καράβι κόκκινο

τα μαύρα τα μαλλιά μας και αν ασπρίσαν δεν μας τρομάζει η βαρυχειμωνιά

  • Ε, το λοιπόν, ο,τι και να είναι τ’ άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω. Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει. Είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε

  • Γιάννης Ρίτσος

    Να με θυμόσαστε - είπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κι αγκάθια, για να φέρω ψωμί και νερό και τριαντάφυλλα. την ομορφιά ποτές μου δεν την πρόδωσα. Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια. Μερτικό εγώ δεν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ' ένα κρινάκι του αγρού τις πιο άγριες νύχτες μας φώτισα. Να με θυμάστε.

  • κώστας βάρναλης

    Δε λυπάμαι τα γηρατειά που φεύγουν - τα μωράκια που έρχονται άθελά τους να ζήσουν σκλάβοι, να πεθάνουν σκλάβοι, σ' έναν κόσμο ελεύθερων αφεντάδων. Θα τους μαθαίνουν: η σκλαβιά τους χρέος εθνικόν και σοφία του Πανάγαθου!... Πότε θ' αναστηθούν οι σκοτωμένοι; ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗΣ 20.10.1973

  • ------------------------------- Την πόρτα αν δεν ανοίγει, τη σπαν, σας είπα. Τι στέκεστε, τι γέρνετε σκυφτοί; Λαέ σκλάβε, δειλέ, ανανιώσου, χτύπα! Και κέρδισε μονάχος το ψωμί -------------------------------- -------------------------------- ''Aν το δίκιο θες, καλέ μου, με το δίκιο του πολέμου θα το βρής. Όπου ποθεί λευτεριά, παίρνει σπαθί''
  • κομαντάντε Μάρκος

  • «Ο Μάρκος είναι γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, μαύρος στη Νότια Αφρική, ασιάτης στην Ευρώπη, αναρχικός στην Ισπανία, Παλαιστίνιος στο Ισραήλ, γύφτος στην Πολωνία, ειρηνιστής στη Βοσνία, Εβραίος στη Γερμανία, μια γυναίκα μόνη στο Μετρό τα ξημερώματα, με άλλα λόγια ο Κομαντάτε Μάρκος είμαστε εμείς, το πρόσωπο του κάθε καταπιεσμένου ανθρώπου πάνω στον πλανήτη»
  • μπερτολντ μπρεχτ

    Δεν είμαι άδικος, μα ούτε και τολμηρός και να που σήμερα μου δείξανε τον κόσμο τους μόνο το ματωμένο δάκτυλό τους είδα μπρος και είπα ευθύς: “μ’αρέσει ο νόμος τους” Τον κόσμο αντίκρυσα μέσ’απ’ τα ρόπαλά τους Στάθηκα κι είδα, ολημερίς με προσοχή. Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους. και σαν με ρώτησαν “σε διασκεδάζει;” είπα “πολύ”! Κι από την ώρα εκείνη, λέω “ναι” σε όλα, κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω. Για να μη με τυλίξουνε σε καμιά κόλλα, ό,τι κανένας δεν εγκρίνει το εγκρίνω Φονιάδες είδα, κι είδα πλήθος θύματα, μου λείπει θάρρος, μα όχι και συμπόνια Και φώναξα, βλέποντας τόσα μνήματα: “καλά τους κάνουν -για του έθνους την ομόνοια!” Να φτάνουν είδα δολοφόνων στρατιές κι ήθελα να φωνάξω “σταματήστε!” Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές, μ’άκουσα να φωνάζω: “Ζήτω!Προχωρήστε!” Δε μου αρέσει η φτήνια και η κακομοιριά Γι’αυτό κι έχει στερέψει η έμπνευσή μου. Αλλά στου βρώμικού σας κόσμου τη βρωμιά ταιριάζει, βέβαια-το ξέρω-κι η έγκρισή μου

  • Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας

    Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για τη υπόθεσή του πρέπει προετοιμασμένος να ' ναι : γιατί όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί Θα μοιραστεί την ήττα . Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα αυτός που θέλει τον αγώνα ν' αποφύγει : γιατί θ' αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί .
  • εγκώμιο στον κομμουνισμό – μπέρτολτ μπρέχτ

    Είναι λογικός, καθένας τον καταλαβαίνει. Ειν' εύκολος. Μια και δεν είσαι εκμεταλλευτής, μπορείς να τον συλλάβεις. Είναι καλός για σένα, μάθαινε γι' αυτόν. Οι ηλίθιοι ηλίθιο τον αποκαλούνε, και οι βρωμεροί τον λένε βρωμερό. Αυτός είναι ενάντια στη βρωμιά και την ηλιθιότητα. Οι εκμεταλλευτές έγκλημα τον ονοματίζουν. Αλλά εμείς ξέρουμε: Είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι παραφροσύνη, μα Το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι χάος Μα η τάξη. Είναι το απλό Που είναι δύσκολο να γίνει.
  • οι δικαστές

    Να οι κύριοι δικαστές τους λέμε οι καταπιεστές πως δίκαιο είναι τον λαό τι συμφέρει μα αυτοί δεν ξέρουν ποιο είναι αυτό κι έτσι δικάζουν στο σωρό μέχρι να βάλουν το λαό ολόκληρο στο χέρι
  • ———–

    Εχουνε νομικά βιβλία και διατάγματα Εχουνε φυλακές και οχυρώσεις Εχουνε δεσμοφύλακες και δικαστές Που παίρνουνε πολλά λεφτά κι έτοιμοι για όλα είναι. Μπ. Μπρεχτ
  • ———————

    "Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος. Όταν ο Χίτλερ φυλάκιζε ομοφυλόφιλους δεν αντέδρασα γιατί δεν ήμουν ομοφυλόφιλος Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός. Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου"
  • ========================

    Λες: Πολύ καιρό αγωνίστηκες. Δεν μπορείς άλλο πια ν’ αγωνιστείς. Άκου λοιπόν: Είτε φταις είτε όχι: Σαν δε μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις. Λες: Πολύ καιρό έλπιζες. Δεν μπορείς άλλο πια να ελπίσεις. Έλπιζες τi; Πως ο αγώνας θαν’ εύκολος; Δεν είν’ έτσι. Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες. Είναι τέτοια που: Αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο Δεν έχουμε ελπίδα. Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει Θα χαθούμε. Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε. Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του. Οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση. Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.
  • Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους

    Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούν ταπεινό να μιλάς για το φαΐ. Ο λόγος; έχουνε κιόλας φάει. Αν δε νοιαστούν οι ταπεινοί γι' αυτό που είναι ταπεινό ποτέ δεν θα υψωθούν. Αυτοί που αρπάνε το φαϊ απ’ το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θά 'ρθουν.
  • che

    Πιστεύω στην ένοπλη πάλη σαν μοναδική λύση για τους λαούς που αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους και είμαι συνεπής με τις πεποιθήσεις μου. Πολλοί θα με πουν τυχοδιώκτη και είμαι, μόνο που είμαι άλλου είδους τυχοδιώκτης, ένας από εκείνους που προβάλλουν τα στήθη τους για να αποδείξουν τις αλήθειες τους.

  • Αξίζει για ένα όνειρο να ζεις, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει
  • pablo neruda

    όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει. όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές. όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή. όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει. Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

  • από το Canto general

    Μπορεί να κόψουν όλα τα λουλούδια, αλλά δεν θα γίνουν ποτέ αφέντες της Άνοιξης
  • κ. καβάφης

    Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
  • κωστής παλαμάς

    Και τους τρέμουνε των κάμπων οι κιοτήδες και μ’ ονόματα τους κράζουν πονηρά κλέφτες κι απελάτες και προδότες. Τους μισούν οι βασιλιάδες κι όλοι οι τύραννοι κι είναι μέσα στους σκυφτούς τα παλληκάρια κι είναι μες στους κοιμισμένους οι στρατιώτες…” Κ . Παλαμάς στο Δωδεκάλογο του Γύφτου.
  • διαμοιρασμός του blog

    Bookmark and Share
  • διαχείριση

  • on line επισκέπτες

  • ημερολόγιο άρθρων

    Νοέμβριος 2012
    Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
     1234
    567891011
    12131415161718
    19202122232425
    2627282930  
  • Εγγραφή

Archive for 2 Νοεμβρίου 2012

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ στη 48ωρη Απεργία 6 και 7 Νοέμβρη

Posted by redship στο 2 Νοεμβρίου , 2012

Posted in Π.Α.ΜΕ, απεργία | Με ετικέτα: , | 2 Σχόλια »

Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του Κ.Κ.Ε για τον καυγά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ γύρω από την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση των μνημονίων

Posted by redship στο 2 Νοεμβρίου , 2012

 

 

Ο τσακωμός της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ γύρω από την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα μνημόνια, εντάσσεται στη διαπάλη του νέου διπολισμού για την εναλλαγή στις κυβερνητικές καρέκλες. Η ΝΔ χρησιμοποιεί την υποκρισία και την τρομοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ τη διγλωσσία και τον καιροσκοπισμό, τη στιγμή που και οι δυο συναγωνίζονται ποιος είναι περισσότερο υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ενώ το ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της κατάργησης των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων και των δανειακών συμβάσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει αναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, παρότι αυτές συνδέονται με τα μνημόνια. Ενώ το ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της μονομερούς διαγραφής του χρέους, ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει ότι ο λαός χρωστάει μέρος του. Επομένως η τοποθέτησή του στη Βουλή υπέρ της πρότασης νόμου του ΚΚΕ αποτελεί υποκρισία.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Αρκετά τους εξαπάτησαν τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο λαός μπορεί να βάλει τέλος στα μνημόνια διαρκείας και της εξαθλίωσης με την πάλη και τη συμμαχία του για αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους με δική του εξουσία.

Posted in Δημοκρατία για ποια τάξη;, Η «Δημοκρατία του φερετζέ», η "δημοκρατία" των αστών | Με ετικέτα: , , | 2 Σχόλια »

Συγκυβερνηση ΄¨: ΔΕΝ θα τεθει ΟΥΤΕ καν σε ψηφοφορια η προταση νομου του ΚΚΕ για ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των μνημονιων !

Posted by redship στο 2 Νοεμβρίου , 2012

από  redfly planet
«Το ΚΚΕ δεν έφερε την πρόταση νόμου για την κατάργηση του μνημονίου και της δανειακής συνθήκης για λόγους προπαγάνδας, αλλά ήταν στοιχειώδης υποχρέωσή μας και θεωρούμε ότι ο λαός πρέπει να παλέψει για την ουσιαστική κατάργησή τους και τη μετεξέλιξη της πάλης αυτής σε πάλη κατά της ΕΕ και για διέξοδο του λαού από την κρίση», 
δήλωσε η γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.
Η κ. Παπαρήγα δήλωσε ότι «το γεγονός πως η πρόταση δεν τέθηκε σε ψηφοφορία ούτε και θα τεθεί, με ερμηνεία του Συντάγματος ότι δεν πρέπει να παίρνονται στη Βουλή αποφάσεις που ανεβάζουν το δημοσιονομικό κόστος, αποδεικνύει ότι το Κοινοβούλιο -που εμείς το λέμε αστικό- έχει θωρακιστεί με πάρα πολλούς τρόπους και συνταγματικά και με νόμους, ούτως ώστε οι αποφάσεις που παίρνονται να μην δημιουργούν ρωγμές στα τείχη και στα βάθρα του συστήματος».

 

Η γγ της ΚΕ του ΚΚΕ ανέφερε ότι αυτό δεν σημαίνει πως το κόμμα δεν θα παλεύει και δεν θα ζητά ισχυρή δύναμη και μέσα στο κοινοβούλιο, «αλλά ας τα βλέπουν αυτά, τα κόμματα εκείνα τα οποία το πολύ που βλέπουν για τον λαό είναι να οργανώνει μια διαδήλωση, ένα κίνημα για να αλλάζει τον κυβερνητικό μηχανισμό και το κυβερνητικό προσωπικό και όχι για να ανατρέψει το ίδιο το σύστημα».
«Αργά ή γρήγορα το αστικό κοινοβούλιο θα αποδειχθεί για τον λαό ότι δεν είναι ο ναός της δημοκρατίας, αλλά κυριολεκτικά μια φυλακή και ο λαός πρέπει, ανατρέποντας τη δικτατορία των μονοπωλίων, να δημιουργήσει γνήσιους λαϊκούς θεσμούς, με βουλευτές και αντιπροσώπους οι οποίοι εκφράζουν τη λαϊκή εξουσία και δεν είναι υπηρέτες -είτε από τη θέση της διακυβέρνησης, είτε από τη θέση της αντιπολίτευσης- του σάπιου κοινωνικού συστήματος που ζούμε», κατέληξε η κ. Παπαρήγα.

Posted in Δύο Ελλάδες δύο τάξεις μία λύση, Η «Δημοκρατία του φερετζέ», η "δημοκρατία" των αστών | Με ετικέτα: , | 2 Σχόλια »

«Πολέμα ταξικά, σημάδεψε σωστά … »

Posted by redship στο 2 Νοεμβρίου , 2012

 

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

 

 

Τραγικό! Οι υγειονομικοί διαδήλωναν στο κέντρο της Αθήνας και είχε δημιουργηθεί ένα μικρό κυκλοφοριακό πρόβλημα (έτσι μεταδίδονται οι ειδήσεις που αφορούν κινητοποιήσεις εργαζομένων από τον «Σκάι»). Εντρομος ο επιτόπου συντάκτης, βγαίνει στον «αέρα» και ανακοινώνει ότι «ξάφνου ενώθηκαν με μέλη του ΠΑΜΕ!», για να συμπληρώσει ότι έτσι το πρόβλημα μεγάλωσε. Γιατί διαδήλωναν οι πρώτοι, γιατί διαδήλωνε το ΠΑΜΕ; Κανένας δεν έμαθε. Η είδηση μεταδόθηκε κάπως ως προειδοποίηση προς τους υπόλοιπους να αποφύγουν την περιοχή μην τυχόν και μολυνθούν από τον ιό της κινητοποίησης.

 

Η ροή «πληροφόρησης» του λαού συνεχίστηκε κανονικά: Αν δεν περάσουν τα μέτρα «δεν θα υπάρχει Ελλάδα, δε θα υπάρχουν Ελληνες» δήλωσε πανικόβλητος στον «Σκάι» ο Χρυσοχοΐδης. Μάλιστα…

Δουλειά μας εμείς, συγκεντρώνουμε άλλες ειδήσεις.

 

– Χάραμα στη βιομηχανική ζώνη, η προκήρυξη του ΠΑΜΕ για τη 48ωρη απεργία αλλάζει χέρια: «Τίποτα δεν τελείωσε αν δεν πούμε εμείς την τελευταία λέξη! Εμείς έχουμε τη δύναμη. Εμείς θα τους ανατρέψουμε! Να μη χαθεί ούτε ένα λεπτό!»

Αποφασισμένα λόγια. Οπως ταιριάζουν σε εργάτες.

– Μεσημέρι στη σχολή, το κάλεσμα της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας απλώνεται: «Να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους με 400 ευρώ» (…) «απεργούμε για να δείξουμε ποιος παράγει και άρα ποιος δικαιούται τον πλούτο. Κανένας φόβος, με τη δύναμη του δίκιου και της οργάνωσης».

Η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης καλείται να πάρει τη θέση της στο μέτωπο.

– Τηλέφωνο απ’ το χωριό: «Αποφάσισαν, άκουσα, να μας κόψουν κι άλλο απ’ τη σύνταξη, πριν μας τα κόψουν στείλε να πάρουν 30 ευρώ, βάλτα στη μνήμη του Μηνά και του Κόλια, προτιμώ να πάνε στο Κόμμα, παρά να τα πάρουν αυτοί».

– Τηλέφωνο στην Οργάνωση της Κομοτηνής: «Απ’ τον Ιασμο, σύντροφε, 50 ευρώ, για τους μαχητές του ΔΣΕ, στο ΚΚΕ».

Το κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ έχει ήδη μοιραστεί, καθένας ξέρει τι πρέπει να κάνει, αναλαμβάνει την ευθύνη του και πράττει. Ενας νεολαίος σύντροφος βρήκε και μοιράζει στους ακόμα νεότερους συντρόφους του ένα ξεχασμένο βιβλίο που αναφέρεται στις «καταβολάδες» του ΚΚΕ… Τους ζητάει να το μελετήσουν γρήγορα, πριν βγουν στην εξόρμηση, για να ξέρουν ποιο Κόμμα, ποια Περηφάνια, ποια Τιμή, ποια Στάση ζωής εκπροσωπούν (…κάτι παράξενους δρόμους που βρίσκει η επαναστατική πάλη για να δέσει το νήμα).

 

Την ώρα που οι αναλυτές στα κανάλια των καπιταλιστών κουνάνε σκιάχτρα και τρομοκρατούν για το επερχόμενο χάος αν δεν περάσουν τα μέτρα, η προκήρυξη για την απεργία δίνει το σύνθημα:

«Δεν είναι ανίκητοι! Μπορεί το κράτος των μονοπωλίων να φαίνεται ισχυρό, αλλά τη μάχη την κερδίζει ο πιο οργανωμένος, ο πιο πειθαρχημένος, αυτός που ξέρει για ποιο λόγο αγωνίζεται και πού πρέπει να σημαδέψει. Ο εργαζόμενος λαός, δεν πρέπει απλά να αρκεστεί σε ένα βροντερό «όχι» στα νέα βάρβαρα μέτρα, αλλά να οξύνει ακόμα περισσότερο τις δυσκολίες και τα προβλήματα που έχουν, να δημιουργήσει συνθήκες αδυναμίας λειτουργίας στο πολιτικό σύστημα, να προκαλέσει τριγμούς, να το παραλύσει, να μην μπορεί να περνά αντιλαϊκά μέτρα.

ΠΟΛΕΜΑ ΤΑΞΙΚΑ, ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΣΩΣΤΑ

ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Πίστεψε στη δύναμή σου, φέρε τα πάνω-κάτω!

 

Στη βουλή το θέατρο συνεχίζεται: Καταψηφίζουν την υποπαράγραφο τάδε, στηρίζουν την κυβέρνηση. «Κρύβε λόγια», είναι η τακτική τους. Και μιλάνε στρεβλά: Γράφουν για «αποχωρήσεις» όταν είναι απολύσεις. Μιλάνε για «εισφορά στις συντάξεις», όταν είναι κόψιμο σύνταξης, λένε «αύξηση κατά δύο χρόνια των ορίων ηλικίας» όταν είναι δουλειά ως τον τάφο. Λένε «αυστηρά κριτήρια για τα επιδόματα», όταν είναι στεγνό κόψιμο των επιδομάτων.

 

Εχουμε πόλεμο, λοιπόν. Κι ο καθένας δίνει τη μάχη απ’ το μετερίζι του. Αλλοι στην πρώτη γραμμή, άλλοι στην επιμελητεία, άλλοι «γλώσσες» συγκεντρώνουν πληροφορίες απ’ τη δράση του αντίπαλου, άλλοι φροντίζουν για τις εφεδρείες «φέρνουμε καλά μαντάτα», λένε. Εμείς στον «ασύρματο», να φτάσει το μήνυμα παντού, χωρίς κώδικα αυτή τη φορά, ανοιχτό μήνυμα, να το πιάνουν όλοι οι δέκτες και καθένας που ακούει να ξέρει τι πρέπει να γίνει και να κάνει τα κουμάντα του.

Posted in ταξικός πόλεμος | Με ετικέτα: , | 2 Σχόλια »

«Εδώ που φτάσαμε»

Posted by redship στο 2 Νοεμβρίου , 2012

Μας λένε ότι «πρέπει» να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν τα μέτρα γιατί

«δε γίνεται αλλιώς».

Απαντάμε:

«Μόνο αλλιώς γίνεται»! Γιατί, το μόνο σίγουρο πια, είναι ότι «δε γίνεται έτσι». Εδώ και τρία χρόνια, η φτώχεια, η χρεοκοπία, η καταστροφή, η ανεργία, η απελπισία, τα πάντα βοούν:

Να ζήσουμε, να επιβιώσουμε, να υπάρξουμε, έτσι όπως μας λένε αυτοί, δε γίνεται.

 

Μας λένε ότι αντιλαμβάνονται, δήθεν, και ότι νοιάζονται, τάχα, για το γεγονός ότι τα μέτρα είναι άδικα, σκληρά, εξοντωτικά. Αλλά, όμως, ότι «εδώ που φτάσαμε», τα μέτρα «πρέπει» να ψηφιστούν και να εφαρμοστούν.

Απαντάμε:

«Φτάνει και ως εδώ»!

Γιατί «εδώ που είμαστε, εσείς μας φτάσατε». Γιατί κάθε φορά, στο όνομα του «εδώ που φτάσαμε», εσείς, οι υπεύθυνοι που μας οδηγήσατε ως εδώ, οι αρχιτέκτονες του «εδώ που φτάσαμε», μας σπρώχνετε στο επόμενο και χειρότερο «εδώ που φτάσαμε» κι από κει στο μεθεπόμενο «εδώ που φτάσαμε» που είναι τρισχειρότερο από το προηγούμενο κ.ο.κ.

Από το «εδώ που μας καταντήσατε», από το «εδώ που μας φτάσατε», λοιπόν, από αυτόν το διαρκή κατήφορο, μια διέξοδος υπάρχει: Μεταβολή και ακριβώς αντίθετη πορεία από εκείνη που μας έφτασε ως εδώ.

 

Μας λένε ότι «πρέπει» να ψηφιστούν τα μέτρα γιατί, αν δεν ψηφιστούν, κανείς δεν ξέρει τι μας περιμένει μετά, κανείς δεν ξέρει «τι θα γίνει μετά».

Απαντάμε:

Αν αυτά τα μέτρα ψηφιστούν, αν αυτά τα μέτρα εφαρμοστούν, αρκεί μια ματιά γύρω μας απ’ όσα προηγήθηκαν για να καταλάβουμε ότι μετά «δε θα υπάρχει μετά»!

Μετά, αν αυτά τα μέτρα εφαρμοστούν, θα υπάρχουν μόνο ερείπια. Πλήρης εξανδραποδισμός. Ολοκαύτωμα για εκατομμύρια ανθρώπων του λαού.

Για να μείνει ζωντανό το «μετά»,

η μόνη ελπίδα να υπάρξει το «μετά»,

είναι τώρα αυτά τα μέτρα να καταψηφιστούν. Να ακυρωθούν. Να αχρηστευτούν.

Κι αυτό θα γίνει μόνο από ένα λαό αποφασισμένο να αντισταθεί στους εκβιασμούς, στις απειλές και την τρομοκρατία, να οργανωθεί, να αντεπιτεθεί και να επιβάλει το δίκιο του, που (σ.σ.: «εδώ που φτάσαμε»…) δεν ισοδυναμεί με τίποτα λιγότερο, πια, από το ίδιο το δικαίωμά του στη ζωή.

Posted in Δύο Ελλάδες δύο τάξεις μία λύση, Η «κοινωνική ειρήνη» τους είναι ο ταξικός τους πόλεμος, Η απειθαρχία και η ανυπακοή είναι πλέον ο μόνος δρόμος για το λαό μας, Το αστικό ιερόμετρο είναι χυδαίο, ανάπτυξη για ποιόν;, ανθρώπινος δεν γίνεται ο καπιταλισμός | Με ετικέτα: , , , | 2 Σχόλια »

Από τους εφοπλιστές 80 εκατ. ευρώ, από τους ανάπηρους 82 εκατ. ευρώ!

Posted by redship στο 2 Νοεμβρίου , 2012

Πρόκειται για ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα όσον αφορά στο… «μεγαλείο» της πολιτικής τους.

Προσέξτε:

Στο κείμενο του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 – 2016» (ΜΠΔΣ), που παρουσίασε χτες η κυβέρνηση, περιλαμβάνονται αναλυτικοί πίνακες με τις «προτεινόμενες παρεμβάσεις» στα δημοσιονομικά, με στόχο – πάντα – τη «σωτηρία» της χώρας.

Μια από τις «προτεινόμενες παρεμβάσεις» – σσ: για τη «σωτηρία» της χώρας – είναι κι αυτή που καταγράφεται στη σελίδα 34 του «ΜΠΔΣ».

Εκεί, λοιπόν, διαβάζουμε ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να βάλει χέρι στο… μεγάλο κεφάλαιο και συγκεκριμένα στους εφοπλιστές!

Τι σχεδιάζει; Να αυξήσει, λέει, τη φορολόγηση των πλοίων, ώστε μέσα στο 2013 να εισπράξει από τους εφοπλιστές φόρους που θα ανέλθουν στο… ιλιγγιώδες ύψος των 80 εκατ. ευρώ!

Αυτά τα… 80 εκατομμύρια ευρώ η κυβέρνηση θα τα πάρει – επαναλαμβάνουμε – από τους εφοπλιστές.

Από αυτούς, δηλαδή, που μέσα στους πρώτους επτά μήνες του 2012, δαπάνησαν πάνω από 2 δισ. δολάρια για την απόκτηση μεταχειρισμένων πλοίων και που μέχρι το τέλος του 2012 υπολογίζεται ότι οι παραγγελίες τους σε νεότευκτα πλοία θα υπερβούν τα 6 δισ. δολάρια!

 

Για να γίνει τώρα σαφέστερος ο ταξικός «κανιβαλισμός» των ανθρώπων που συντάσσουν, που ψηφίζουν και εφαρμόζουν τα μνημόνια, αξίζει να γίνει μια σύγκριση με την άλλη «προτεινόμενη ρύθμιση». Αυτή που περιλαμβάνεται στην αμέσως προηγούμενη σελίδα, στη σελίδα 33 του «ΜΠΔΣ».

Εκεί βλέπουμε ότι από την καρμανιόλα που ετοιμάζουν οι καλοί κυβερνώντες δε γλιτώνει κανένας. Ούτε καν οι ανάπηροι!

Οι «σωτήρες», λοιπόν, έχουν αποφασίσει να κόψουν δαπάνες μέχρι και από τη μετακίνηση των αναπήρων.

Και τι προβλέπουν; Οτι από τον «Εξορθολογισμό κανόνων αποζημίωσης μετακίνησης για άτομα με αναπηρία» (όπως έχουν βαφτίσει τον συγκεκριμένο κωδικό), το 2013 θα αφαιρέσουν από τους αναπήρους κονδύλι ύψους… 82 εκατ. ευρώ!

Με άλλα λόγια:

Στην Ελλάδα του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Κουβέλη (σ.σ.: ως γνωστόν στα δημοσιονομικά η ΔΗΜΑΡ δε διαφωνεί…) ο επιμερισμός του κόστους της «σωτηρίας» προβλέπει ότι

οι μεν εφοπλιστές θα πληρώσουν 80 εκατ. ευρώ,

οι δε ανάπηροι (που προφανώς βρίσκονται σε λιγότερο δεινή θέση από τους αναξιοπαθούντες εφοπλιστές) θα πληρώσουν 82 εκατ. ευρώ…

 

ΥΓ:Πάλι καλά που στο πρόγραμμά τους δεν προβλέπουν την απευθείας εξόντωση των αναπήρων με εκείνη την παλιά μέθοδο, τη ρίψη τους, δηλαδή, στον Καιάδα.

Ισως η εξήγηση να βρίσκεται στο γεγονός ότι για να μαζέψουν τους αναπήρους και να τους οδηγήσουν στον Καιάδα, όσο να ‘ναι υπάρχει ανάγκη για κάποιες δαπάνες μετακίνησης. Που – ευτυχώς σε αυτή την περίπτωση – κόπηκαν από το «ΜΠΔΣ»…

Posted in Η «κοινωνική ειρήνη» τους είναι ο ταξικός τους πόλεμος, Το συμφέρον των καπιταλιστών δεν είναι συμφέρον των εργατών | Με ετικέτα: , , | 4 Σχόλια »