Xaire, Kissinger! Oi mellothanatoi se xairetoun!

Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος γράφει για τον «Ημεροδρόμο»

Xaire, Kissinger! Oi mellothanatoi se xairetoun!

Οι μελλοθάνατοι… Οι νέοι, δηλαδή, αγαπημένε μου συμπολίτη! Οι νέοι μας, που αντί να τους παραδώσουμε κάτι (έστω… την παράδοση…) τους παραδώσαμε, στα χέρια του εχθρού! Τα παραδώσαμε τα παιδιά μας! Στο στόμα του λύκου! Τα παραδώσαμε, ΕΜΕΙΣ!

 

 

Xaire, Kissinger! Oi mellothanatoi se xairetoun!

 

Έτσι, λοιπόν, υποθέτω, πως θα έλεγαν οι νέοι μας, εάν συνειδητοποιούσαν πως βγαίνοντας στην ζωή βγαίνουν ουσιαστικά σε μιαν αρένα, όπου στους επισήμους κάθονται ο γνωστός μας Ερρίκος (Henry Α. Kissinger – τίποτα στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν γίνεται χωρίς την έγκρισή του) και οι άλλοι όμοιοί του!

Εύγε, λοιπόν, Ερρίκε! Τα κατάφερες! Άξιος- άξιος- άξιος! Ακόμα και αν δεν το είχες πει τελικά -κάπου, κάπως, κάποτε- το διαβόητο αλλά και αμφισβητούμενο: «Ο ελληνικός λαός είναι δύσκολο να τιθασευθη. Γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε, ίσως, συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας», (για την πολιτική των ΗΠΑ), (1) εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, θα λέγαμε πως σίγουρα το «ενέπνευσες», μιας και -απ’ ό,τι διαβάζουμε(2) – «στο Βιβλίο του «Διπλωματία» (ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις Λιβάνη) διατυπώνει γενικότερες απόψεις, που δεν απέχουν και πολύ από τις προκύπτουσες από το επίμαχο κείμενο αντιλήψεις του!» Αλλά… δεν φταίς εσύ, Ερρίκε! Εσύ την δουλειά σου κάνεις, και μάλιστα εξαιρετικά, αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα. Το θέμα είναι: ΕΜΕΙΣ! Εμείς, τι κάνουμε…

Όπως και να ‘χει, ιδού τα αποτελέσματα!

 

Η έκθεση ενός μαθητή…

(Oi mellothanatoi mas xairetoun!…)

Οι νέοι μας σήμερα, σταδιακά, παύουν πλέον να γράφουν ελληνικά στα Γυμνάσια και στα Λύκεια! Οι καθηγητές δέχονται τις εκθέσεις των παιδιών γραμμένες στα greeklish, χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν! Και τι να κάνουν ακριβώς; Και πώς να το κάνουν;… Δεκαοχτώ στα εικοσιπέντε παιδιά της τάξης, λένε, γράφουν -με άποψη!- στα greeklish! Φαινόμενο που διαρκώς εξαπλώνεται με φοβερή ταχύτητα. Υποθέτω πως αντιλαμβανόμαστε όλοι μας τις συνέπειες – ή μήπως όχι;

(Ας ξεκαθαρίσω: ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! Απεναντίας! Είμαι με το μέρος τους – έχουν την μικρότερη ευθύνη… Επισημαίνω, απλώς, τα συμπτώματα της ήττας μας…)

(Oi mellothanatoi mas xairetoun!…)

Γράφουν, λοιπόν, τις εκθέσεις τους στα greeklish!

Όταν το άκουσα έμεινα άφωνος, ενεός… Δεν πίστευα στα αυτιά μου… Ζητούσα μια μαρτυρία, ένα παράδειγμα, ένα ντοκουμέντο… Βεβαίως, δεν θα μπορούσα να έχω -του λόγου το αληθές- στα χέρια μου έκθεση ενός μαθητή, δεν γίνεται αυτό… Έτσι μία μαθήτριά μου (μιας δραματικής σχολής), μαθήτρια ακόμα του Λυκείου, προθυμοποιήθηκε να μου-μας φέρει ένα δείγμα – αυτό το οποίο βλέπεις και εσύ, αγαπητέ μου συμπολίτη, τώρα στην οθόνη σου… Παρακάλεσε, λοιπόν, έναν συμμαθητή της, να αντιγράψει ένα μικρό κομμάτι από την πρωτότυπη έκθεσή του με τίτλο «Ανθρώπινα δικαιώματα», (οποία σύμπτωσις! – οποία ειρωνεία!) και να μου-μας το δείξει… Ο τίτλος έχει τον γραφικό χαρακτήρα της μαθήτριας, και το υπόλοιπο κείμενο είναι γραμμένο από εκείνον τον ίδιον (με τα ίδια του τα χέρια, και με την σύμφωνη γνώμη του, βεβαίως!)

Ακολούθησε συζήτηση στην τάξη… (της δραματικής σχολής)… Ακούστηκαν πολλές απόψεις… Γεγονός είναι ένα: ότι αυτό αποτελεί πλέον ΓΕΓΟΝΟΣ!

Όπως γεγονός είναι και η βία στα σχολεία, και τα ναρκωτικά, κλπ κλπ…

Μην κάνουμε πως δεν βλέπουμε, μην κρύβουμε το πρόβλημα «κάτω απ’ το χαλί». Ας έρθουμε, όμως, και στην θέση των καθηγητών… έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά – γιατί απειλούνται! Αμφιβάλλετε;… Κι αν ακόμα υπάρχουν κάποιοι που το παλεύουν, απειλούνται – απειλούνται από τα παιδιά, απειλείται η ζωή τους! Και δεν έχουν σύμμαχους ούτε τους γονείς… Διότι οι νεοέλληνες γονείς, στην πλειοψηφία τους, έχουν απαξιώσει τα πάντα – τους θεσμούς: του δασκάλου, του σχολείου, της εκπαίδευσης… τα πάντα! Αλλά και οι γονείς, αν ακόμα υπάρχουν κάποιοι που το παλεύουν, είναι και αυτοί μόνοι τους… Μόνοι, ενάντια και απέναντι σε μια πραγματικότητα, σε μια παγκόσμια εξουσία και αγορά, σε ένα παγκόσμιο internet-ικό χωριό (χωριό!- δεν μας το έκρυψαν – χωριό!) που ετοιμάζει, απ’ ότι φαίνεται, ένα νέο είδος ανθρώπου, ένα «ανειδίκευτο» όν, έναν δούλο, έναν αριθμό!

(Oi mellothanatoi mas xairetoun!…)

Είμαστε μόνοι, ενάντια σε μια παγκόσμια εξουσία που έστρεψε τα ήδη ναρκωμένα κεφάλια των ανθρώπων σε μιαν οθόνη, εντάσσοντάς τα σε μιαν άλλη εικονική πραγματικότητα, η οποία επιφέρει ωραιότατες και χρησιμότατες «βλάβες» στα κρανία τους, τέτοιες ώστε να τους καθιστά άχρηστους, ανάπηρους και ανήμπορους να επικοινωνήσουν και να βιώσουν την «πραγματική» πραγματικότητα -που πόσο «πραγματική» τώρα είναι και αυτή, είναι πλέον ένα άλλο ερώτημα… – και συνάμα παθητικούς, αδιάφορους, ανίκανους και αμήχανους να αντιδράσουν στην «επαπειλούμενη άλωση»!

 

(Oi mellothanatoi mas xairetoun!…)

Τα παιδιά στην τάξη (της δραματικής σχολής) είπαν πως το να γράφουν greeklish είναι, ίσως, μια… «διευκόλυνση»… Πως η γλώσσα, στο τέλος-τέλος είναι, ίσως, κι αυτή ένα εργαλείο, ένα μέσον, μια… συνήθεια! Κι όμως: «Η γλώσσα δεν είναι ένα μέσον συνεννόησης, είναι ο τρόπος της ύπαρξης που ανακλάται στο εργαλείο της συνεννόησης».(3)

Xaire, Kissinger! Oi mellothanatoi se xairetoun!

Ναι, δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία: «Ζούμε την καταστροφή της γλώσσας, τον αφανισμό της ιστορικής συνείδησης, το ρήμαγμα του σχολείου και τον εξευτελισμό του πανεπιστημίου, την οικιστική μας αυτοχειρία και τον ασύδοτο βανδαλισμό της αισθητικής του τοπίου, τη ριζική αλλοτρίωση της λαϊκής ευσέβειας και παράδοσης». (4) Και είναι πλέον κοινός τόπος, ο ελληνισμός χάνεται! Και: «Ο ελληνισμός χάνεται απ’ την στιγμή που χάνεται η γλώσσα του». (5)

Xaire, Kissinger! Oi mellothanatoi se xairetoun!

Κι αν ισχύει πως: «Οι λαοί που αναγκάζονται να υποταχθούν πολιτικά και στρατιωτικά, μπορούν να ελπίζουν ότι κάποτε, με χρόνια, με καιρούς και αγώνες, θ’ ανακτήσουν την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους. Εκείνοι όμως που αλλοτριώνονται και υποτάσσονται πολιτισμικά, είναι καταδικασμένοι να χαθούν από το πρόσωπο της Γης, να πεθάνουν» (6) τότε μάλλον επείγει: «Να ξαναϋπάρξει Eλλάδα που να τη χρειάζονται οι κοινωνίες των εθνών και να τη σέβονται. Nα επανιδρυθεί το κράτος ξαναχτίζοντας εξ υπαρχής την ελληνική του ταυτότητα. Όχι με ιδεολογήματα ελληνικότητας, αλλά με προτεραιότητα των ελληνικών αναγκών: γλώσσα, ιστορική συνείδηση, κατά κεφαλήν καλλιέργεια, δημιουργική φαντασία, σέβας του ιερού. Nα οργανωθεί με σοβαρότητα και ευφυΐα η πολιτική επιδίωξη αυτού του στόχου. Nα θεωρήσουμε ευκαιρία τη δεδομένη σήμερα καταστροφή». (7)

Αγαπημένε μου, συμπολίτη… Φτάνει πια με αυτήν την τόσο ανήθικη πλέον νεολαγνεία, η οποία δήθεν εκφράζει την αγάπη μας προς τους νέους, αλλά στην πραγματικότητα τους αποδυναμώνει, τους διαβρώνει και τους καθιστά… ετοιμοπαράδοτους στα χέρια του εχθρού! Τα παραδώσαμε τα παιδιά μας – τα παραδώσαμε, ΕΜΕΙΣ! Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, κι ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας! Δεν το βλέπεις;… «Αυτή η χώρα έγινε χώρος»! (8) Και, δεν τους ακούς; Οi mellothanatoi mas xairetoun!… «Xaire, Greece!»

Αγαπημένε μου, συμπολίτη… τι να πω;… Χαίρε, βάθος αμέτρητον! Ας κάνουμε, επιτέλους, κάτι… Ας αναλάβουμε δράση! Έως τότε…

Έρρωσο!

Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος

Αθήνα, 03.03.2015

(1) «The Greek people are anarchic and difficult to tame. For this reason we must strike deep into their cultural roots: Perhaps then we can force them to conform. I mean, of course, to strike at their language, their religion, their cultural and historical reserves, so that we can neutralize their ability to develop, to distinguish themselves, or to prevail; thereby removing them as an obstacle to our strategically vital plans in the Balkans, the Mediterranean, and the Middle East».

(2) http://sakisvelk.tumblr.com/post/32394855736

(3) (4) (5) (7) Χρήστος Γιανναράς

(6) Άρης Φακίνος

(8) Λιάνα Κανέλλη

Να οι “υποκινητές” κ.Λοβέρδο

Γράφει ο νίκος μπογιοπουλος

Ας δούμε τι συμβαίνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο της…«δημόσιας και δωρεάν Παιδείας»:

• Προ 4ετίας το Πανεπιστήμιο της Αθήνας είχε κρατική χρηματοδότηση περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα ο προϋπολογισμό του 2015 προβλέπει χρηματοδότηση 11 εκατομμύρια ευρώ.
• Το Πανεπιστήμιο χρειάζεται 2.000 υπαλλήλους για να λειτουργήσει στοιχειωδώς. Σήμερα έχει 732…
• Μόνο με το PSI τα αποθεματικά του Πανεπιστημίου της Αθήνας «κουρεύτηκαν» κατά 13 εκατ. ευρώ, του Πολυτεχνείου κατά 30 εκατ. ευρώ, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κατά 4,5 εκατ. ευρώ, του Αριστοτέλειου κατά 8 εκατ. ευρώ, της Πάτρας κατά 4 εκατ. ευρώ, του Παντείου κατά 9 εκατ. ευρώ και ούτω καθ’ εξής.
• Στη χώρα που ο πρωθυπουργός κύριος Σαμαράς για να δικαιολογήσει την ένταση στα Πανεπιστήμια επιτίθεται στους φοιτητές – «θρασίμια» (!) που δεν έχουν καλή αγωγή από το σπίτι τους, όπως είπε στη γιορτή της ΟΝΝΕΔ, οι φοιτητές και οι βυθισμένες στην φτώχεια οικογένειές τους καλούνται να πληρώνουν για οτιδήποτε έχει σχέση με την… «δημόσια και δωρεάν Παιδεία», από σίτιση και στέγαση μέχρι για μετακινήσεις και για συγγράμματα.

***

    Ας δούμε τι συμβαίνει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο της…«δημόσιας και δωρεάν Παιδείας»:

• Στα τρία μόνο πρώτα χρόνια των Μνημονίων οι κυβερνώντες βάλανε λουκέτα σε 980 σχολεία, αλλά σύμφωνα με το λεξικό της πολιτικής απάτης φρόντισαν τα λουκέτα να τα βαφτίσουν… «συγχωνεύσεις».
• Στις σχολικές αίθουσες τσουβαλιάζονται σε κάθε τάξη 27 – 30 μαθητές και αυτό λέγεται «μάθημα»…
• Μόνο πέρσι από τα σχολεία χάθηκαν λόγω ελλείψεων σε καθηγητές πάνω από 32.000 (!) διδακτικές ώρες.
• Από το 2009 και μετά, οι μειώσεις δαπανών για τα σχολεία ξεπέρασαν το 47%!
• Στα σχολεία δεν καλύπτονται στοιχειώδεις ανάγκες, από τη στέγαση και τη θέρμανση, μέχρι τις καθαρίστριες και τους φύλακες.
• Η Ελλάδα είναι η χώρα της ΕΕ, που, εκτός από το υψηλότερο ποσοστό μαθητικής διαρροής, παρουσιάζει και το «προνόμιο» το ποσοστό της αύξησης των νέων που βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης να έχει αυξηθεί από το 2008 μέχρι το 2011 κατά 54,7%!
• Με την πολιτική τους περί το λεγόμενο «νέο Λύκειο» εκείνο που κατόρθωσαν ήταν το με – μαθηματική ακρίβεια – προβλεπόμενο: Να έχουν εξαναγκάσει τα παιδιά και τους γονείς να τρέχουν στα φροντιστήρια από το… Δημοτικό!

    Εν ολίγοις: Στα σχολεία της χώρας, που παιδιά λιποθυμούν λόγω της ασιτίας, οι μεν καθηγητές πασχίζουν να αντεπεξέλθουν στο λειτούργημά τους σε συνθήκες φτωχοποίησής τους (σσ: ο μισθός του νέου εκπαιδευτικού ισοδυναμεί πλέον με το 56% του μέσου όρου των χωρών της Ευρώπης), οι δε γονείς πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλά τους: Γι’ αυτή την «Παιδεία» οι Έλληνες γονείς πληρώνουν πάνω από 5 δισ. ευρώ το χρόνο.

***

    Αν αυτή είναι (και είναι) η κατάσταση της Παιδείας στην Ελλάδα των Μνημονίων, ας πάμε να θυμηθούμε τι συνέβαινε και πριν από τα Μνημόνια.

    Μια παλιότερη μελέτη των καθηγητών Μάνου Αντωνίνη και Πάνου Τσακλόγλου (www.aueb.gr/Users/tsakloglou/educ-imop.pdf) με θέμα τις«αναδιανεμητικές επιπτώσεις της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα» δίνει ενδιαφέρουσες απαντήσεις για τον (ταξικό) χαρακτήρα της ακολουθούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής με ή χωρίς Μνημόνια. Τα στοιχεία και συμπεράσματα των ερευνητών μιλούν από μόνα τους:

    α) Η εμπειρία όλων των (καπιταλιστικών) χωρών δείχνει ότι στην κούρσα για την είσοδο στην ανώτατη εκπαίδευση τα παιδιά των πλούσιων στρωμάτων έχουν πολλαπλάσιες πιθανότητες από τα παιδιά των φτωχότερων στρωμάτων.«Παρόμοια – τονίζεται – είναι η κατάσταση και στην Ελλάδα».

    β) Η δομή του συστήματος για την είσοδο στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα οδηγεί στη δημιουργία ενός παράλληλου εκπαιδευτικού συστήματος φροντιστηρίων και ιδιωτικών μαθημάτων για την υποστήριξη των υποψηφίων «σε βάρος της ποιότητας της διδασκαλίας στη σχολική αίθουσα (…). Αναπόφευκτα το σύστημα αυτό επιδρά στις πιθανότητες επιτυχίας μαθητών από διαφορετικά εισοδηματικά στρώματα».

    γ) Η θεωρία της «δωρεάν δημόσιας» εκπαίδευσης είναι μια απάτη καθώς στην πράξη «οι μαθητές που δε συνεχίζουν τις σπουδές στο λύκειο προέρχονται κυρίως από φτωχότερες ομάδες του πληθυσμού». Η πιθανότητα να μη μετέχουν οι φτωχοί στην εκπαιδευτική διαδικασία του λυκείου «είναι 12 φορές μεγαλύτερη» από την πιθανότητα να μη μετέχουν οι πλούσιοι. «Έτσι λιγότερα παιδιά από τα φτωχότερα νοικοκυριά φτάνουν στο σημείο αφετηρίας για τις πανελλήνιες εξετάσεις».

    δ) Η πιθανότητα ένας μαθητής να συμμετέχει στην παράλληλη διαδικασία (φροντιστήρια, ιδιαίτερα) για την προετοιμασία του για τις πανελλήνιες είναι 3 φορές υψηλότερη αν ανήκει στα πλούσια εισοδηματικά στρώματα έναντι των φτωχότερων. Καθόλου τυχαία λοιπόν, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εισάγονται 6 στους 10 πλούσιους μαθητές λυκείου έναντι 3 στους 10 των φτωχών μαθητών.

    ε) Στις ηλικίες των 15-17 ετών εκτός εκπαιδευτικού συστήματος σύμφωνα με στοιχεία της δεκαετίας του ’90 ήταν το 2,5% των μαθητών από πλούσια εισοδηματικά στρώματα έναντι 31,5% των μαθητών από τα φτωχά εισοδηματικά στρώματα. Μάλιστα, τα 3/5 των παιδιών που εγκαταλείπουν το σχολείο στην ηλικία των 14 χρόνων προέρχονται από τα πιο φτωχά, μεταξύ των φτωχών, στρώματα.

    Συμπέρασμα:  Στα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης οι εκάστοτε κυβερνώντες – οι ίδιοι που έκαναν καμιά τριανταριά (!) εκπαιδευτικές «μεταρρυθμίσεις» – κάθε φορά παρέδιδαν χειρότερο μπάχαλο απ’ ό,τι παραλάμβαναν.

    Προκάλεσαν αμορφωσιά. Μετέτρεψαν τα σχολεία σε πάρκινγκ παιδιών και σε παρακολούθημα του φροντιστηρίου. Επέβαλαν ένα σύστημα ταξικής εκπαιδευτικής «κρησάρας».

    Αυτή είναι η κατάσταση στο χώρο της Παιδείας, συνολικά. Τόσο «δημόσια» και τόσο «δωρεάν» είναι.

    Αλλά οι καλοί ταγοί μας, από τους κυβερνώντες μέχρι τους Ποταμίσιους φίλους τους, εκείνο που προκρίνουν ως «φάρμακο» είναι τo ίδιο το «δηλητήριο»: Την επέκταση της ιδιωτικοποίησης!

***

    Μετά από όλα αυτά, οι κύριοι που διαλύουνε τα πάντα, που την πολιτική για την Παιδεία από ταξικό κόσκινο την «αναβάθμισαν» σε ταξικό πέλεκυ για τα παιδιά του λαού,

    οι ταγοί μας που στα κάθε λογής «Χάρβαρντ» που σπούδασαν πρέπει να είχαν ιδιαίτερη έφεση στα μαθήματα της υποκρισίας, του θράσους και του «μαυρογιαλουρισμού»,

    αυτοί που εξοντώνουν τους γονείς των μαθητών, αυτοί που εξαθλιώνουν τους δασκάλους των μαθητών,

    έχουν για μια ακόμα φορά το «ανάστημα» να παριστάνουν τους προστάτες των «ονείρων», των «ελπίδων» και των «δικαιωμάτων» των μαθητών.

    Οι μαθητές – όπως λένε οι ταγοί μας – κινητοποιούνται, διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται διότι «υποκινούνται» από… σκοτεινές δυνάμεις και όχι γιατί βιώνουν πραγματικό πρόβλημα.

    Από μια άποψη, πράγματι, οι μαθητές… «υποκινούνται». Οι δημοκράτες της κυβέρνησης, λοιπόν, που έχουν επιδοθεί στο κατασταλτικό σαφάρι «του νόμου και της τάξης» αναζητώντας τους «υποκινητές» των κινητοποιήσεων των μαθητών, μπορούν με μια απλή κίνηση να εντοπίσουν τους υποκινητές των μαθητικών καταλήψεων: Ας κοιταχτούν στον καθρέφτη. 

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

5/9/2013

Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ψηφίζει την Τρίτη 10 Σεπτέμβρη το Νομοσχέδιο για την Παιδεία.

Με τις ρυθμίσεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου γίνονται ακόμα περισσότερα βήματα στην κατεύθυνση του σχολείου της αγοράς, μπαίνουν ακόμα περισσότεροι ταξικοί φραγμοί στα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων.

·        Χτυπούν παραπέρα το δικαίωμα στη γενική μόρφωση.

·        Μετατρέπουν το Λύκειο σε ένα ατελείωτο εξεταστικό κέντρο, που δένεται ασφυκτικά με την πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο. Για να περάσει ένα παιδί στο Πανεπιστήμιο, θα πρέπει να δώσει 4 (!) φορές πανελλαδικές εξετάσεις.

·        Ταΐζουν κυριολεκτικά τα φροντιστήρια και την παραπαιδεία. Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, τα παιδιά των ανέργων πετιούνται έξω από το Λύκειο, σπρώχνονται στην ψευτοκατάρτιση και στη τζάμπα εργασία της «μαθητείας» με μεροκάματο μόλις 9 € τη μέρα.

·        Εισάγουν στο σχολείο τις προσλήψεις μέσω ΕΣΠΑ και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), τα 5μηνα με μισθό μόλις 400 € το μήνα. Βάζουν μπουρλότο στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Να σημάνει συναγερμός! Να ξεσηκωθούμε ενάντια στο έγκλημα σε βάρος της μόρφωσης των παιδιών μας!

Όλοι μαζί εργαζόμενοι, σωματεία, Λαϊκές Επιτροπές, εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές να παλέψουμε για να μείνει το νομοσχέδιο στα χαρτιά, να μην περάσει το έκτρωμα που καθιερώνει την παιδική και ανήλικη εργασία!

Όχι στο σχολείο της αγοράς και της ΕΕ

Όχι στους νέους ταξικούς φραγμούς

Όλοι και όλες στο Άγαλμα Βενιζέλου στο συλλαλητήριο που οργανώνει το ΠΑΜΕ την Τρίτη 10 Σεπτέμβρη στις 6.30 το απόγευμα.

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ – Γραμματεία Θεσσαλονίκης

Η ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!!!! Το επόμενο βήμα ποιο θα είναι άραγε ;

Το σχολείο της αγοράς,των χορηγών  υλοποιείται.

Το επόμενο βήμα ποιο θα είναι άραγε;

 

από  thestival

 

Tο πρόγραμμα «ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ», που υλοποιείται για 2η συνεχή χρονιά στη Θεσσαλονίκη…

στο πλαίσιο Εταιρικής Υπευθυνότητας της Coca-Cola Τρία Έψιλον, και σε απόλυτη συνεργασία και συνεννόηση με Δήμους του Νομού, προβλέπει την επιχορήγηση επισκευαστικών και βελτιωτικών εργασιών σε ένα σχολικό κτίριο.

Το σχολείο επιλέγεται κατόπιν ανοιχτής ψηφοφορίας που διεξάγεται μέσω της σελίδας του προγράμματος στο Facebook αλλά και ειδικών εντύπων ψηφοφορίας.

Οι Δήμοι που συμμετέχουν φέτος στο πρόγραμμα «ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ»,  είναι οι εξής:  Θεσσαλονίκης, Κορδελιού – Εύοσμου, Παύλου Μελά, Πυλαίας-Χορτιάτη και Ωραιοκάστρου, οι οποίοι υπέδειξαν δέκα (10) σχολεία των περιοχών της αρμοδιότητάς τους που θεωρούν ότι χρήζουν επισκευών – βελτιωτικών εργασιών.

Συγκεκριμένα, ο Δήμος Θεσσαλονίκης υπέδειξε: (α) 14ο Γενικό Λύκειο Θεσσαλονίκης, (β) 23ο Γενικό Λύκειο Θεσσαλονίκης. Ο Δήμος Κορδελιού-Εύοσμου υπέδειξε: (α) 1ο & 14ο Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία Εύοσμου, (β) 1ο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Ελευθέριου Κορδελιού. Ο Δήμος Παύλου Μελά υπέδειξε  (α) 14ο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Σταυρούπολης, (β) Πέτρινο Πολίχνης (10ο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Πολίχνης). Ο Δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη υπέδειξε: (α)1ο Γυμνάσιο Χορτιάτη -1ο Γενικό Λύκειο Χορτιάτη, (β) 1ο & 2ο Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία Φιλύρου. Ο Δήμος Ωραιόκαστρου υπέδειξε: (α) 4ο Δημοτικό Σχολείο Ωραιοκάστρου, (β) Δημοτικό Σχολείου Δρυμού.

Μπες στη σελίδα της ενέργειας στο facebook: http://www.facebook.com/tosxoleiopoutheleis και στήριξε το Δήμο σου ψηφίζοντας το/τα σχολεία που υπέδειξε. Κοινοποίησε τη σελίδα στους φίλους σου και κινητοποίησε όσο περισσότερο κόσμο μπορείς! Γιατί σε αυτή την προσπάθεια… δε χωράει καμία απουσία!

Μη ξεχνάς:  «Το Σχολείο Που Θέλεις Είναι Στο Χέρι Σου!»

 

Το επόμενο βήμα ποιο θα είναι άραγε;

Συνέλευση προέδρων ΕΛΜΕ: Αποφάσισαν να μην απεργήσουν

από 902.gr

Χωρίς απόφαση για απεργία έληξε  το βράδυ της Τετάρτης η Γενική Συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ. Η ώρα της ψηφοφορίας για την τελική απόφαση σήμανε και τα αποκαλυπτήρια της πλειοψηφίας που διαμόρφωσε την εισήγηση (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, «Συνεργασία», «Παρεμβάσεις»), που αφού οδήγησαν τον κλάδο σε αδιέξοδο με την πρότασή τους για απεργία διαρκείας μέσα στις πανελλαδικές, έφτασαν λίγο πριν τις 11 το βράδυ να προτείνουν αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων επειδή δεν υπάρχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις, και αυτό τελικά ψηφίστηκε από τη Γενική Συνέλευση των προέδρων.

Από την αρχή και σε όλη τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης έγινε φανερό ότι το διακύβευμα ήταν αν τελικά θα γίνει η απεργία με ανυπακοή στην επιστράτευση της κυβέρνησης ή όχι. Το βράδυ, από πλευράς του ΔΣ της ΟΛΜΕ, οι παρατάξεις ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και «Συνεργασία» πρότειναν αναστολή της απεργίας. Οι «Παρεμβάσεις» ήθελαν να εμφανιστούν ότι επιμένουν τάχα στην απεργία, αλλά η εκπρόσωπός τους δήλωσε: «Δεν υπάρχουν όροι να πάμε σε απεργία. Επειδή όμως δεν μπορεί να μη γίνει και τίποτα, προτείνω την Παρασκευή να απεργήσουν 500 συνδικαλιστές»… που δεν εμπλέκονται με τη διαδικασία των εξετάσεων! (δείτε αναλυτικότερα την χαρακτηριστική για το ρόλο των Παρεμβάσεων δήλωση της εκπροσώπους τους)

Εν τέλει, επιβεβαιώθηκε εκείνο που το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών επισήμανε από την πρώτη στιγμή που οι παρατάξεις ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, «Παρεμβάσεις» και «Συνεργασία» διαμόρφωσαν την εισήγηση για απεργίες μέσα στις εξετάσεις. Οτι, δηλαδή, για πολλά χρόνια, όπως και τώρα δεν προετοίμασαν τον κλάδο να δώσει τις αναγκαίες μάχες. Ειδικά τώρα που και πάλι κράτησαν αυτή τη στάση από την αρχή που έριξαν την πρόταση για απεργία, η μη προετοιμασία του κλάδου απέναντι και στην επιστράτευση που ήταν προδιαγεγραμμένη σημαίνει ότι οδηγούν τους εκπαιδευτικούς στην ηττοπάθεια. Αυτές οι ηγεσίες επιδόθηκαν σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, χωρίς συμμαχίες, χωρίς προοπτική, με την κυβέρνηση να είναι έτοιμη να αρπάξει την ευκαιρία να τσακίσει τους εκπαιδευτικούς, να σπείρει κλίμα τρομοκρατίας με την επιστράτευση. Οτι αυτές οι ηγεσίες δεν μπορούν να οργανώσουν αγώνες με αποτελέσματα, μπαίνουν σε έναν αγώνα για να βγουν γρήγορα γρήγορα, γιατί δεν έχουν γραμμή σύγκρουσης με την αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική πολιτική, έχουν αποδεχτεί και συμβιβαστεί με την υπάρχουσα πραγματικότητα.

Οι ευθύνες για το ότι η πολιτική της κυβέρνησης μένει τελικά αναπάντητη από τον κλάδο βαραίνουν όλες τις παρατάξεις που διαμόρφωσαν την εισήγηση. Που προσπάθησαν να οδηγήσουν τον κλάδο σε ένα μονόδρομο που οδηγεί σε αδιέξοδο και σπέρνει την ηττοπάθεια αντί να δημιουργούνται όροι και προϋποθέσεις να αντιπαλέψει αποτελεσματικά, συλλογικά, σε συμπόρευση με το εργατικό – λαϊκό κίνημα τα μέτρα που πλήττουν βάναυσα όλους τους εργαζόμενους, που διαλύουν τη δημόσια Εκπαίδευση. Αντί να εξασφαλιστεί η συμμαχία με εργαζόμενους γονείς και μαθητές, οι δυνάμεις της πλειοψηφίας περιορίστηκαν στο να αποζητούν απεργιακή στήριξη από τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που έχουν αποδείξει ακόμα και στις πιο κρίσιμες στιγμές πόσο συμβιβασμένες είναι. Την Τετάρτη, η Γενική Συνέλευση των προέδρων ξεκίνησε ζητώντας από τις δύο Εκτελεστικές Επιτροπές να αποφασίσουν απεργία στις 17 Μάη.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, την ώρα της ψηφοφορίας, απευθύνθηκαν στη Γενική Συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ με την εξής δήλωση: «Υπάρχει ανάγκη να αποτυπωθεί με σαφήνεια και καθαρότητα η θέση και η θέληση των 20.000 συναδέλφων που συμμετείχαν σε Γενικές Συνελεύσεις. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να την παρερμηνεύσει. Εμείς πήραμε καθαρή θέση και πήραμε και την ευθύνη της πρότασής μας. Η πρόταση μας μειοψήφησε στις γενικές συνελεύσεις και υπερψηφίστηκε η πρόταση της πλειοψηφικής ηγεσίας της ΟΛΜΕ. Είναι αυτονόητο πως η ευθύνη βρίσκεται στις δυνάμεις που πρότειναν και διαχειρίζονται αυτή την εισήγηση και τη συγκεκριμένη πρόταση».

Σημειώνεται ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ΕΛΜΕ έφτασε στη Γενική Συνέλευση, με αποφάσεις μαζικών γενικών συνελεύσεων υπέρ της απεργίας που πρότεινε η πλειοψηφία στην ΟΛΜΕ, καταδικάζοντας έτσι την επιστράτευση και την επίθεση στα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, ωστόσο τα δύο τρίτα των θετικών προς την εισήγηση αποφάσεων περιείχαν και… «αστερίσκους» προκειμένου να προχωρήσουν σε απεργία.

Σε δήλωση τους οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ Ηλίας Πατίδης και Βασίλης Λυκούρας μετά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας σημείωσαν:

«Η συνδικαλιστική ηγεσία της ΟΛΜΕ έχει ευθύνες. Οδήγησε έναν ολόκληρο κλάδο σε αδιέξοδο. Είχαμε προειδοποιήσει γι’ αυτή την εξέλιξη έγκαιρα. Κάναμε καθαρό από την αρχή ότι σήμερα το κίνημα μπορεί να δώσει απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική και στον αυταρχισμό της κυβέρνησης μόνο με ενωτικούς ταξικούς αγώνες μαζί με τους άλλους κλάδους εργαζομένων και σε συμμαχία με τα λαϊκά στρώματα. Μπορεί να δώσει απάντηση μόνο με αγώνες που έχουν σχέδιο οργάνωσης, σύγκρουσης και προοπτικής. Τίποτα από όλα αυτά δεν έκανε η ηγεσία της ΟΛΜΕ.
Η ηγεσία της ΟΛΜΕ ακύρωσε τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις υπήρχαν στον κλάδο οι οποίες εκφράστηκαν με τη συμμετοχή 20.000 συναδέλφων στις γενικές συνελεύσεις».

Κάσος: Οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών φροντιστηρίων ζητούν το σχολείο για να κάνουν μάθημα!

Την ώρα που το δημόσιο σχολείο, η εκπαίδευση, ο εκπαιδευτικός και το έργο του περνάνε σε όλο και μεγαλύτερη απαξίωση, με δραματικές ελλείψεις σε καθηγητές, με σχολικές επιτροπές χωρίς χρήματα ούτε για πετρέλαιο ούτε για τα βασικά αναλώσιμα, όταν ο μισθός πετσοκόβεται, ενώ αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας, την ώρα που δρομολογούνται απολύσεις εκπαιδευτικών μέσω της «αξιολόγησης», το υπουργείο Παιδείας ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στους ιδιώτες!

Στην Κάσο το Σωματείο Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων Δωδεκανήσου ζήτησε χώρους του σχολείου για να πραγματοποιήσει διημερίδα φροντιστηριακών μαθημάτων. Τα μαθήματα θα γινόταν βέβαια δωρεάν για τους μαθητές, αλλά δεν διευκρίνισαν αν θα είναι δωρεάν και οι υπηρεσίες τους στο μέλλον.

Η διευθύντρια του Γυμνασίου ΛΤ Κάσου δεν δέχθηκε να παραδώσει το σχολείο ευθύνης της βορά στις ορέξεις της παραπαιδείας. Από την πλευρά του, το Σωματείο Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων Δωδεκανήσου, με καταγγελίες που στέλνει σε ΜΜΕ, εξαπολύει μύδρους κατά της διευθύντριας και  της αποδίδει «αναχρονιστικά στεγανά».

ΤΟ ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών καταγγέλλοντας την ενέργεια του Σωματείου Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων Δωδεκανήσου, τονίζει: «Όποιος πραγματικά «ενδιαφέρεται να βοηθήσει τα παιδιά» δεν κάνει ένα διήμερο φροντιστηριακό μάθημα και μάλιστα επιδοτούμενο, αλλά αγωνίζεται καθημερινά για την Παιδεία, το σχολείο και τον εκπαιδευτικό των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, αγωνίζεται για την απαλλαγή από τη μάστιγα της ακριβοπληρωμένης παραπαιδείας

Το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα παλεύει για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, για μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών και εξοπλισμό των σχολείων από τον κρατικό προϋπολογισμό, για ένα σχολείο που θα χειραφετεί τους νέους και δεν θα είναι έρμαιο της υποκρισίας και του κέρδους του ιδιώτη.

Στηρίζουμε τη διευθύντρια του Γυμνασίου ΛΤ Κάσου και καλούμε τους συναδέλφους να αντισταθούν κι εκείνοι στη ματαίωση και περαιτέρω απαξίωση του σχολείου.

Καταγγέλλουμε την υποκριτική στάση του Σωματείου Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων Δωδεκανήσου.

Καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων να πάρουν αποφάσεις μη συμμετοχής των σχολείων τους σε τέτοιου είδους φιλανθρωπίες – χορηγίες».

 

 

από 902.gr

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΓΟΝΙΟ!

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το Υπουργείο Παιδείας έδωσε στη δημοσιότητα το ερωτηματολόγιο για την «αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και του έργου των εκπαιδευτικών» με το οποίο στην ουσία επιχειρεί να αποσπάσει τη συναίνεση των εκπαιδευτικών και των γονιών στην αξιολόγηση σφαγείο.

Αυτοί που τσακίζουν τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας, φορτώνοντας αποκλειστικά στους εργαζόμενους την καπιταλιστική κρίση, δεν θα μπορούσαν να ενδιαφέρονται για το καλό και τη μόρφωση των παιδιών μας. Είναι αυτοί που αφήνουν πεινασμένα τα παιδιά, που αφήνουν τα σχολεία χωρίς θέρμανση, που αποκλείουν χιλιάδες παιδιά από τα σχολεία, που δίνουν κυριολεκτικά μισθούς πείνας στους εκπαιδευτικούς.

Γι’ αυτό το λέμε ξεκάθαρα: Η αξιολόγηση δεν έχει να κάνει με το πόσο καλύτερο θα γίνει το σχολείο και ο εκπαιδευτικός.

Η αξιολόγηση είναι κατεύθυνση της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ, θέση των κομμάτων της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και γενικότερα των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Είναι το εργαλείο για να προωθήσουν όλες τις αντιδραστικές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση και στην Παιδεία. Είναι το εργαλείο για να προωθήσουν το σχολείο της αγοράς, και να τσακίσουν όσα δικαιώματα έχουν απομείνει στους εκπαιδευτικούς.

Η αξιολόγηση δεν είναι ουδέτερη, είναι εργαλείο για να γίνει η κοινωνία και το σχολείο πιο ταξικά. Δεν υπάρχει καλή και κακή αξιολόγηση, δε διαφέρει η λεγόμενη εσωτερική από την εξωτερική αξιολόγηση, δεν πρέπει να αυταπατάται κανείς με την καραμέλα της αυτοαξιολόγησης. Όποια μορφή και αν επιλεγεί είναι όψεις του ίδιου νομίσματος, είναι εργαλείο για να σφαγιάσουν δημόσια παιδεία, εκπαιδευτικούς και μαθητές.

Να μην πέσει κανείς στην παγίδα. Να μη συμπληρωθεί από κανέναν το ερωτηματολόγιο αυτό. Κανείς μόνος του. Συλλογικά και μαζικά, μέσα από τα σωματεία μας παίρνουμε θέση ενάντια στην αξιολόγηση-σφαγείο και δεν συμπληρώνουμε το ερωτηματολόγιο παγίδα.

Το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών καλεί τους Συλλόγους και τις ΕΛΜΕ, τις Ενώσεις και τους Συλλόγους Γονέων να πάρουν όλα τα μέτρα ώστε να ακυρωθεί στην πράξη η αξιολόγηση και να μη συμπληρωθεί το ερωτηματολόγιο.

Συγκεκριμένα:

1.              I.      Μπλοκάρουμε με όρους συλλογικών αποφάσεων και όρους κινήματος την οποιαδήποτε απόπειρα εφαρμογής της αξιολόγησης και την ακυρώνουμε στην πράξη με αποφάσεις Δ.Σ., Γενικών Συνελεύσεων και Επιτροπών Αγώνα.
2.           II.      Δε συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της αξιολόγησης (π.χ. ερωτηματολόγια κ.α.)
3.        III.      Κανένα στέλεχος της Δημόσιας Διοίκησης που αναλαμβάνει οποιονδήποτε ρόλο στην εφαρμογή της αξιολόγησης δεν έχει θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έξω οι αξιολογητές από τα συνδικάτα και τα σωματεία.

2 Οκτώβρη 2012

Δε «διαρρέουν» τα παιδιά, τα θέλουν αμόρφωτα

Οι «ανησυχίες» της ΕΕ για τη «διαρροή» μαθητών και οι πραγματικές λαϊκές μορφωτικές ανάγκες

Η απόσταση μεταξύ των πραγματικών αναγκών των μαθητών για μόρφωση δεν είναι κάτι καινούριο στην εκπαίδευση. Στην περίοδο που διανύουμε, όμως, τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, αφού οι λαϊκές οικογένειες αντιμετωπίζουν ακόμα περισσότερα προβλήματα, που πέφτουν και στις πλάτες των παιδιών.

Οι μαθητές που εργάζονται, παράλληλα με το σχολείο, αυξάνονται, ανεξάρτητα αν καταγράφονται στα επίσημα στοιχεία. Η ανάγκη για βοήθεια στην οικογένεια, με λίγα ή περισσότερα μεροκάματα, είναι πραγματικότητα για πολλές λαϊκές οικογένειες. Η πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζεται στοχεύει στην «εκπαίδευση» μισοκαταρτισμένων απασχολήσιμων αυριανών εργαζομένων χωρίς δικαιώματα, που θα αλλάζουν 6 και 7 δουλειές στη διάρκεια της ζωής τους και θα είναι φθηνοί και ευέλικτοι για το κεφάλαιο.

Διαπιστώσεις για τη συμμετοχή των παιδιών στην Εκπαίδευση

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε πρόσφατα (Ιούνης 2012) έκθεση για την πρόωρη αποχώρηση από το σχολείο. Η έκθεση μετρά το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 18-24 ετών που έχουν ολοκληρώσει μόνο την κατώτερη βαθμίδα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης το πολύ και δεν παρακολουθούν πλέον προγράμματα εκπαίδευσης ή κατάρτισης. Ως γνήσιος εκφραστής των συμφερόντων των μονοπωλίων που δυναστεύουν, η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει θέσει το δικό τους «πήχη» για το πόσο και πώς πρέπει να μορφώνονται τα παιδιά, ώστε να αποκτούν ένα μίνιμουμ δεξιοτήτων γι’ αυτό και πολλές φορές δείχνει να εκφράζει «ανησυχία» για το ζήτημα της πρόωρης εγκατάλειψης «δομών εκπαίδευσης και κατάρτισης».

Στη συγκεκριμένη έκθεση διαπιστώνει ότι 11 κράτη – μέλη ξεπέρασαν το όριο του 10% στη μαθητική «διαρροή». Η Μάλτα (33,5%), η Ισπανία (26,5%) και η Πορτογαλία (23,2%) παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου. Για την Ελλάδα, το ποσοστό είναι 13.1% ενώ ως στόχος έχει τεθεί για το 2020 το ποσοστό αυτό να πέσει στο 10%.

Σύμφωνα με την έκθεση «Η Κατάσταση των Παιδιών στην Ελλάδα 2012», που συντάχθηκε για λογαριασμό της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της UNICEF σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, η σχολική διαρροή μειώνεται διαχρονικά και υπολογίζεται σε 13,7 το 2010 με 14,1 μέσο όρο στην ΕΕ. Σε ό,τι αφορά στη συσχέτιση σχολικής διαρροής και παιδικής εργασίας, στην έκθεση παρατηρείται: «Λαμβάνοντας όμως υπόψη τον αριθμό της σχολικής διαρροής σε συνάρτηση με τις εκτιμήσεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ότι 70% των μαθητών που διακόπτουν το σχολείο εισέρχονται στην αγορά εργασίας, ο Συνήγορος του Παιδιού υπολογίζει ότι στην πραγματικότητα οι ανήλικοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ξεπερνούν τις 100.000».

Αξίζει να θυμηθούμε ότι ήδη υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο για την επέκταση της παιδικής εργασίας μετά την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος του 2010, το οποίο παρέχει δυνατότητα απασχόλησης παιδιών από 15 έως 18 χρόνων που πηγαίνουν στο Γυμνάσιο ή το Λύκειο, παράλληλα με το σχολείο, ως μαθητευόμενοι στις πιο άγριες εργασιακές σχέσεις.

Μακριά από τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητες

Για το εκμεταλλευτικό σύστημα, στην παρούσα φάση του, δεν αποτελεί ζητούμενο να μένουν τα παιδιά στην Εκπαίδευση, να μορφώνονται πραγματικά, να μπορούν βγαίνοντας να λειτουργούν εφοδιασμένα ως αυτόνομες προσωπικότητες. Γι’ αυτό και σταθερός στόχος, όπως εκφράζεται από τις αξιώσεις ιμπεριαλιστικών οργανισμών, είναι η ενίσχυση της τεχνικής εκπαίδευσης, όπως οι ίδιοι την έχουν προσδιορίσει: Καταρτίσεις, πρόωρη επαγγελματική επιλογή, χώρος απόθεσης των μαθητών που δε θα καταφέρουν να προχωρήσουν στη βαθμίδα του λυκείου. Οι παρεμβάσεις που έγιναν τα τελευταία 10 και πλέον χρόνια στην επαγγελματική εκπαίδευση έδειξαν ότι στόχος είναι η μαζικοποίηση και όχι η αναβάθμισή της. Ούτε μόρφωση, ούτε επαγγελματικά εφόδια ικανοποιητικά ώστε να μπορεί ο απόφοιτος να καθορίσει την επαγγελματική του πορεία. Την ίδια στιγμή η λαϊκή οικογένεια πιέζεται για απόκτηση προσόντων – εφοδίων από νωρίς προκειμένου τα παιδιά της να ανταγωνιστούν από καλύτερες θέσεις για μια δουλειά.

Λαϊκή ανάγκη η Εκπαίδευση

Από τη σκοπιά των λαϊκών μορφωτικών αναγκών το ζήτημα δεν είναι η προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις απαιτήσεις που κάθε φορά θέτει το κεφάλαιο. Είναι να γίνει κτήμα του κάθε ανθρώπου η επιστημονική σκέψη, οι νομοτέλειες της φύσης και της κοινωνίας και ένα σχολείο το οποίο θα μορφώνει πραγματικά τους νέους μέχρι τα 18 τους χρόνια μπορεί να το προσφέρει αυτό.

Ο λαός θέλει να μορφωθεί. Το αποδεικνύουν και τα παιδιά που επιμένουν να παλεύουν καθημερινά πηγαίνοντας και γυρίζοντας από το σχολείο νηστικά, οι γονείς που στερούνται για να παρέχουν στα παιδιά τους την Παιδεία, η οποία γίνεται όλο και περισσότερο εμπόρευμα, που διανύουν χιλιόμετρα για να φτάσουν στην τάξη. Επίσης, ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με μία από τις τεράστιες αντιφάσεις του εκμεταλλευτικού συστήματος καθώς όσο γεννιούνται επιτεύγματα τόσο πιο μακριά κρατιούνται από το λαό. Ο πλούτος που παράγεται φτάνει και περισσεύει για να υπάρχουν σύγχρονα και ασφαλή σχολεία για όλα τα παιδιά, για να αρθεί κάθε εμπόδιο στην εκπαίδευσή τους. Αντίθετα, σήμερα νέα εμπόδια εγείρονται στη μόρφωση των παιδιών.

Η παροχή σύγχρονης πραγματικής Παιδείας σε όλα τα παιδιά, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις, μέχρι τα 18 τους χρόνια, μέσα από ένα ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο με περιεχόμενο την ουσιαστική μόρφωση δεμένη με την κοινωνική πραγματικότητα, είναι στόχος και αφετηρία μιας άλλης κοινωνίας, που θα θέτει ψηλά το αγαθό της Παιδείας. Σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να αρθούν άμεσα όσα εμπόδια αντιμετωπίζουν τα παιδιά στη μόρφωσή τους.

Αμεσα μέτρα για να κρατηθούν τα παιδιά μέσα στα σχολεία έχουν αναδείξει μια σειρά από φορείς γονέων, εργαζομένων, εκπαιδευτικών, που συγκρούονται με τη σημερινή πολιτική ζητώντας: Αμεση γενίκευση των δομών της ενισχυτικής διδασκαλίας και της πρόσθετης διδακτικής στήριξης σε όλα τα σχολεία. Τμήματα ένταξης σε κάθε σχολείο. Κατάργηση του ΠΔ του 2010 που νομιμοποιεί την παιδική εργασία. Αμεση αντιμετώπιση των κρουσμάτων υποσιτισμού των παιδιών της λαϊκής οικογένειας, που ήδη εντάθηκαν την προηγούμενη σχολική χρονιά και θα ενταθούν ακόμα περισσότερο. Να μην υπάρξει ούτε ένα παιδί που θα χάσει έστω και μια μέρα φοίτησης στο σχολείο από τα εμπόδια στη μετακίνησή του, να μείνει στα χαρτιά η εγκύκλιος για τις μετακινήσεις των μαθητών που αρνείται ουσιαστικά το δικαίωμα δωρεάν μετακίνησης σε μεγαλύτερους μαθητές.

 

από  τον   ριζοσπάστη

Το ταξικό μήνυμα των φετινών Γενικών Εξετάσεων

Eurokinissi

Οι φετινές Γενικές Εξετάσεις συνεχίζονται τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο. Ο σκοπός που όλοι νομίζουμε ότι οι εξετάσεις αυτές εξυπηρετούν είναι η επιλογή των τελειόφοιτων μαθητών Λυκείου για την εισαγωγή τους στις Ανώτατες Πανεπιστημιακές Σχολές. Φέτος, όμως, οι εξετάσεις αυτές φαίνεται να εξυπηρετούν και έναν ακόμη στόχο.

Αυτό που μέχρι στιγμής έχουμε παρατηρήσει είναι μια πολύ σημαντική αύξηση της δυσκολίας των θεμάτων των εξετάσεων. Στη νεοελληνική γλώσσα η κυρία Αρβελέρ δήλωσε ότι αυτή ποτέ δε θα έβαζε το κείμενό της σε πανελλήνιες εξετάσεις. Στη Βιολογία Γενικής Παιδείας τα θέματα ήταν σημαντικά πιο δύσκολα από άλλες χρονιές, ενώ το ίδιο συνέβη στα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας και στη Φυσική Γενικής Παιδείας. Στη δε Φυσική Κατεύθυνσης η Ενωση Ελλήνων Φυσικών (ΕΕΦ) χαρακτήρισε τα θέματα ως εξής: «Εκτός από το πρώτο θέμα που αποτελούσε το 1/4 των θεμάτων (δηλαδή 25 μονάδες), τα υπόλοιπα απαιτούσαν μεγάλη εμπειρία και ιδιαίτερη διαίσθηση στη φυσική, σαν να επρόκειτο για διαγωνισμό ταλέντων φυσικής». Γιατί το έγραψε αυτό η ΕΕΦ; Ψάχνοντας βρήκα ότι το επίμαχο θέμα Γ4 μοιάζει πολύ με ένα θέμα που μπήκε στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής το 2009. Από το διαγωνισμό αυτό επιλέγεται η ομάδα που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Φυσικής. Οντως, λοιπόν, ήταν θέματα για ταλέντα. Αν επικεντρωθούμε, όμως, όπως οι περισσότεροι, στο ερώτημα Γ4 που δεν ήταν σωστά διατυπωμένο και οδηγούσε τους μαθητές σε μια εξωφρενική λύση αν το διαπραγματεύονταν σωστά, θα χάσουμε το σημαντικότερο μήνυμα των εξετάσεων αυτών:

Γιατί σε πανελλήνιες εξετάσεις και μέσα σε περίοδο οικονομικής κρίσης τα θέματα είναι τόσο δύσκολα;

Ξέρουμε πολύ καλά όλοι μας ότι η εκπαίδευσή μας μόνο κατ’ όνομα είναι δωρεάν παιδεία. Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι αν ένας μαθητής με μόνο εφόδιο τη διδασκαλία του δημόσιου σχολείου συμμετάσχει στις γενικές εξετάσεις είναι απίθανο να τα καταφέρει. Οποιος δεν έχει να πληρώσει για πάνω από ένα χρόνο φροντιστήρια ή να κάνει ιδιαίτερα μαθήματα, όποιος δεν μπορεί να αγοράσει φροντιστηριακά βοηθήματα σε περισσότερα από ένα μαθήματα, πολύ δύσκολα μπορεί να επιτύχει στις εξετάσεις αυτές. Τι μήνυμα, λοιπόν, εκπέμπουν αυτές οι εξετάσεις στις εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους, στους απεργούς, στους εργαζόμενους που αμείβονται με ψίχουλα; Πολύ απλά ότι τα παιδιά τους δεν έχουν καμία τύχη σε αυτό το υποτιθέμενο αξιοκρατικό σύστημα, όσες ικανότητες και αν έχουν. Η προσπάθεια που αυτή τη στιγμή κάνει το αστικό κράτος με όπλο του τα πολύ δύσκολα θέματα είναι να σβήσει από τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών το όραμα των πανεπιστημιακών σπουδών, ενισχύοντάς το ταυτόχρονα σε όλους όσοι μέσα σε αυτή την κρίση μπορούν να πληρώνουν τους ακριβούς φροντιστάδες και ιδιαιτεράδες. Είναι υπερβολικό αυτό; Οχι, αν σκεφτεί κανείς ότι παρόμοιο ερώτημα με το περίφημο πια Γ4 στη Φυσική υπήρχε σαν ερώτημα (σωστά όμως διατυπωμένο) σε άσκηση πολύ γνωστού φροντιστηριακού βοηθήματος, όχι όμως στο σχολικό βιβλίο. Σε πολλά, λοιπόν, φροντιστήρια το περίφημο αυτό ερώτημα είχε διδαχθεί. Σε πόσα σχολεία όμως;

Αφού, λοιπόν, οι αστοί σβήσουν το όνειρο της εισαγωγής σε ΑΕΙ των παιδιών των λαϊκών οικογενειών στη συνέχεια θα αρχίσει η προπαγάνδα για την τεχνολογική εκπαίδευση. Στόχος τους είναι να στρέψουν αυτά τα παιδιά εκεί. Το έχουν ήδη πει κάνοντας συγκρίσεις με άλλες χώρες. Γιατί σε άλλες χώρες της Ευρώπης το 60% των μαθητών να πηγαίνει στην τεχνολογική εκπαίδευση ενώ εδώ να θέλουν να γίνουν όλοι επιστήμονες; Είναι το συνηθισμένο τους επιχείρημα. Ενώ, λοιπόν, προσπαθούν να στρέψουν τα παιδιά στην τεχνολογική εκπαίδευση, ταυτόχρονα οι ίδιοι την υποβαθμίζουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι προτάσεις για τα νέα αναλυτικά προγράμματα των ΕΠΑΛ, όπου αφαίρεσαν από τη Β’ Λυκείου τη Φυσική. Στο ερώτημα πώς θα μπορέσει κάποιος να γίνει ένας καλός τεχνικός χωρίς Φυσική δεν απαντούν. Και δεν μπορούν να απαντήσουν γιατί τελικά ο στόχος δεν είναι να παράξουν μέσα από την τεχνολογική εκπαίδευση καλούς τεχνικούς με ισχυρή θεωρητική βάση, που θα τους εξασφαλίσει μια μελλοντική εκπαίδευση και συνεπώς μια καλή ζωή, αλλά μια μεγάλη μάζα πρακτικά ανειδίκευτων εργατών που σε όλη τους τη ζωή θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί.

Αυτό το μήνυμα των εξετάσεων θα γίνει πολύ έντονο στο τέλος Αυγούστου. Να θυμηθούμε ότι πριν από μερικά χρόνια οι παπαγάλοι του συστήματος μας μιλούσαν συνεχώς για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών τα οποία έμπαιναν σε ΤΕΙ με βαθμό πρόσβασης μικρότερο του 10. Είμαι σίγουρος ότι στο τέλος Αυγούστου αυτοί οι ίδιοι θα παρουσιάζουν (ξεχνώντας την τεράστια δυσκολία των φετινών θεμάτων) βάσεις σχολών που θα είναι σημαντικά χαμηλότερες του 10 και θα σκίζουν τα ρούχα τους για την κατάντια του εκπαιδευτικού μας συστήματος που επιτρέπει σε αυτούς τους απαίδευτους να καταλαμβάνουν θέσεις στα ΤΕΙ. Τα οποία ΤΕΙ ταυτόχρονα υποβαθμίζονται και άλλο με τη μείωση της χρηματοδότησης, με τις μειώσεις των προσλήψεων των συμβασιούχων καθηγητών, με τη συνεχή υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

Το δικαίωμα στη μόρφωση για όλους κατακτήθηκε με αγώνες

Είναι ένα ακόμα δικαίωμα που κινδυνεύει να χαθεί μέσα σε αυτή τη λαίλαπα του «ευρωμονόδρομου» αν δεν το υπερασπιστούμε όσο μπορούμε καλύτερα, ξεκινώντας με το απλό που είναι η ψήφος μας στο ΚΚΕ στις 17 του Ιούνη και συνεχίζοντας με τον αγώνα μας για την Παιδεία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Αυτό που η δημόσια Εκπαίδευσή μας χρειάζεται είναι αγωνιστική απάντηση σήμερα, όχι αύριο.

 

Μ. ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΑΣ
Φυσικός

ΠΟΥ ΠΑΣ ΕΡΜΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ; Το μήνυμα των πανελλήνιων εξετάσεων 2012

από   alfavita

ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΔΝΤ…

Το μήνυμα των πανελλήνιων εξετάσεων 2012:

Προς γονείς και μαθητές λαϊκών και λοιπών πληβειοποιημένων στρωμάτων

ΠΟΥ ΠΑΣ ΕΡΜΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ;

Στενάζει το διαδίκτυο από χιλιάδες καταγγελίες, διαμαρτυρίες, απειλές δικαστικών προσφυγών κλπ από γονείς και μαθητές από το μεσημέρι της Παρασκευής 25/5, ανάστατοι οι καθηγητές-βαθμολογητές  για το διαβόητο πλέον Γ4 θέμα της Φυσικής, και την τροπή που πήρε μετά την απόφαση του ΥΠΕΠΘ να το ακυρώσει.

Παρ’ όλο που αντιλαμβάνομαι ότι για τους εμπλεκόμενους γονείς και μαθητές είναι δύσκολο να αποστασιοποιηθούν από το συγκεκριμένο και να γενικεύσουν, νομίζω ότι έχει αξία να αναδείξουμε το πραγματικό «μήνυμα» που στέλνει το κυρίαρχο αστικό πολιτικό σύστημα στη λεηλατημένη ελληνική οικογένεια και στα παιδιά μας, ιδιαίτερα αυτά των πιο φτωχών τάξεων και στρωμάτων:

«Αφελή εργάτη, επιπόλαιε άνεργε, υπερφίαλε μικροαστέ, πού νομίζεις ότι βρίσκεσαι, δεν κατάλαβες επιτέλους ότι το Πανεπιστήμιο δεν είναι για όλους; Μαζέψου εσύ και τα βλαστάρια σου φουκαρά μου, εδώ πρόκειται για διαγωνισμό προνομιούχων ταλέντων, προνομιούχων στρωμάτων, προνομιούχων κυρίαρχων».

Αυτό είναι το απλό, απλούστατο, σινιάλο που στέλνεται μέσω της Κεντρικής  Επιτροπής Εξετάσεων και των απίστευτων-ανεκδιήγητων τύπων που την απαρτίζουν [που δεν έχουν καν το θάρρος να αναλάβουν τις ευθύνες τους]. Δεν γνωρίζω αν διορίστηκαν από την πάλαι ποτέ κραταιά φράου Διαμαντοπούλου [που επάξια κατατάσσεται πρώτη στον κατάλογο των καταστροφέων της ελληνικής δημόσιας εκπαίδευσης, αφού νομίζω ότι πήρε τα πρωτεία από τον αλήστου μνήμης Αρσένη] ή από τον Μπαμπινιώτη, που φιλοδοξεί να γεμίσει όλες τις τάξεις του Λυκείου με πανελλήνιες εξετάσεις, αλλά μικρή σημασία έχει.

Υπάρχουν  άραγε ακόμη αφελείς που να μην καταλαβαίνουν ότι το δυσνόητο κείμενο της Αρβελέρ, τα πρωτοφανή σε δυσκολία θέματα της Βιολογίας γενικής παιδείας [αλλά και τα αντίστοιχα σε ιστορία και φυσική γενικής παιδείας, με τα οποία δεν ασχολήθηκε κανείς γιατί τα επιλέγουν ελάχιστοι μαθητές] και το μπάχαλο με τη Φυσική κατεύθυνσης δεν είναι  αποκομμένα μεταξύ τους περιστατικά, αλλά συνθέτουν «το όλον του μηνύματος»;

«Μα είναι δυνατόν να βάζουμε στο Φυσικό των Ιωαννίνων πρωτοετείς φοιτητές με 11;» θα αναρωτηθεί κάθε πληρωμένος κονδυλοφόρος το Σεπτέμβρη. Με «ιερή αγανάκτηση» πανεπιστημιακοί ταγοί σε διατεταγμένη υπηρεσία [πιθανόν και υποψήφιοι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ…] θα διαμαρτυρηθούν για «το χαμηλό επίπεδο» και η πολιτική ηγεσία -με την ευκολία της μασημένης τροφής- θα επιδιώξει να ολοκληρώσει την κατεδάφιση του κατασυκοφαντημένου δημόσιου πανεπιστημίου [κλείνοντας όσες σχολές και τμήματα μπορεί] και την περαιτέρω αποδόμηση του λυκείου.

Είναι καθήκον κάθε προοδευτικού ανθρώπου, πρώτα και κύρια κάθε εκπαιδευτικού που σέβεται τον εαυτό του, αγαπάει και μοχθεί για τους μαθητές του, και βεβαίως της κομμουνιστικής αριστεράς να εναντιωθεί με όλες της τις δυνάμεις στις άθλιες σειρήνες που καλούν το λαό να κουρνιάσει «στα χαμηλά», να υποταχθεί στη φτώχεια του και να υποτάξει τα παιδιά του στην αμορφωσιά και την παραίτηση.

Το εκπαιδευτικό κίνημα στη χώρα μας, με τις πλούσιες παρακαταθήκες του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος πολλών δεκαετιών, επέβαλε κατακτήσεις αδιανόητες για άλλες καπιταλιστικές χώρες, είτε παρόμοιας ανάπτυξης με τη δική μας, είτε ακόμη και ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις. Είναι αλήθεια, επίσης,  ότι στα πλαίσια του αρμαγεδώνα της τελευταίας διετίας η δημόσια εκπαίδευση έχει δεχθεί συντριπτικά πλήγματα, ποιοτικά και ποσοτικά, χωρίς η αντίσταση να είναι αντάξια των περιστάσεων και ικανή να ανακόψει τη βάρβαρη επίθεση. Παρ’ όλ’ αυτά καθυστερήσαμε αντιλαϊκά μέτρα, βάλαμε σφήνες σε ψηφισμένους νόμους, αντικρούσαμε μερικά ιδεολογήματα της κυρίαρχης πολιτικής. Είναι στο χέρι του κινήματος, εκπαιδευτικού και ευρύτερα λαϊκού, να ορθώσει πύργο ατίθασο απέναντί τους, να προστατέψει κατακτήσεις, να κερδίσει μάχες και να προετοιμαστεί –οργανωτικά, πολιτικά, συνδικαλιστικά και ιδεολογικά- ώστε να κερδίσει και τον πόλεμο!

ΥΣ
Αυτή η εκκωφαντική σιωπή –  απουσία της ΟΛΜΕ  είναι θλιβερή…

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΑΤΟΥΡΟΥ
Μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Περιστερίου
Φυσικός στο 1ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Περιστερίου

Ποιος κλείνει τα σχολεία;

Ενα μήνα τώρα που έχουν ανοίξει τα σχολεία, βλέπει κανείς καθημερινά τους μαθητές να φεύγουν από το σχολείο με τις τσάντες στην πλάτη, στις 11 και στις 12 το μεσημέρι… Πηγαίνουν στο σπίτι να διαβάσουν για το φροντιστήριο. Οχι λόγω κατάληψης! Αλλά επειδή λείπουν από τα σχολεία εκπαιδευτικοί και βιβλία. Βλέπεις παρέες παιδιών στους δρόμους με τις τσάντες στην πλάτη, σε ώρες που έπρεπε να κάνουν μάθημα. Αλλά μάθημα δεν κάνουν. Οχι λόγω κατάληψης, αλλά γιατί δε δουλεύει το σχολείο έτσι κι αλλιώς. Κι οι τσάντες που κουβαλούν έχουν μόνο τετράδια, άντε και καμιά φωτοτυπία! Και γυρνούν στο σπίτι και διαβάζουν για ένα μάθημα, άντε δύο τη μέρα… Γιατί όχι για όλα τα μαθήματα; Γιατί μέχρι να έρθουν όλοι οι καθηγητές στο σχολείο δεν μπορεί να φτιαχτεί κανονικό πρόγραμμα, αλλά φτιάχνεται ένα προσωρινό που έχει μέσα και κενές ώρες. Σήμερα μπαίνει ένας καθηγητής στην τάξη, αύριο μπαίνει άλλος στη θέση του. Τι να τους βάλουν να διαβάσουν; Κι από πού να διαβάσουν; Διαβάζουν ένα κεφάλαιο στον υπολογιστή, κρατούν σημειώσεις αλλού ή και πουθενά, λύνουν ασκήσεις στη φωτοτυπία… Μάθημα είναι αυτό;

Δυστυχώς, όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα των σχολείων μέχρι σήμερα. Σχολεία που δε λειτουργούν, που δεν κάνουν μάθημα, που δε δίνουν μόρφωση, δε διαπαιδαγωγούν. `Η μάλλον, διαπαιδαγωγούν τους νέους στην υποταγή, στη μιζέρια, στη λογική του «δεν είναι κι απαραίτητα τα βιβλία»! Κι αύριο δε θα είναι κι «απαραίτητη» η θέρμανση, αφού θα μπορούν να φοράνε τα μπουφάν στην τάξη, γιατί οι σχολικές επιτροπές δε θα ‘χουν φράγκο για πετρέλαιο! `Η δε θα ‘ναι απαραίτητη η δωρεάν μεταφορά των μαθητών στα σχολεία, αφού νέα παιδιά είναι και θα μπορούν να ξυπνάνε πιο πρωί και να περπατάνε μερικά χιλιόμετρα…

Για όλο αυτό το χάλι δε φταίνε οι καταλήψεις. Πολύ περισσότερο δε φταίνε οι μαθητές που αγανακτούν και αποφασίζουν να αγωνιστούν κάνοντας καταλήψεις. Δεν είναι «έθιμο» οι καταλήψεις. Αθλιο κυβερνητικό «έθιμο» είναι να μπαίνει κάθε χρόνο ο Οκτώβρης και να μην έχουν αρχίσει τα σχολεία να λειτουργούν κανονικά. Γι’ αυτό είναι μέγιστη υποκρισία όλη αυτή η προπαγάνδα, που οδύρεται για τα κλειστά σχολεία λόγω καταλήψεων. Τα σχολεία δεν τα έκλεισαν οι μαθητές, τα έκλεισε η κυβερνητική πολιτική.

Αλλά ομοίως υποκριτική είναι και η προπαγάνδα αυτών που δήθεν «χτυπούν τους μαθητές φιλικά στην πλάτη» και τους λένε ότι είναι δίκαια τα αιτήματά τους, αλλά ότι είναι λάθος να τα διεκδικούν με την κατάληψη. Δηλαδή, τους λένε: Εχετε δίκιο, αλλά μην το διεκδικείτε! Υποταχτείτε και παραιτηθείτε απ’ το δίκιο σας! Αυτό τους λένε. Δεν είναι το πρόβλημά τους η κατάληψη, αλλά ο αγώνας. Ο κάθε αγώνας. Το ίδιο λέει και το υπουργείο Παιδείας με την εγκύκλιο προληπτικής αντιμετώπισης των καταλήψεων που έστειλε στα σχολεία. Μην κλείνετε τα σχολεία, αλλά αφήστε ανοιχτά, να υπολειτουργούν, αλλά να μη φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα, ότι έτσι κι αλλιώς κλειστά θα ήταν… Ε! Οχι! Οι μαθητές δεν υποκρίνονται, αγωνίζονται για όσα τους ανήκουν.

 

Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ για τη συκοφαντική επίθεση της Α. Διαμαντοπούλου κατά των μαθητών και του ΚΚΕ

 

Η υπουργός της αμάθειας και της φωτοτυπίας, αντί να απολογηθεί στους χιλιάδες γονείς και μαθητές για την απαράδεκτη κατάσταση που αντιμετωπίζουν στα σχολεία και στη ζωή τους, είχε το θράσος να παρουσιάσει τους μαθητές βάνδαλους και καταστροφείς των σχολείων τους, να συκοφαντήσει τους αγώνες τους, το οργανωμένο μαθητικό κίνημα και να επιτεθεί στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ που στηρίζουν το δίκαιο αγώνα τους.

Ενώ γνωρίζει ότι το οργανωμένο μαθητικό κίνημα δεν έχει καμία σχέση με ενέργειες που δυσφημούν την πάλη των μαθητών, βρίσκεται σε παραλήρημα, συναγωνίζομενη άλλα στελέχη της κυβέρνησης σε αντιδραστικότητα μέτρων, αυταρχισμού, προβοκάτσιας και καταστολής, ανταποκρινόμενη στην εύνοια της πλουτοκρατίας και των συμμάχων της στην ΕΕ και στις ΗΠΑ. Θεωρεί ότι, επειδή έχει τη στήριξη της ΝΔ, του Καρατζαφέρη, της Μπακογιάννη, μπορεί με την τρομοκρατία και τη συκοφαντία να αντιμετωπίσει τη νεανική και λαϊκή πάλη, να φοβίσει και να διαβάλει το ΚΚΕ. Είναι γελασμένη.

Το μίσος της για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που ορθώνουν το ανάστημά τους και διεκδικούν το δικαίωμά τους στη μόρφωση, για τους εκπαιδευτικούς που δεν παίζουν το ρόλο του καταδότη και του χωροφύλακα, είναι έκδηλο. Το ίδιο και η εμπάθειά της απέναντι στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Ο υπερβάλλων ζήλος και οι φιλοδοξίες της να φανεί χρήσιμη στο σύστημα, εκτός των άλλων γελοιοποιούν τα επιχειρήματά της. Θεωρεί αντιδημοκρατική εκτροπή την αλληλεγγύη εργατικών σωματείων και συλλόγων στους μαθητές και εφαρμογή της νομιμότητας την αποστολή εισαγγελέων και αστυνομίας, τους τραμπουκισμούς σε βάρος των μαθητών από πραιτοριανούς διευθυντές – καθηγητές του σκληρού κομματικού κρατικού μηχανισμού.

Η επιχείρηση τρομοκράτησης – συκοφάντησης των 15χρονων παιδιών δεν πρέπει να περάσει και αυτό είναι χρέος πρώτα απ’ όλα του εργατικού λαϊκού κινήματος, των προοδευτικών καθηγητών, των γονιών. Το δικαίωμα των παιδιών στη σύγχρονη, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία και στη ζωή με σύγχρονα δικαιώματα δεν είναι υπόθεση μόνο των μαθητών, αλλά πρώτα απ’ όλα του λαού, των εκπαιδευτικών. Να κλιμακώσουν συντονισμένα τον αγώνα τους, οργανώνοντας την πάλη τους και να εξασφαλίσουν τη μαζικότητα, τη συνέχεια, την κοινή δράση με το εργατικό κίνημα, περιφρουρώντας και τη δική τους δράση και τα σχολεία τους από τη δράση προβοκατόρικων ή ανεύθυνων στοιχείων, που συκοφαντούν και υπονομεύουν τον αγώνα τους και που είναι εύκολο να αξιοποιηθούν από την κυβέρνηση και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

Το ΚΚΕ καλεί τους μαθητές και τις μαθήτριες, τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, να απορρίψουν συνολικά την πολιτική και τα κόμματα που υπηρετούν το βάρβαρο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα. Αυτούς που τους κλείνουν ερμητικά την πόρτα της μόρφωσης και τους καταδικάζουν μαζί με τις οικογένειές τους στη φτώχεια και την ανασφάλεια, που καταργούν στοιχειώδη δικαιώματα στην εργασία, την ίδια στιγμή που προβάλλουν και νομιμοποιούν τα ναρκωτικά, την τοξικοεξάρτηση.

Aνεπίδεκτος μαθήσεως

Η «αναμορφώτρια» της Παιδείας…

«Η σχολική χρονιά που έρχεται πρόκειται να είναι η πιο δύσκολη χρονιά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο…»!

Αυτά λέγονταν ήδη από τις 12 Αυγούστου. Και προς Θεού! Δεν τα έλεγαν οι κομμουνιστές βουλευτές, εναντίον των οποίων εξεμάνη η κυρία Διαμαντοπούλου όταν οι τελευταίοι τάχθηκαν υπέρ της μη εφαρμογής των νόμων της.

Οχι, τα έλεγε το «δεξί χέρι» της κυρίας υπουργού, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας κ. Βασίλης Κουλαϊδής!

Ε, λοιπόν, συνεπείς στο να έχουν έτοιμα τα βιβλία των παιδιών δεν είναι, αλλά στις προβλέψεις τους έπεσαν «διάνα»!

Τα «κατάφεραν» και τη Δευτέρα που ξεκινάνε τα σχολεία βιβλία – γιοκ! Οι μαθητές – λένε οι τετραπέρατοι της κυβέρνησης – θα κάνουν μάθημα με …φωτοτυπίες, με DVD και ίντερνετ!

Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα εβδομήντα χρόνια μετά την κήρυξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Αυτά «κατόρθωσε» η κυβέρνηση του (διατελέσαντος και υπουργού Παιδείας) κυρίου Παπανδρέου.

Αυτά «κατόρθωσε» επί των ημερών της στο υπουργείο Παιδείας η κυρία Διαμαντοπούλου. Η «αναμορφώτρια» της Παιδείας…

ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ! ΚΟΛΑΣΗ ΓΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η κυβέρνηση,μετά από πρωτοφανή καθυστέρηση, δύο μόλις μέρες πριν την έναρξη του σχολικού έτους (!) προχώρησε σε καρατόμηση των αποσπάσεων των εκπαιδευτικών. Συγκεκριμένα, από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ/ΠΥΣΠΕ ικανοποιήθηκαν 2917 αιτήσεις σε σύνολο 7122 (41%) και από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ ικανοποιήθηκαν 4182 σε σύνολο 6648 (ποσοστό 62,9%) (στοιχεία του ΥΠΔΒΜ 31/8/2011). Συνολικά, σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ικανοποιήθηκαν 7099 σε σύνολο 13770. Προηγήθηκε η ικανοποίηση ελάχιστων μεταθέσεων (μόλις 1500 στις 9000 αιτήσεις δηλ. ποσοστό μικρότερο από 17%) και έγιναν μόλις 546 διορισμοί τη στιγμή που συνταξιοδοτήθηκαν πάνω από 6000 εκπαιδευτικοί και υπάρχουν πάνω από 20.000 διαπιστωμένα κενά.

Ταυτόχρονα το ΥΠΔΒΜΘ απαιτεί από τους «τυχερούς» εκπαιδευτικούς που αποσπάστηκαν να παραμείνουν στη θέση τους ως την αναπλήρωσή τους, που θα γίνει από ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς από 8/9 και σε βάθος χρόνου! Δηλαδή για ένα απροσδιόριστο διάστημα χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα βρίσκονται με μία βαλίτσα στο χέρι, ενώ στα σχολεία θα επικρατεί χάος, αφού κανείς δε θα ξέρει πότε θα καλυφθούν τα κενά για να ξεκινήσει η λειτουργία τους!

Επιπλέον, δεν ανακοινώνονται τα πραγματικά κενά γιατί προωθείται νέο κύμα συμπτύξεων-συγχωνεύσεων-υποβιβασμών σχολείων, για να αυξηθεί ο αριθμός των πολυδύναμων «νέων» σχολείων.

Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς και την έλλειψη βιβλίων (έχουν τυπωθεί μόλις 37  βιβλία στους 980 που χρειάζονται σε ΠΕ και ΔΕ!) και την υποχρηματοδότηση των σχολείων, που έχει οδηγήσει τα περισσότερα σε υπερχρέωση κι αδυναμία λειτουργίας, θα κατανοήσει τις εκρηκτικές συνθήκες μέσα στις οποίες ξεκινά η νέα σχολική χρονιά.

Όλα αυτά δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, ούτε είναι ξεκομμένα μεταξύ τους. Είναι τα κομμάτια του παζλ που λέγεται «νέο» σχολείο της αγοράς. Είναι προϊόν της προσαρμογής-υποταγής της παιδείας στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης.

Το νέο σχολείο προϋποθέτει εκπαιδευτικό όμηρο,ελαστικά εργαζόμενο.Εκπαιδευτικό με σκυμμένο το κεφάλι και σε διαρκή ομηρία.

Συσπειρωθείτε στο ΠΑΜΕ, διεκδικήστε αυτά που μας ανήκουν: ζωή, μόρφωση, δουλειά με πλήρη δικαιώματα! Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία!

Απαιτούμε:

Να ικανοποιηθούν εδώ και τώρα όλες οι αιτήσεις των αποσπάσεων που εξ’ αντικειμένου έχουν τις προϋποθέσεις.

• Να γίνουν τώρα μαζικοί διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών για κάλυψη όλων των πραγματικών κενών στα σχολεία, να καταργηθεί κάθε ελαστική μορφή εργασίας.
• Καμία σύμπτυξη, συγχώνευση, κατάργηση ή υποβιβασμό σχολείων.
• 15 μαθητές ανά τμήμα για Νηπιαγωγείο, Α και Β τάξεις και 20 για τις υπόλοιπες.
• Χρηματοδότηση τώρα των σχολείων για την κάλυψη όλων των αναγκών τους.
• Να σταλούν άμεσα σε κάθε σχολείο όλα τα βιβλία.
• Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών.

31 Αυγούστου 2011

ΘΕΣ να ΣΠΟΥΔΑΣΕΙΣ ?? Θα ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ !!..με ΔΑΝΕΙΟ…

Αναδημοσιευση απο redfly planet

Ποιος είπε ότι ο νέος φρέσκος νόμος για τα ανώτατα ιδρύματα δεν είναι φιλολαϊκός και ανθρώπινος; Είσαι φτωχός και δεν έχεις φράγκα να σπουδάσεις; Ουδέν πρόβλημα! Τα χαμηλότοκα δάνεια είναι εδώ, στον πάγκο και σε περιμένουν! Τι κι αν τα δάνεια βούλιαξαν τα κράτη και τον κόσμο. Μήπως και τα στεγαστικά, χαμηλότοκα δεν ήταν; Όμως, παρ’ όλα αυτά, το χούι, χούι. Και η κονόμα, κονόμα. Και η κυβέρνηση προστάτης και μεσάζων των τραπεζών. Με το αζημίωτο;

Στο κάτω-κάτω, δεν μπορείς να έχεις το θράσος να θέλεις να σπουδάσεις, και μετά να απολαμβάνεις τους τεράστιους μισθούς των κόπων σου, χωρίς να βάλεις το χέρι στο τσέπη. Γιατί να πληρώνει ο ένας και ο άλλος τίμιος φορολογούμενος τη φιλοδοξία του καθενός; Σπούδασες; Θα πληρώσεις! Με δάνειο!

Η ιστορία λοιπόν έχει δυο σκέλη. Πρώτα ότι η εκπαίδευση γίνεται θέμα ατομικό, το οποίον ουδόλως αφορά την κοινωνία, και το οποίο είναι απολύτως σωστό, γιατί φρόντισαν η εκπαίδευση να μην αφορά πλέον την κοινωνία και το καλό της, και δεύτερον ότι στις χώρες όπου το φιλολαϊκό αυτό μέτρο εφαρμόστηκε πριν από μας και για μας, οι φοιτητές μαζί με το πτυχίο τους, παίρνουν σαν δώρο και μια θηλιά. Για να πνιγούν. Από τα δάνεια που αβγάτισαν.

Το μέσο φοιτητικό δάνειο φλερτάρει πλέον με τα $100,000, λένε οι κακές γλώσσες απ’ την Αμερική, εξ αιτίας των τόκων και των προστίμων για τους κακοπληρωτές. Το δε συνολικό ποσό που χρωστάνε οι μπαταχτσήδες πρώην φοιτητές κοντεύει το ένα τρις δολάρια, ποσό που ξεπερνάει το συνολικό χρέος από τις πιστωτικές κάρτες. Όπως μας πληροφορεί η καλή WSJ, στο δεύτερο τρίμηνο φέτος, το όριο ανοχής των 90 ημερών είχε περάσει το 11,2% των φοιτητικών δανείων, ποσοστό που συγκρίνεται με το 12,2% αυτών που «ξέχασαν» να εξοφλήσουν τις κάρτες τους.

Τι έγινε ρε παιδιά ο άγιος ανταγωνισμός που ρίχνει τις τιμές; Δεν κάνατε τα πανεπιστήμια ιδιωτικά για να αυξηθεί ο ανταγωνισμός; Πού πήγε η θεωρία; Λάθος κι αυτή; Κρίμα, κι εμείς είμαστε έτοιμοι να την ακολουθήσουμε, έστω και στη δύση της. Αυτό που αντικρίζει ο αμερικανός φοιτητής είναι η συνεχής αύξηση των διδάκτρων, και η συνεχής αύξηση του κόστους διαβίωσης στις εστίες. Ιδιωτικά πανεπιστήμια βλέπουν το 77% ως το 85% των νέων φοιτητών να περνούν το κατώφλι τους και μ’ ένα δάνειο παραμάσχαλα.

Θα σου πω εγώ τι κάνει ο ανταγωνισμός και κατά πόσο ρίχνει τις τιμές. Δεν τις ρίχνει, διότι είναι ο ανταγωνισμός αυτός ο ίδιος που τις ανεβάζει. Πώς θα προσελκύσεις νέο κόσμο, νέους πελάτες από τους οποίους εξαρτάται και η χρηματοδότησή σου σαν πανεπιστήμιο, αν δεν φυτέψεις γκαζόν απ’ άκρη σ’ άκρη, αν δεν στήσεις πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων, αν δεν βγάλεις τα ιλουστρασιόν φυλλαδιάκια σου, αν δεν μοστράρεις το θυρεό σου, αν δεν ανακαινίσεις τα δωμάτια με τζακούζι και spa; Καμιά τύχει να περάσει πελάτης απ’ έξω. Κι αν δεν μπορεί να πληρώσει τα spa και τα τζακούζι; Ουδέν πρόβλημα! Υπάρχουν τα δάνεια! Όπως ακριβώς γινόταν και με τους πατεράδες τους που δεν τους έφτανε ο μισθός και χρεώνονταν μέχρι το κεφάλι.

Κι ενώ με την κρίση, δηλαδή με τις επιλογές του tea party ουσιαστικά, τελείωσαν τα grants, και οι τράπεζες κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πελάτες, βρέθηκε η λύση: Δανειστείτε!

Και τι γίνεται από μισθούς και δουλειές; Από τα $30,000 που ήταν ο μέσος μισθός για τους νέους αποφοίτους, κατέβηκε στα $27,000, ενώ μόνο το 56% αυτών μπόρεσε να βρει δουλειά μέσα στο χρόνο, συγκρινόμενο με το 90% πριν από την ύφεση.

Και σε αντίθεση με τα καταναλωτικά δάνεια, τα φοιτητικά θα σε κυνηγούν εφ’ όρου ζωής με παρακρατήσεις από τους μισθούς, εφ’ όσον κάποτε αποκτήσεις μισθό, με παρακρατήσεις από τις επιστροφές φόρου και με ισόβιο αποκλεισμό από τις δουλειές του δημόσιου τομέα.

Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία πίσω από τα δάνεια, με τους εμπνευστές του σχεδίου να χαμογελάνε σαρδόνια, προσπαθώντας μάταια να κρύψουν τα σάπια τους τα δόντια..

Κάθε «σαλταδόρος» της αγοράς θα εκμεταλλεύεται το πανεπιστήμιο

Ανοικτή επιστολή προς την υπουργό Παιδείας

 

Αξιότιμη κα υπουργέ,

Δεν σας γνωρίζω προσωπικά αλλά παρακολουθώ τα ευδιάκριτα ίχνη που αφήνετε, πληγώνοντας ολόκληρο τον εκπαιδευτικό κορμό της χώρας μας. Αυτές τις μέρες εσείς και η κυβέρνησή σας αποφασίσατε, συνεπικουρούμενη από τις υπόλοιπες δυνάμεις της συντήρησης και του αυταρχισμού, να αποτελειώσετε την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Παρακολούθησα προσεκτικά τη συζήτηση στην «Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων» και την τραγική εξέλιξη της «συζήτησης» στην Ολομέλεια της Βουλής. Υπήρξα αυτήκοος μάρτυρας του πολιτικού κανιβαλισμού στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Παρακολούθησα την κατασυκοφάντηση των Πανεπιστημιακών Δασκάλων του τόπου από ένα πλήθος ανθρώπων οι οποίοι υποτίθεται ότι εκπροσωπούσαν τον Ελληνικό λαό. Απίστευτης προέλευσης άνθρωποι, οι οποίοι εμφανώς αγνοούσαν την πανεπιστημιακή δομή και λειτουργία, λιβάνιζαν με πάθος το νομοσχέδιό σας. Δίνοντας τερατώδη στοιχεία τα οποία ήταν τόσο ψευδή που σας έφερναν και εσάς σε δύσκολη θέση. Σας έβλεπα με το βλέμμα χαμηλωμένο, υπήρχε και η τηλεόραση, να προσπαθείτε διακριτικά να τους διορθώσετε. Ακουσα τους, μετά από μερικές ώρες και τηλεφωνήματα, συνοδοιπόρους σας να διεκδικούν την πατρότητα των ιδεών σας, απευθυνόμενοι με την ίδια «πολιτική» συμπεριφορά στην πανεπιστημιακή κοινότητα.

 

Παρακολούθησα τους βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ., φυσικά και όχι μόνο αυτούς, η ΝΔ σας έθεσε τη ρητή κατάργηση του ασύλου όρο απαράβατο, να χαίρονται, θεωρώντας νίκη τους τον εξοστρακισμό του «κομματικού στρατού της αριστεράς» από τα Πανεπιστήμια διά νόμου. Η «εγκληματικότητα» στα ΑΕΙ ήταν το αστείο πρόσχημα, όταν η εγκληματικότητα στη χώρα είναι ανεξέλεγκτη. Η αστειότητα των προφάσεων αυτών φαντάζομαι ότι ήταν ένας ακόμα λόγος για να ευθυμούν. Ενώ καταμαρτυρούσατε στις φοιτητικές παρατάξεις, ανηθικότητα και συναλλαγή, γνωρίζατε καλά και εσείς και εκείνοι μαζί με τους οποίους ψηφίσατε αυτόν τον επικίνδυνο νόμο, ότι οι αναφορές σας αφορούσαν τις δικές σας φοιτητικές παρατάξεις, παράγωγα της ιδεολογίας σας, γέννημα της πολιτικής σας. Στόχος σας είναι να εξαφανίσετε την ελεύθερη έκφραση των ιδεών στα Πανεπιστήμια. Να δημιουργήσετε όχι μόνο ημιμαθείς, και άρα εκμεταλλεύσιμους αποφοίτους, αλλά κυρίως πολιτικά ακίνδυνους. Ποια θα είναι η επόμενη τροπολογία που θα κάνετε; Παραδειγματικό λιθοβολισμό στην όποια ελεύθερη φωνή υψωθεί στα πανεπιστήμια; Θα επαναφέρετε τον νόμο 4000;

Σας παρακολούθησα να παρουσιάζετε την περίφημη φωτογραφία με το χοντρό ντοσιέ – τον ισχύοντα νόμο – και το 128(;) σελίδων δικό σας νομοσχέδιο στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και να μεταφέρεται «the real thing» στην ολομέλεια. Δυσκολεύτηκα να συνέλθω. Παρωχημένες τεχνικές marketing στις ΗΠΑ στις αρχές του ’50! Κανείς δεν σας επεσήμανε ότι η ποιότητα δεν μετριέται με ποσοτικά κριτήρια; Ακριβώς αυτή η αντίληψη κυριαρχεί και στα κριτήρια αξιολόγησης που οδήγησαν τις 24 στις 27 χώρες της ΕΕ σε εκπαιδευτική και ερευνητική υποβάθμιση, μετά την εφαρμογή της Συνθήκης της Μπολόνια στις χώρες τους, και τώρα την αναθεωρούν. Και εσείς θεωρείτε ριζοσπαστικό εκείνο το οποίο «24 στους 27 κατασκευαστές» δηλώνουν σε όλους τους τόνους δημόσια, σοσιαλδημοκράτες καθώς και δεξιοί, ότι δηλαδή η Συνθήκη της Μπολόνια δεν κάνει την φορεσιά της τριτοβάθμιας εκπαίδευσής τους πιο αστραφτερή. Πλήθος στοιχείων στη διάθεσή σας, αν φυσικά δεν τα έχετε, πράγμα που δεν πιστεύω. Τα οποία όμως αποκρύψατε. Οπως χρόνια τώρα τα αποκρύπτουν από τον ελληνικό λαό τα αστικά ΜΜΕ.

Στη συνάντηση των Ευρωπαίων πρυτάνεων στη Σαλαμάνκα το Μάρτιο του 2001 τέθηκε ως πρωταρχικός στόχος η δημιουργία πανεπιστημίων «παγκοσμίου επιπέδου ανταγωνιστικών, πανεπιστήμιων που θα έλκουν πολύ δημόσιο και ιδιωτικό χρήμα, που θα διαθέτουν τους καλύτερους καθηγητές, χάρη στους ελκυστικούς μισθούς, τους καλύτερους φοιτητές». Παραδέχθηκαν, όμως παράλληλα ότι «…αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την άνιση εξέλιξη των πανεπιστημίων και άνιση συγκέντρωση πόρων». Οι πολυεθνικές είναι υπέρμαχοι της αξιολόγησης και της διασφάλισης ποιότητας στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, γιατί ενδιαφέρονται να συνάψουν μεγάλα συμβόλαια για έρευνες με τα πανεπιστήμια που προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες και που έχουν την καλύτερη φήμη, σημαντικό πλεονέκτημα για την πώληση προϊόντων σύμπραξης πανεπιστημίων με τις επιχειρήσεις, αδιαφορώντας για την άνιση ανάπτυξη των πανεπιστημίων μέσω του ανταγωνισμού και τη δημιουργία πανεπιστημίων 2ης και 3ης κατηγορίας; Κανένα έγγραφο της ΕΕ, και κατ’ επέκταση και οι δικές σας προτάσεις, δε συμπεριλαμβάνουν στα κριτήρια αξιολόγησης του πανεπιστημίου τη δωρεάν φοίτηση, τις κρατικές φοιτητικές παροχές, τη διανομή δωρεάν συγγραμμάτων, την επίλυση σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων στα οποία οδήγησαν οι ερευνητικές δραστηριότητες των πανεπιστημιακών δασκάλων – ερευνητών. Αυτό το μοντέλο, τηρουμένων των αναλογιών, μεταφέρετε με το νόμο τον οποίο ψηφίσατε στα ελληνικά Πανεπιστήμια. Αλλάζοντας δραματικά το ρόλο του πανεπιστημιακού δασκάλου και το ρόλο του πανεπιστημίου. Εάν δε λάβει κανείς υπ’ όψη και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα αναπτυξιακά, αυτή η προσήλωσή σας στα καπιταλιστικά πρότυπα σε βάρος των πραγματικών λαϊκών αναγκών που θα μπορούσε η Ανώτατη Εκπαίδευση να ικανοποιήσει, η πολιτική σας θα οδηγήσει τον κάθε είδους «σαλταδόρο» της αγοράς να εκμεταλλευτεί το Πανεπιστήμιο, έμψυχο υλικό και υποδομές.

Οσον αφορά στους διδάσκοντες, ο στόχος σας είναι ξεκάθαρος. Η παντελής απουσία αναφοράς από το νόμο σας της Ερευνας ως αναπόσπαστο χαρακτηριστικό του πανεπιστημιακού δασκάλου και η μετάθεσή της σε έναν άλλο νόμο, η αναφορά στο υποτιθέμενο «Τμήμα» ως εκπαιδευτική και μόνο μονάδα και η εξαφάνιση του Τομέα, η τριετής διάρκεια των σπουδών, χωρίς τα ενιαία χαρακτηριστικά του επιστημονικού αντικειμένου, υποδηλώνουν την πρόθεσή σας στη μετατροπή των πανεπιστημίων σε σχολές κατάρτισης, οι οποίες δε θα έχουν ανάγκη κρατικής χρηματοδότησης. Τα δίδακτρα από τον 2ετή κύκλο και οι αμοιβές από την παροχή υπηρεσιών σε τρίτους θα καλύπτουν τις λιγοστές τους ανάγκες, μια και ο αριθμός του μόνιμου προσωπικού θα έχει περιοριστεί απελπιστικά, και οι ελαστικής μορφής εργασίας ιδιωτεύοντες διδάσκοντες θα καλύπτουν τις υποβαθμισμένες διδακτικές ανάγκες. Αν δε εκποιήσουν και την όποια πανεπιστημιακή περιουσία υπάρχει, θα επιζήσουν λίγο περισσότερο. Ερευνητικά θα επιζήσουν οι πανεπιστημιακές μονάδες που θα προσαρμοστούν απόλυτα στις επιχειρηματικές κατευθύνσεις που η αγορά θα επιβάλλει.

Κυρία υπουργέ,

Κλείνοντας αυτή τη σύντομη δημόσια επικοινωνία μου μαζί σας, επιτρέψτε μου να πω, αφήστε τους εφοπλιστές να επιδίδονται στο αγαπημένο τους σπορ, αυτό της συσσώρευσης δισεκατομμυρίων απομυζώντας και την τελευταία σταγόνα του ιδρώτα των ναυτικών και όχι μόνο. Μην τους επιφορτίζετε με μια ακόμα κοινωνική ευθύνη, αυτή της διοίκησης των Πανεπιστημίων, όπου τους καλείτε να διαπλάσουν νέους επιστήμονες, μεταφέροντάς τους τις ηθικές αρχές που οι ίδιοι ακολούθησαν στη ζωή τους και οι οποίες τους οδήγησαν να γίνουν αξιοσέβαστα μέλη της κοινωνίας μας.

Φοβάμαι ότι στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου που δώσαμε, όπου είπα ότι μεθαύριο μπορεί να ιδιωτεύσετε, έκανα λάθος. Το σύστημα σάς χρειάζεται. Ομως εμάς μας έχει ανάγκη η κοινωνία, τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας, και όχι μόνο, που παρά τις προσπάθειές σας θα συνεχίσουμε να τα μορφώνουμε όπως τους αξίζει και όχι γι’ αυτό που τα προορίζετε. Μας έχει ανάγκη η επιστήμη, την οποία πλήρως και αποκλειστικά υπηρετούμε χρόνια τώρα. Οταν κληθήκαμε να υπηρετήσουμε το Πανεπιστήμιό μας δεν υπογράψαμε συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου για απασχόληση περιορισμένου χρόνου. Δώσαμε μια συγκεκριμένη υπόσχεση ζωής στον ακαδημαϊκό κόσμο και στην κοινωνία. Και κανείς σας δεν θα μας κάνει επίορκους.

Τιμώντας το αξίωμα που κατέχετε,

Καθηγητής Γ. Π. ΤΡΙΜΠΕΡΗΣ

Τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ

ΥΓ: Είμαστε πολλοί περισσότεροι από όσους νομίζετε.

Για μια «Παιδεία» στα μέτρα του κεφαλαίου..

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣδεν το κατάλαβαν η κυβέρνηση – κατά πώς είπε ο πρωθυπουργός – κάνει ένα «ιστορικό βήμα» στο χώρο της Παιδείας. Απελευθερώνει το πανεπιστήμιο από τις «πελατειακές σχέσεις» και το… παραδίδει στην κοινωνία.

Ομως επειδή αυτά είναι κάπως… αφηρημένες έννοιες, ευτυχώς έχουμε την Αννα Διαμαντοπούλου – την υπουργό Παιδείας – να μας τα αποσαφηνίζει. Ετσι λοιπόν μάθαμε ότι πολύ θα ήθελε να δει έναν εφοπλιστή στη διοίκηση του Πανεπιστημίου Πειραιά.

Ε, τότε ναι, είναι απολύτως βέβαιο πώς το ΠΑΣΟΚ παλεύει και κάνει αλλαγές για το συμφέρον της «κοινωνίας». Γιατί ως «κοινωνία» εννοεί τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους.

Σε αυτούς παραδίδει την τριτοβάθμια εκπαίδευση και είναι βέβαιο πώς έχουν εξαιρετικές ιδέες για το τι θα την κάνουν. Αλλωστε εργαζόμενους χρειάζονται και πάντα θα χρειάζονται. Γιατί να μην τους… «σπουδάσουν» και όπως θέλουν.

Πώς να το κάνουμε είναι διαφορετικό πράγμα η κατάργηση δικαιωμάτων, η υποταγή, η μερική απασχόληση, οι μισθοί των 400 και 500 ευρώ να… διδάσκονται στα πανεπιστήμια και να έχουν ακαδημαϊκή υπόσταση.

ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ του είδους Α. Γεωργιάδη, δεν είναι και παράξενο πράγμα να ακούς ότι η περιφρούρηση της απεργίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων είναι πράξη «εσχάτης προδοσίας».

Το θέμα όμως δεν είναι μόνο ποιοι το λένε αυτό, αλλά και ποιοι το εννοούν. Κι από ό,τι φαίνεται είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που το λένε…

Γιατί οι «ακραίοι» βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. εκστομίζουν τέτοια πράγματα, όμως οι «μετριοπαθείς» του ΠΑΣΟΚ, ή της ΝΔ παλιότερα, βγάζουν τις απεργίες παράνομες, κάνουν επιστρατεύσεις και ενίοτε μας απειλούν με… τανκς αν δεν ψηφίσουμε κανένα «μνημόνιο» ή «μεσοπρόθεσμο».

Και φυσικά όλοι αυτοί μαζί, παρέα και αγκαλιά ψηφίζουν τους νόμους και τις διατάξεις που δίνουν προνόμια στο κεφάλαιο και θεωρούν «εχθρό» όποιον αντιτίθεται στην κερδοφορία του και στην εκμετάλλευση του λαού.

Project: Ο κανείς είναι κανίς

Απ’ όλους τους πολέμους ο πιο πικρός είναι ο εμφύλιος. Στιφιάζει το αίμα στην ιστορία και χάνεται η πηγή του μαζί με τα πρόσωπα σε τάφους που δε γνώρισαν ανθρωπιά.

Απ’ όλες τις επιθέσεις του κεφαλαίου κατά μέτωπο στην εργατική τάξη, η πιο δολοφονική σε βάθος χρόνου, η πιο βάρβαρη και ανήθικη είναι αυτή που ξετινάζει σωματικά και ψυχικά και πνευματικά τα παιδιά, τα νιάτα.

Δεν έχω πού να βρω τις λέξεις για να βρίσω και να οργιστώ δημόσια για τη φρικώδη πρόθεση της κυβέρνησης να συρρικνώσει τμήματα ή και να τα κλείσει, στα έτσι κι αλλιώς λιγοστά νοσοκομεία Παίδων. Πού ν’ αντλήσω εκείνο το φραστικό οπλοστάσιο της οργής για την ανασκολόπιση του ενιαίου σχολείου. Λιγότερα σχολεία, λιγότεροι κακοπληρωμένοι δάσκαλοι, εμπόδια στη μόρφωση και την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού τιμολογημένα και πανάκριβα στο ξεπέρασμά τους.

Οταν η μόρφωση γίνεται από δικαίωμα εμπόρευμα, τότε μόνο στον Ομηρο μπορώ να γυρίσω. Ραψωδία Ι, στίχοι 367 – 368 απ’ τη σχολική μετάφραση Σιδέρη.

…«Κανείς εγώ ονομάζομαι κι όλοι Κανεί με λένε, η μάνα κι ο πατέρας μου κι όλοι λοιποί μου οι φίλοι…». Ετσι ξεφεύγει ο Οδυσσέας και σώζει τους συντρόφους του απ’ τον Πολύφημο τον Κύκλωπα που όπως λέει και τ’ όνομά του μάλλον τον ήξεραν όλοι.

Τώρα, μ’ αυτές τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα, η ραψωδία πρέπει ν’ αλλάξει. Σ’ αυτόν τον στίχο όλη η πρόθεση, το σχέδιο, το έγκλημα του κεφαλαίου. Οι νέοι Οδυσσείς θα πρέπει να μάθουν να λένε «το όνομά μου είναι κανίς, είμαι σκυλί του καναπέ σας…».

Το πνευματικό λουράκι θα μπει στο λαιμό των παιδιών ανάλογα με τις δυνατότητες της τσέπης της οικογένειάς τους. Κανίς. Ντόπερμαν. Λυκόσκυλα. Πεκινουά. Ράτσα, κάστα, χρήμα, κέρδος. Με την «ωραία» ρητορική «το παιδί σου και το σκυλί σου όπως το μάθεις». Υπερπαραγωγή χαμηλού κόστους και γιγαντωμένης μεγαλοστομίας ώστε μάζες παιδιών των λαϊκών οικογενειών να θαφτούν για την επιβίωση στη χωματερή του ευέλικτου εργατικού δυναμικού που βαφτίστηκε διά βίου μάθηση…

Αλλο κανείς κι άλλο κανίς. Αλλο η πρόσβαση στην ιντερνετική τεχνολογία με γνώση και υπόβαθρο κι άλλο να πετάς τα παιδιά στο ίντερνετ για να βγάλεις λεφτά, σα φρέσκια σάρκα στο Κολοσσαίο της πολυμαθούς αμάθειας και της αφελούς ανεκπαίδευτης καλής νεανικής πίστης.

Οταν το… πρόγραμμα ανάκαμψης των κερδών εκτείνεται σε μια 30ετία ξέρεις πώς να ξεφορτωθείς τους γέρους, τους άρρωστους, τους αδύναμους. Φόνος είναι. Μαζικός και καλά κρυμμένος. Αλλά με τις νέες γενιές που επελαύνουν πρέπει να προλάβεις να λοβοτομήσεις, να ταξινομήσεις, να υποδουλώσεις. Τι κανείς απ’ την Οδύσσεια, τι κανίς απ’ τον καναπέ. Το ίδιο ακούγονται. Οπότε «σώπα όπου να ‘ναι θα σημάνουν οι καμπάνες»….

 

 

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

«Παιδεία» παραγγελία από τα μονοπώλια…

 

 

ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ,είναι θαυματοποιός! Μεταξύ άλλων, μπορεί να …τετραγωνίσει τον κύκλο, να λύσει το μυστήριο του μηχανισμού των Αντικυθήρων, να μεταφράσει τη γραμμική Β` και να αποδείξει ότι είναι λάθος η θεωρία της σχετικότητας. Κι όλα αυτά, χωρίς καν να ιδρώσει.

Οπως καταλαβαίνετε – μετά τα παραπάνω – το να ξεκινήσει τη σχολική χρονιά χωρίς κανένα κενό στα σχολεία, έχοντας, όμως, διώξει καμιά 10αριά χιλιάδες εκπαιδευτικούς δίχως να προσλάβει καινούριους, αποτελεί παιχνιδάκι.

(Ιδίως όταν έχει προηγηθεί ένας …εκπαιδευτικός «Καλλικράτης», με μόνο γνώμονα το να κοπούν κονδύλια).

Φυσικά, για την Αννα Διαμαντοπούλου μιλάμε, που, όπως δήλωσε, τα πάντα στην Παιδεία είναι «υπό έλεγχο», χαρακτηρίζοντας τον εαυτό της «καλό καπετάνιο» που «φαίνεται στις φουρτούνες».

Αφού, όμως, της αρέσουν οι …φουρτούνες, γιατί έκανε ό,τι μπορούσε για να περάσει το νομοσχέδιό της μέσα στο κατακαλόκαιρο (συζητείται την επόμενη βδομάδα στη Βουλή);

Γιατί προωθεί τον υποτιθέμενα κοινής αποδοχής από την πανεπιστημιακή κοινότητα νόμο της, όταν τα πανεπιστήμια δε λειτουργούν;

Προφανώς γιατί έχει πλήρη συναίσθηση και τού τι κάνει, και γιατί το κάνει και, κυρίως, το ποια συμφέροντα εξυπηρετεί. Αλλωστε, δε φροντίζει να κρύψει και ιδιαίτερα το πόσο πιστεύει στην εκπαίδευση που «εναρμονίζεται» με την αγορά.

Εξ ου και έχει αναδειχθεί σε ένα κυβερνητικό στέλεχος, που με φανατισμό υπερασπίζεται την κυβερνητική πολιτική που θέλει να «εναρμονίσει» τους πάντες και τα πάντα με τις «αγορές».

ΒΡΕ ΒΡΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟΨΕΙΣ που διατύπωσε περί κρίσης ο πάπας Βενέδικτος ο Β’! Είναι υπέρ – δήλωσε – μιας «ανθρωποκεντρικής οικονομίας», που θα «προκρίνει τον άνθρωπο και όχι το κέρδος» και θα «τεθεί στην υπηρεσία της προστασίας της εργασίας».

Να υποθέσουμε ότι τις ίδιες αντιλήψεις έχει και η …τράπεζα του Βατικανού, μία από τις πλέον δραστήριες στην Ευρώπη και παγκοσμίως; `Η, μήπως, πρόκειται για μία «εναλλακτική» τράπεζα που βάζει «τον άνθρωπο πάνω απ’ τα κέρδη»;

Το ότι οι αντιλήψεις του πάπα συμπίπτουν και φραστικά πολύ με τις απόψεις του …ΣΥΡΙΖΑ, υποθέτουμε ότι είναι εντελώς …τυχαίο.