελληνικής Δεξιάς» και «είχαν σαφώς κατασκευαστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου από τους πολιτικούς αντιπάλους του ΕΑΜ, κυρίως από την ΠΑΟ και τους οπαδούς της».7

Το «Στρατιωτικό Σύμφωνο Γερμανών – ΕΛΑΣ»

Το «Σύμφωνο» αυτό (που επίσης «ανακάλυψε» η ΠΑΟ) φέρεται να «συνάφθηκε» την 1η Σεπτέμβρη 1944 στο Λειβάδι Χαλκιδικής μεταξύ του Καπετάν Κίτσου (συνταγματάρχη του ΕΛΑΣ) και του Έριχ Φένσκε (ταγματάρχη, Δ/τη της μονάδας 31756 και εκπρόσωπο των ενόπλων γερμανικών δυνάμεων της στρατιάς Αιγαίου). «Προέβλεπε» την ανενόχλητη υποχώρηση του γερμανικού στρατού από τη Μακεδονία, με αντάλλαγμα την παραχώρηση στο ΕΑΜ – ΕΛΑΣ της Θεσσαλονίκης, καθώς και βαρέως οπλισμού, πολεμικού υλικού κλπ. Η «συμφωνία» περί «μη επιθέσεως μεταξύ του ΕΛΑΣ και των γερμανικών στρατευμάτων», καταδείκνυε κατά τον Χ. Νάλτσα το «γεγονός» ότι ο ΕΛΑΣ δεν «διεξήγε αγώνα κατά του κατακτητού.» Επετεύχθη δε – σύμφωνα πάντα με τον ίδιο – έπειτα από «μυστικήν επικοινωνίαν» των Σοβιετικών και του ΕΑΜ Θεσσαλονίκης με το 2ο Γραφείο του Γενικού Στρατηγείου του Γερμανικού Στρατού στην πόλη.8

Έλα όμως που «όπως εξάγεται από τους γερμανικούς καταλόγους των αξιωματικών», μας πληροφορεί ο H. Richter, «δεν υπήρχε στη Βέρμαχτ κανένας ταγματάρχης μ’ αυτό το όνομα (σ.σ. Έριχ Φένσκε)», ενώ ακόμα και «η μονάδα με τον αριθμό 31756 είναι ανύπαρκτη και γέννημα φαντασίας… Τι προπαγανδιστική αξία έχει ακόμα και σήμερα (σ.σ. το 1975) αυτό το έγγραφο φάνηκε καθαρά το Δεκέμβριο του 1968. Η Χούντα της 21.4.67 κυκλοφόρησε ένα λεύκωμα με τίτλο «Δεκέμβριος 1944 – Δεκέμβριος 1967», στο οποίο περιλαμβάνεται και ένα «φωτοαντίγραφο» αυτού του ντοκουμέντου».9

Η επιπόλαια κατασκευή του εν λόγω εγγράφου βεβαίως αποτελεί το ένα μόνο σκέλος στην ιστορική παραχάραξη που επιχειρείται εδώ. Το άλλο έχει να κάνει με τις διεργασίες που πράγματι έλαβαν χώρα λίγο πριν το τέλος του πολέμου, την αντιπαράθεση σοσιαλισμού και καπιταλισμού που ερχόταν στο προσκήνιο. Όσον αφορά αυτό το κομμάτι λοιπόν, η αλήθεια είναι πως οι Ναζί δεν είχαν καμιά πρόθεση να παραδώσουν εδάφη, οπλισμό ή οτιδήποτε άλλο στους κομμουνιστές. Αλλού είχαν στρέψει το ενδιαφέρον και τις ελπίδες τους, γεγονός που καταδεικνύεται από πληθώρα ντοκουμέντων:

Στην αναφορά του στρατάρχη Μαξιμίλιαν φον Βάικς στον αρχηγό του Ηγετικού Επιτελείου της Βέρμαχτ Άλφρεντ Γιοντλ (2 Σεπτέμβρη 1944) τονιζόταν μεταξύ άλλων πως «είναι ζωτικό αγγλικό συμφέρον να πάρει στα χέρια της (σ.σ. η Αγγλία) τις κατεχόμενες τώρα από τη Γερμανία θέσεις-κλειδιά της Ελλάδας, χωρίς να δημιουργηθεί χρονικό κενό που θα έδινε στις κομμουνιστικές συμμορίες τη δυνατότητα ανατροπής της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων και της κατοχής πριν τους Άγγλους. Η αναγκαιότητα, σε περίπτωση γερμανικής εκκένωσης, να πάρει σταθερά στα χέρια του την Ελλάδα πριν από τους Έλληνες κομμουνιστές ή και πριν από τους Ρώσους, είναι το κίνητρο για το Συμμαχικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής στο Κάιρο. Αυτό εξηγεί την αναγγελθείσα προσφορά του συνταγματάρχη «Τομ» (σ.σ. πού είναι) στον Ζέρβα και τις βολιδοσκοπήσεις μέσω των ελληνικών καναλιών στην Αθήνα με στόχο να επιτευχθεί μαζί μας μια βραχυπρόθεσμη προθεσμία για την εκκένωση «χέρι με χέρι»».10

Σε τηλεγράφημα του Κουρτ-Φριτς φον Γκρέβενιτς προς τον Χέρμαν Νοϊμπάχερ στις 3 Σεπτέμβρη 1944 αναφερόταν πως «η Ομάδα Στρατιών Ε, Θεσσαλονίκη, δίνει ακριβώς τώρα οδηγίες στον Τύπο ότι πρέπει να σταματήσει κάθε δημοσιογραφική πολεμική κατά του Ζέρβα. Πρωταρχικός στόχος είναι (σ.σ. κατά την άποψη της Ομάδας Ε) η σύμπραξη όλων των εθνικών δυνάμεων κατά του κομμουνισμού». Ο ίδιος στις 10 Σεπτέμβρη ενημέρωνε σχετικά με την αποχώρηση του γερμανικού στρατού από την Κρήτη: «Οι Άγγλοι αφήνουν συνειδητά άθικτους τους ανθρώπους μας, παίρνοντας υπόψη μια επερχόμενη, που είναι και προς το αγγλικό συμφέρον, χρησιμοποίηση κατά των μπολσεβίκων».11

Στα Απομνημονεύματά του, ο υπουργός Εξοπλισμών και στενός συνεργάτης του Χίτλερ, Άλμπερτ Σπέερ, μιλά ανοικτά για συμφωνία μεταξύ των Γερμανών και των Βρετανών: «Παρά τον απόλυτο έλεγχο των Βρετανών στη θάλασσα, επετράπη στις γερμανικές μονάδες να επιβιβαστούν και να ταξιδέψουν ανενόχλητες προς την ενδοχώρα… Σε αντάλλαγμα η Γερμανική πλευρά συμφώνησε να χρησιμοποιήσει αυτά τα στρατεύματα για να κρατήσει την Θεσσαλονίκη έως ότου θα ήταν δυνατό να καταληφθεί από τις Βρετανικές δυνάμεις».12

Οι «συμφωνίες» του Γ. Σιάντου με τους Γερμανούς

Τα «ντοκουμέντα» που προσκομίζονται εδώ αφορούν: α) Ένα «κείμενο» του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (το υπογράφει ο Γραμματέας Γ. Σιάντος) όπου αναφέρεται σε «συμφωνία» με τη Γερμανική Διοίκηση για παύση των εχθροπραξιών και διευκόλυνση της αποχώρησης του γερμανικού στρατού από την Ελλάδα. β) Μια «συμφωνία» του ίδιου με τον Γερμανό Πρέσβη Γ. Άλτενμπουργκ η οποία «προέβλεπε» την ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας από τις δυνάμεις κατοχής στο ΕΑΜ.

Στο πρώτο ο Γ. Σιάντος φέρεται να ενημερώνει το Γραμματέα μιας «Επιτροπής Πόλης» (ποιας δεν λέει) πως «ύστερα από διαπραγματεύσεις με τη Γερμανική Διοίκηση καταλήξαμε μαζί της σε συμφωνίες», κατά τις οποίες «κάθε «σαμποτάζ» ή οποιαδήποτε άλλη ενέργειά μας ενάντια οπλιτών ή βαθμοφόρων του στρατού κατοχής θα γίνεται ύστερα από σχετικάς υποδείξεις του αρχηγού της Γκεστάπο. Δώστε επομένως εντολή στις Αχτίδες να πάψουν στο εξής οι ξεκάρφωτες ενέργειες… Ακόμα ανέλαβαν την υποχρέωση να μας ειδοποιούν για τα μπλόκα και τις συλλήψεις ώστε κανείς να μην υπάρχει κίνδυνος για τα μέλη της οργάνωσής μας. Παράλληλη υποχρέωση αναλάβαμε και μεις για την περίπτωση αναχώρησής τους από την Ελλάδα. Κανείς δεν πρέπει να ενοχληθεί. Αθήνα, 13/8/44. Γ. Σιάντος».13

Χώρια του γελοίου του πράγματος (οι επιθέσεις κατά των Γερμανών να γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη και καθ’ υπόδειξη των ιδίων!) και μόνο το σημείο που αναφέρεται στα περί «ειδοποιήσεως για τα μπλόκα» είναι αρκετό ώστε να αποκαλυφθεί το κατά πόσο πράγματι υπήρξε ή όχι μια τέτοια συμφωνία. Κάτι τέτοιο διαψεύδεται από την ίδια την Ιστορία: Τα μπλόκα στην Κοκκινιά στις 17 Αυγούστου και 29 Σεπτέμβρη, το μπλόκο στην Καλλιθέα στο μεσοδιάστημα αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες της πλαστογραφίας. «Από τα μπλόκα που έγιναν τον τελευταίο καιρό στις κομμουνιστικές συνοικίες», έγραφε στην αναφορά του στις 25 Αυγούστου ο Φον Γκρέβενιτς προς τον Χ. Νοϊμπάχερ, «ιδιαίτερα αιματηρό ήταν το μπλόκο της συνοικίας Νέας Κοκκινιάς: Δίπλα στις 3.000 συλλήψεις, πάνω από 100 κομμουνιστές νεκροί, από τους οποίους τα δύο τρίτα στη μάχη κι ένα τρίτο (σ.σ. εκτελέστηκαν) σαν εξιλέωση για τραυματία μοίραρχο. Σε διαμαρτυρία κατά της αστυνομικής ενέργειας και της στρατολογίας για αναγκαστική εργασία οι κομμουνιστές κάλεσαν για σήμερα σε γενική απεργία».14 Κατά τα άλλα ΚΚΕ – ΕΑΜ και Γερμανοί τα «είχανε συμφωνήσει».

 

 

 

αντάρτες στα βουνά

Εργατικό δελτίο ειδήσεων ΠΑΜΕ 26 Νοέμβρη

 

 

 

 

Παρακολουθείστε το εργατικό δελτίο ειδήσεων του ΠΑΜΕ, με νέα από τις κινητοποιήσεις στους κλάδους και τους τόπους δουλειάς. Το δελτίο θα παρουσιάζεται από δω και στο εξής δύο φορές τη βδομάδα.

Επίσης, την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσουν οι ραδιοφωνικές εκπομπές από το web-radio του ΠΑΜΕ, με θεματικές εκπομπές από τη δράση και τις πρωτοβουλίες των σωματείων.

Καλούμε τα σωματεία, τις τοπικές γραμματείες του ΠΑΜΕ, τις λαϊκές επιτροπές, τη νεολαία να αγκαλιάσουν με τη συμμετοχή τους και να στηρίξουν την προσπάθεια, να συμβάλλουν στο δυνάμωμα της ενημέρωσης.

Η Εκτελεστική Γραμματεία

Δουλικό…

Η διαχείριση της αστικής εξουσίας είναι μια πολύ βρώμικη δουλειά.
Είναι γεμάτη σκοτεινούς διαδρόμους, δολοπλοκίες, διαπλοκές, διαφθορά, ατιμία, γλιστερά περάσματα, αισχρούς συμβιβασμούς, ψευτιές και πάνω από όλα αδικία εναντίον των απλών ανυποψίαστων ανθρώπων του λαού που έχουν μάθει να εμπιστεύονται άλλους και να αφήνουν σε ξένα χέρια τη ζωή και την τύχη τους. Και μη  μας πουν πως «είναι μια βρώμικη δουλειά που όμως κάποιος πρέπει να την κάνει». Άλλη είναι η δική μας δουλειά.

Βλέποντας κάθε μέρα αριστερούς εκπροσώπους του λαού, είτε από αυτούς που ήδη βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε από κείνους που το ‘χουν βάλει στόχο να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, δεν μπορείς παρά να στενοχωριέσαι.
Άλλο ένα στενό ρούχο, που δε μας χωράει με τίποτα, ετοιμάζουν για το λαό πλέκοντας ψιλοβελονιά με ωραία λόγια.
Τους χαζεύεις να συγκρούονται τηλεοπτικά με τους «συναδέλφους» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για το ποιος είναι ο πιο άξιος, ο πιο καλός για τη «δουλειά» και σε πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι. Αξιολύπητο θέαμα πραγματικά να τους βλέπεις να πιστεύουν πως αυτοί θα μπορέσουν …να βάλουν τάξη επιτέλους.
Τάξη όμως βάζει κανείς στο δικό του σπίτι, όχι στο σπίτι του αλλουνού. Κι αυτό το κράτος, το αστικό, ανήκει αλλού κι όχι στο λαό. Δεν είναι δικό μας σπίτι.
Όταν τακτοποιείς ξένα σπίτια, δεν είσαι αφεντικό, είσαι υπηρετικό προσωπικό. «Δουλικό», όπως έστω σκληρά το λέγανε παλιά στη  λαϊκή γλώσσα, που μπορεί για όσους και όσες κάνανε αυτή τη δουλειά στα πλούσια σπίτια να ήταν πραγματικά άδικο, στην περίπτωσή μας όμως  η λέξη τα λέει όλα. «Δουλικά» της εξουσίας άλλων. Αυτό πάνε να γίνουν.
Το αστείο μάλιστα είναι που λένε πως παρότι υπηρετικό προσωπικό, θα σώσουν κι εμάς τους υπόλοιπους. Μάλλον θα ‘χουν στο μυαλό τους να πουν καλά λόγια στ’ αφεντικά για μας…

Ας κάνουν ό,τι νομίζουν. Εμείς πάλι θα χτίσουμε και θα φροντίσουμε το δικό μας σπίτι.
Εκεί που θα ‘μαστε εμείς αφεντικά.

 

του Γιώργου Σαρρή

 

 

από  902.gr

Όταν ο συκοφάντης της «Εφημερίδας των Συντακτών» πιάνεται στα πράσα…

     να πως έβαλε ο «λάτρης της αλήθειας»το φύλλο 8 της

¨Πανσπουδαστικής», για να μην μπορεί να διαβαστεί

…τότε, το ρίχνει στην τρελίτσα και εκτοξεύει νέες συκοφαντίες! Αυτό ακριβώς έκανε ο συντάκτης της εφημερίδας «Εφημερίδας των Συντακτών», Γ. Η. Χάρης. Αυτός ο κύριος, σε προηγούμενο φύλλο, εκτόξευσε το αισχρό ψέμα ότι η ΚΝΕ το 1973 ήταν κατά της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο και ότι μάλιστα την κατήγγειλε ως προβοκάτσια! Ως απόδειξη ανέφερε το φύλλο ν.8 της παράνομης «Πανσπουδαστικής» (όργανο της Αντιδικτατορικής ΕΦΕΕ), που υποτίθεται ότι καταγγέλλει την εξέγερση του Πολυτεχνείου και το οποίο φύλλο η ΚΝΕ και το ΚΚΕ τάχα έχουν εξαφανίσει!

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ έστειλε στην εφημερίδα επιστολή-απάντηση και μια φωτογραφία, σε καλή ανάλυση, του συγκεκριμένου «εξαφανισμένου» εντύπου. Και τί έκανε αυτός, ο «λάτρης» της αλήθειας;
Την «Πανσπουδαστική» Ν.8 την εξαφάνισε και την έβαλε ως γραμματόσημο για να μην μπορεί κανείς να τη διαβάσει!
Ενώ στα τεκμηριωμένα και αποκαλυπτικά επιχειρήματα της επιστολής «απάντησε» με νέα ψέματα και νέα διαστρέβλωση, χωρίς να γράψει λέξη για τις προηγούμενες συκοφαντίες του. Τώρα «μασώντας» τα λόγια του επί της ουσίας λέει: Μπορεί η ΚΝΕ να ήταν στην εξέγερση, να είχε και την πλειοψηφία στην «επιτροπή κατάληψης», αλλά δεν ήταν η καθοδήγηση! Τη νέα συκοφαντία επιχειρεί να την στηρίξει με μια απαράδεκτη συρραφή αποσπασμάτων από το πολυσέλιδο ντοκουμέντο – συμπερασμάτων του ΚΚΕ (1976) για την εξέγερση! Ο εν λόγω κύριος παίρνει ό,τι θέλει από το κεφάλαιο που περιλαμβάνει την αυτοκριτική εξέταση των αδυναμιών που είχαν τα όργανα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ την ώρα της θύελλας και της αγωνιστικής έξαρσης στην οποία πρωταγωνιστούσαν, και προσπαθεί να την πλαστογραφήσει! Επιχειρεί, δηλαδή, να εμφανίσει τις διάφορες εκτιμήσεις εκείνης της περιόδου, που ανέφεραν ότι τα παράνομα καθοδηγητικά όργανα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ δεν έμαθαν αμέσως για την κατάληψη, ως στοιχείο ενοχής! Το ίδιο κάνει και με μια θέση ή άποψη ενός στελέχους.

Τί μας λέτε κύριε Γ.Η. Χάρη! Αυτές δεν είναι ασκήσεις μνήμης, αλλιώς λέγονται.
Το πόσο προβλέψιμοι και επαναλαμβανόμενοι είναι οι κατά καιρούς συκοφάντες του ΚΚΕ αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι στην επιστολή του Γραφείου Τύπου προβλέπεται στο ποια θα είναι η επόμενη συκοφαντία και υπάρχει απάντηση! Ο Γ.Η. Χάρης προφανώς και θα την διάβασε, αλλά παριστάνει ότι δεν την είδε! Παραθέτουμε και τα δύο κείμενα για να τον θαυμάσετε…

Συνημμένα Αρχεία:

η επιστολή του Π. Μεντρέκα στην Εφημερίδα των Συντακτών

το κείμενο του Γ.Η.Χάρη στην Εφημερίδα των Συντακτών

από  902.gr